Μόλις τελείωσα την μελέτη του Προϋπολογισμού του Κράτους για το 2013. Αν και είναι εμφανές ότι ο Γιάννης Στουρνάρας έχει κάνει προσπάθειες να εμφυσήσει έναν μεγαλύτερο ρεαλισμό στις προβλέψεις του υπουργείου του, δυστυχώς η κατάσταση δεν έχει αλλάξει ριζικά. Ο Προϋπολογισμός προβλέπει ότι τα νέα μέτρα των περίπου 11 δις, αν περάσουν τελικά, θα οδηγήσουν σε περαιτέρω συρρίκνωση του ΑΕΠ από τα 194 δις το 2012 στα 183 δις το 2013, στέλνοντας το χρέος (ως ποσοστό του ΑΕΠ) στα 189,1%. Που τέτοια τύχη! Χρησιμοποιώντας τις τελευταίες εκτιμήσεις του ίδιου του ΔΝΤ για το μέγεθος του πολλαπλασιαστή της ελληνικής οικονομίας (βλ. πιο πάνω) φαίνεται ότι τα μέτρα των 11 δις (και ιδίως οι περικοπές άνω των 2 δις μισθών και συντάξεων) θα μειώσουν το ΑΕΠ της χώρας στα 172 με 173 δις – οπότε το ποσοστό χρέους θα ξεπεράσει για πρώτη φορά το... 200%. Και τότε πώς νομίζετε ότι θα αντιδράσει η γερμανική πολιτική σκηνή σε ένα νέο αίτημα για άλλα 100 δις;
Πρόταση
«Καλά όλα αυτά», θα μου πείτε. Έστω ότι έχεις δίκιο. Τι κάνουμε; Έχουμε εναλλακτική από το να περάσουμε τα μέτρα αυτά και να πάρουμε την δόση; Ο καλός φίλος Σταύρος Θεοδωράκης χθες έθεσε το ερώτημα αυτό: «Θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να γίνει κάτι διαφορετικό;» Ναι Σταύρο, όχι μόνο θα μπορούσε αλλά επιβάλλεται κιόλας.
- Δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με συμμετοχή και του Σύριζα, στην βασή συμφωνίας (α) να μην ψηφιστούν τα μέτρα των 11δις τώρα αλλά (β) να συμφωνηθούν άμεσα οικονομίες της τάξης των 2,5 δις έτσι ώστε να επιτευχθεί σήμερα κι όλας το πολυπόθητο πρωτογενές πλεόνασμα που εξασφαλίζει ότι το δημόσιο δεν χρειάζεται δανεικά για να καταβάλει μισθούς και συντάξεις
- Άμεση εκμετάλλευση της τεράστιας και δημόσιας διένεξης μεταξύ της κας Lagarde και του κ. Schauble, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας διασύνδεσης των αποπληρωμών των χρεών μας στην τρόικα (συμπεριλαμβανομένης και της ΕΚΤ) με την σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας
- Αίτημα προς τις Βρυξέλλες (α) αποσύνδεσης των κεφαλαίων που έχουν λαμβάνειν οι ελληνικές τράπεζες από το ελληνικό δημόσιο χρέος με (β) παράλληλη μεταφορά των κονδυλίων ύψους 12 δις (που απομένουν από το ΕΣΠΑ 2007-2013) που έχει λαμβάνειν η ελληνική οικονομία στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (χωρίς ούτε μια δεκάρα από αυτά τα 20 δις να περάσουν στο ελληνικό κράτος) ώστε να χρηματοδοτηθούν επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα
Τα παραπάνω δεν συγκροτούν κάποια εύκολη λύση. Είναι ένα σκληρό και κακοτράχηλο μονοπάτι. Είναι όμως το μόνο που μπορεί να μας οδηγήσει στην απόδραση από την καταστροφή. Θα σημάνει ότι η δόση δεν θα δοθεί και οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει, όπως τώρα, να συνεχίσουν να επιβιώνουν, νεκτροζώντανες, με την παροχή ρευστότητας της ΕΚΤ (που θα συνεχιστεί απρόσκοπτα καθώς, διαφορετικά, ο όλος ο σχεδιασμός του κ. Draghi ανατρέπεται για ολόκληρη την Ευρωζώνη).* Όμως, μια τέτοια κίνηση θα:
- επιβραδύνει τον ρυθμό συρρίκνωσης του ΑΕΠ
- δείξει στους εταίρους μας ότι μπορούμε εντός του ευρώ και χωρίς δανεικά (με άμεση εξαφάνιση του πρωτογενούς ελλείμματος)
- δώσει στον ελληνικό λαό μια αίσθηση ότι αρχίζει να ξαναπαίρνει τις τύχες του στα χέρια του
- απομονώσει το αυγό του φιδιού
- θα δημιουργήσει συνθήκες μιας νέας, ουσιαστική διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη, σε διαφορετική λογική, που ανοίγει δρόμους για το ξεπέρασμα της Κρίσης σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.
Βέβαια, από αυτή την κυβέρνηση (όπως και με τις προηγούμενες δύο) δεν περιμένω μια τέτοια κίνηση. Δεν έχει ούτε το κουράγιο ούτε το ήθος για να την κάνει. Τουλάχιστον, ας ζητήσει ο κ. Σαμαράς αυτό που θα ζήταγε ο οποιοσδήποτε CEO μεγάλης επιχείρησης: να λογοδοτήσουν οι συνάδελφοι του Υπουργείου Οικονομικών για τα εγκληματικά τους προβλεπτικά σφάλματα. Αν δεν το κάνει, επιλέγει να πορεύεται στα τυφλά, με στοιχεία που παράγουν οι πιο ανίκανοι οικονομολόγοι που έχουν πατήσει τον πλανήτη Γη.
* Βέβαια, και να δοθεί η δόση, πάλι νεκροζώντανες θα είναι καθώς κανείς σοβαρός επενδυτής δεν θα βάλει ζεστό χρήμα σε τράπεζα που εδρεύει σε υπό κατάρρευση κράτος (με χρέος σε εκρηκτική πορεία).
Απόσπασμα απο άρθρο του Γιάννη Βαρουφάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου