Να αποβληθούν από την Ε.Ε. η Γαλλία και η Ιταλία

Γροθιά στο στομάχι της Μέρκελ και της ανταγωνιστικότητας έδωσαν την Τρίτη ο πρόεδρος της Γαλλίας και ο πρωθυπουργός της Ιταλίας. Ολάντ και Ρέντσι τα άκουσαν για τα καλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις περικοπές που δεν περιελάμβαναν οι προϋπολογισμοί που είχαν καταθέσει. Αποτέλεσμα, μόλις εχθές και οι δύο κατέθεσαν διορθωμένους προϋπολογισμού, με τα χρήματα όμως να τα βρίσκουν όχι από τις μειωμένες δημόσιες δαπάνες όπως έπρεπε, αλλά επιβαρύνοντας την επιχειρηματικότητα της χώρας τους.

Για την ακρίβεια, η Γαλλία που έπρεπε να συμπεριλάβει στον προϋπολογισμό της 3,7 δισ. ευρώ δαπάνες, ανακοίνωσε πως θα τα βρει από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Απ’ ότι φαίνεται η λίστα Λαγκάρντ κυκλοφόρησε και στα γαλλικά.

Παράλληλα, η Γαλλία προχωράει και σε ακύρωση φοροαπαλλαγών, γεγονός που δείχνει πως ο Ολάντ είναι διατεθειμένος ακόμα και να πλήξει επιχειρήσεις, αντί να κόψει από τον γαλλικό λαό. Δεν είναι και περίεργο. Με μονοψήφια ποσοστά δημοτικότητας, μέχρι και τα Μακ Ντόναντς θα έδιωχνε.

Εδώ, ο Σαμαράς μετά από αντιμνημονιακές κωλοτούμπες, δύο χρόνια μνημόνιο, περικοπές, αποκρατικοποιήσεις, κλείσιμο νοσοκομείων, σχολείων, δημοσίων επιχειρήσεων, της ΕΡΤ, δώρα σε καναλάρχες και επιχειρηματίες, μια σειρά από σκάνδαλα, το γκρέμισμα του ελληνικού χρηματιστηρίου και ένας θεός ξέρει τι άλλο, και ακόμα υπάρχουν δημοσκοπήσεις που τον βγάζουν πρώτο σε δημοτικότητα.

Από την άλλη ο Ρέντσι δεν είχε περιθώρια για πολλές μαγκιές. Στην Ιταλία δεν υπάρχει φοροδιαφυγή. Κι εάν υπήρξε ποτέ, σήμερα αναπαύεται στον πάτο κάποιου λιμανιού, φορώντας ένα ζευγάρι τσιμεντένια πέδιλα.

Γι’ αυτό διακήρυξε ακύρωση φοροαπαλλαγών, χωρίς μάλιστα να διευκρινίζεται με τι προσανατολισμό. Πάντως ο στόχος του είναι να εξοικονομήσει 4,5 δισ. ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, η επίθεση των δύο χωρών στις ορθόδοξες μεθόδους του success story μίας μεγάλης επιχείρησης ή ενός επιτυχημένου επιχειρηματία, την φοροδιαφυγή και τις φοροαπαλλαγές, οδηγούν τους επενδυτές που σέβονται τους εαυτούς τους στην έξοδο από τη χώρα.

Η ανταγωνιστικότητα στις δύο χώρες δέχτηκε ισχυρό πλήγμα. Και θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά.

Εάν άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, αντιγράψουν το παράδειγμά τους, τότε η Ευρώπη θα οδηγηθεί σε μαρασμό και οικονομική καταστροφή.

Τώρα που το σκέφτομαι, τι στο διάολο κάνουν εκεί στη Γαλλία και την Ιταλία; Θέλουν να καταστρέψουν το σύστημα από τα μέσα;

Νομίζω πως το καλύτερο για τις δύο χώρες είναι να τεθούν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα είναι ένα παράδειγμα για όλους.

Τόσο προς τους επενδυτές, που θα δουν πως η Γερμανία δεν αστειεύεται, όσο και για τις λοιπές χώρες που ονειρεύονται να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.

Τα δημοσιονομικά ελλείμματα πρέπει να διορθώνονται μόνο σε βάρος των απλών πολιτών. Φόροι, κόντρα φόροι, κι άλλοι φόροι και εκποίηση δημόσιας περιουσίας και δομών.

Αυτό είναι κάτι που το παράδειγμα της Ελλάδας το έχει αποδείξει περίτρανα.

Εάν εξηγήσεις στον λαό ότι πρέπει να βάλει πλάτη για να μην καταστραφεί το σύστημα που συντηρεί την κατάσταση που τον κρατάει νοικάρη και σκλάβο στον τόπο του μέχρι να φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο, ο λαός είναι διατεθειμένος ακόμα και να πεθάνει της πείνας.

Αρκεί να βρεις τα όμορφα λόγια να το πεις. Και τα όμορφα ΜΜΕ να του το επαναλαμβάνουν καθημερινά.

ΥΓ. Εγώ πάντως εάν είχα επιχείρηση στη Γαλλία ή την Ιταλία, στην Ελλάδα θα την έφερνα. Με έναν καλό Έλληνα συνεργάτη για τα κόζια της φοροδιαφυγής, και με τις φοροαπαλλαγές που θα απολάμβανα, και άλλες τόσες που σχεδιάζονται για το μέλλον, η χώρα είναι παράδεισος για μία επιχείρηση.

Και τι πειράζει που έχει γίνει κόλαση για τους εργαζόμενους;

Από το ebeliskos.wordpress

Ο φορολογούμενος/ δουλοπάροικος ...σώζει τον τραπεζίτη

Ο φορολογούμενος σώζει τον τραπεζίτη! Πρώτα πλήρωσε τις ζημιές του, αναλαμβάνοντας το βάρος νέων δανείων για την ανακαιφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μετά συνήθισε να ζει για να πληρώνει τα νέα αυτά δάνεια μέσα από κάθε λογής φορολόγηση έκτακτες εισφορές και χαράτσια. Την ίδια ώρα το κράτος που στράγγιζε τον εργαζόμενο/ φορολογούμενο,  χάριζε πρόστιμα , αγνοούσε βεβαιωμένες οφειλές και συζητούσε το κούρεμα δανείων εκατοντάδων εκατομμυρίων προς νταβατζήδες… Κι όμως, παρ όλα αυτά δεν τελειώσαμε. Ο τραπεζίτης, ζητά από τον φορολογούμενο  τα ρέστα, και η κυβέρνηση είναι έτοιμη (γιατί πώς να το αρνηθεί στην τρόικα)  να νομοθετήσει την κλοπή της πρώτης κατοικίας…

 Την ίδια στιγμή, επειδή βολεύει τον νταβατζή και το απαιτεί η τρόικα η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει για την απελευθέρωση των  απολύσεων για την αναμόρφωση (διάβαζε – διάλυση) του ασφαλιστικού για τον  βαθύτερο «εκσυγχρονισμό» (επιστροφή στο μεσαίωνα) της συνδικαλιστικής νομοθεσίας.

Μ αυτά και τόσα άλλα που ο εργαζόμενος/φορολογούμενος έχει υποστεί την τελευταία τετραετία κατόρθωσε η χώρα, όπως περηφανεύεται ο πρωθυπουργός να σκαρφαλώσει στις κορυφαίες θέσεις της ανταγωνιστικότητας δηλαδή να δημιουργήσει εργαζόμενους – δουλοπάροικους και αφεντικά τσιφλικάδες οι οποίοι δεν πληρώνουν φόρους (ενίοτε και εργαζόμενους), δίνουν ψίχουλα ασφαλιστικών εισφορών, σβύνουν πρόστιμα (εκατοντάδων εκατομμυρίων)  κουρεύουν δάνεια, και αρπάζουν σε συνεργασία με μεγαλύτερους ξένους νταβατζήδες, κάθε δημόσιο φιλέτο που ξεπουλιέται- χαρίζεται. Όπως ο ΟΠΑΠ, το Ελληνικό, ο Αστέρας στη Βουλιαγμένη, τα αεροδρόμια που έχουν κρεμαστείς στο τσιγκέλι κλπ κλπ

Και αφού ο νταβατζής δεν πληρώνει, αντίθετα μαζεύει, ο λογαριασμός επιμερίζεται και αποστέλλεται στους δουλοπάροικους. Αυτούς που  οι αριθμοί πια τους περιγράφουν με ακρίβεια:

Σύμφωνα με την  UNICEF από το 2008, στην  Ελλάδα

το μέσο οικογενειακό εισόδημα γύρισε 14 χρόνια πίσω
το ποσοστό της παιδικής φτώχειας σχεδόν διπλασιάστηκε -αυξήθηκε κατά 17,5 ποσοστιαίες μονάδες από το 23% στο 40,5%. Μεγαλύτερη αύξηση καταγράφεται μόνο στην Ισλανδία (20,4 μονάδες),

Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ (έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών  2008 – 2013)

Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 750 ευρώ αυξήθηκαν κατά 451,3%.
Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ένα δωμάτιο αυξήθηκαν κατά 41,3%.
Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε κατοικίες μικρότερες των 40 τμ αυξήθηκαν κατά 31,3%.
Τα νοικοκυριά με κεντρική θέρμανση μειώθηκαν κατά 48,5%.
Τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
Η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5%.
Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 243%….

Την ίδια στιγμή του ξεζουμίσματος της ζωής εκατομμυρίων εργαζόμενων/ φορολογούμενων, σύμφωνα με μελέτες ελβετικών τραπεζών

 Το 1 εκατομμυριοστό (καμιά δεκαριά άνθρωποι δηλαδή) του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας.

Και το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.

Οι αριθμοί που καταγράφουν την καταστροφή και τη φτώχεια της ελληνικής κοινωνίας για χάρη του τραπεζίτη/ νταβατζή και των υπαλλήλων τους στην πολιτική «εξουσία» δεν έχουν τέλος. Τέλος δεν έχουν και οι «θυσίες» που είναι υποχρεωμένοι οι δουλοπάροικοι να κάνουν  για να τρέφουν με το μόχθο τους τα παράσιτα της οικονομικής και πολιτικής ζωής

Του Δημήτρη Μηλάκα

Είστε για έναν εμφύλιο ακόμα;

Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, τις παρελάσεις, τα μέτρα ασφαλείας και τον ύμνο του ΕΑΜ στη μαθητική παρέλαση στο Χαλάνδρι, φούντωσε πάλι η συζήτηση για τους δεξιούς, τους αριστερούς και τον Εμφύλιο. Φυσικά, δεν κυριαρχεί η ψυχραιμία αλλά τα τσιτάτα. Από όλες τις πλευρές.

Την Ελληνική Ιστορία δεν την έμαθα από τα βιβλία του σχολείου. Σχεδόν τίποτα δεν έμαθα από τα βιβλία του σχολείου. Όλα τα έμαθα από άλλα βιβλία.

Δεν μπορεί να γραφτεί η πραγματική Ελληνική Ιστορία στα σχολικά βιβλία.

Αυτό θα ήταν πολύ επικίνδυνο για εκείνες τις οικογένειες που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, και συνεχίζουν να κυριαρχούν στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου.

Τα σχολικά βιβλία σου πετάνε ένα «έπος του ’40» και καθάρισαν.

Στα σχολικά βιβλία δεν αναφέρεται πως δεν πολέμησαν όλοι οι Έλληνες τους κατακτητές.

Ενώ κάποιοι έχυναν το αίμα τους για την πατρίδα, κάποιοι έκαναν δουλειές με τους Γερμανούς και έγιναν ζάπλουτοι.

Στα σχολικά βιβλία δεν αναφέρεται πως, μετά την Κατοχή, δεν τιμωρήθηκαν οι συνεργάτες των Γερμανών αλλά επιβραβεύτηκαν για την προδοτική τους στάση με αξιώματα.

Στα σχολικά βιβλία δεν αναφέρεται πως, μετά την Κατοχή, οι αγωνιστές -και οι οικογένειές τους- κυνηγήθηκαν, εκτελέστηκαν και εξορίστηκαν από τους πρώην συνεργάτες των Γερμανών.

Το κυριότερο είναι πως στα σχολικά βιβλία δεν αναφέρεται πως, μετά την Κατοχή, δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη.

Δικαιοσύνη. Αυτό που απουσιάζει ακόμα και σήμερα από την χώρα μας.

Αυτή είναι η ομοιότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας με την σημερινή χρεοκοπημένη Ελλάδα: η πλήρης απουσία της Δικαιοσύνης.

Στη μεταπολεμική Ελλάδα, οι προδότες δεν πλήρωσαν για την προδοσία τους.

Πληρώθηκαν μάλιστα πολύ καλά για την προδοσία τους.

Στη σημερινή χρεοκοπημένη Ελλάδα, οι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία της χώρας δεν πλήρωσαν για τα εγκλήματά τους σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Αντιθέτως, βρίσκονται ακόμα στην εξουσία και συνεχίζουν το έγκλημα, ενώ συνεχίζεται και ο πλουτισμός τους.

Φυσικά, τεράστια ευθύνη και τότε και τώρα έχουν οι Έλληνες πολίτες που δεν απαίτησαν Δικαιοσύνη και δεν την έκαναν κύριο αίτημά τους.

Δυστυχώς, η πλειοψηφία των Ελλήνων, αποβλακωμένη συστηματικά επί δεκαετίες, δεν μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.

Σε αντίθεση με άλλους λαούς που βρέθηκαν στην ίδια θέση -τους Ισπανούς για παράδειγμα-, πάρα πολλοί Έλληνες έφαγαν αμάσητη την καθεστωτική προπαγάνδα πως για όλα φταίνε οι μετανάστες και δεν ήταν λίγοι αυτοί που ψήφισαν τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής, για να …αποδώσουν Δικαιοσύνη.

Οι Έλληνες, δεξιοί, αριστεροί και λοιποί, για μια ακόμα φορά στράφηκαν σε αυτά που τους χωρίζουν, αντί να στραφούν σε αυτά που τους ενώνουν.

Δηλαδή, για μια ακόμα φορά, χειραγωγήθηκαν εντελώς από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα.

Το κεντρικό σύνθημα του ΕΑΜ ήταν «εθνική ενότητα».

Αυτό θα έπρεπε να είναι και σήμερα το κυρίαρχο σύνθημα και αίτημα.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται μια κυβέρνηση της Αριστεράς.

Η Ελλάδα χρειάζεται μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας -από αριστερούς και δεξιούς- που θα εγγυηθεί την απόδοση Δικαιοσύνης.

Μόνο μια κυβέρνηση από υγιείς αριστερούς και δεξιούς μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα στην επόμενη ημέρα, γιατί μόνο μια κυβέρνηση Αριστεράς και Δεξιάς θα έχει τη στήριξη των υγιών πολιτών να οδηγήσει τη χώρα σε μια πιο υγιή δημοκρατία.

Το θέμα είναι πού θα τους βρεις αυτούς.

Ο Εμφύλιος ήταν ένα τεράστιο και καταστροφικό λάθος που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν οι ηγέτες των δεξιών και των αριστερών κομμάτων είχαν σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αν Βρετανοί και Αμερικανοί δεν έπαιζαν το αδίστακτο παιχνίδι τους, και αν είχε αποδοθεί Δικαιοσύνη.

Η Ελλάδα δεν αξιώθηκε ούτε μια αξιοπρεπή αστική δημοκρατία.

Η Ελλάδα δεν αξιώθηκε ούτε μια αξιοπρεπή αστική δικαιοσύνη.

Η Ελλάδα δεν αξιώθηκε ούτε έναν καπιταλισμό της προκοπής.

Ποτέ δεν είναι αργά.

Για τους ζωντανούς.

Από το pitsirikos

Τό 'πε και το Mouga!..

     Δεν τό 'πε; Περίεργο.
     Αυτοί ξέρουνε τα πάντα περί Αργεντινής!
     Κι επίσης ξέρουνε τα πάντα για μας.

     Ξέρουν ας πούμε ότι οι μόνοι που μπορούν να κυβερνούν αυτόν τον τόπο είναι αυτοί που μας οδήγησαν στην καταστροφή.
     Ξέρουν ακόμα ότι δεν μπορούμε (ή δεν ΠΡΕΠΕΙ;) να ζήσουμε χωρίς μνημόνια.
     Επίσης ότι ο ραγιαδισμός είναι το Α και το Ω της ''σταθερότητας''.  Τουλάχιστον όπως αυτοί την εννοούν (ή τους ΣΥΜΦΕΡΕΙ;).

     Κι αυτά δεν τα ξέρει μόνο του Mouga. Τα ξέρουν και τα υπόλοιπα καθεστωτικά κανάλια.
     Κι επίσης τα ξέρει πολύ καλά κι ο Μπουμπούκος (ποιός είναι άραγε πιό γελοίος: ο Μπουμπούκος, ή αυτοί που τον ψήφισαν;), που έκανε τον σταυρό του (ο δωδεκάθεος) που δεν γίναμε Αργεντινή!
     Τα ξέρουν κι ο ΒεληΓκίκας και το Στουρνάρι.  Που αφού πούλησαν τα ακίνητα του Δημοσίου (ή τα ΞΕΠΟΥΛΗΣΑΝ;), τώρα δεν έχουν τα 30 εκατομμύρια(!) για νοίκι για τα ίδια ακίνητα που πρίν ήταν δικά μας (του Δημοσίου).

     Ποιοί άλλοι τα ξέρουν; 
     Μα φυσικά η Αυτού Χυδαιότης ο αντιπρόεδρος που κυκλοφορεί με την θωρακισμένη BMW, που ''απαλλοτρίωσε'' απ' το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, μαζί με τα σχέδια για την άμυνα της χώρας (που μετά τα ''ξέχασε'' στο συρτάρι μαζί με την λίστα Λαγκάρντ)!
     Αλήθεια: Φοβάται τίποτα; Γιατί να κυκλοφορεί με (τε)θωρακισμένο 750.000 ευρώ ένας τόσο λαοφιλής ''ηγέτης'' (του -3%);

     Ποιός άλλος; Ε, ναι!  Ο παλικαρόπουλος!
     Που ολημερίς τα έσκιζε, το βράδυ τα κολλούσε! (τα μνημόνια. Μήνα τον μήνα! Μέρα με την ημέρα! Σελίδα σελίδα!)

     Όλοι αυτοί λοιπόν που κάθε μέρα μας αφανίζουν, ξέρουν πολύ καλά το καλό μας (ή το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ;)
     Ξέρουν πολύ καλά τί πρέπει να κάνουμε για να μην κινδυνεύσουμε κι εμείς σαν την Αργεντινήνα στείλουμε κανα δορυφόρο στο διάστημα!

     Κι εμείς;
     Εμείς όσο τους ακούμε και κάνουμε ό,τι μας λένε,
     ..δεν κινδυνεύουμε να στείλουμε τίποτα στο διάστημα,
     ..παρά μόνον την @@@ακία μας!..

Από το blog mandatoforos

Τουρκία-ΟΗΕ: Αλλάχ… γιοκ, ιδού γιατί στο τέλος την πάτησαν

Η Τουρκία απέτυχε να ψηφιστεί μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) του ΟΗΕ, στην ψηφοφορία της 16ης Οκτωβρίου. Η τουρκική ηγεσία ήλπιζε σοβαρά να κερδίσει τη θέση αυτή, που θα της εξασφάλιζε αυξημένη επιρροή στη Μέση Ανατολή. Το αποτέλεσμα όμως ήταν απογοητευτικό για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, τον πρωθυπουργό Νταβούτογλου και την πολιτική τους.

Στους δύο τελικούς γύρους η Τουρκία έχασε από την Ισπανία, με την υποψηφιότητά της να λαμβάνει μόνο 60 ψήφους, έναντι 132 που έλαβε η Ισπανία. Παρά το αρνητικό κλίμα, ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Τσαβούσογλου, πριν την ψηφοφορία, εμφανιζόταν υπεραισιόδοξος.

«Όλοι γνωρίζουν τον ρόλο που η Τουρκία διαδραματίζει στους διεθνείς οργανισμούς και στα Ηνωμένα Έθνη. Πιστεύουμε ότι όλη η ωραία μας προσπάθεια, με τη βοήθεια του Αλλάχ, θα αποτυπωθεί στην κάλπη. Φυσικά σε μια ψηφοφορία όλα είναι πιθανά, ωστόσο, πιστεύουμε, Αλλάχ επιτρέποντος, ότι θα πετύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα», είπε ο Τσαβούσογλου.

Η αισιοδοξία αυτή αποδείχτηκε εσφαλμένη. Το 2008, στην ανάλογη ψηφοφορία, η Τουρκία είχε λάβει 151 ψήφους και είχε εκλεγεί στο ΣΑ. Εκείνη την εποχή το κύρος της Τουρκίας βρισκόταν ψηλά, όχι μόνο ανάμεσα στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά και σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής, μέχρι και της Καραϊβικής. Ωστόσο, το 2014, η κίνηση μια χώρας να επιδιώξει και πάλι την εκλογή της στο ΣΑ, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, δεν αποτελεί ιδιαίτερα σοφή κίνηση.

Ακόμα και έμπειροι Τούρκοι διπλωμάτες επιχείρησαν να πείσουν τον Ερντογάν να μην προχωρήσει στο βήμα αυτό. Γιατί λοιπόν η Τουρκία προχώρησε, παρά τις προειδοποιήσεις τους; «Η υπεραισιοδοξία της κυβέρνησης δεν έχει λογική εξήγηση. Ίσως να περίμενε υποστήριξη από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, κάποιες αραβικές και ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά από αφρικανικές χώρες, την οποία όμως τελικά δεν έλαβε», ανέφερε ο έμπειρος Τούρκος διπλωμάτης Βολκάν Βουράλ.

Ο ίδιος αναφέρθηκε και στη ζημιά που προκάλεσε στην τουρκική επιρροή στις αφρικανικές, ειδικά, χώρες, η διαμάχη του Ερντογάν με τον Γκιουλέν. «Η κυβέρνηση συνεργαζόταν με το κίνημα του Γκιουλέν στο παρελθόν, με αποτέλεσμα την εξάπλωση της τουρκικής επιρροής στις χώρες αυτές. Η διαμάχη κυβέρνησης Γκιουλέν είχε ως αποτέλεσμα την εξασθένιση της τουρκικής επιρροής στην Αφρική», είπε ο Βουράλ. 

Επίσης τη Τουρκία δεν μπορούσε πλέον να ελπίζει στην υποστήριξη χωρών της Μέσης Ανατολής που την είχαν στο παρελθόν στηρίξει, όπως η Αίγυπτος. «Δεν μπορείς να ελπίζεις στην υποστήριξη των Αράβων όταν οι σχέσεις σου με μια τόσο σημαντική αραβική χώρα είναι τόσο άθλιες, για να μη μιλήσουμε για τον εκνευρισμό που έχει προκαλέσει η τουρκική υποστήριξη στη Μουσουλμανική Αδελφότητα σε χώρες του Κόλπου», είπε ο Βουράλ.

Σύμφωνα με αναλυτές, το 2010 ήταν το σημείο καμπής της τουρκικής επιρροής. Από τότε άρχισε η τουρκική πτώση, η οποία είναι αποτέλεσμα της πολιτικής Νταβούτογλου. Τα υπεραισιόδοξα σχέδια του Νταβούτογλου να καταστήσει την Τουρκία βασικό παίκτη στη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια έστρεψε, τελικά, τον νεοθωμανισμό του εναντίον του. Σήμερα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής καταγγέλλουν τον τουρκικό νεοθωμανισμό, λόγω της πολιτικής της, έναντι της Αιγύπτου, του Ιράκ, της Συρίας, αλλά και του δεσμού της με τη Χαμάς και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, ο οποίος διατάραξε την σταθερότητα της περιοχής.

Οι περισσότεροι δρώντες στη Μέση Ανατολή σήμερα, καταλογίζουν στην Τουρκία την έκρηξη της θρησκευτικής διαμάχης σουνιτών – σιιτών, λόγω της υποστήριξης που παρείχε σε ακραίες σουνιτικές ομάδες, όπως το η αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος.

Άλλος λόγος που οδήγησε στην τρώση του τουρκικού κύρους είναι και η καταπάτηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία, όπως εκφράστηκε με τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων στο πάρκο Γκεζί, το 2013. Η βιαιότητα της καταστολής προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και είχε επίπτωση στην ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.

Το 2008, όταν η Τουρκία κέρδισε τη θέση του μέλους στο ΣΑ, είχε υποσχεθεί να εργαστεί για την ειρηνική διευθέτηση των περιφερειακών συγκρούσεων και είχε επίσης υποσχεθεί να διαδραματίσει ρόλο μεσάζοντα για την άμβλυνση των θρησκευτικών συγκρούσεων στην περιοχή.

Τώρα, η Τουρκία έχει καταστρέψει κάθε γέφυρα επικοινωνίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αλλά και με τις άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, του Ιράν περιλαμβανομένου. Στο μεταξύ ο Ερντογάν συνεχίζει να ασκεί κριτική στον ΟΗΕ για τη Γάζα και την Συρία και συνεχίζει να επιδιώκει την αναμόρφωση του ΣΑ στα μέτρα του, ζητώντας τον περιορισμό της επιρροής των μονίμων μελών του.

Ο Τσαβούσογλου, μετά την παταγώδη αποτυχία, σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους είπε ότι ορισμένοι δεν είναι ευχαριστημένοι με την «ανεξάρτητη τουρκική εξωτερική πολιτική… Εμείς δεν πρόκειται να αλλάξουμε την πολιτική μας για χάρη των ψήφων. Θα συνεχίζουμε να αποτελούμε τη φωνή και την συνείδηση των χωρών που μας το ζητούν», κατέληξε.

Από το inprecor

Μια χώρα, δυο έθνη

Στοιχείο πρώτο: Σύμφωνα με την έρευνα της εταιρείας «Wealth-Χ» και της ελβετικής τράπεζας UBS, στην Ελλάδα το 2014 καταγράφηκαν 11 υπερδισεκατομμυριούχοι από 9 που είχαν καταμετρηθεί το 2013. Η περιουσία τους αυξήθηκε από τα 16 δισ. δολάρια στα 18 δισ. δολάρια (14,2 δισ. ευρώ). Με άλλα λόγια 11 ολιγάρχες που αντιστοιχούν στο 0,00011% του πληθυσμού της χώρας κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί σχεδόν στο 10% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας. 

Στοιχείο δεύτερο: Στην περσινή έκθεση της «Wealth-Χ» όπου έγινε η καταγραφή των κατεχόντων περιουσία μεγαλύτερη των 30 εκατ. δολαρίων η Ελλάδα αναδείχτηκε «η χώρα με τον δεύτερο αυξανόμενο πληθυσμό πολυεκατομμυριούχων στην Ευρώπη» με 505 άτομα με περιουσία 60 δισ. δολάρια.

Στοιχείο τρίτο: Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ελβετικής τράπεζας «Credit Suisse» στην  Ελλάδα το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 56,1% του εγχώριου πλούτου από το 48,6% που συγκέντρωνε το 2007.

Στοιχείο τέταρτο: Όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα («Βήμα», 24/8/2014) στην Ελλάδα έχουν καταμετρηθεί 559 Κροίσοι με περιουσία 76 δισ. δολάρια ενώ τα κεφάλαια που είναι τοποθετημένα στο εξωτερικό ανέρχονται στα 140 δισ. ευρώ. Με άλλα σε μια χώρα 10 εκατομμυρίων, 559 ολιγάρχες κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο 45% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα κεφάλαια που έχουν βγει εκτός χώρας από τους «έχοντες» πλησιάζουν σχεδόν το 80% του συνολικού ΑΕΠ της Ελλάδας.

Ας δούμε τώρα που, σε ποια χώρα, σε ποια εποχή, συμβαίνουν τα παραπάνω. Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα όπου σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ των ετών 2008 – 2013, τις οποίες ανέλυσε ο συνάδελφος Θ.Ηλιοδρομίτης, έχουν προκύψει τα εξής:

. Τα νοικοκυριά με μηνιαίο εισόδημα κάτω από 750 ευρώ αυξήθηκαν κατά 451,3%.
. Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε ένα δωμάτιο αυξήθηκαν κατά 41,3%.
. Τα νοικοκυριά που διαμένουν σε κατοικίες μικρότερες των 40 τμ αυξήθηκαν κατά 31,3%.
. Τα νοικοκυριά με κεντρική θέρμανση μειώθηκαν κατά 48,5%.
. Τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
. Η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5%.
. Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 243%….
   
Συμπέρασμα 1ο: Η Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ανθρώπων, όπου τα 6,3 εκατομμύρια βιώνουν το ζόφο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού (στοιχεία Γραφείου Προυπολογισμού της Βουλής), έχει μετατραπεί σε ένα πειραματόζωο του πιο αδυσώπητου καπιταλισμού.

Η κρίση αξιοποιήθηκε ώστε η Ελλάδα να μετατραπεί σε παγκόσμιο εργαστήριο αποθέωσης των αβυσσαλέων κοινωνικών ανισοτήτων.

Η Ελλάδα κατάντησε σημαιοφόρος του κοινωνικού δαρβινισμού και του κεφαλαιοκρατικού δόγματος ότι είτε σε συνθήκες κρίσης είτε σε συνθήκες «ανάπτυξης» οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι.

Συμπέρασμα 2ο: Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η διαπίστωση του Μπέντζαµιν Ντισραέλι, του για πολλά χρόνια πρωθυπουργού της Βρετανίας και μάλιστα της βικτωριανής εποχής, μοιάζει με ταξική… μαγνητική τομογραφία του καιρού μας: Υπάρχουν, έλεγε ο (και συντηρητικός) Ντισραέλι «δύο έθνη που µεταξύ τους δεν υπάρχει ούτε σχέση ούτε συµπάθεια και τα οποία δεν κυβερνώνται µε τους ίδιους νόµους (...). Τα δύο αυτά έθνη είναι οι πλούσιοι και οι φτωχοί».

Επομένως κάθε «εθνική συνεννόηση» σε μια τέτοια Ελλάδα

 - την Ελλάδα που έχει αναδειχτεί σε υπόδειγμα του κεφαλαιοκρατικού νόμου ότι στον καπιταλισμό σε κάθε χώρα υπάρχουν «δυο έθνη», το ολιγομελές έθνος των καταπιεστών, από τη μια και το πολυπληθές έθνος των καταπιεσμένων, από την άλλη-

    δεν μπορεί παρά να έχει ως προαπαιτούμενο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας των πολιτικών δυνάμεων που την επικαλούνται, την ξεκάθαρη τοποθέτησή τους στο ερώτημα: Με ποιο «έθνος» και για τα συμφέροντα ποιού «έθνους»;  

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Οι ΑΟΖ ανεβάζουν το θερμόμετρο

Η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση για την Ελλάδα, για την Οικονομία της και τη μελλοντική γεωπολιτική της αξία. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η Τουρκία τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας αποδεικνύει ότι η επίκληση του διεθνούς δικαίου δεν είναι ικανή από μόνη της για να γίνει το σωστό και νόμιμο. Αν και εφόσον σκοπεύουμε να εκμεταλλευτούμε τον πλούτο μας, αυτό δεν μπορεί να συμβεί μόνο με καλές δημόσιες σχέσεις.

Υπάρχουν δύο απόψεις για την ολοένα αυξανόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας. Η πρώτη υποστηρίζει ότι σχετίζεται με τη στάση της στη συριακή κρίση και τις αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική της. Η δεύτερη είναι ότι η Τουρκία θεωρεί ότι με τον άλφα ή βήτα τρόπο δικαιούται μερίδιο από τα κυπριακά και ελληνικά κοιτάσματα και ότι θα τα διεκδικήσει με κάθε τρόπο.

Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα για ποιο λόγο το κάνει, εκείνο που ισχύει οπωσδήποτε είναι ότι η συμπεριφορά της μας δείχνει ότι η στάση της εξακολουθεί να είναι επιθετική, τυχοδιωκτική και επικίνδυνη.

Μεταξύ των δύο «σεναρίων» θα προτιμούσαμε το δεύτερο, χωρίς αυτό να αποκλείει ότι συγκυριακά μπορεί να εξυπηρετούνται και άλλοι στόχοι. Αν πάντως έχουμε δίκιο, τότε θα πρέπει να περιμένουμε πολλές προκλήσεις στο επόμενο χρονικό διάστημα κι όχι μόνο τις κρουαζιέρες που πραγματοποιούν πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού στα ελληνικά νησιά.

Η Ευρώπη δεν έχει παίξει τίμια σε αυτό το παιγνίδι. Δεν έχει προστατεύσει, ως όφειλε, τα δύο κράτη μέλη της. Από τη μία η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να υπακούουν στις εντολές των Βρυξελλών, αλλά από την άλλη η Ευρώπη δεν έχει καν την διάθεση να βγάλει έστω μία ανακοίνωση στήριξης για την προάσπιση του δικαίου. Κάτι που έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και η Ρωσία! Για την ιστορία, η σχετική ανακοίνωση του Ευρωκοινοβουλίου μπλοκαρίστηκε από τους σοσιαλιστές και τον αρχηγό τους κ. Σουλτς. Να το θυμηθούν αυτό στις επόμενες συναντήσεις μαζί του οι κ.κ. Βενιζέλος και Θεοδωράκης.

Λένε ότι αν δεν έχει κανείς νύχια να ξυστεί δεν θα πρέπει να περιμένει από άλλους να τον ξύσουν. Κι αυτό είναι απόλυτα σωστό. Το κακό είναι ότι είμαστε εξαιρετικά αδύναμοι, λόγω των συνεπειών της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι εύκολο να αυξήσουμε τις δαπάνες για πολεμικό υλικό στον βαθμό που θα επιθυμούσαμε. Και δεν είναι δυνατόν να μας κουνούν το δάκτυλο για κάθε τι που θεωρούν ότι δεν το κάνουμε σωστά και την ίδια ώρα να μπλοκάρουν ακόμη και ψηφίσματα στην Ευρωβουλή. Να μην φανταστούμε, δηλαδή, να ζητήσουμε από την Ενωμένη Ευρώπη να στείλει πλοία στις κυπριακές ΑΟΖ…

Από το inprecor.gr

Για μια τυπολογία του πέφτουλα

Στην προσπάθειά μου να μορφώσω κι εγώ τη νεολαία και να αναβιώσω, έστω κι ατελώς, τη Μεγάλη Χαρακτηρογραφία της Οδού Φραγκοκκλησιάς, είπα να μοιραστώ την πείρα μου μαζί σας.

Έχουμε και λέμε λοιπόν για σήμερα: οι τέσσερις βασικές κατηγορίες άντρα πέφτουλα.

Πρώτος είναι ο Κάπρος. Απαραίτητη διευκρίνιση: ο Κάπρος δεν είναι απαραίτητο να μοιάζει με κάπρο. Ενδεχομένως να είναι και συμπαθητικός, όπως είναι ο Πούμπα (ξέρω ότι ο Πούμπα είναι τάπιρος, μην κολλάτε σ' αυτά). Ενδεχομένως ο Κάπρος να μην έχει καν προκοίλι 360 μοιρών. Πλην όμως, είναι κάπρος: εφορμά με ποδοβολητό ντουγρού πάνω στην άτυχη γυναίκα. Ευθεία. Και πάλι, βάλτε λίγη φαντασία: δεν ορμάει ντε και καλά να πέσει πάνω της και να την καβαλήσει, όπως όταν παίζουμε μακριά γαϊδούρα. Αλλά λ.χ. θα φύγει από τη μια μεριά του μπαρ, στην Πανόρμου κάπου, και ζμπρώχνοντας και λέγοντας 'σ'γνώμη' θα φτάσει στην απέναντι μεριά, κάτω από το καντήλι-άποψη που καίει εντοιχισμένο. Εκεί θα σταθεί, μπροστά στην ξανθή αγαπημένη παναγιά, και θα αρχίσει να της μιλάει. Ή θα κολλήσει πάνω της, τόσο όσο να της ζέχνει το χέιγκ στην καπρική ανάσα του. Ή θα της πει "να κεράσω τίποτα κοπελιάαα;" Τέτοια πράγματα, το αντίστοιχο του κάπρου που ορμά να ξεκοιλιάσει με τους χαυλιόδοντές του. Έτσι κι εδώ ο Κάπρος, με τον χαυλιόδοντα σε έπαρση κι ελπιδοφόρο. Ο Κάπρος, όταν είναι με άλλους αρσενικούς Κάπρους και βόσκει φραπέ στην Νέα Σμύρνη ή ανεβοκατεβαίνει εποχούμενος τις ωραίες μεγάλες λεωφόρους της πόλης μας, είναι αυτός που θα φωνάξει "τι μανάρα είσαι εσύ, μουνάρα μου;" (ή και "τι μουνάρα είσαι εσύ, μανάρα μου;"), "πώπωπωπωπωπωπω μια κωλάρα", "θα-στ-σκισ-στα-δύο", "τ' είσαι συ μωρό μου;", "τούμπανοοοοοοο" κτλ. Όχι στα πλαίσια μιας μάτσο αγελαίας δεν ξέρω τι συμπεριφοράς ή ενός χομοσόσιαλ βαρβατέ μπρο κατιτίς. Όχι. Θα τα φωνάξει αυτά στη διερχόμενη που προκαλεί με το κολάν, το μίνι, το φορεματάκι το καλοκαιρινό, το μπουστάκι, το ινδικό μάξι, το τζην, το σακί λιπάσματος, την κελεμπία επειδή στ' αλήθεια πιστεύει ότι αυτό είναι πέσιμο, ότι το αντικείμενο του στιγμιαίου και εφήμερου πόθου του θα σταματήσει ό,τι κάνει και θα έρθει να καθήσει στα γόνατά του να του τριφτεί, σαν γατί σε χέρι σαρδελόφορο. Ή ότι θα ρίξει ένα γερό σπριντ να κυνηγήσει το καγκουρομομπίλ στο οποίο επιβαίνει ο επιβήτορας κάπρος μέχρι να τον πιάσει ("στάσου, μύγδαλα!", αλλά αντεστραμμένο). Ναι, το πιστεύει. Ότι έτσι βγάζεις γκόμενα. Γι' αυτό είναι Κάπρος, porcus syagris, ή πώς τον έλεγε ο Οβελίξ.

Ακολουθεί ο Κυνηγός. Ο Κυνηγός είναι κυνηγός. Δηλαδή, αντίθετα με τον Κάπρο, ξέρει ότι υπάρχει κι άλλη προσέγγιση πέραν της κατά μέτωπον εφόρμησης και του κατά πάνω. Υπάρχει λ.χ. η παγάνα (αν και ο Κυνηγός είναι μοναχικός). Υπάρχει το καραούλι. Υπάρχει και το "βγαίνω στο χωράφι κι όποιον πάρουνε τα σκάγια" (σκάγια, όχι φόλια, όχι ακόμα). Υπάρχει η ενέδρα με καμουφλάζ. Υπάρχουνε τέλος τα δόκανα, αλλά ο σωστός ο Κυνηγός είναι γυμναστηρίου, παίρνει και βοηθήματα, κάτι ματζούνια σφιχτικά ή έστω αυτές τις πρωτεϊνούχες σοκολάτες που έχουνε γεύση συκωτάκια-κοτομπουκιά. Ο Κυνηγός είναι με τισέρτ και φανελάκια τόσο όσο (γιατί άμα θες τέλειο σώμα, κοπελιά, υπάρχουνε και οι γκέιδες -- χαχά). Άρα περιφρονεί εκ φύσεως ανδρικής το δόκανο και είναι της ενεργού δράσης: κυκλοφορεί, περιπολεί, ψάχνει. Κατοπτεύει τον χώρο, ο Κυνηγός δουλεύει με βάση το τεραίν: μαγαζί στο οποίο θα μπορεί να εξασκήσει το άθλημα, παραλία χωρίς πολλές οικογένειες αλλά όχι και ζευγαροχαρά, μπαρ για ψυχές απελπισμένες. Εκεί γραδάρει για θήραμα, επιλέγει κάποια όχι πολύ πάνω από τα κυβικά του αλλά όχι και σπουργίτι, μετά σημαδεύει και κάνει την κίνηση. Ο Κυνηγός, είπαμε, είναι πάνω απ' όλα άντρας. Δηλαδή ξέρει. Δηλαδή έχει πολλές εμπειρίες και πολλές ιστορίες, όλες από το κυνήγι. Διαθέτει βεβαίως και κράχτες -- γυαλί μαύρο μέσα στη νύχτα της παραλιακής, ducati δανεικιά, ρολόι ωραιότατο 3 χιλιάρικα, απαραίτητο για την αγαπημένη του ιστιοπλοΐα. Και ως Κυνηγός ξέρει: "του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο, δέκα φορές είν' αδειανό και μια φορά γεμάτο". Οπότε, καλού κακού, όπως ο κυνηγός ξέρει τον καλό τον εχέμυθο χασάπη με ορτύκια εκτροφής και φασιανό καλαμποκοθρεμμένο, έτσι ξέρει και αυτός 4-5 καλά μαγαζά στη Συγγρού που σερβίρουν φραπέ και παίζουνε κλαρίνο. Ο Κυνηγός πάντως έχει αυτό που έχει και ο Κάπρος: θάρρος. Ο Κυνηγός όμως έχει κι επιμονή -- δεν τον τρομάζει η περιπλάνηση με το όπλο στο χέρι. Έχει πολλή επιμονή ο Κυνηγός. Πολλή. Υπομονή κι επιμονή.

Ιδανικά, ο Αρμάνης θα ζούσε σε έναν ασπρόμαυρο κόσμο, άντε, να πούμε σέπια. Έτσι θα τονιζόταν το γυαλί του, το μαλλί του το τίμιο και περιποιημένο, η επιμελώς ατημέλητη νάιντιζ αξυρισιά του ή το απαστράπτον ξύρισμα κόντρα και -- πάνω απ' όλα -- η κουστουμιά. Η κομψότητα η ίδια. Το στυλ το σωστό το αντρικό. Κουστούμι ρε σεις. Διότι ο άντρας είναι κουστούμι (που τη λέει 'κοστούμι', γιατί ο Αρμάνης δεν είναι κανας κλαρινογαμπρός) και παπούτσια. Και το άσπρο το πουκάμισο από κάτω, που το σιδέρωνε η μάνα του μέχρι τελευταία στιγμή. Ο Αρμάνης συνήθως ξέρει ότι la veste met bas (και πού να το αφήσει άλλωστε, τρεις μισθούς τού κόστισε), γνωρίζει και ότι a gentleman will walk but never run, αναπόφευκτα με το σκαρπίνι-φέρετρο που φοράει. Κινείται αργά ο υπέρκομψος, αποφεύγει να μιλάει (το πολύ να πει κανα "καλησπέρα" χαμηλά στο κλειδί του φα) και δεν ακολουθεί ποτέ τον στόχο του, απλώς πλέει μέσα σε ένα σύννεφο κουλιάς και Dior, παραμένοντας μέσα στο οπτικό πεδίο της ύπαρξης που έχει βάλει στο μάτι. Αν υπάρξουν καθυστερήσεις κι άρχισει να γουργουρίζει ο στόμαχος, κοιτάει με νόημα προς την ύπαρξη, αφού βγάλει το γυαλί με το αριστερό χέρι, για να φανεί το ρολόι το σωστό, με λουρί πέτσινο και καντράν απροσδιόριστα κυριλέ. Κοιτάει με νόημα αλλά δεν κοιτάει ποτέ εκεί που την πέφτει, παρά πάντοτε δύο κλικ πιο αριστερά, να περνιέται για στραβισμός απολλώνιος ή για βλέμμα απλανές μοντέλου του Campari. Γιατί βεβαίως ο Αρμάνης πίνει negroni και δεν ιδρώνει. Ποτέ. Κι αν υπάρχει μπαλκόνι, κι εκεί negroni. Ή κάτι αντίστοιχα κουλ και ψαγμένο. Αν και χαρακτηρίσαμε πέφτουλα τον Αρμάνη, ο ίδιος δε θα το παραδεχτεί ποτέ: είναι απλώς ο κουλ και προσεκτικά συγκεκαλυμμένα αρτιστίκ εαυτός του. Είναι αυτός που είναι. Αν του κάτσει η ύπαρξη, φταίει η ακατάσχετη γοητεία του, το είναι του. Αν όχι, κύριος ήρθε και κύριος φεύγει.

Τέλος, ο Γκουρούς. Ο Γκουρούς είναι φαλακρός ή ασπρομάλλης, πολλές φορές και τα δύο. Ο Γκουρούς μιλάει αργά, με φωνή όλο άρθρωση σωστή -- ή ψευδίζει καίρια. Ο Γκουρούς έχει μεγάλο κεφάλαιο, συνήθως μόνο πνευματικό, ντύνεται όπως να 'ναι, γιατί έχει κεφάλαιο πνευματικό και ελεεινό γούστο, ενώ περιβάλλεται από αυλή μαθητριών του: τη Μάρθα, τη Μαρία και το Κακό Συναπάντημα -- αυτή η τελευταία είναι κάποια με τσιριχτή φωνή και με αποστολή να αντιφωνεί τα μεγάλα και βαθιά και ευφυή χαριτολογήματα του Γκουρού, ώστε οι άλλες να τον κοιτάζουν απερίσπαστες με μάτια γουρλωμένα, παραπονεμένα. Ο Γκουρούς ξέρει τη ζωή, ξέρει και τα βιβλία. Ξέρει και τις γυναίκες, α, ναι! Ο Γκουρούς ξέρει. Ο Γκουρούς είναι ο Παλιός που μας έλεγαν στον Στρατό, ο αρχετυπικός. Όταν δεν χαριτολογεί, μιλάει για θέματα βαριά και σοβαρά, αλλά για λίγο και με τέμπο και με τέλειο κοντρόλ στη φωνή, τόσο όσο χρειάζεται για να φανεί το μέγεθος του μυαλού του. Ο Γκουρούς δεν κοιτάζει λιγούρικα, βοηθάει κι η πρεσβυωπία, ενώ αγαπάει το αλκοόλ και φροντίζει να το μοιράζεται απλόχερα ιδίως με αυτές τις 3-4 που έχει σταμπάρει. Γιατί, από όλους τους πέφτουλες, ο Γκουρούς είναι ο σοφότερος: δε βάζει ποτέ όλα τα αυγά του σε ένα καλάθι. Επίσης, προτιμάει τις παντρεμένες, αφού εκτός απροόπτου δεν έχουν απαιτήσεις ή τη δυνατότητα να γίνουν περισπάσεις. Άλλωστε ο Γκουρούς έχει πνευματικό κεφάλαιο: εξέδωσε μια ποιητική συλλογή στα 23 (είχε αφήσει έντονες εντυπώσεις), κάνει το διδακτορικό του από τον καιρό που ήταν υπουργός ο Κοντογιαννόπουλος, ενδεχομένως δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, έχει παίξει στο θέατρο δίπλα στον Κιμούλη, γράφει σε σοβαρή αθηναϊκή εφημερίδα, μετέφρασε τα άπαντα του Λοκ αλλά δεν τα εξέδωσε γιατί δεν τον ικανοποιεί τελικά η μετάφρασή του. Στα νιάτα του ο Γκουρούς έλιωσε στο χερογλύκανο και στο φέιμους με πάγο, και τώρα αναπληρώνει όσο μπορεί: το μπόι που του λείπει το 'χει σε μυαλό. Ή έτσι ακούγεται τουλάχιστον.

Από το blog sraosha2

“Τα πιάνουν” βουλευτές;

Πρώτο: Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν βουλευτές που «τα πιάνουν» για να ψηφίζουν Προέδρους της Δημοκρατίας, για να ψηφίζουν νόμους, για να ρίχνουν ή για να ανεβάζουν κυβερνήσεις.

    

Δεύτερο: Ξέρουμε ότι εκείνη η διαπίστωση πως «όταν παίρνονται παρουσίες στη Βουλή, είναι πολλοί βουλευτές που δεν ξέρουν τι πρέπει να απαντήσουν: "Παρών" ή "αθώος"...» είναι μια φράση που αποδίδεται στον Ρούσβελτ. Όχι σε Έλληνα αξιωματούχο. Συνεπώς τη δράση της πολιτικής «βιομηχανίας» που λειτουργεί με όρους προσωπικής ιδιοτέλειας ή υπό την κατεύθυνση ισχυρών ταξικών συμφερόντων, που προωθεί διατάξεις και (ν)τροπολογίες εξυπηρέτησης «φίλων» και «ημετέρων», θα πρέπει να την αναζητήσουμε αλλού. Στην Αμερική ενδεχομένως. Στην Ελλάδα, όχι…

    

Τρίτο: Ξέρουμε ότι στην Ελλάδα της «Ζήμενς», του «έκανε ένα δωράκι στον εαυτό του» και του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» παλιά υπήρξαν «Τσιριμώκοι». Παλιά υπήρξαν «αποστάτες». Παλιά υπήρξαν «Γαρουφαλιάδες». Παλιά υπήρξαν και καταγγελίες για «συνομωσία», για «προδοσία» και για «συνασπισμό οικονομικών συμφερόντων» που όπως έλεγε ο κ.Μητσοτάκης έριξαν την κυβέρνησή του το 1993. Αυτά παλιά. Τώρα ο κ.Μητσοτάκης γίνεται αποδέκτης των φιλοφρονήσεων του κ.Σαμαρά στα γενέθλια της ΝΔ και ο κ.Σαμαράς γίνεται αποδέκτης του χειροκροτήματος του κ.Μητσοτάκη.

    

Τέταρτο:  Κάθε φορά που η πολιτική ζωή αποσπάστηκε από τον «φυσικό της δικαστή», δηλαδή την κοινωνία, όποτε μπήκε πίσω από το παραβάν της δικαστικής τηβέννου, οψέποτε κατρακύλησε να διεξάγεται με όρους δικαστικών ερευνών, από την υπόθεση «Enron» στις ΗΠΑ και τα «καθαρά χέρια» στην Ιταλία μέχρι τα Ειδικά Δικαστήρια στην Ελλάδα, αυτό τίποτα το καινοτόμο, τίποτα το «καθαρτήριο», τίποτα το φιλολαϊκό δεν προσέφερε σε ό,τι αφορά το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής. Και άρα της ζωής των ανθρώπων.

    

Πέμπτο: Το παιχνίδι της τεχνητής πολιτικής πόλωσης αξιοποιείται, πάντα, ως αντιπερισπασμός για να ξεστρατίζει ή να συμπιέζεται η έκφραση των πραγματικών κοινωνικών αντιθέσεων.  

    

Έκτο: Στο παιχνίδι της τεχνητής πολιτικής πόλωσης και ειδικά όταν το κλίμα θερμαίνεται επικίνδυνα, κανείς δεν είναι αθώος του αίματος. Είτε η συμμετοχή του είναι εκούσια, είτε η συμμετοχή του είναι ακούσια. Είτε είναι πρωταγωνιστής στη τεχνική της τεχνητής έντασης είτε μετατρέπεται σε παρακολούθημά της.

    

Έβδομο (και σημαντικότερο): Κάθε κουβέντα στις συνθήκες που ζούμε η οποία δεν θέτει στο προσκήνιο της πολιτικής αντιπαράθεσης τα (πραγματικά) αίτια για το γεγονός ότι μόλις προχτές η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε ότι 4 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν υπό τον ζόφο της φτώχειας, κάθε πολιτική καντρίλια που αντιλαμβάνεται και παρουσιάζει τα αντιτιθέμενα κοινωνικά συμφέροντα με όρους «μονομαχίας» και με όρους «κοκορομαχίας» μεταξύ πολιτικών ηγεσιών, αποτελεί αποπροσανατολισμό. Αποτελεί πυροτέχνημα. Αποτελεί κοροϊδία. Και αυτή την κοροϊδία στην Ελλάδα του δικομματισμού την γνωρίσαμε κοντά 40 χρόνια. Από αυτή την κοροϊδία χορτάσαμε. Νισάφι. 

    

Υστερόγραφο: Ενώ οι εισαγγελείς του Αρείου Πάγου ψάχνουν αν υπάρχουν βουλευτές που χρηματίζονται, και ενώ κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ανταλλάσουν πυρά στα ΜΜΕ, στη Βουλή συζητείται νομοσχέδιο για την χρηματοδότηση των κομμάτων. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο (στο οποίο θα επανέλθουμε) και με πρόσχημα τον έλεγχο στα οικονομικά των κομμάτων,επιτρέπεται και επίσημα πλέον η χρηματοδότηση κομμάτων και βουλευτών από επιχειρήσεις ενώ θεσπίζονται μάλιστα και… εκπτώσεις από το φορολογητέο εισόδημα του χρηματοδότη – επιχειρηματία για να χρηματοδοτεί κόμματα και βουλευτές! Και αυτό αποκαλείται «διαφάνεια» και «χτύπημα της διαπλοκής»! 

Toυ Νίκου Μπογιόπουλου

Δικέφαλος

Το ντεφάκτο έμβλημα του Γένους, των ελληνόφωνων ορθοδόξων εκκλησιών, ο θυρεός των Παλαιολόγων -- που τον τσίμπησαν από τους Κομνηνούς, που τον είχανε μοτίβο στην πατρίδα τους την Παφλαγονία, που πάει πίσω στους Χετταίους και έχει και ξαδερφάκι τον Gandaberunda στη Νότια Ινδία.

Μια τερατογένεση υψηλών συμβολισμών, πάντοτε εξουσιαστικών, ένα δις αρπακτικό, για να μην του ξεφεύγει τίποτε σε ανατολή και δύση, στη Ρωσία και στην Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και στην Αυστρο-Ουγγαρία. Ένα τέρας. Ένα τέρας πάντοτε αναπεπταμένο και ανοιγμένο (spread-eagled, που λέμε και στην αγγλόφωνη πορνογραφία), που δεν πετάει ποτέ, πώς να πετάξει η τερατογένεση, προς τα πού να τραβήξει και ποιο κεφάλι να ακολουθήσει; Ένα θηρίο που κραδαίνει σταυρούς, ξίφη και orb (πώς το λένε στα ελληνικά, μεταφραστές;), που δε θα είναι ποτέ με την προσφυγιά και μάνες χαροκαμένες (και συγγνώμη αέκια και παόκια, συμπαθείς φυλές κι αδέρφια μου σταμπουλιώτικα). Ένα εστεμμένο πουλί που σχεδόν το ακούς να κρώζει σαν υπερμεγέθης παπαγάλος. Το εραλδικό θηρίο κι έμβλημα στο οποίο συμφύρονται δυναστείες, φεουδαρχικές αυτοκρατορίες, βαλκανικοί εθνικισμοί, βασιλείς μαρμαρωμένοι και μη, ο στρατός ξηράς, δεσποτάδες χρυσοποίκιλτοι -- χωρίς καν την ευγένεια του για πάντοτε απαξιωμένου φοίνικα που αναπηδά από τις στάχτες προς το φως.

Ο δικέφαλος αετός συγκεφαλαιώνει την νεοελληνική πραγματικότητα: παπάδες, ευσεβείς βασιλείς, στρατός, ίσκιοι μιας αυτοκρατορίας που δεν τον είχε καν για σημαία.

Από το sraosha2.blogspot.gr

Η Βουλγαρία σε πολιτικό αδιέξοδο και σε αντιρωσική κατεύθυνση

Έπειτα από δύο χρόνια πολιτικής αναταραχής και την κατάρρευση τεσσάρων κυβερνήσεων στη Βουλγαρία λιγότεροι από το 50% των ψηφοφόρων πήγαν για άλλη μια φορά στις κάλπες την περασμένη Κυριακή. Και οδηγήθηκαν πάλι στο ίδιο αδιέξοδο: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ούτε η νέα, πέμπτη κατά σειρά κυβέρνηση της πιο φτωχής χώρας της Ευρώπης θα μακροημερεύσει.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας θα εκπροσωπηθούν στη νέα βουλή οκτώ κόμματα. Πρώτο αναδείχθηκε το δεξιό κόμμα GERB (Πολίτες για την Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη της Βουλγαρίας) του πρώην πρωθυπουργού (και πρώην μπράβου) Μπόικο Μπορίσοφ. Το GERB απέσπασε το 32,66% και 84 έδρες. Χρειάζεται δηλαδή 37 έδρες για την απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία των 121 εδρών (σε σύνολο 240 της βουλγαρικής βουλής) για να σχηματίσει κυβέρνηση. Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα στην αναζήτηση των πιθανών κυβερνητικών εταίρων. Δεύτερο κόμμα αναδείχθηκε το απερχόμενο κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά με το ποσοστό τους να καταρρέει από το 26,6% πέρυσι στο 15,4% και 39 έδρες. Οι Σοσιαλιστές με εταίρο το διεφθαρμένο και πελατειακό κόμμα της τουρκικής μειονότητας της Βουλγαρίας κυβέρνησαν τη χώρα 14 μήνες. Η κυβέρνηση τους κατέρρευσε τον περασμένο Ιούλιο, μετά την ήττα του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις ευρωεκλογές του Μαΐου και τις μαζικές διαδηλώσεις κατά της οικονομικής πολιτικής. Το κόμμα της τουρκικής μειονότητας, το οποίο ψηφίζουν και οι Ρομά που είναι Βούλγαροι πολίτες αλλά και τα μέλη της τουρκικής μειονότητας της Βουλγαρίας τα οποία έχουν μετακομίσει και ζουν στην Τουρκία, πήρε 14,8% και 38 έδρες. Ο νικητής των εκλογών Μπόικο Μπορίσοφ έχει δηλώσει όμως εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τα δύο κόμματα του απερχόμενου κυβερνητικού συνασπισμού και θα αναζητήσει εταίρους από τα μικρότερα κόμματα, μήπως και αποφύγει τις νέες εκλογές. Ο Μπορίσοφ προσπαθεί να συμπήξει συμμαχία με το επίσης δεξιό Μεταρρυθμιστικό Μπλοκ που απέσπασε 23 έδρες, αλλά χρειάζεται και άλλους εταίρους για να πιάσει τον μαγικό αριθμό των 121 βουλευτών. Επόμενη προσθήκη θα μπορούσε να είναι το ακροδεξιό Πατριωτικό Μέτωπο που διαθέτει 19 βουλευτές ή το επίσης ακροδεξιό κόμμα Βουλγαρία Χωρίς Λογοκρισία του τηλεαστέρα Νικολάι Μπαρέκοφ, που ήρθε από το πουθενά και εξέλεξε 15 βουλευτές. Το πιθανότερο είναι ο Μπορίσοφ να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας.

Ο δεξιός και φιλογερμανός πρόεδρος της χώρας Ρόσεν Πλεβνέλιεφ έσπευσε μάλιστα να δώσει τον τόνο στη νέα κυβέρνηση: «Η μελλοντική κυβέρνηση, ανεξάρτητα από τον ηγέτη ή το πολιτικό της χώρας θα πρέπει να επιβάλλει αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις στην υγεία, την εκπαίδευση και τις συντάξεις» είπε ορθά κοφτά ο βούλγαρος πρόεδρος, αλλά δεν σταμάτησε εδώ! Σε συνέντευξη του στην γερμανική Φρανκφούτερ Αλγκεμάινε Τσαίτουνγκ ο Πλεβνέλιεφ είπε χαρακτηριστικά: «Θέλουμε να είμαστε εταίρος με τη χώρα που έδωσε στον κόσμο τον Τσαϊκόφσκι, τον Τολστόι και τον Ντοστογιέφσκι, αλλά σήμερα έχουμε να κάνουμε με μια άλλη Ρωσία. Μια Ρωσία επιθετική και εθνικιστική, που κυβερνάται από έναν πρόεδρο ο οποίος βλέπει την Ευρώπη σαν εχθρό». Ο βούλγαρος πρόεδρος κινήθηκε άλλωστε δραστήρια για να μην περάσει από το βουλγαρικό έδαφος ο ρωσικός αγωγός Σάουθ Στριμ, που θα μετέφερε φυσικό αέριο από τη Σιβηρία στη Δυτική Ευρώπη. Η διέλευση του ρωσικού αγωγού από τη Βουλγαρία εγκαταλείφθηκε πλέον, αν και η Μόσχα συνεχίζει τις πιέσεις μήπως και κάμψει τις αντιστάσεις της Σόφιας.

Πώς ο Οτζαλάν «γείωσε» την εξέγερση των Κούρδων – Τι αποκαλύπτει η εφημερίδα «TARAF»

Ο αριθμός των νεκρών κούρδων διαδηλωτών αύξανε ανησυχητικά και οι πολίτες κουρδικής καταγωγής στην Τουρκία, αψηφώντας τις δυνάμεις καταστολής αλλά και τις μονάδες του στρατού που είχαν αναπτυχθεί σε συγκεκριμένες περιοχές και σε συνοικίες της Πόλης, είχαν ξεχυθεί στους δρόμους εκφράζοντας την οργή τους για την στάση του Ταγίπ Ερντογάν στην πολιορκία του Κομπάνι στη Συρία.

Εκείνη την νύχτα ο Διοικητής της ΜΙΤ (Μυστικές Υπηρεσίες) Χακάν Φιντάν συνοδευόμενος από δύο δικηγόρους που διέθεταν Whatsapp στα κινητά τους τηλέφωνα έφθασαν μέσα στην νύχτα στις φυλακές του Ιμρανλί (νησί των σκύλων) στην Προποντίδα όπου κρατείται ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν.

Δεν ήταν η πρώτη φορά άλλωστε. Η συνάντηση μεταξύ του αρχηγού των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και του Οτζαλάν κράτησε αρκετή ώρα, όπως σημειώνει η ανεξάρτητη και μαχητική εφημερίδα «TARΑF» στο επίμαχο δημοσίευμα της της Παρασκευής 10 Οκτωβρίου. 

Ο κρατούμενος στη φυλακή ΑPO, συμφωνεί τελικά και στέλνει ειδικό σημείωμα στον ηγέτη του κουρδικού κόμματος Σαλαχαντίν Ντεμιρτάς στο Ντιγιαρμπακίρ. Με το σημείωμα αυτό ο Οτζαλάν δίνει οδηγίες η σημαντικότερη από τις οποίες είναι να διακοπούν οι διαδηλώσεις των κούρδων και να συνεχίσει ο διάλογος με την κυβέρνηση. «Υπάρχει περιθώριο διαπραγματεύσεων» γράφει ο Οτζαλάν.

Την επόμενη ημέρα (την Πέμπτη) ο Ντεμιρτάς παραχωρεί συνέντευξη τύπου στο Ντιγιαρμπακίρ όπου και αποκαλύπτει τις «οδηγίες Οτζαλάν» τις οποίες και εξηγεί. Σε λίγες ώρες το κίνημα διαμαρτυρία των Κούρδων της Τουρκίας εκτονώνεται παρά τους 35 νεκρούς. Λίγες ομάδες μαχητικών κούρδων , μία πολύ μικρή μειοψηφία εξακολουθεί να διαμαρτύρεται και να συγκρούεται με την αστυνομία.

Το δημοσίευμα της «TARAF» αποκαλύπτει ξεκάθαρα το πώς εξελίσσεται η «ολέθρια σχέση» μεταξύ Οτζαλάν και της ΜΙΤ, η οποία έχει αρχίσει από καιρό και ήδη προκαλεί την οργή ντου αποκαλούμενου «Βουνού» δηλαδή των οπλαρχηγών του ΡΚΚ που βρίσκονται στο όρος Καντίλ όπου έχουν τα στρατόπεδα τους.

Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της κεντρο-αριστερών – δημοκρατικών και πάντως όχι ισλαμιστικών τάσεων της τουρκικής εφημερίδας η οποία έχει συγκρουστεί επανειλημμένως την τελευταία περίοδο με τον Ταγίπ Ερντογάν, αναπαράγεται από αργά το μεσημέρι της Παρασκευής από τα τουρκικά ΜΜΕ και βεβαίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην Τουρκία.

Ο νέος πρόεδρος της Τουρκίας κατάφερε και πάλι να ελέγξει την κατάσταση παρά την εσωτερική αντίδραση των εκατομμυρίων κούρδων της Τουρκίας που εξοργίζονται από την συνειδητή απάθεια της Άγκυρας μπρος στη σφαγή των κούρδων της Συρίας αλλά και της εν τοις πράγμασι ανίερης συμμαχίας μεταξύ Τουρκίας και Ισλαμικού Κράτους των Τζιχαντιστών.

Για αλήτες και βανδάλους κάνει λόγο ο Ερντογάν

Δεν πρόλαβε να αναπαραχθεί η είδηση περί κατευναστικής παρέμβασης του Αμπντουλάχ Οτζαλάν και ο πρόεδρος της Τουρκίας πέρασε στην αντεπίθεση χαρακτηρίζοντας τους οργισμένους διαδηλωτές «αλήτες, βανδάλους και προδότες».

Ο Ταγίπ Ερντογάν απευθυνόμενος σε όλους όσους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συμμετείχαν, θεσμικά ή ατομικά στην εξέγερση των τελευταίων ημερών, ξεκαθάρισε πώς η Τουρκία δεν είναι μία χώρα που θα καθορίσει την εσωτερική και εξωτερική της πολιτική υπό την πίεση αλητών και βανδάλων.

Ξεκαθάρισε επίσης προκαλώντας την κουρδική κοινή γνώμη, πώς η Τουρκία έχει θέσει ως βασική προτεραιότητα την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία αρνούμενος να τοποθετηθεί για άλλη μία φορά έναντι των Τζιχαντιστών. Δεν εκστόμισε ούτε μία κουβέντα για του Κούρδους της Συρίας που αυτή την στιγμή μάχονται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.

Προφανώς έχοντας διασφαλίσει την «συνεργασία» του Αμπντουλάχ Οτζαλάν και την σιωπηρή ανοχή του Κουρδικού Κόμματος του Σαλαχαντίν Ντεμιρτάς που υπακούει στις οδηγίες του APO, ο Ταγίπ Ερντογάν ελέγχει το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό και άρα διαθέτει τα περιθώρια να επιμείνει στην «απάθεια» που αποτελεί την πάγια θέση της Τουρκίας έναντι των τεκταινομένων στη Συρία για την οποία απάθεια κατηγορείται από τον αμερικανικό και νατοϊκό παράγοντα αλλά και από το σύνολο πλέον των διεθνών ΜΜΕ για πρώτη δε φορά και από την ίδια την Μόσχα δια στόματος του Ρώσου ΥΠΕΞ κ. Λαβρόφ.

Δραματική έκκληση του ΟΗΕ

Να επιστρέψουν οι τουρκικές Αρχές σε εθελοντές κούρδους να περάσουν στο Κομπάνι και συνδράμουν τους κούρδους μαχητές απηύθυνε ο απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών στη Συρία Σταφάν ντε Μιστούρα.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη Γενεύη ο αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών υποστήριξε ότι επίκειται μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή, αφού τουλάχιστον 500 άτομα έχουν παγιδευτεί στο Κομπάνι. Ο Μιστούρα προειδοποίησε ότι σε περίπτωση που θα πέσει η πόλη θα ακολουθήσει πραγματικό μακελειό. Ο Μιστούρα επικαλέστηκε εκτιμήσεις αναλυτών του ΟΗΕ, σύμφωνα με τις οποίες οι πολίτες έχουν πρόσβαση σε πολύ λίγα σημεία στην πόλη. Εκτιμάται ότι 500 με 700 άτομα, κυρίως ηλικιωμένα έχουν παγιδευτεί στο Κομπάνι, την ίδια στιγμή 10.000 με 13.000 πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί κοντά στα σύνορα με την Τουρκία.

«Οι πολίτες στο Κομπάνι είναι πολύ πιθανό να σφαγιαστούν, κι όταν οι πολίτες αντιμετωπίζουν τόσο μεγάλη απειλή, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να παραμένουμε σιωπηλοί» δήλωσε ο Μιστούρα.

Απo τo inprecor

Ταρτουφισμός

Ο Αντώνης Σαμαράς χαιρετίζει την παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, η οποία διέταξε προκαταρκτική έρευνα για τις δηλώσεις του εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρλέτη περί πιθανής δωροδοκίας βουλευτών από επιχειρηματίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί ο αριθμός των 180 βουλευτών για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Συγχαρητήρια στην ελληνική Δικαιοσύνη για την παρέμβασή της. Την χαιρετίζω κι εγώ.

Η Δικαιοσύνη στη χώρα μας -ιδιαίτερα μετά την χρεοκοπία της χώρας- είναι εγγύηση για την Δημοκρατία μας.

Αλλά και η ελληνική Δημοσιογραφία δεν πάει πίσω. Η Δημοσιογραφία στην χώρα μας είναι πυλώνας της Δημοκρατίας.

Και οι Έλληνες δημοσιογράφοι είναι ακούραστοι φρουροί της Δημοκρατίας.

Μπορώ να γράψω κι άλλα τέτοια. Αλλά λέω να γράψω κάτι άλλο.

Ελπίζω να μη με καλέσει η εισαγγελέας αν γράψω πως πολλοί Έλληνες δικαστές χρηματίζονται.

Ελπίζω να μη με καλέσει η εισαγγελέας αν γράψω πως πολλοί Έλληνες πολιτικοί χρηματίζονται.

Ελπίζω να μη με καλέσει η εισαγγελέας αν γράψω πως πολλοί Έλληνες δημοσιογράφοι χρηματίζονται.

Ελπίζω να μη με καλέσει η εισαγγελέας αν γράψω πως πολλοί μεγαλοεπιχειρηματίες χρηματοδοτούν την Χρυσή Αυγή.

Ελπίζω να μη με καλέσει η εισαγγελέας για όλα αυτά, γιατί θα είναι κάπως δύσκολο να βρω τις βαλίτσες με τις οποίες μεταφέρονται τα χρήματα.

Δουλεύει καλά ο κ. Βαλιτσόπουλος.

Γιατί οι καταθέσεις χρημάτων σε τραπεζικούς λογαριασμούς είναι επικίνδυνες.

Αλλά να καλέσει και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη η εισαγγελέας. Γιατί είχε κατηγορήσει τον Αντώνη Σαμαρά ότι έριξε την κυβέρνησή του το 1993 και είχε φωτογραφίσει τον Σωκράτη Κόκκαλη, ως τον άνθρωπο πίσω από τον Σαμαρά.

Δεν πιστεύω να είχαν χρηματιστεί τότε ο Αντώνης Σαμαράς και ο βουλευτής Γιώργος Συμπιλίδης.

Ούτε πιστεύω πως είχε εξαγοραστεί ο Μητσοτάκης και η παρέα του για την αποστασία του 1965. Έκαναν την αποστασία από αγάπη για την Δημοκρατία.

Με την ευκαιρία, θα ήθελα να υπενθυμίσω στους εισαγγελείς και τους δικαστές πως κανένας πολιτικός δεν οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη ως υπεύθυνος για την χρεοκοπία της χώρας. Μπορεί να μην το έχουν παρατηρήσει. Μπορεί να νομίζουν πως η χρεοκοπία μιας χώρας είναι φυσικό φαινόμενο. Σαν την βροχή. Σαν το σεισμό.

Στη χρεοκοπημένη Ελλάδα που πάει από το κακό στο χειρότερο, ο ταρτουφισμός έχει κατακλύσει τη χώρα.

Μετά την χρεοκοπία, ένα ολόκληρο πολιτικό, δικαστικό, επιχειρηματικό και δημοσιογραφικό σύστημα διατηρεί τις θέσεις του αλλά δεν χρηματίζεται κανείς.

Όλα γίνονται νόμιμα.

Τα μεγάλα έργα τα παίρνει ο Μπόμπολας, τα κανάλια ανήκουν στα ίδια αφεντικά (δωρεάν πάντα), τις «φιλανθρωπίες» τις κάνει η Βαρδινογιάννη, τις ειδήσεις τις λέει ο Χατζηνικολάου αλλά η χώρα έχει αλλάξει εντελώς.

Έχει μεταρρυθμιστεί η χώρα.

Μην κοιτάτε που οι αλλαγές δεν φαίνονται ακόμα.

Μην κοιτάτε που τις αλλαγές τις βλέπει τώρα μόνο ο Πρετεντέρης και οι άλλοι σπουδαίοι δημοσιογράφοι μας.

Αλήθεια, τι έγινε με τα payroll των αδέσμευτων και ανεξάρτητων δημοσιογράφων;

Η κυρία εισαγγελέας πού είναι;

Βλέπω όλα τα καθίκια στις θέσεις τους. Έχουν απλωθεί σε μικρά και μεγάλα κανάλια και πετούν στα μούτρα των ηλίθιων την αμορφωσιά τους και την προπαγάνδα που συμφέρει τα αφεντικά τους.

Κάνουν και λόγο για αυριανισμό οι δημοσιογράφοι. Βέβαια.

Δημοσιογράφοι που δουλεύουν για τον Ψυχάρη -τον κολλητό του Κουρή που του είχε στείλει και επιστολή στήριξης όταν του ασκήθηκε ποινική δίωξη- κατηγορούν τους άλλους για αυριανισμό.

Οι ανήθικοι προσποιούνται τους ηθικούς.

Ο ταρτουφισμός βασιλεύει.

Αλλά δεν κρατάει για πάντα.

Από το pitsirikos.net

Τα Ελικόπτερα είναι Έτοιμα για την Απογείωση!

Την ίδια ώρα που στην ευρωπαϊκή συνδιάσκεψη για την απασχόληση, στο Μιλάνο, ο Γάλλος Πρόεδρος, μαζί και ο Ιταλός Πρωθυπουργός τόλμησαν να ψελλίσουν τις διαφωνίες τους για την ασκούμενη πολιτική και να θέσουν τη σιδηρά κυρία της Γερμανίας προ των ευθυνών της για την λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που σαρώνει σιγά-σιγά ολόκληρη την Ευρώπη, ποίος άλλος θα μπορούσε να είναι ο συνήγορος της Φράου Καγκελαρίου, παρεκτός του ανεκδιήγητου που παριστάνει τον Έλληνα Πρωθυπουργό;

Την αποφασιστικότητα (sic) της φαιδρής κυβέρνησής του να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις με στόχο τη μείωση της ανεργίας εξέφρασε ο “Πρωθυπουργός” της Ελλάδας, συμπληρώνοντας και αφήνοντας κάγκελο τους συνομιλητές του: «Απευθύνομαι σ’ εσάς, ως ο πρωθυπουργός της χώρας με τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας ανάμεσα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως, με βλέπετε αισιόδοξο, γιατί οι Έλληνες, με πολλές και προσωπικές θυσίες, κατάφεραν και έστριψαν το καράβι στον δρόμο της ανάπτυξης!».

Φαντάζεται τον εαυτό του στον ρόλο του τροπαιούχου πηδαλιούχου του Ελληνικού σκάφους, όταν το έχει ο ίδιος εξοκείλει στα βράχια, πιο τρελός κι από τον πλοίαρχο Φλέτσερ!

Περίπου την ίδια ώρα που «αισιοδοξούσε» δημοσίως ο πρωθυπουργεύων σφουγγοκωλάριος, διηγούμενος για άλλη μια φορά ανερυθρίαστα, τις γνωστές ανοησίες για τη σουξεδιάρικη ελληνική ιστορία, κυκλοφορούσε και η έκθεση της Στατιστικής Υπηρεσίας που διαπιστώνει οριακή μείωση της ανεργίας για τον μήνα Ιούλιο, σε σχέση με τον ίδιο μήνα της προηγούμενης χρονιάς, παρά την αύξηση του τουριστικού ρεύματος. Τώρα, τι σόι δεδομένα χρησιμοποιεί η στατιστική υπηρεσία όταν οργιάζει η μαύρη και η ανασφάλιστη εργασία, δεν μπορεί κανείς να πει, αλλά ελπίζει ότι θα έχει βάλει το χέρι του ο καλός Θεός της Ελλάδας κι ότι δεν θα έχουν χώσει τις χερούκλες τους τα τζιμάνια από την «Ομάδα της Αλήθειας», ότι τα στοιχεία είναι, τέλος πάντων, αξιόπιστα.

Greek Statistics ή όχι, η ανεργία είναι θεόρατη και οι όροι που θέτουν οι εργοδότες, είναι συχνά εκβιαστικοί και ποταποί. Αν θέλουμε, μπορούμε να κρίνουμε ο καθένας από μόνος του, από αυτό που συμβαίνει στον δικό του περίγυρο, από αυτό που αισθανόμαστε όλοι δίπλα μας αλλά και μέσα μας: η εργασία είναι είδος προς εξαφάνιση κι αυτή, στην Ελλάδα, όπως παρόμοια τείνουν να εξαφανιστούν και το όραμα και η ελπίδα και σε λίγο θα «εξαφανιστεί» πάλι, κάποιος γνωστός ή φίλος, κάποιος που τον ξέραμε ή ακόμα χειρότερα, κάποιος που τον αγαπούσαμε και θα λέμε, «τον χάσαμε κι αυτόν ή αυτήν» και θα γράφομε στο μουτσουνοτέφτερο R.I.P. όταν θα μαθαίνουμε ότι κάποιος βούτηξε πάλι από καμιά ταράτσα ή ότι βρέθηκε κι άλλος που δεν άντεξε να ζει χωρίς τα φάρμακά του, που έχουν γίνει πια, στην εποχή μας, πολύ ακριβά για να τ’ αγοράζει ο καθένας.

Άσε τώρα τις ιστορίες που διηγούνται οι αναλυταράδες, ότι θα έχομε, λέει, για το 2015, 2.9% ανάπτυξη! Γελάνε κι οι πέτρες μπροστά από όλα αυτά τα μαγαζιά με τα λουκέτα, που δεν πρόκειται να ξανανοίξουν ποτέ, διότι οι ιδιοκτήτες τους είναι όλοι πνιγμένοι στα χρέη και γιατί οι πελάτες τους, είναι φαλιρισμένοι κι αυτοί.

Εξάλλου, αν το δει κανείς από την άλλη πλευρά, κι αν μπορεί να γελάσει αντί για να κλάψει, το γέλιο ακούγεται βροντερότερο, όταν έρχεται η κουβέντα στα 25 δισεκατομμύρια –και βάλε, που λείπουν για την επόμενη διετία και που, εντόνως, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου το ΔΝΤ σχετικά, προσδιορίζοντας το χρηματοδοτικό κενό μάλλον με το πλέον αισιόδοξο σενάριο, παραγνωρίζοντας ίσως το γεγονός ότι 1 εκατομμύριο Έλληνες δεν στριμώχτηκαν ετούτη τη φορά στην ουρά για να πεθάνουν επί τόπου ή για να πληρώσουν την πρώτη δόση από το νέο χαράτσι στο κεραμίδι τους.

Φωτιά στα μπατζάκια των Ολετήρων, τώρα που η κοινωνία έχει πλέον γονατίσει∙ προς δόξα των χρυσοδάχτυλων και των κομπιναδόρων, έχομε πέσει χάμω και κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει ποιος θα καλύψει αυτό το χρηματοδοτικό κενό, γιατί οι πραγματικοί τοκογλύφοι, είναι εκεί έξω στις "αγορές" και περιμένουν να κάνουν τις υποθήκες μας μια χαψιά!

Αυτό είναι το περίγραμμα της φαιδρότητας που μας περιβάλλει.

Όμως, ας γυρίσομε πίσω, εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε, γιατί πρέπει να διαδοθεί αυτό που μαθαίνομε από την Deutsche Welle, με την ευκαιρία της συνάντησης του Μιλάνου για την ανεργία: από τη χρηματοδότηση που έχει προβλεφθεί για την ανεργία των νέων -ας την πούμε «ασπιρίνη» που δίνουν στους νέους μας οι κομισάριοι της Ευρώπης με την άδεια της Φράου Καγκελαρίου, για να αντιμετωπιστεί, δήθεν, η επιδημία της γρίπης που λέγεται «ανεργία», μέχρι σήμερα και πιλοτικά, τρέχουν προγράμματα σε 7 χώρες - μέλη. Όχι όμως και στην Ελλάδα του 53,1% ανεργίας στους νέους, διότι η Ελλάδα δεν διαθέτει εγκεκριμένα σχέδια προς υλοποίηση!

Έτσι περιμένοντας το δωρεάν wi-fi, οι νέοι, θα περιμένουν και για τα προγράμματα απασχόλησης, μέχρι να καταφέρουν οι ανεκδιήγητοι που μας κυβερνούν να συντάξουν, επιτέλους, έναν φάκελο της προκοπής.

Ωστόσο, όλοι ελπίζουμε ότι δεν θα συνεχιστεί αυτή η βαρβαρότητα και ότι αυτός ο παρανοϊκός με το σύμπτωμα του Ιεχωβά, που παριστάνει τον Πρωθυπουργό, θα μαζέψει τον εσμό των συμβουλατόρων του και την υπόλοιπη συμμορία των ανεπρόκοπων που μας κυβερνούν και θα επιβιβαστούν όλοι μαζί στα ελικόπτερα.

Τα ελικόπτερα, έχουν ζεσταθεί αρκετά και είναι έτοιμα για απογείωση, αυτοί τι περιμένουν?

Από το blog my-pillow-book

Ας ...... χαμογελάσουμε!!!

• Παντρεύεται η άλλη και ανεβάζει χίλιες φωτο απο τον γάμο της. Αν ήθελες μαντάμ να δούμε το γάμο σου, να μας καλούσες...!!!

• Αυτή η Λάκτα μόνο με γέμιση κιμά δεν έχει βγει. Ακόμα...!!!

• Γυναίκες : Σιχαίνονται να τις ρωτάς την ηλικία τους, αλλά θα σε σκοτώσουν αν ξεχάσεις τα γενέθλια τους...!!!

• Ο καλύτερός μου φίλος είvαι το δεξί μου χέρι. Το τι μαλακίες έχουμε κάvει μαζί τόσα χρόνια...!!!

• Τον ρώτησα άμα θέλει να βγούμε και μου είπε ότι έχει κορίτσι. Eντάξει ρε μεγάλε, κι εγώ έχω τηλεόραση σπίτι, αλλά πάω και σινεμά...!!!

• Κατά τις 8 το πρωί ξάπλωσα στο πάτωμα για καμιά κατοσταριά κοιλιακούς. Το μεσημέρι με ξύπνησε το τηλέφωνο...!!!

• Εκτός απο τη μονογαμία υπάρχει και η μόνιμη αγαμία...!!!

• Η καλύτερη ατάκα που έχω ακούσει σε τσακωμό είναι : "Εμένα το χεράκι με το οποίο παίζεις το πουλάκι σου δε θα μου το χτυπάς στο τραπέζι!"...!!!

• Αυτή η μέρα, που θα τα θυμόμαστε όλα αυτά και θα γελάμε, πότε προβλέπεται περίπου;;;

• Πίσω από κάθε επιτυχημένο άνδρα κρύβεται μια γυναίκα. Πίσω από την κατάρρευση κάθε επιτυχημένου άνδρα κρύβεται μια άλλη γυναίκα...!!!

• Ότι γυαλίζει δεν είναι χρυσός. Το μάτι μου, για παράδειγμα...!!!

• Εβγαλα και άλλη άσπρη τρίχα! Να δείτε που σιγά σιγά μεταμορφώνομαι σε κύκνο...!!!

• Πάω στο γιατρό και του λέω "Γιατρέ, τι πρέπει να κάνω με το υπερβολικό βάρος μου; Έχω δοκιμάσει τα πάντα..." Και μου απανταει "Σταμάτα να δοκιμάζεις τα πάντα!"...!!!

• Δεν κάνω ποτέ το ίδιο λάθος δυο φορές! Το κάνω τουλάχιστον πέντε με έξι για να είμαι απόλυτος σίγουρος...!!!

• Ποτέ μην κρίνεις έναν άνθρωπο από την παρέα του. Θυμήσου! Ο Ιούδας είχε την καλύτερη...!!!

• Oι μεθυσμένοι, τα παιδιά και τα κολάν, λένε πάντα την αλήθεια...!!!

• Η τελευταία επιθυμία του τσιγάρου μου, ήταν να σκορπιστούν οι στάχτες του στον καναπέ...!!!

• Είδα μια νιφάδα χιονιού και δίπλα άλλη μια. Μάλλον επρόκειτο για συνυφάδες...!!!

• Έλεγα να πάρω σκύλο στο σπίτι αλλά τι φταίει το δόλιο να κρυώνει; Θα πάρω πιγκουίνο...!!!

• Κι οπως οδηγούσα πετάγεται ξαφνικά μπροστά μου ένας μαλάκας. Κάνω το τιμόνι δεξιά, το κάνω αριστερά, τίποτα, δεν μπόρεσα να τον πετύχω...!!!