Γιατί οι Ευρωπαίοι θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ...

Στην πραγματικότητα, κανείς δεν θέλει το Grexit και λιγότερο απ’ όλους οι ίδιοι οι Έλληνες. Το 74% των πολιτών δηλώνει ότι επιθυμεί να παραμείνει στο ευρώ.

Παράλληλα, όμως, οι Γερμανοί υπονοούν ότι, αντίθετα με το 2012, η ευρωζώνη είναι τώρα σε καλύτερη θέση για να αντέξει μια ελληνική αποχώρηση:

Υπάρχει μηχανισμός διάσωσης, οι τράπεζες της Ευρώπης είναι σε καλύτερη κατάσταση και, μετά το κούρεμα του 2011, πάνω από τα 3/4 του ελληνικού χρέους είναι στον επίσημο τομέα (σ.σ.: κράτη), πράγμα που μειώνει τους φόβους για τυχόν ντόμινο.

Όλα αυτά, όμως, σημαίνουν ότι το ρίσκο ενός Grexit είναι τώρα ανάλογο με το μικρό μέγεθος της χώρας όσον αφορά το ποσοστό της στο ΑΕΠ της ευρωζώνης (2%); Όχι!

Ένα Grexit θα ήταν κακό για την Ελλάδα, αλλά θα ήταν κακό και για την ευρωζώνη.

Από την πλευρά της ευρωζώνης, η ζυγαριά μεταξύ πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων είναι επίσης δυσμενής, αν και λιγότερο από το 2012. Το προτιμότερο σενάριο, δηλαδή, είναι η Ελλάδα να μείνει στο ευρώ.

Το βασικό κέρδος για τους πιστωτές της Ελλάδας από ένα Grexit θα ήταν αυτό της πειθαρχίας και του παραδειγματισμού. Μια αποχώρηση θα έδειχνε στα υπόλοιπα μέλη του κλαμπ του κοινού νομίσματος ότι είναι υποχρεωμένα να συμμορφώνονται με τους κανόνες, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα σε «ανυπότακτους» πολιτικούς σε άλλες χώρες στην περιφέρεια.

Ο κίνδυνος μια αποχώρηση της Ελλάδας να προκαλούσε μια ευρύτερη διάλυση είναι μικρότερος απ’ ό,τι το 2012 χάρη στους διάφορους νέους αμυντικούς μηχανισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός μόνιμου ταμείου διάσωσης και της ετοιμότητας της ΕΚΤ να προστρέξει στη βοήθεια μιας χώρας σε περίπτωση έλλειψης αγοραστών για τα κρατικά της ομόλογα.

Παρ’ όλα αυτά, ένα Grexit θα αποτελούσε σοκ διαρκείας για την ευρωζώνη. Οι αρνητικές του επιπτώσεις σε μια ήδη αναιμική οικονομική ανάρρωση θα προκαλούσαν πτώση του ΑΕΠ και στις υπόλοιπες χώρες.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι το Grexit θα συνέτριβε την αρχή ότι «η συμμετοχή στο κοινό νόμισμα είναι παντοτινή». Ως φυσική συνέπεια θα ακολουθούσε ένα ξεπούλημα στα ομόλογα άλλων χωρών που θα θεωρούνταν επικίνδυνες για μελλοντική έξοδο.

Ίσως η ευρωζώνη να είναι τώρα καλύτερα προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει το Grexit, όμως το κόστος μιας εικόνας της νομισματικής ένωσης που μπορεί να διασπαστεί, θα υπερέβαινε το οποιοδήποτε κέρδος της επιβολής πειθαρχίας.

topontiki

Σαμαράς ο αποτυχημένος Πρόεδρος δεκαπενταμελούς

Ναι ακόμη και η Χούντα όπως πιστοποιεί και η φωτογραφία, παρέδωσε την εξουσία επίσημα. Ο Φαίδων Γκιζίκης,ο Ιωαννιδικός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παρέδωσε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή.

Η παράδοση και παραλαβή της πρωθυπουργίας από τον πρώην πρωθυπουργό στον επόμενο, είναι κάτι που τηρείται ευλαβικά. Δεν δηλώνει μόνο πολιτικό πολιτισμό και αβροφροσύνη αλλά και ουσία.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις μέσα από αυτή την εικόνα της παραλαβής παράδοσης, δηλώνουν τη συνέχεια του ελληνικού κράτους. Οι πρωθυπουργοί σε αυτή την τελετή, εκτός από το τυπικό των φωτογραφιών μπαίνουν και στην ουσία. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός ενημερώνει τον επόμενο για τα βασικά θέματα εξωτερικής πολιτικής και κυρίως αυτά που αγγίζουν τη σφαίρα του απορρήτου.

Σε αυτή την άκρως πολιτική και δημοκρατική διαδικασία,μοναδική εξαίρεση στη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας,αποτέλεσε ο Αντώνης Σαμαράς. Δεν συμπεριφέρθηκε ως έλληνας πρωθυπουργός ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη και έχει το μεγαλείο αποδοχής της ήττας,αλλά ως κακομαθημένο μέλος δεκαπενταμελούς Συμβουλίου που καταστρέφει την τάξη επειδή δεν τον ψήφισαν για Πρόεδρο.

Εκτός αν ακόμη και την τελευταία στιγμή της αποχώρησης, ο Σαμαράς παίρνει εντολές από τη Μέρκελ. Είναι επίσης αξιοσημείωτο πως η Μέρκελ είναι η μόνη που δεν έχει επικοινωνήσει με τον Αλέξη Τσίπρα για να τον συγχαρεί για την ανάληψη της εξουσίας. Οπότε τι να κάνει και ο Αντώνης.

koutipandoras

Το πραγματικό πρόβλημα

40 λεπτά μετά τα πρώτα exit poll, τομεάρχης, του κατά τα φαινόμενα πρωτοπόρου κόμματος, παίρνει τηλέφωνο στους αρχηγούς ΓΕΕΘΑ και Αστυνομίας, προκειμένου να εκφράσει την εμπιστοσύνη του εν λόγω κόμματος στις δυνάμεις ασφαλείας. Το γεγονός αυτό, δείχνει ότι ο τομεάρχης ίσως φοβήθηκε και θέλησε να προλάβει μία ακραία αντίδραση κάποιου που έχει εξουσία αλλά και λανθασμένη αντίληψη περί δημοκρατίας (την οποία μάλιστα έχει ορκιστεί να προασπίζεται). Δημιουργούνται λοιπόν, αναπόφευκτα, κάποια ερωτήματα.

Λιγότερο από 24 ώρες από την ήττα, η εκπρόσωπος τύπου του μέχρι πρότινος κυβερνόντος κόμματος, κατηγορεί τον νέο πρωθυπουργό για τα θρησκευτικά του πιστεύω και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του να ανήκει σε όποια θρησκευτική ομάδα θέλει, μηρυκάζοντας αναχρονιστικά πιστεύω και αντιλήψεις. Πιστεύω και αντιλήψεις που δυστυχώς, στοιχειώνουν ακόμα αυτό το έθνος, δημιουργώντας έτσι ακόμα περισσότερα ερωτήματα.

Τέλος, στην χώρα όπου η έννοια του πολιτικού ήθους διδάσκεται, από τον μέχρι πρότινος πρωθυπουργό, διά της απουσίας του από την εθιμοτυπική παράδοση του μεγάρου Μαξίμου και την συμβολική αποδοχή της επιλογής του Ελληνικού λαού, γίνεται σαφές ότι το μεγάλο πρόβλημα δεν είναι ούτε οικονομικό ούτε κοινωνικό.

Είναι πρόβλημα χαμηλού επιπέδου εκπαίδευσης και έλλειψης πολιτικής παιδείας. Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν της νέας, Αριστερής (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) κυβέρνησης, δεν είναι μία καλή διαπραγμάτευση ή μία βελτίωση των δημοσιονομικών της χώρας, αλλά το να μπορέσει να εξαλείψει πιστεύω και προκαταλήψεις, που σαν φαντάσματα κυνηγούν την χώρα εδώ και δεκαετίες. Και εάν δεν γίνεται άμεσα, μπορεί να στήσει βάσεις και να σπείρει για νέες γενιές. Γενιές, που έχοντας αποτινάξει παθογένειες του παρελθόντος και προκαταλήψεις θα κοιτάξουν στο μέλλον ως καλύτεροι πολίτες με μόνο γνώμονα, στις πολιτικές τους επιλογές, την δημιουργία μας καλύτερης κοινωνίας.

Σε αυτόν τομέα είναι που πρέπει να πάρει τις σημαντικές και ριζοσπαστικές αποφάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να μείνει στην ιστορία σαν Αριστερό κόμμα και έτσι θα τιμηθούν ουσιαστικά οι πεσόντες του σκοπευτηρίου της Καισαριανής.

By KarKwn

Η έλλειψη… κωλόχαρτου γλίτωσε τη χώρα από τα σκ@τ@…

Κατέρρευσε με… θόρυβο η Ν.Δ. Όχι μόνο αποτελεί παρελθόν από την Κυβέρνηση, αλλά και βρίσκεται, πλέον, αντιμέτωπη με την προοπτική μιας μόνιμης, ιστορικού μεγέθους, συρρίκνωσης.

Το αν θα αντιμετωπίσει αμέσως θέμα ηγεσίας, είναι ένα ερώτημα που πολύ σύντομα θα απαντηθεί.

Ο Σαμαράς, πάντως, δεν δείχνει καμιά διάθεση να κάνει στην άκρη, προκειμένου να υπάρξει πολιτική, ηλικιακή και στρατηγική ανανέωση του κόμματος.

Χθες, στη δήλωσή του, απέφυγε κάθε σχετική αναφορά, αποδεικνύοντας ότι θα δώσει τα πάντα για να παραμείνει στην ηγεσία της Ν.Δ.

Συνεπώς, προκαλεί κάθε ενδιαφερόμενο να αναλάβει πρωτοβουλία ανατροπής του – και βεβαίως το ρίσκο της πρωτοβουλίας του.

Το βέβαιο, σε κάθε περίπτωση, είναι ότι υπέστη ιστορική συντριβή η πολιτική των «άδειων ΑΤΜ» και της έλλειψης… κωλόχαρτου. Ο Σαμαράς και οι ελάχιστοι παρατρεχάμενοι που τον συνέδραμαν σε αυτή την άθλια κινδυνολογική εκστρατεία πριν από τις εκλογές, αυτοί που έφτασαν στο σημείο να μιλάνε «σοβαρά» για την έλλειψη χαρτιού υγείας αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και η Σοφία Βούλτεψη, κατέληξαν να γίνουν αντικείμενο της χλεύης του ελληνικού λαού.

Ο Σαμαράς και οι παρατρεχάμενοι ξεκίνησαν δημοσκοπικά με μια διαφορά που λογαριαζόταν ως «διαχειρίσιμη», για να καταλήξουν σε μια εκλογική συντριβή που ξεπερνά το 8%.

Στην πραγματικότητα, η Ν.Δ. έφτασε στο μεγάλο σταυροδρόμι της Ιστορίας της. Αφού η νυν ηγεσία της περιπλανήθηκε στα όρια και στα άκρα της ιστορικής Δεξιάς, με αποτέλεσμα τη δραματική ήττα της, τώρα πρέπει να λάβει αποφάσεις:

● Είτε θα επιμείνει με τα σημερινά φθαρμένα, γερμανόδουλα και απαξιωμένα πρόσωπα και θα μεταβληθεί, αργά ή γρήγορα, σε ΠΑΣΟΚ, το οποίο κατάντησε όχι μόνο να βρεθεί κάτω από τους… «καταδικασμένους» ΑΝ.ΕΛΛ., αλλά και στην Α’ Θεσσαλονίκης να λαμβάνει 3.300 ψήφους λιγότερες από αυτές της Ένωσης Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη – ο οποίος, παρεμπιπτόντως, παίρνει τις τετραπλάσιες ψήφους από το κόμμα του Γιώργου Παπανδρέου!

● Είτε θα αναδείξει μια ηγεσία με «κεντροδεξιό» και δημοκρατικό προφίλ, με πρόταση για τη χώρα – μακριά από την απόλυτη υποταγή στη Γερμανία – και με στόχο να περισώσει ό,τι μπορεί από την παλαιά καραμανλική Δεξιά.

Η συντριβή της πολιτικής του κωλόχαρτου δείχνει τον δρόμο.

Το πρώτο ερώτημα είναι, αν στην πάλαι ποτέ μεγάλη παράταξη της Δεξιάς έχουν, πλέον, το κουράγιο να ατενίσουν το μέλλον τους με έναν νέο τρόπο ή θα επιμείνουν στην πολιτική και τα πρόσωπα που τους οδήγησαν στην πολιτική απαξίωση και την εκλογική συντριβή.

Το δεύτερο ερώτημα είναι, αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα αδράξει την ευκαιρία με την εμμονή του Σαμαρά να παραμείνει πρόεδρος της Ν.Δ., ώστε να στείλει μια και καλή τον κορμό της Δεξιάς στο… χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Απαντήσεις, προσεχώς…

topontiki

Άντε Γεια !!!

Κομμουνιστές… έκτακτης ανάγκης!

Το θαύμα; Ήρθανε τα πάνω κάτω; Πως κι έγινε έτσι, στα καλά του καθουμένου, να κοκκινίσει η Ελλάς απ άκρου σ άκρον και να πάθει ντελίριο μαλακίας ο Βορίδης;

Μπας και όλα αυτά τα μύρια των νεοελλήνων ξεφύλλισαν τους μεγάλους διανοητές του Υπαρκτού Σοσιαλισμού; Μπας και ξημεροβραδιάστηκαν με το «Κεφάλαιο», κι αποστήθισαν απ´ όξω κι ανακατωτά τα νοήματά του;

Η αλήθεια είναι ότι θ αγαλιάζουν οι νεκροί π αφήσανε τα κοκαλάκια τους στο Γράμμο, ή σε κάποιο ξερονήσι, είτε αξιώθηκαν κάποιον τάφο εκεί στη μακρινή Τασκένδη. Γιατί, που να το περιμένεις μέσα στην Ευρώπη αναντάν μπαμπαντάν,η «Ψωροκώσταινα» να ντύνεται στό κόκκινο;

Λοιπόν, κακά τα ψέμματα. Μήτε κόκκινοι γίναμε στα καλά καθούμενα, ούτε θάρθουνε τα πάνω κάτω. Ας ηρεμήσουν λοιπόν κατ αρχάς οι πάσης φύσεως «ανησυχούντες». Κι ας προσεγγίσουν με ψυχραιμία το μείγμα της πολιτικής που επέρχεται ως κάτι το απόλυτα φυσιολογικό και μοιραίο. Και η σύσταση αυτού τού μείγματος αποτελείται, από την πλευρά του εκλογικού σώματος, από ανάμεικτα στοιχεία θυμού και ελπίδας, κι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ από έναν ενθουσιασμό. Είναι ένα μείγμα πού όσο παρήγορο φαντάζει, άλλο τόσο εκρηκτικό καθίσταται, ανάλογα με τη διαχείριση του κι από τα δυο συμβαλλόμενα μέρη.

Ο Ελληνικός Λαός δεν πρέπει να περιμένει ότι από τη μια στιγμή στην άλλη θα περάσει το όριο που χωρίζει την απόλυτη ανέχεια από την απόλυτη ευημερία. Δεν θα ευημερήσουμε μεμιάς. Το ευκταίο και το θεμιτό είναι να σταματήσει ο κατήφορος τής αθλιότητας και της αναξιοπρέπειας για όλους μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ , από την άλλη, θα πρέπει νάναι προσεκτικός στην διαχείριση αυτού τού μείγματος. Δε χωράνε ενθουσιασμοί, πανηγύρια και προπάντων ρεβανσιστικές προσεγγίσεις. Είμαι σε θέση να γνωρίζω καλά ότι πριν από δυο βδομάδες, υψηλοτάτου κύρους ακαδημαϊκός, χρόνια προσκείμενος στην Αριστερά, ζήτησε να πάει να τον συναντήσει ο Γιάννης Δραγασάκης. Δεν ξέρω αν πήγε, ξέρω όμως σίγουρα ότι υπάρχει μια αλληλοεκτίμηση. Εκείνο όμως που σίγουρα ξέρω είναι ότι ο περί ου ο λόγος ακαδημαϊκός ήθελε να καταθέσει στο Δραγασάκη τους προβληματισμούς του για το οικονομικό Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζω να έγινε η συνάντηση γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι θάναι επωφελής για το κόμμα.

Ένα ακόμα άξιο προσοχής είναι και η σύνθεση εκείνων που πάντα σπεύδουν να στελεχώσουν τις παρυφές της εξουσίας. Είναι οι κάθε λογής οσφυοκάμπτες. Τους ζήσαμε για τα καλά ως «πρασινφρουρούς» επί ΠΑΣΟΚ.. Κάποιοι απ´ αυτούς είχαν βολευτεί κι από τη δικτατορία. Γενικά πάντα, σε κάθε κυβέρνηση φρόντιζαν να εξασφαλίζουν το πόστο. Είναι οι… ποσταρχιδες! Κι είναι αυτοί που με τον τρόπο τους υπονομεύουν κάθε υγιή προσπάθεια σε κάθε τομέα, καθώς το μόνο που τους νοιάζει είναι το τομάρι τους. Ήδη κάποιοι μετακινήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και τους στηρίζει στο συνδικαλιστικό τομέα ο ΣΥΡΙΖΑ. Προσοχή λοιπόν, γιατί πρόκειται για λαμόγια.

Το τελευταίο: Δεν επιτρέπεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να ανεχθεί κάθε είδους ρεβανσισμό. Έχει φτάσει σ αυτά τα ποσοστά από ψηφοφόρους που δεν προέρχονται ντε και καλά από την Αριστερά. Απελπισμένοι Έλληνες είναι στην πλειοψηφία τους. Μα κι αν υπήρξαν κάποιοι που υπηρέτησαν τη Δεξιά, ή το ΠΑΣΟΚ. Ε, δεν θα τους πάρουμε τα κεφάλια! Νόμιμες κυβερνήσεις υπηρέτησαν. Δεν φταίει αίφνης ο απλός υπαλληλάκος που θάπρεπε να ταΐσει τη φαμίλια του και να εξασφαλίσει το ψωμοσάκκουλο, επειδή ο Σαμαράς με τον Κεδίκογλου ρίξανε μαύρο στην ΕΡΤ. Ναι,να γίνει επαναξιολόγηση, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ζήσουμε το λιντσάρισμα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά να, ανάμεσα σ αυτούς που επιδιώκουν ρόλο όταν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχουν και κάποιοι που έχουν δοσοληψίες με την Δικαιοσύνη.

Κι επειδή μάλλον αυτό είναι το τελευταίο μου κομμάτι πριν τις εκλογές, εύχομαι σ” όλους καλή ψήφο και καλύτερη Πατρίδα!

Του Αρη Σκιαδόπουλου

Κλόουν από θάνατο

Ο βελγικός στρατός στους δρόμους των βελγικών πόλεων. Για ορισμένους είναι «είδηση» ότι το Βέλγιο έχει στρατό. Πολύ κακή πληροφόρηση. Οχι μόνον διαθέτει στράτευμα το Βέλγιο, αλλά η τελευταία του λαμπρή εμφάνιση στο προσκήνιο της Ιστορίας ήταν όταν έκοβε κατά χιλιάδες τα χέρια όσων γηγενών εργατών στο Βέλγικο Κογκό δεν κατάφερναν να πιάσουν τη νόρμα τους στη συγκομιδή του καουτσούκ.
Το ίδιο λαμπρή εμφάνιση κάνει και η Λεγεώνα των Ξένων στο Παρίσι.
Στα ύψη (για τα δεδομένα του) η δημοτικότητα του Ολάντ, απ’ τα δέκα σεντιμέτρ εκτινάχθηκε στα σαράντα! Νομίζω ότι, έστω την τελευταία στιγμή, ο κ. Σαμαράς θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του τα νέα δεδομένα και να βγάλει στους δρόμους τον κ. Βορίδη με το τσεκούρι του. «Δεν πρόκειται να παραδώσουμε την εξουσία, ό,τι κι αν χρειασθεί να κάνουμε», δήλωσε ο ϋμπεργκρουπενφύρερ της Ν.Δ. (έρμη!), πλην όμως μην πάει ο νους σας στο κακό, δεν εννοεί ο φιλόδοξος δελφίνος ότι θα κατεβάσει τα τανκς στους δρόμους, αλλά ότι θα χρησιμοποιήσει νόμιμα μέσα: την κυρία Σπυράκη, την εικονομαχία, το ξεχαρβάλωμα των ΑΤΜ, το Mega
και την τρομερή ανάκριση του κ. Σταύρου Θεοδωράκηπροχθές από την κυρία Τρέμη, τον κ. Ευαγγελάτο και τον κ. Πρετεντέρη. Πνίγηκε το στούντιο στο αίμα! Εκοβε η κυρία Τρέμη, σπαρτάραγε ο Σταύρος, έσφαζε ο κ. Πρετεντέρης, πόναγε ο Σταύρος, του ’ριχνε με το μπαζούκας ο κ. Ευαγγελάτος, στο καναβάτσο ο Σταύρος. Τον λυπήθηκα, πολύ άνισο κατς, και
αν πάμε έτσι, δεν θα μπορέσει το Ποτάμι να γίνει η αυτοεκπληρούμενη προφητεία των γκάλοπ και του συστήματος. Ζαβολιά! Κι έρχεται και σε δύσκολη θέση ο κ. Μπουτάρης. Ενας ο άνθρωπος, τρεις οι ψήφοι του και πώς να τους μοιράσει; (ΠΑΣΟΚ θέλει, Ποτάμι ψηφίζει, στη ΔΗΜΑΡ ανήκει) - πού είναι ο παπάς; Ασσος! Στο μανίκι του κ. Σαμαρά: Τώρα τάζει ότι θα ξε-κάνει όσα έκανε!
Αλλά όχι μόνον ο κ. Σαμαράς! Οχι μόνον ο κ. Βενιζέλος! Οχι μόνον ο Γιωργάκης. Μια στρατιά από φθαρμένα πρόσωπα μιας ολόκληρης τριακονταετίας εμφανίζονται μπροστά στα μάτια μας σαν ρετουσαρισμένες φωτογραφίες, για να μας λύσουν τα προβλήματα που μας δημιούργησαν. Σαν ζόμπι από φωτοσόπ
μας χαμογελούν κατάμουτρα πρόσωπα χωρίς ρυτίδες, «τραβηγμένα», από παρθενογένεση ο κ. Σ. Θεοδωράκης, άμωμη η Ντόρα, μυροβλύτης ο ΔΟΛ, και γεφύρια θα σας φτιάξουμε (για να περάσει το Ποτάμι) ο κ. Μπόμπολας, μια ωραία πεταλούδα η Φώφη, ένας κόσμος από καρτούν, άχρονος, που διαστελοσυστέλλεται και σκληρίζει, που δεν παλιώνει ποτέ, ένας πλαστικός αποϊδεολογικοποιημένος εφιάλτης, που δεν φταίει σε τίποτα, που δεν λογοδοτεί σε κανέναν, που γουστάρει το μέλλον σου, ένα εκτόπλασμαπου σε τυλίγει από παντού. Και σαν τους τυφλίτες θεούς του Λόβκραφτ τρέφεται απ’ την ύπαρξή σου.
Δεν έχει κατέβει μόνον στο Βέλγιο ο στρατός στους δρόμους, κυρίες και κύριοι, έχουν καταλάβει τις πόλεις όλων των δημοκρατιών της Ευρώπης οι λέξεις της οικονομικής δικτατορίας. Πάνοπλες λέξεις. Κι έχουν στήσει φυλάκια παντού, σ’ όλην την επικράτεια της οικονομικής φρίκης. Επιτέλους! Το 1% του πληθυσμού στον πλανήτη κατέχει περισσότερον πλούτο απ’ το υπόλοιπο 99%! Και η κρίση έχει βοηθήσει πολύ σ’αυτό! Το 2009 το 1% του πληθυσμού κατείχε το 44% του πλούτου. Το 2014 το 1% του πληθυσμού κατείχε το 48% του πλούτου. Τώρα αυτό το 1% κατέχει παραπάνω απ’ το 50% του πλούτου. Είδατε η λιτότητα, η φτώχεια, η ανεργία, το ξεχαρβάλωμα του κράτους, η ιδεολογική τρομοκρατία και η τηλεοπτική τυραννίδα τι πλούτο παράγουν;
Οχι, δεν πηγαίνουν χαμένες οι «θυσίες», δεν πεινάνε εις μάτην τα παιδιά, δεν γίνονται για πλάκα οι αυτοκτονίες, δεν υποφέρουν χωρίς λόγο οι ασθενείς - όλα αυτά παράγουν πλούτο.
Δεν έκλεισε για πλάκα τα μαγαζιά ο κ. Σαμαράς, ούτε έκανε μπάχαλο για πλάκα τα νοσοκομεία ο κ. Γεωργιάδης, βγαίνουν φράγκα απ’ όλα αυτά. Φράγκα νόμιμα κι ας μην είναι ηθικά. Για πλάκα κατέβηκε ο βελγικός στρατός στους δρόμους; Για πλάκα αιματοκυλίσθηκαν Ιράκ, Λιβύη, Αφγανιστάν, Ουκρανία, Γιουγκοσλαβία; Για πλάκα, νομίζετε, έχει ανακληθεί εξ εφέδρων ο φασισμός στα όπλα; - όχι! Βγαίνουν φράγκα απ’ τη νέα αποικιοκρατία, απ’ τον εξαναγκασμό των πληθυσμών σε μετανάστευση, εμπόριο σαρκόςγίνεται και οι σωματέμπορες μιλούν απ’ το βήμα της Βουλής του καθενός, Κάμερον και Ομπάμα, Μέρκελ και της ψυχής τους ο θάνατος.
Μιλούν από τους άμβωνες οι μιζαδόροι και στέλνουν τόκους και όπλα να πιάσουν τους τόπους, να μπουν οι δημοκρατίες που ελέγχει το 1% στη φορμόλη - να διατηρηθούν! διότι θα σφίξουν κι άλλο τα πράγματα, διότι κι άλλη λιτότητα σχεδιάζουν, κι άλλο Σαμαρά, εδώ ή στο Βέλγιο ή στη Τοσκάνη, θέλουν να διαθέτουν, ανδρείκελα παντού και σκιάχτρα.
Στο ψηφοδέλτιό σου δες σαν σε καθρέφτη τον εαυτό σου. Κι αν το χαρτί του είναι από άνθρωπο ή απ’ το αίμα του...

Του Στάθη

Το χρέος τους και το Xρέος μας

Μας λένε ότι πρέπει να μείνουμε στα γόνατα, να είμαστε φρόνιμοι, υπάκουοι, να εισπνέουμε αιθαλομίχλη και να τρώμε ληγμένα τρόφιμα διότι «έχουμε χρέος».

    Ως προς το τελευταίο συμφωνούμε απολύτως. Πράγματι έχουμε χρέος. Μόνο που το ευγενέστερο των «χρεών» του λαού, συνώνυμο της ίδιας της ύπαρξης, είναι να οργανωθεί, να αντισταθεί και να επιβάλει μονομερώς -πως αλλιώς;- εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα διαγράψουν το χρέος. Εξηγούμαστε:

***

    Παρατήρηση πρώτη: Το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν στο 129% του ΑΕΠ και σε απόλυτα μεγέθη 298 δισ. ευρώ. Σήμερα (Προϋπολογισμός 2014, Πίνακας 4.2, σελ 139) μετά από πέντε χρόνια αδιάκοπης βαρβαρότητας, μετά από δύο Μνημόνια, χαράτσια και «κουρέματα», το χρέος εκτινάχτηκε στο 175% του ΑΕΠ και σε απόλυτα μεγέθη πάνω από 320 δις.

    Συμπέρασμα πρώτο: Η πολιτική αυτή όχι μόνο δε μειώνει το χρέος αλλά το μεγαλώνει, το διογκώνει, το εκτινάσσει. Το χρέος είναι κατά 50 μονάδες μεγαλύτερο ως ποσοστό του ΑΕΠ από τη στιγμή που υποτίθεται ότι άρχισαν να το μειώνουν!

***

    Παρατήρηση δεύτερη: Λένε ότι παίρνουν δάνεια για να ενισχύσουν το κράτος και το λαό. Ψέματα! Μέχρι τώρα από το πρώτο και δεύτερο Μνημόνιο τα συνολικά δάνεια που έχουν εκταμιευτεί ανέρχονται σε 225 δισ. ευρώ. Την ίδια περίοδο σύμφωνα με τα στοιχεία τόσο του κ.Σταϊκούρα που κατατέθηκαν στη Βουλή μετά από ερώτηση του Μανώλη Γλέζου, όσο και της Τράπεζας της Ελλάδας, οι τράπεζες με τη μορφή πακέτων και ενισχύσεων έχουν λάβει πάνω από 250 δισ. ευρώ.

    Συμπέρασμα δεύτερο: Τα δάνεια, που αυξάνουν και δεν μειώνουν το χρέος,  όχι μόνο δεν πάνε στον λαό και στην ενίσχυση της οικονομίας, αλλά στο σύνολό τους και ακόμα περισσότερα πάνε στους τραπεζίτες και κανείς άλλος δεν τα έχει δει. Τι τα κάνουν οι τραπεζίτες καλό θα ήταν να μας το εξηγήσουν οι εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τους τα δίνουν.   

***

    Παρατήρηση τρίτη: Λένε ότι παίρνουν δάνεια για να πληρώνουν μισθούς και συντάξεις. Ψέματα. Την ίδια περίοδο που οι κυβερνήσεις δανείστηκαν τα 225 δισ. ευρώ της τρόικας, ο ελληνικός λαός, για το διάστημα 2010 – 2014 σε τόκους, σε χρεολύσια, σε δαπάνες εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους έχει καταβάλλει 164,5 δισ. ευρώ και για  εξοφλήσεις βραχυπρόθεσμων τίτλων έχει επιβαρυνθεί με δαπάνες ύψους 267,7 δισ. ευρώ! Δηλαδή 200 δισ. ευρώ παραπάνω (Προϋπολογισμός 2015, Πίνακες 4.6 και 4.7 σελ 178).

    Συμπέρασμα τρίτο: Με τα δάνεια δεν πληρώνουν μισθούς και συντάξεις.  Αντίθετα: Είναι οι κομμένοι μισθοί, είναι οι κομμένες συντάξεις, είναι η δυστυχία και η καταστροφή του ελληνικού λαού μέσω των οποίων πληρώνονται τα δάνεια.Συνάπτουν δάνεια για να πληρώνουν με τόκο τα προηγούμενα δάνεια και κόβουν μισθούς και συντάξεις υποβάλλοντας τον λαό να πληρώνει με το αίμα του και τα παλιά και τα νέα δάνεια.

***

    Παρατήρηση τέταρτη: Λένε ότι η Ελλάδα παίρνει δάνεια γιατί έχει χρέη. Ψέματα! Ισχύει ακριβώς το αντίστροφο: Η Ελλάδα – και κάθε κράτος – έχει χρέη επειδή ακριβώς παίρνει δάνεια τα οποία άλλοι τα ξεκοκαλίζουν και άλλοι τα πληρώνουν. Υπενθυμίζουμε: Στην Ελλάδα είχαμε χρέος πριν ακόμα δημιουργηθεί ελληνικό κράτος, ως απόρροια των λεγόμενων «δανείων της ανεξαρτησίας» που φυσικά δεν έφτασαν ποτέ στον ελληνικό λαό. Σημειώστε: ΟΨυρούκης, ο ιστορικός Καρολίδης καθώς και ο Νίκος Μπελογιάννης στο βιβλίο του «Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα» έχουν καταγράψει ότι από την Επανάσταση του 1821 μέχρι την χρεοκοπία του 1932 επί Βενιζέλου, η Ελλάδα είχε δανειστεί 2 δισ. φράγκα, είχε καταβάλει στους δανειστές 2,4 δισ. φράγκα κι όμως τους χρωστούσε ακόμα 2 δισ. φράγκα, όσα δηλαδή είχε δανειστεί εξ αρχής!  Σημειώστε επίσης: Από το 1992 μέχρι σήμερα ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει για αποπληρωμές δανείων (Εισηγητική Έκθεση Προϋπολογισμού 2015, σελ. 178) το αστρονομικό ποσό του 1,027 τρισ. ευρώ!Το ποσό είναι αδιανόητο. Ακόμα όμως πιο αδιανόητο είναι το γεγονός ότι ενώ ο λαός έχει πληρώσει ένα σκασμό σε τοκογλυφικά, οι σωτήρες, εντός και εκτός Ελλάδας του λένε ότι τους χρωστάει κι άλλα 320 δισ. ευρώ, που αφού τους τα πληρώσει κι αυτά τότε το 2020 θα χρωστάει κι άλλα 300 κοκ.

    Συμπέρασμα τέταρτο: Αυτός ο κατήφορος δεν πρόκειται να σταματήσει. Και σίγουρα δεν πρόκειται να τον σταματήσουν ούτε τα Μνημόνια που τώρα θα τα βαφτίσουν «πιστοληπτική γραμμή», ούτε οι επιμηκύνσεις, ούτε οι «αναδιαρθρώσεις», ούτε οι τρόικες που τώρα τους ψάχνουν άλλο όνομα, μπορεί να τις πούνε ακόμα και… «περεστρόικες». Με αυτές τις «τεχνικές», το αποτέλεσμα είναι σε κάθε προηγούμενο λογαριασμό χρεών να επέρχεται – όπως περιέγραφε οΛένιν– ένας «τοκογλυφικός επιπρόσθετος λογαριασμός πάνω σε εκείνον που 20 φορές ως τώρα πληρώθηκε».

***

    Παρατήρηση πέμπτη: Λένε ότι τα χρέη και τα ελλείμματα οφείλονται στο ότι«όλοι μαζί τα φάγαμε», ότι οφείλονται στην αμεριμνησία του λαού, στην ευμάρεια, στο γεγονός ότι – κατά ορισμένους – ο λαός είναι τεμπελχανάς και κοπρίτης. Ότι οφείλονται στους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Πρόκειται για άθλιο ψέμα. Σημειώστε: Οι φόροι που θα πληρώσει ο λαός το 2015 ανέρχονται στα 50,3 δισ. ευρώ (Προϋπολογισμός 2015, Πίνακας 3.6, σελ 106). Οι μισθοί και οι συντάξεις μετά βίας φτάνουν στα 18 δισ. ευρώ(Πίνακας 3.10, σελ. 113). Συνολικά, δε, ο λαός έχει πληρώσει σε φόρους από το 2005 μέχρι το 2015 το ποσό των 563,7 δισ. ευρώ (Πίνακας 3.6, σελ. 106). Δηλαδή και οι μισθοί και οι συντάξεις, ό,τι έχει απομείνει δηλαδή,πληρώνονται από τους φόρους του λαού, και όλοι οι υπόλοιποι φόροι αντί να γυρίζουν στο λαό, πάνε κατά δεκάδες δισ. ευρώ σε τοκογλύφους σε δανειστές και πιστωτές.

    Συμπέρασμα πέμπτο: Όσοι τα λένε αυτά λοιπόν περί «κοπρίτη» λαού είναι οι πραγματικοί πολιτικοί κοπρίτες. Τα χρέη, τα ελλείμματα αλλά και τα πλεονάσματα είναι κομμάτια του συνολικού δημόσιου πλούτου που κάποιοι λίγοι κηφήνες τον υπεξαιρούν διαχρονικά. Τα δάνεια που προκαλούν τα χρέη δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) σε μισθούς και συντάξεις εργαζομένων, όπως με θρασύτητα ισχυρίζονται οι «όλοι μαζί τα φάγαμε». Επιστρέφουν σχεδόν στο σύνολό τους σε δανειστές και τοκογλύφους! Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στην Υγεία και την Παιδεία. Πάνε στους τραπεζίτες, στους κεφαλαιοκράτες που τα απομυζούν για να χρηματοδοτούν τις μπίζνες και τιςανακεφαλαιώσεις τους. Τα δάνεια δεν πάνε (ποτέ δεν πήγαιναν) στο ανύπαρκτο κράτος Πρόνοιας. Πάνε για να καλύπτονται οι τρύπες από τις φοροαπαλλαγές, τις φοροελαφρύνσεις, τα «πακέτα» ενισχύσεων, τις επιχορηγήσεις προς την ολιγαρχία. Πάνε για το μεγάλο φαγοπότι που άλλοτε λέγεται Ολυμπιάδα, άλλοτε λέγεται υποβρύχια που γέρνουν και  μονίμως λέγεται «ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί».

***

    Παρατήρηση έκτη: Για να βρούμε τι είδους είναι το χρέος δεν έχουμε παρά να κάνουμε το εξής: Παίρνουμε τις διαρκείς φοροαπαλλαγές, τα θαλασσοδάνεια, τις χαριστικές ρυθμίσεις προς μονοπώλια, πολυεθνικές, εργολάβους και τραπεζίτες,  προσθέτουμε τις ΝΑΤΟικές δαπάνες στις οποίες οφείλεται τουλάχιστον το ¼ του χρέους, σε αυτά προσθέτουμε την υπέροχη Ολυμπιάδαπου ακόμα δεν ξέρουμε πόσο κόστισε, πάνω σε αυτά βάζουμε τις διαρκείςυπερκοστολογήσεις των δημόσιων έργων, προσθέτουμε τις ολέθριες συνέπειες της ένταξης στην ΕΕ με την καταβαράθρωση της παραγωγικής βάσης, προσθέτουμε τις επίσης ολέθριες συνέπειες της λεγόμενης «απελευθέρωσης της αγοράς» ειδικά στον τομέα της μεταφοράς κεφαλαίων στο εξωτερικό,βάζουμε ως κερασάκι στην τούρτα την πολιτική της υπονόμευσης και της διαφθοράςστις κρατικές επιχειρήσεις, και θα έχουμε βρει και το μέγεθος και τα αίτια του χρέους.

    Συμπέρασμα έκτο (και βασικό): Αυτό το χρέος είναι όλο ειδεχθές, είναι όλο επαχθές, είναι όλο ληστρικό, και είναι όλο παράνομο. Και δεν εννοούμε παράνομο με την «στενή» νομική έννοια. Εννοούμε ότι είναι πολιτικά παράνομο. Η αντιμετώπισή του, επομένως, δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Που σημαίνει: Άλλη πολιτική λύση, προς όφελος του λαού, από την άρνηση πληρωμήςενός χρέους που ο λαός και δεν το χρωστάει και το έχει πληρώσει (!) δεν υπάρχει.

***

    Αν κάτι απορρέει ως πολιτικό συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι η λύση σε αυτή την ατέλειωτη φρίκη δεν θα έρθει ούτε με την «επιμήκυνση» του χρέους, ούτε με τα «κουρέματα», ούτε με λογιστικούς προσδιορισμούς για το ποιο είναι το «καλό» και ποιο είναι το «κακό» χρέος, ποιο είναι «επονείδιστο» χρέος και ποιο όχι. Το χρέος είναι όλο επονείδιστο και κυρίως είναι όλο πληρωμένο από έναν λαό που δεν είχε καμία οφειλή, αλλά το πλήρωσε. Εναπόκειται, τελικά, στον ίδιο τον λαό να επιβάλει εκείνες τις πολιτικές αποφάσεις που θα καταστήσουν το πληρωμένο χρέος και διαγραμμένο.

    Με άλλα λόγια: Μιλάμε για πλήρη, ολική και οριστική διαγραφή του χρέους. Και εδώ έρχεται η ερώτηση: Και πώς θα γίνει αυτό; Μονομερώς; Απάντηση: Μα φυσικά μονομερώς! Τι περιμένετε; Να τείνουν ευήκοον ους, μέσα από διαπραγματεύσεις και επαναδιαπραγματεύσεις, ποιοι; Οι κερδοσκόποι; Οι τοκογλύφοι; Το πιστεύει κανείς στ’ αλήθεια αυτό;

    Εμείς, αντιθέτως, πιστεύουμε αυτό που έλεγε ο Άνταμ Σμιθ: Κανείς εκτός από κάποιον ζητιάνο δεν επιλέγει να εξαρτάται από την γενναιοδωρία των συμπολιτών του.

    Αυτό που έλεγε ο Άνταμ Σμιθ για τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, στις σχέσεις μεταξύ κρατών και διεθνών οργανισμών ισχύει 1.000 φορές. Και να το ξεκαθαρίσουμε: Ο Άνταμ Σμιθ δεν ήταν κομμουνιστής. Πατέρας του καπιταλισμού θεωρείται.

Του νίκου Μπογιόπουλου

Μαμάααααααααα!..

     Άσ' την μπάλα του παιδιού ρε καραγκιοζόπουλε, πού ό,τι δείς ξένο το αρπάζεις!

     Χούϊ σου 'γινε πιά!
     Τί σου φταίει το καϋμένο το παιδάκι;
     Δε βλέπεις πώς σε κοιτάει;
     Του κοπήκανε τα τσίσα απ' τον φόβο!

     Κι ύστερα τί έχεις να πείς εσύ με τα παιδιά; Τί να καταλάβουν αυτά απ' τις πολιτικές κακουργίες σου;
     Τί να τους πείς;
     Ότι σακάτεψες το μέλλον τους;
     Ότι τα προορίζεις για εργασιακούς σκλάβους των 380 και 500 ευρώ, προκειμένου να έρθουν οι ''επενδύσεις'' που τόσο ονειρεύεσαι,
     ..''επενδύσεις'' που για να έρθουν εδώ θα πρέπει να βρουν ακόμη φτηνότερα εργατικά χέρια από την Βουλγαρία, την Ρουμανία, την Κίνα ή την Μαλαισία που βρίσκονται σήμερα!
     Ή να τους εξηγήσεις ότι μόνον προεκλογικά τα εκμεταλλεύεσαι σε αφίσες και σποτάκια,
     ..έχοντας προηγουμένως και τεχνηέντως μεθοδεύσει τον αποκλεισμό 100.000 δεκαοχτάρηδων από τις κάλπες,
     ..γνωρίζοντας πολύ καλά ψευτομαγκόπουλε ποιά θα ήταν η ψήφος τους και το ''μαύρο'' που θα σε φούμιζαν!

     Άσε λοιπόν ήσυχη την νεολαία, κι αν είσαι μάγκας έλα να τα πείς σε μας τους πατεράδες. Απευθείας.
     Όχι με κείνα τα κατινίστικα ''πές το στον πατέρα σου''!

     Άντε κάνε καμιά βόλτα δίπλα στο συρματόπλεγμα να συνηθίζεις σιγά-σιγά,
     ..ή άντε κάνε καμιά πορεία μαζί με τους υπόλοιπους ευρωπαίους πολιτικούς απατεώνες, ''υπέρ της ελευθερίας των ιδεών και της έκφρασης'', σα δε ντρέπεστε υποκριτές, φαρισαίοι και φονιάδες των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!
     Δυστυχώς για τους μόνους που δεν θα έπρεπε να ισχύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα είσαστε εσείς!
     Εσείς, που αποτιμάτε τόσο φτηνά την ανθρώπινη ζωή, και έχετε τόσο εύκολο το ψεύδος και την απάτη.

     Μακριά λοιπόν από την νεολαία αθλιότατοι!
     Δεν είστε άξιοι να τους απευθύνετε τον λόγο!
     όχι μόνον σαν κυβερνήτες,
     ..ούτε ως γονείς!..

mandatoforos.blogspot

Στο σπίτι του κρεμασμένου...

Θα έπρεπε να είναι περισσότερο προσεκτικός ο Αντώνης Σαμαράς με τις λέξεις που χρησιμοποιεί. Όμως προσεκτικός μπορεί να είναι μόνο ο ψύχραιμος και ο Αντώνης Σαμαράς είναι πανικόβλητος. Ως εκ τούτου δεν πρέπει να μας παραξενεύει το γεγονός ότι στην τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΑΝΤ1 δήλωσε πως «Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να κάνει τους Έλληνες πειραματόζωα».

Βλέπετε, πριν ένα χρόνο το BBC διαπίστωνε εντυπωσιασμένο ότι ένα «Άνευ προηγουμένου οικονομικό πείραμα στο εργαστήριο διάσωσης της ευρωζώνης εξακολουθεί να είναι η Ελλάδα, παρά τα βελτιούμενα στατιστικά στοιχεία και τη νεόκοπη αισιοδοξία». Στο ίδιο άρθρο αναφερόταν η βαθιά ανισότητα, οι στρατιές ανέργων και μια ολόκληρη γενιά νεόπτωχων Ελλήνων ως επιπτώσεις αυτού του πειράματος που η Τρόικα σχεδίαζε και η κυβέρνηση Σαμαρά εκτελούσε!

Το 2011 στην εφημερίδα «ΒΗΜΑ» δημοσιευόταν άρθρο με τίτλο «Το ψυχολογικό πείραμα του Μίλγκραμ: Η Ελλάδα υπό καθεστώς υπακοής» στο οποίο μεταξύ άλλων διαβάζουμε «Ένας ακόμα λόγος είναι η εθελοντική υποταγή του θύματος στο σύστημα του ερευνητή, όπως για παράδειγμα το “βάζω πλάτη” ως σύνθημα υπακοής του Ελληνικού λαού για να πετύχει το σχέδιο σωτηρίας, καθώς μέχρι τώρα δεν έχει παρουσιαστεί κάποια συστηματική και οργανωμένη διαμαρτυρία».

Τον Απρίλιο του 2014 η Daily Telegraph έγραφε για το «Βάρβαρο πείραμα της Ευρώπης στην Ελλάδα», ενώ τον Αύγουστο του 2013 το πρακτορείο Russia Today φιλοξενούσε κύριο άρθρο με τίτλο «Το χρέος του Σισύφου: Το κώμα στο οποίο βρίσκεται η ελληνική οικονομία είναι ένα πολιτικό πείραμα που πήγε στραβά».

Πριν λίγες μόνο ημέρες, τον Δεκέμβριο, ο Στέφεν Λέντορφ, διδάκτορας πολιτικής επιστήμης και οικονομολόγος που εργάζεται στο Ινστιτούτο Εργασίας και Κατάρτισης του Πανεπιστημίου του Ντούισμπουργκ στο Έσεν της Γερμανίας δημοσίευε άρθρο με τίτλο «Ένα πείραμα δημοκρατίας στην Ευρώπη», στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε «Τα τελευταία χρόνια, στην Ελλάδα εκτυλίσσεται ένα πείραμα για τη νεοφιλελεύθερη θεραπεία σοκ. Για τις επόμενες εβδομάδες και μήνες η Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει ένα πείραμα για τη δημοκρατία».

Πρόκειται τουλάχιστον περί πολιτικής αλητείας να τολμά ο άνθρωπος που μετέτρεψε έναν ολόκληρο λαό σε πειραματόζωα υπακοής, πείνας και ανέχειας για να διαπιστώσουν το ΔΝΤ και οι Βρυξέλες πόσο αντέχουν οι λαοί την εξαθλίωση, να κατηγορεί σήμερα τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι βλέπουν τον λαό ως πειραματόζωα. Είναι πολιτική αλητεία το πρωτοπαλίκαρο του Γιόζεφ Μένγκελε να υποκρίνεται σήμερα τον σωτήρα των πειραματόζωων.

Θα έπρεπε να γνωρίζει ο Αντώνης Σαμαράς ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί, γιατί κάποιες φορές μέχρι και το σχοινί μπορεί αγανακτισμένο να φωνάξει «Σκάσε πια κι έλα να κρεμαστείς ηλίθιε!»

Καρτέσιος

Η Ζωή Μας Σε Διακανονισμό

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε απλήρωτοι λογαριασμοί.

Ψάχνουμε με σφιγμένο στόμα την αλληλογραφία. Όποιο γράφει το όνομα μας το έχει στείλει κάποια εταιρεία (ηλεκτρισμού, αερίου, υδρεύσεως, τηλεφωνίας) ή τράπεζα ή –το πιο τρομαχτικό απ’ όλα τα τέρατα- η εφορία αυτοπροσώπως.

Τους σχίζουμε προσεκτικά, κοιτάμε το ποσό –με γουρλωμένα μάτια, την προθεσμία και μετά τους καταχωνιάζουμε σε ένα συρτάρι, σαν τις δυσάρεστες σκέψεις που νομίζουμε πως θα χαθούν αν τις απωθήσουμε στα σκονισμένα ντουλάπια του υποσυνείδητου.

Οι πιο θρήσκοι ψιθυρίζουν: «Έχει ο θεός» και κάνουν το σταυρό τους. Οι άλλοι, αυτοί που έχουν χάσει πια κάθε ελπίδα και κάθε πίστη, κοιτάνε αφηρημένα τον τοίχο και αναρωτιούνται τι θα επιλέξουν: Την αυτοκτονία ή την αυτοδικία;

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε διακανονισμένοι λογαριασμοί.

Τρέχουμε από υπηρεσία σε εταιρεία και από τράπεζα σε εφορία με την απόγνωση παραμάσχαλα ζητώντας μια παράταση ζωής. Λίγες δόσεις παραπάνω, μια μικρότερη προκαταβολή, ένα βλέμμα κατανόησης από τον υπάλληλο που κοιτάει την οθόνη του υπολογιστή αποφεύγοντας να μας κοιτάξει στα μάτια.

Και μπροστά μας στην ουρά και πίσω μας στην ουρά, όλοι με το ίδιο αίτημα, όλοι με την ίδια απορία: «Πως θα βγουν τα κουκιά;»

Και για πόσο καιρό θα ζούμε σαν τα ποντίκια, τρομαγμένα και ασήμαντα, γκρίζα και σκυθρωπά, χωρίς αγρό, χωρίς τυρί, μόνο με φάκες;

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε εξώδικα.

Ζούμε υπό τη διαρκή απειλή για τη ζωή μας.

Μας προειδοποιούν ότι θα μας διακόψουν την τηλεφωνική σύνδεση, αλλά αυτό μπορούμε να το αντέξουμε.

Ζει ο άνθρωπος και χωρίς τηλέφωνο, ίντερνετ και facebook.

Μας προειδοποιούν ότι θα μείνουμε χωρίς θέρμανση. Κι αυτό ίσως να το αντέξουμε. Μια ξυλόσομπα και πλήρη εξάρτηση ύπνου. Ίσως να αντέξουμε.

Μας απειλούν ότι θα μας κόψουν το ρεύμα. Αυτό δεν μπορούμε να το φανταστούμε, αλλά ίσως γίνεται. Να μαγειρεύουμε στο γκάζι, να ψωνίζουμε τρόφιμα που θα καταναλώνονται αυθημερόν, να πλένουμε τα ρούχα στο χέρι και να διαβάζουμε με λάμπες πετρελαίου.

Μας απειλούν να μας κατασχέσουν το σπίτι. Το σπίτι που έχτισε κάποιος πρόγονος, το σπίτι που αγοράσαμε με αίμα και ιδρώτα, το σπίτι μας. Αυτό δεν μπορούμε να το αντέξουμε. Ή μήπως μπορούμε; Ο άνθρωπος αντέχει τα πάντα, λένε κάποιοι.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε άβουλοι μηχανισμοί επιβίωσης.

Ανοίγουμε τα μάτια το πρωί –όσοι κατάφεραν να κοιμηθούν- και δε θέλουμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι.

Ξέρουμε πως θα είναι η μέρα μας: Απλήρωτοι λογαριασμοί, νέα μέτρα για τη σωτηρία των τραπεζών, νέοι φόροι –πάλι για τη σωτηρία των τραπεζών, τρομοκρατία και απαξίωση της ανθρώπινης και εθνικής μας υπόστασης, ανεργία ή δουλειά για τετρακόσια ευρώ ή άδεια μαγαζιά, άδειες τσέπες, άδεια ψυγεία και άδειες ψυχές, θλίψη, κατάθλιψη και απόγνωση, ένας ακόμα άγνωστος που αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε να ζει σαν δούλος, ένας ακόμα γνωστός που μετανάστευσε για να γίνει δούλος, δημοσιογράφοι και πολιτικοί που μας υπενθυμίζουν πόσο διεφθαρμένοι και ανίκανοι και ανήμποροι είμαστε, μια φακή στην κατσαρόλα χωρίς καν τη ρέγκα που τρώγαμε πριν το ογδόντα, κατεβασμένα μούτρα στο δρόμο και άνθρωποι που παραμιλούν στο φανάρι, σκουπίδια, βρώμα και φόβος μη χρειαστεί να πας στο εγκαταλειμμένο νοσοκομείο, μη χρειαστείς φάρμακα, και εύχεσαι να περάσει κι αυτή η μέρα χωρίς να συμβεί κάτι εξαιρετικά άσχημο, απλά να επιβιώσεις για άλλη μια μέρα, για να πας να κοιμηθείς και να ξεχάσεις όσα ζεις και όσα δεν έζησες.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε αριθμοί.

ΑΦΜ, ΑΜΚΑ και μητρώο ασφαλισμένου. Κωδικός ΑΤΜ, κωδικός πελάτη και ο αριθμός προτεραιότητας στην τράπεζα. 21% ανεργία και είκοσι χιλιάδες επιχειρήσεις που έκλεισαν. 5 αυτόχειρες τη βδομάδα που πέρασε και άνοδος δύο ποσοστιαίων μονάδων για το πρώτο κόμμα στην τελευταία δημοσκόπηση. 36.000 ευρώ το κατά κεφαλήν χρέος στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το ΔΝΤ. 36.000 χρέος για κάθε παιδί μας, που δεν έχει μάθει ακόμα να μετράει ως το δέκα ή να περπατάει. Μείωση 22% στο μισθό μας και αύξηση του ΦΠΑ. 3.000 φίλοι στο facebook. 1.000.000 like σε ένα βίντεο. 1.200 νοικοκυραίοι που πηδούσαν ιερόδουλες χωρίς προφυλακτικό. 7 κόμματα στη Βουλή. 13 κανάλια με σκατά στην τηλεόραση για να διαλέξεις. 5 ευρώ το τετραγωνικό για την πρώτη κατοικία. 38 χρόνια διαπλοκής και 3.000.000 άνθρωποι που πιστεύουν ότι κάποιος θα τους σώσει, χωρίς να χρειαστεί να αγωνιστούν, χωρίς καν να ψηφίσουν.

Δεν είμαστε άνθρωποι πια. Είμαστε μυρμήγκια…

Όμως αυτοί που επενδύουν στην υποταγή μας θα χάσουν πολύ περισσότερα από τα κέρδη τους. Θα χάσουν το κεφάλι τους. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να ζει σαν μυρμήγκι, σαν ποντίκι, σαν αριθμός.

Κάνει υπομονή και σκύβει το κεφάλι, σφίγγει τα δόντια ή εθελοτυφλεί, υπακούει και υποτάσσεται, αρνιέται να αναλάβει τις ευθύνες του και δέχεται να του κλέβουν τη ζωή του… Αλλά όχι για πάντα.

Τύραννοι περάσανε πολλοί και άλλες τόσες αυτοκρατορίες, αλλά όλοι καταρρεύσανε.Οι Έλληνες το γνωρίζουν καλά.

Γιατί η ιστορία τους είναι μεγαλύτερη από τη μνήμη τους.

Γιατί ζουν σε ένα μέρος όπου είναι πολύ επώδυνο να σταματήσεις να είσαι άνθρωπος, όπου είναι δυσβάσταχτο να σταματήσεις να απολαμβάνεις τη ζωή.

Ο ήλιος πάντα λάμπει σε αυτήν την άκρη της Ευρώπης, του κόσμου, και η θάλασσα γίνεται πιο καθάρια όταν την στερείσαι.

Τα γλυκά απογεύματα της άνοιξης, του καλοκαιριού, του φθινοπώρου θες να τα περνάς με φίλους, με ατέρμονες συζητήσεις, με κρασοκατανύξεις και αμπελοφιλοσοφίες. Να συζητάς, να κουβεντιάζεις, να τα λες, να τσακώνεσαι… Και να τα ξαναβρίσκεις.

Γιατί αρκεί να περπατήσεις μια ώρα στην ύπαιθρο για να γεμίσεις την ψυχή σου με εικόνες και τη τσάντα σου με καρπούς και χόρτα.

Γιατί αν βρεθείς στην Αρχαία Ολυμπία, στους Δελφούς,στην Επίδαυρο, σε πλημμυρίζει μια αρχέγονη ιερότητα που σε κάνει να κλαις από χαρά.

Γιατί κάθε δέντρο, κάθε πέτρα, κάθε λέξη έχει βγει από το στόμα ενός ποιητή –αρχαίου ή σύγχρονου.

Γιατί αντιλαμβάνεσαι ότι η ζωή είναι πολύ μεγαλύτερη από τους αριθμούς και τις δημοσκοπήσεις.

Είμαστε πολύ παράξενος λαός, εμείς οι Έλληνες. Άλλοτε σκληροί σαν τις πέτρες, άλλοτε μαλθακοί σαν την άμμο. Παρασυρόμαστε εύκολα και υπερβάλλουμε σε κάθε μας εκδήλωση.

Ίσως γιατί γεννηθήκαμε σε μια χώρα υπερβολικά ηλιόλουστη και γενναιόδωρη.

Ή μπορεί γιατί η φιλονικία είναι αδελφή του έρωτα, σε αυτήν την τόσο αρχαία χώρα.

Sanejoker

Η Ελλάδα απέκτησε τον πρώτο της Τηλεοπτικό Άγιο

Άγιος έγινε τελικά ο γνωστός τηλεοπτικός μοναχός, Γέρων Παΐσιος, όπως ανακοινώθηκε σήμερα από την Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Ο Παΐσιος βαφτίστηκε όταν ήταν μικρός από έναν άλλο άγιο, τον Αρσένιο, οπότε μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε πως αν σου βάλει λάδι ένας Άγιος αποκτάς ευκολότερη πρόσβαση στον Θεό, ενώ αν σου βάλει λάδι ο Μητσοτάκης τότε γίνεσαι δημόσιος υπάλληλος. Ή υπουργός.

Ο Γέρων Παΐσιος έγινε γνωστός μέσα από τις εκπομπές και τις εφημερίδες χουντικών και νεοναζί, ενώ τα έργα του και ο βίος του κυκλοφορούσαν κάθε τρεις και λίγο με Κυριακάτικες φονταμενταλιστικές εφημερίδες.

Γεγονός το οποίο τον καθιστά ως τον πρώτο Άγιο της σακούλας.

Η λατρεία του φασιστόκοσμου για τον γέροντα Παΐσιο ήταν τόσο μεγάλη, που ένας άνθρωπος καταδικάστηκε σε 10μηνη φυλάκιση επειδή τον παρομοίασε με ένα ταψί παστίτσιο.

Ευτυχώς, τουλάχιστον, που ο γέροντας δεν ήταν τότε Άγιος, διότι διαφορετικά ο δημιουργός της σελίδας Γέρων Παστίτσιος θα σάπιζε για όλη του τη ζωή στη φυλακή.

Προσωπικά, δεν έχω ιδέα τι έκανε στη ζωή του ο Άγιος Παΐσιος. Ούτε με ενδιαφέρει. Μπορεί να ήταν ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου, αλλά ξέρω πως όταν όλες οι εφημερίδες και τα πολιτικά πρόσωπα που προωθούν τον φασισμό και τον ναζισμό πίνουν νερό στο όνομα του, τότε κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα φιλοχουντικών ιστοσελίδων, πριν από πολλά χρόνια ο Αντώνης Σαμαράς είχε στείλει επιστολή στον Παΐσιο επειδή θαύμαζε τα γραπτά του.

Την είδηση αυτή εγώ δεν την πιστεύω. Θεωρώ ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει να πει τίποτα με έναν θνητό, όταν μιλάει με τον ίδιο τον Θεό.

Η Ελλάδα απαγορεύει τη βλασφημία και μάλιστα ο ένοχος καταδικάζεται ακόμη και σε φυλάκιση. Επίσης, η Ελλάδα δεν είναι κοσμικό κράτος, αλλά θεοκρατικό. Πολλοί την θεωρούν Ιράν των Βαλκανίων, όμως εγώ δεν συμφωνώ μαζί τους, επειδή οι Έλληνες ετοιμάζονται να εκλέξουν σε λίγες μέρες μια αριστερή κυβέρνηση.

Η αριστερή κυβέρνηση -δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ- έχει υποσχεθεί να διαχωρίσει την εκκλησία από το κράτος, να φέρει μερικές από τις αξίες του Διαφωτισμού εντός των συνόρων της και να καταργήσει νόμους σαν αυτόν της βλασφημίας.

Άλλωστε, ένας πραγματικός πιστός δεν θα χάσει την πίστη του αν κάποιος σατιρίσει τον Θεό του κάνοντας τον να μοιάζει με ζυμαρικό. Τουναντίον.

Επειδη, όμως, δεν μου αρέσει να προδικάζω γεγονότα, θα πω μόνο αυτό. Το ρητό που κάποτε έλεγαν στο στρατό πως ανάμεσα στα τρία μεγαλύτερα βύσματα (στρατιωτικός, πολιτικός, παπάς), ο παπάς φέρνει τη σκοπιά στην αυλή του σπιτιού σου, στην Ελλάδα δεν θα αλλάξει ποτέ.

Ούτε με αριστερή κυβέρνηση.

(Ίσως η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έγινε στη νεότερη ελληνική ιστορία ήταν η διαδήλωση που κάλεσε ο αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλος ενάντια στις νέες ταυτότητες στην πλατεία Συντάγματος. Αυτό από μόνο του αποτελεί ντροπή. Εξηγεί, όμως, και τα πάντα)

Πολύφημος