Ανάκατα ΙΙ

- Γιατί πήρες διαζύγιο;

- Για θρησκευτικούς λόγους...
- Δηλαδή? 
- Δεν παραδεχόταν πως στο κρεβάτι είμαι Θεός!

Γκαρσόν, σερβίρετε ψάρια;
- Τους πάντες σερβίρουμε. Καθίστε!..

-Έσπασα ένα πόδι στο σκι, αλλά ευτυχώς δεν ήταν το δικό μου.

-Γιατρέ έχει ελαττωθεί η όραση μου....
-Σας πιστεύω κύριε, εδώ είναι ταχυδρομείο...

Έπαθα τέτοιο σοκ την ημέρα που γεννήθηκα που έκανα ένα χρόνο να μιλήσω.θα τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα να γεμίσει ο κόσμος εξυπνάδα.

Ενός λεπτού σιγή γι αυτούς που όλο το χειμώνα πάλευαν με τα σίδερα στα γυμναστήρια και φέτος το καλοκαίρι πήδηξαν μόνο τα κύματα...!! 

-Με απατάς! 
-Εγώ;!;! Μα τι πάθατε σήμερα!!!! Είσαι η τρίτη που μου το λέει!!!!

Μπαίνει ένας με γεμάτο πιστόλι στο καφενείο της γειτονιάς και φωνάζει :
- Ποιός από σας πήγε με την γυναίκα μου;
Και ακούγεται από το βάθος μια φωνή :
- Δεν σου φτάνουν οι σφαίρες ρε μεγάλε...!!! 

-Μωρό μου πάρε το ντεπον σου.
-Μα δεν έχω πονοκέφαλο!
-Ωραία, σε έπιασα γδύσου τώρα. 

Με δύο σύντομα ανέκδοτα  και έξη λέξεις μπορεί να περιγραφεί η ιστορία μας  των είκοσι ετών από το 1995 ως το 2015:

1995 : Αλβανός με κινητό

2015 : Έλληνας με ακίνητο

Και επειδή η Ελλάδα έδωσε τα Φώτα σε ολόκληρο τον κόσμο ήταν ανάγκη να της στείλουν το λογαριασμό 2500 χρόνια μετά;;;

Το πρωί μου χτύπησαν το κουδούνι:
-Γειά σας, είμαστε από τον έρανο υπερ των φτωχων
-Δεν μου κάνετε πλάκα? Και πόσα λεφτά θα μου δώσετε?

-Εισιτήριο έχετε;
-Υγεία να έχουμε κι όλα τ'άλλα έρχονται κύριε ελεγκτά μου!

Τελικά δεν είναι τυχαίο που ο έρωτας είναι αρσενικό, η αγάπη θηλυκό, και το σεξ ουδέτερο..!

Ενα μήλο την ημέρα, τους κάνει όλους πέρα!!!... Αρκεί βέβαια, να το πετάξεις με αρκετή δύναμη!!

Πρέπει να είμαστε το μόνο κράτος στον πλανήτη, που οι δημόσιες υπηρεσίες χρειάζονται αποδείξεις ότι γεννήθηκες!!!!!. 

Έβγαλα το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο... έβγαλα και το Πανεπιστήμιο... και τώρα για να βρω δουλειά πρέπει να βγάλω ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ!

Το πιο αληθινό πάνω τους είναι η ψευτιά τους...

Χτες συμπληρώθηκαν 8 μήνες από την ορκωμοσία της συγκυβέρνησης Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.

Σε αυτούς τους 8 μήνες κόπηκαν (κι άλλο) οι μισθοί.
Μειώθηκαν (κι άλλο) οι... συντάξεις.
Κόπηκαν (κι άλλο) τα κοινωνικά επιδόματα.
Αυξήθηκε (κι άλλο) η ανεργία.
Κατακρεουργήθηκαν (κι άλλο) οι εργασιακές σχέσεις.
Καταληστεύτηκαν (κι άλλο) τα ασφαλιστικά ταμεία.
Καταργήθηκε (πλήρως) το αφορολόγητο.
Αυξήθηκαν (κι άλλο) οι φόροι.
Επιβλήθηκε (κι άλλο) Μνημόνιο.

Συγκρίνετε όσα έχουν συμβεί αυτούς τους 8 μήνες,
με τα ακριβώς παρακάτω:

«Αποκατάσταση αδικιών χαμηλοσυνταξιούχων.

Πολυτεκνικά επιδόματα με άμεσα δημοσιονομικά ισοδύναμα.

Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων φορολογουμένων ώστε να μην ξεπερνούν το 25% του εισοδήματός τους.

Αποζημίωση φυσικών προσώπων και ασφαλιστικών ταμείων για το PSI.

Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με ρυθμό τουλάχιστον 150.000 το χρόνο από το 2013.

Διατήρηση των επιπέδων των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και επαναφορά της μετενέργειας στους 6 μήνες.

Σταδιακή άνοδο του αφορολόγητου από τα 5.000, στα 8.000 και εν συνεχεία στα 12.000 ευρώ.

Αμεση μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στην εστίαση.

Επαναδιαπραγμάτευση της οικονομικής πολιτικής.

Παράταση του χρόνου δημοσιονομικής προσαρμογής κατά 2 τουλάχιστον χρόνια, χωρίς επιπλέον περικοπή μισθών και συντάξεων.

Περικοπές δαπανών από σπατάλη και διαφθορά και όχι από μισθούς και συντάξεις».

Τα όσα περιγράψαμε εισαγωγικά, οι νέες μειώσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, οι νέες στρατιές ανέργων, οι νέοι φόροι, τα νέα Μνημόνια, είναι η πραγματική ζωή. Είναι η πραγματική πολιτική που υφίσταται ο ελληνικός λαός αυτούς τους 8 μήνες της συγκυβέρνησης υπό τον κ. Σαμαρά.

Τα υπόλοιπα, όσα δημοσιεύονται στη συνέχεια, τα εντός εισαγωγικών λεχθέντα, ήταν «δεσμεύσεις» του κ. Σαμαρά. Περιέχονταν στο λεγόμενο «πρόγραμμα 18 σημείων» της ΝΔ. Το είχε εξαγγείλει προεκλογικά...

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Γιατί γίνονται συγχωνεύσεις στα Πομακοχώρια;

ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΧΟΛΕΙΑ  ΣΤΑ ΠΟΜΑΚΟΧΩΡΙΑ

Ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κ. Μελισσόπουλος, αντί να ιδρύσει δημόσια σχολεία στον ορεινό όγκο όπως απαιτούν τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πομάκων Νομού Ξάνθης, απαιτεί από τη Δευτεροβάθμια Ξάνθης το άμεσο κλείσιμο του Γυμνασίου των Θερμών Ξάνθης.

Τα δημόσια γυμνάσια και λύκεια Σμίνθης, Γλαύκης, Εχίνου, Θερμών στην Ξάνθη και Οργάνης στη Ροδόπη, στα Πομακοχώρια, ξεκίνησαν να λειτουργούν το 1983-84 με συνολικό αριθμό 22 μαθητών για τα πέντε σχολεία και πόλεμο από πολλές πλευρές και σήμερα σχολικό έτος 2012-13 φοιτούν σ’ αυτά περίπου 640 μαθητές από τη μειονότητα.
Ποιά πολιτική υπηρετεί η επιλογή για το κλείσιμο του Γυμνασίου Θερμών;
Είναι προσωπική επιλογή του κ. Μελισσόπουλου ή εντολή του Υπουργείου για την ολοκλήρωση της μορφωτικής, γλωσσικής και πολιτισμικής γενοκτονίας των Πομάκων;
Αν αποτελεί προσωπική επιλογή του κ. Μελισσόπουλου ο Υπουργός παιδείας οφείλει να ζητήσει άμεσα την παραίτησή του.
Σε κάθε περίπτωση με την αδράνεια και την ανοχή τους και τη μη δράση τους για την ίδρυση δημόσιων σχολείων στα πομακοχώρια  οι Υπουργοί Παιδείας και Εξωτερικών συμβάλλουν στην πολιτισμική, γλωσσική αλλά κυρίως τη μορφωτική γενοκτονία των Πομάκων της Ελλάδας.

Πουλούν τα δάνεια στους τοκογλύφους.

Απελπισία προκαλεί στον κόσμο του μόχθου η είδηση ό,τι οι ντόπιοι τοκογλύφοι – τραπεζίτες ετοιμάζονται να πουλήσουν τα δάνεια των Ελλήνων οφειλετών σε ξένες τράπεζες με σκοπό να απαλλαγούν από την επισφάλεια της είσπραξης τους.


Τα περισσότερα από τα λεγόμενα «κόκκινα» δάνεια είναι στην πλειοψηφία τους «οφειλές» τις οποίες οι δανειολήπτες αδυνατούν να εξοφλήσουν λόγο της κρίσης ,αφού το σύνολο του κόσμου που τα οφείλει ή τέθηκε εκτός εργασίας ή αν ήταν επαγγελματίας και αυτοαπασχολούμενος έπαψε να παράγει εισόδημα.

Πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι η τρόικα γνώριζε για τα γερμανικά funds που έχουν έρθει Ελλάδα με σκοπό να αγοράσουν δάνεια και ασκούσε πιέσεις στο οικονομικό επιτελείο (από τα τέλη του 2012) να μην δώσει νέα παράταση στην απαγόρευση των πλειστηριασμών (για ποσά μέχρι 200.000 ευρώ).

Οι Έλληνες Τραπεζίτες έχουν έρθει από καιρό σε επαφή με γερμανούς «αγοραστές» – τοκογλύφους, τα δε ξένα αλλά και τα ντόπια τρωκτικά δεν διστάζουν να λένε πως σκοπός τους είναι η είσπραξη και μόνο αυτή των οφειλών με πλειστηριασμούς και κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, ακόμη και αν πρόκειται και για την κύρια κατοικία, οι δε τράπεζες αδίστακτα ομολογούν πως αυτό γίνεται για να εξισορροπήσουν την σχέση καταθέσεων και επιχορηγήσεων στα χαρτοφυλάκια τους. Βέβαια δεν χρειάζεται να πούμε πως συντονιστής όλου αυτού του σχεδίου δεν είναι άλλος από Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Για την σταθερότητα των τραπεζών λοιπόν ύστερα από τα πακέτα των δις που λαμβάνουν ανά διαστήματα από τα τοκογλυφικά δάνεια τα οποία ξεπληρώνει ο λαός με τα προγράμματα δημοσιονομικής σταθερότητας, έρχεται τώρα και η «εξισορρόπηση» για το τελικό ξεκλήρισμα της λαϊκής οικογένειας.

Η Ευρώπη βυθίζεται στην ύφεση και ας μην το παραδέχονται...

Σοκ προκάλεσε στις διεθνείς αγορές η είδηση πως ο οίκος αξιολόγησης Moody΄s υποβάθμισε την βρετανική οικονομία κατά μία βαθμίδα.

Μετά από δεκαετίες και συγκεκριμένα από το 1978 η δυνατή οικονομία της ΕΕ των «27» χάνει την αξιολόγηση των ΑΑΑ κάνοντας στην ουσία ορατά τα αποτελέσματα της πολιτικής λιτότητας που ασκείται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορεί οι ευρωπαίοι εταίροι μας αλλά και κορυφαίοι οικονομολόγοι να δηλώνουν πως η ΕΕ μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης, τα στοιχεία φανερώνουν ακριβώς το αντίθετο. Οι χώρες της ΕΕ βυθίζονται ολοένα και περισσότερο στην ύφεση ως επακόλουθο της πολιτικής αυστηρής λιτότητας που ασκείται. Δεν τυχαία άλλωστε η υποβάθμισηπρο μηνών της γαλλικής οικονομίας από τον ίδιο οίκο. 

Η κρίση στην Ευρώπη βρίσκεται σε έξαρση και θα αργήσει να τελειώσει παρά τις διαβεβαιώσεις των ηγετών. Το ζήτημα είναι ποιες προσπάθειες θα γίνουν στο εξής για να αναστραφεί το κλίμα. Τα πράγματα περνάνε πλέον σε πολιτικό επίπεδο, με τις ηγεσίες των χωρών να αμφισβητούνται. 

Ήδη στη Βρετανία το έδαφος κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης συνασπισμού, φαίνεται να δονείται, με την αμφισβήτηση του προγράμματος λιτότητας πλέον να να κυριαρχεί. Το οικονομικό επιτελείο της χώρας εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για την βιασύνη του οίκου να υποβαθμίσει την οικονομία, πριν καν ανακοινωθεί ο μεσοπρόθεσμος προϋπολογισμός από τον Όσμπορν στις 20 Μαρτίου. Είναι κοινό μυστικό από ότι φαίνεται όμως πως ο νέος προϋπολογισμός θα χαρακτηρίζεται από λιτότητα και περικοπές, αφού ο κ. Όσμπορν εξακολουθεί να θεωρεί τη λιτότητα μονόδρομο.

Κορυφαίοι οικονομολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι η λιτότητα καταστρέφει την ΕΕ, οι ηγεσίες όμως των χωρών κλείνουν τα αυτιά τους... Η συνέχιση της λιτότητας θεωρείται πια δεδομένο πως θα φέρει αναταράξεις σε πολιτικό επίπεδο και σε καμία περίπτωση δεν θα φέρει ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή στις μεγάλες οικονομίες οι οποίες μία μία αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια κατάρρευσης. Τώρα πως στην Ελλάδα το οικονομικό επιτελείο εμφανίζεται αισιόδοξο για την επιστροφή, στην ανάπτυξη από το 2014, όπως ανέφερε και στην έκθεσή της η Κομισιόν, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο...

Της Αγγελικής Κιλιντζόγλου

Μεταλλαγμένα από την πίσω πόρτα

Aπό πού να φυλαχθεί δεν ξέρει, πλέον, κανένας σε αυτή τη χώρα αφού μέσα σ΄όλα…μας προέκυψαν και οι ντίλερς των μεταλλαγμένων!
Οι ενέργειες για την «επέλαση» τους είναι συντονισμένες και ποντάρουν στην κρίση, το αδιέξοδο των αγροτών και κυρίως στην ελλιπή ενημέρωση.

Ασφαλώς και δεν είναι η πρώτη φορά που οι «μεταλλαγμένοι» προσπαθούν να διεισδύσουν στη χώρα. Όλες, όμως, οι προηγούμενες προσπάθειές τους είχαν αποτύχει εξαιτίας της πολιτικής στάσης που τηρούσαν όλα αυτά τα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις και κυρίως γιατί δεν μπόρεσαν να πείσουν τους έλληνες αγρότες για το «θαύμα» των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών.
Η νέα τους προσπάθεια, όμως, είναι σχεδιασμένη σε διαφορετική βάση και δοκιμασμένη σε πολλές χώρες όπως για παράδειγμα στην Αργεντινή και μάλιστα την περίοδο της ακραίας οικονομικής κρίσης που βίωνε η χώρα.

Έτσι το νέο κόνσεπτ παρουσιάζεται ως μεγαλόσχημο «αναπτυξιακό» και καινοτόμο πρόγραμμα ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από την «επέλαση» της γενετικής μηχανικής και όλων των τρομακτικών επιπτώσεων που συνεπάγεται.
Το θέμα έθεσε επί τάπητος η Greenpeace που διαπίστωσε ότι το τελευταίο διάστημα οι εταιρείες μεταλλαγμένων Syngenta και Pioneer/DuPont προσεγγίζουν αγρότες και αγροτικούς φορείς, προωθώντας την καλλιέργεια σόγιας.Στο ίδιο μήκος κύματος όπως επισημαίνει η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση βρίσκεται και η  Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών (ΕΛ.ΒΙ.Ζ.) -μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες ζωοτροφών στην Ελλάδα- η οποία σε συνεργασία με ενώσεις αγροτικών συνεταιρισμών, «παρουσιάζει το επιχειρηματικό της άνοιγμα για καλλιέργεια σόγιας στη χώρα ως μία άκρως δελεαστική για την αγροτική μας οικονομία «λύση». Παροτρύνει έτσι εκατοντάδες Έλληνες αγρότες να καλλιεργήσουν σόγια για τροφή των ζώων που παράγουν το γάλα, το τυρί, τα αυγά και το κρέας που καταναλώνουμε. Τάζουν στους αγρότες μεγάλη στρεμματική απόδοση, ποιοτικό προϊόν και σίγουρα συμβόλαια για την πώληση του.  Προσοχή όμως! Τα κέρδη που έχουν κατά νου, δεν αφορούν στους αγρότες ή τους καταναλωτές!».

Όπως επισημαίνει η Greenpeace η πρακτική των εταιρειών είναι γνωστή και στόχος τους να δεσμεύσουν τους παραγωγούς επί δεκαετίες στο φαύλο κύκλο των μεταλλαγμένων όπως και στο αντίστοιχο παράδειγμα της Αργεντινής. «Και εκεί, η καλλιέργεια της σόγιας παρουσιάστηκε σαν μέρος της λύσης για την έξοδο από την οικονομική κρίση και σήμερα πάνω από το 90% της σόγιας που καλλιεργείται είναι μεταλλαγμένη».
Η διεθνής περιβαλλοντική οργάνωση κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και υπογραμμίζει ότι η μοναδική ασπίδα ενάντια στα μεταλλαγμένα βρίσκεται παραδοσιακά στην ελληνική γη: Το κουκί, το ρεβίθι, το μπιζέλι και το λούπινο, μπορούν να αντικαταστήσουν μια για πάντα τη σόγια στις ζωοτροφές.

Από το ποντίκι

Το 1887 ήταν θωρηκτά, το 2013 είναι φρεγάτες

Η ίδια τραγική ιστορία, η ιστορία αυτής της αέναης τραγωδίας που βιώνει ο λαός και ο τόπος, ακόμα και στην περίπτωση που θα επαναλαμβανόταν ως φάρσα, θα ήταν μια κάποια «πρόοδος».

Ομως εδώ δεν έχουμε καν κάτι τέτοιο. Δεν έχουμε καν την επανάληψη της Ιστορίας ως φάρσα. Εδώ έχουμε την ίδια Ιστορία να συνεχίζεται ως αέναο δράμα, με το ένα τραγικό της κεφάλαιο να διαδέχεται το άλλο.
Ας εξηγηθούμε:
Πάμε το ρολόι του χρόνου δυο αιώνες πίσω. Από τον 21ο αιώνα στα τέλη του 19ου. Στα 1887.
Τότε, παραμονές τού «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ο Χαρίλαος Τρικούπης διαπραγματευόταν για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας ένα νέο δάνειο με τους (ίδιους πάντα) «συμμάχους» και «φίλους».
Τελικά, το δάνειο ορίστηκε στο ονομαστικό ποσό των 135 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων, από το οποίο, όμως, το πραγματικό ποσό που συμφωνήθηκε να εκταμιευτεί από τους πιστωτές μας – μετά τις κρατήσεις, τις εγγυήσεις και τις προπληρωμές τόκων – δεν ξεπερνούσε τα 90 εκατομμύρια φράγκα.
Τι έγινε, όμως, με τα υπόλοιπα; Πού πήγαν τα λεφτά του δανείου;
Η μερίδα του λέοντος (κατά τον Ανδρεάδη τα 32 εκατομμύρια, κατά άλλους τα 52 εκατομμύρια του δανείου) καταβλήθηκε στους τραπεζίτες για την εξόφληση παλιότερων δανείων. Αυτό σήμερα το έχουν βαφτίσει «ανακεφαλαιοποίηση»…
Επίσης, ένα επιπλέον ποσό ύψους 13 εκατομμυρίων «πέταξε» για την ικανοποίηση παλιότερων οφειλών σε ξένους τοκογλύφους…
Και εδώ έρχεται το «καλύτερο».
Επειδή ουδείς δανείζει ή «στηρίζει» (και τότε και τώρα και πάντα) χωρίς «ανταλλάγματα»,για την εκχώρηση του δανείου που «πέτυχε» τότε ο Τρικούπης - ώστε «να στηριχτεί η ελληνική οικονομία» – ο ελληνικός λαός που λιμοκτονούσε υποχρεώθηκε να επωμιστεί νέα βάρη ύψους 26 εκατομμυρίων. Τόσο κόστιζαν – 26 εκατομμύρια φράγκα – τα τρία θωρηκτά και τα κανόνια που παρήγγειλε η κυβέρνηση Τρικούπη και δεσμεύτηκε να αγοράσει από τους δανειστές για να της δώσουν τη «στήριξή τους»!
Αυτή ήταν η «βοήθεια» πριν από εκατόν είκοσι πέντε τόσα χρόνια των «συμμάχων» και «φίλων» μας προς την Ελλάδα. Ετσι έκανε τότε, τώρα και πάντα, η εγχώρια ολιγαρχία τις «δουλειές» της.
Λεπτομέρεια:
Κατά μια σατανική σύμπτωση – και τότε – η παραγγελία των θωρηκτών έγινε σε… γαλλικές εταιρείες!!
Από μια άποψη, βέβαια, η διαφορά με το παρελθόν είναι μεγάλη. Τη σημειώνουμε για να βγάλει μόνος του ο αναγνώστης συμπεράσματα ως προς τη διαπραγματευτική «δεινότητα» που ανέπτυξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις στο διάβα του χρόνου.
Η διαφορά είναι η εξής:
Σήμερα, το 2013, με την κυβέρνηση Σαμαρά, η επαναβεβαίωση προς τον Ολάντ της προηγούμενης επαναβεβαίωσης Παπανδρέου προς τον Σαρκοζί, για την αγορά από τη Γαλλία των γνωστών πλοίων, αφορά σε παραγγελία έξι στον αριθμό φρεγατών.
Τότε, το 1887, η κυβέρνηση Τρικούπη, τα θωρηκτά που είχε παραγγείλει ήταν «μόνο» τρία…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ατάκες

Ξυπνήστε - Πάνος Τζαβέλας

Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι… είμαστε

Η ιστορία έχει ως εξής: Ένα περιοδικό, το Unfollow, παρουσιάζει ένα θέμα περί λαθρεμπορίας πετρελαίου στο οποίο φέρονται ως εμπλεκόμενοι ο προμηθευτής του αμερικανικού στόλου, Δ.Μελισσανίδης και ο γνωστός και μη εξαιρετέος ολιγάρχης Σπ.Λάτσης.

Λίγα 24ωρα αργότερα ο συντάκτης του άρθρου, Λ. Χαραλαμπόπουλος, δέχεται απειλητικό τηλεφώνημα από τα γραφεία της εταιρείας του Δ.Μελισσανίδη από κάποιον που υποστηρίζει ότι είναι ο ίδιος ο Μελισσανίδης και απειλεί να σκοτώσει τον συντάκτη και την οικογένειά του και να «σκίσει» όποιον εισαγγελέα τολμήσει να ασχοληθεί με την υπόθεση.

Η ΕΣΗΕΑ και ο πρόεδρός της Δ.Τρίμης παρεμβαίνουν άμεσα και καταδικάζουν το γεγονός.

Την επομένη ένας ακροδεξιός σύμβουλος του πρωθυπουργού (ο οποίος σε τακτά χρονικά διαστήματα ζητά την ανάπτυξη των ενόπλων δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας), με την ιδιότητά του ως δικηγόρος του Μελισσανίδη, ζητά μεταξύ άλλων τη διαγραφή των σχολίων στην ηλεκτρονική σελίδα του περιοδικού.

Μέχρι εδώ όλα καλά. Αυτά είναι καθημερινά φαινόμενα σε όλες ανεξαιρέτως τις δικτατορίες της υποσαχάριας Αφρικής, που βρίσκονται υπό την κατοχή του ΔΝΤ.
Συμβαίνουν επίσης σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, όπου ομάδες ολιγαρχών αφού απέκτησαν τον έλεγχο της δημόσιας περιουσίας μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, δολοφονούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Παρόμοια περιστατικά συναντά κανείς και σε χώρες όπως η Κολομβία, όπου παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου επιτίθενται σε εργαζόμενους και συνδικαλιστές.

Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να μην συμβαίνουν και στην Ελλάδα του Σαμαρά, του Βενιζέλου και του Κουβέλη.

Το πρόβλημα – και ζητώ συγγνώμη αν γίνομαι κουραστικός σε αυτό το σημείο – είναι ότι αυτή η ιστορία, που θα μπορούσε να γίνει ταινία στο Χόλιγουντ, δεν καταγράφεται ούτε σε μονόστηλο στις εφημερίδες και δεν τις αφιερώνεται ούτε δευτερόλεπτο στα κανάλια.

Όσοι έχουμε εργαστεί σε μεγάλα δημοσιογραφικά «μαγαζιά» στην Ελλάδα ή το εξωτερικό γνωρίζουμε ότι αυτό συνήθως δεν είναι ευθύνη των συντακτών.
Εάν λόγου χάρη μια χώρα θεωρεί περιβαλλοντική βόμβα το μονοπύθμενο πετρελαιοφόρο του ιδιοκτήτη του μέσου όπου εργάζεσαι και απειλεί να το βυθίσει αν αυτό εισέλθει στα χωρικά της ύδατα, τότε δεν μπορείς να γράψεις γι’ αυτό το θέμα (αν και έχουν υπάρξει και εξαιρέσεις).

Δεν μπορείς επίσης να δημοσιεύσεις φωτογραφίες από γέφυρες που κατέρρευσαν εάν το μέσο στο οποίο εργάζεσαι ελέγχεται από την κατασκευάστρια εταιρεία της γέφυρας.

Κάθε σύγχρονος δημοσιογράφος όμως έχει και το προσωπικό του blog, ένα λογαριασμό στο twitter και το facebook και πολλούς ακόμη τρόπους να εκφράσει την άποψή του. Πολύ περισσότερο υπάρχουν «εναλλακτικά» μέσα ενημέρωσης, τα οποία αν και φιλοξενούν διαφημίσεις τραπεζών ή δημοσίων οργανισμών, υποστήριζαν όλα αυτά τα χρόνια ότι ήταν ανεξάρτητα.

‘Οταν όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι και όλα αυτά τα μπλογκ σιωπούν για τις απειλές δολοφονίας ενός δημοσιογράφου η κοινωνία έχει κάθε δικαίωμα να φωνάξει «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». 
Επίσης δεν έχει κανένα λόγο να αγοράζει τις εφημερίδες που δεν αναφέρθηκαν στο γεγονός – οι οποίες καλό είναι να κλείσουν – ενώ αποκτά αυτομάτως το δικαίωμα να διαδηλώνει έξω από τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς που ελέγχουν τις δημόσιες συχνότητες – δηλαδή ελέγχουν το δημόσιο αγαθό της ενημέρωσης.

Προφανώς αυτό είναι άδικο για εκατοντάδες άλλους δημοσιογράφους που δίνουν καθημερινές μάχες αξιοπρέπειας με τη λογοκρισία των αφεντικών τους. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ήρωες που παίζουν κορώνα γράμματα το ελάχιστο εισόδημα της οικογένειάς τους για την τιμή της δημοσιογραφίας (προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να εξηγήσω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου έναν από αυτούς τους ήρωες).

Τι να κάνεις όμως; Δεν δίνουν οι μειοψηφίες το στίγμα ενός ολόκληρου επαγγελματικού κλάδου.

Εάν η κοινωνία, γενικεύοντας, αποφασίσει ότι οι μπάτσοι είναι γουρούνια και δολοφόνοι και οι δημοσιογράφοι είναι αλήτες και ρουφιάνοι… ε κάτι μπορεί να ξέρει.

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ανάκατα

Πάνε φυλακή για χρέη οι ταμίες ΝΔ & ΠΑΣΟΚ?

Εντυπωσιάζει η «αιδήμων σιωπή» με την οποία καλύπτουν διακριτικά τα μέσα ενημέρωσης τον σκανδαλώδη δανεισμό των -προκλητικών και στον τομέα αυτόν- πολιτικών κομμάτων εξουσίας. Σύντομες αναφορές, αοριστολογίες, συμψηφισμοί όλων των χρεών όλων των κομμάτων – γενικά μια τακτική υποβάθμισης του θέματος και δημιουργίας μιας ελαφρά θολής εικόνας αναφορικά με το ποιος χρωστάει πόσα, αλλά και καμιά εκτίμηση αν είναι δυνατή η αποπληρωμή των δανείων αυτών. Ας βάλουμε, λοιπόν, αρχικά τα πράγματα σε μια τάξη.

Πόσα χρωστούν λοιπόν στις τράπεζες η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ; Βάσει του πορίσματος της Τράπεζας της Ελλάδος που εξέτασε τα δάνεια των κομμάτων για τα έτη 2000-2011, τα κόμματα συνολικά οφείλουν 272,5 εκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι και λίγα! Τα δάνεια αυτά είναι εντελώς άνισα κατανεμημένα.

Τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν εναλλάξ και τώρα από κοινού τη χώρα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, χρωστούν τα… 253,5 εκατομμύρια. Αντιθέτως, τα δύο κύρια κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, χρωστούν μαζί μόλις 19 εκατομμύρια - το 7,5% δηλαδή των όσων χρωστούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Τα δύο κόμματα εξουσίας χρωστούν σχεδόν τα ίδια λεφτά. Ακριβέστερα, η ΝΔ χρωστάει 132,5 εκατομμύρια ευρώ και το ΠΑΣΟΚ σχεδόν 121 εκατομμύρια. Πάνω – κάτω περίπου ίδια χρήματα οφείλουν και το ΚΚΕ με τοn ΣΥΡΙΖΑ, συγκρινόμενα βεβαίως τα κόμματα της Αριστεράς μεταξύ τους, όχι με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Πιο συγκεκριμένα, το ΚΚΕ χρωστάει σχεδόν 11 εκατομμύρια και ο ΣΥΡΙΖΑ 8,3 εκατομμύρια. Οφείλουμε αμέσως να επισημάνουμε μια «ασήμαντη λεπτομέρεια»: το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που για να πάρει τραπεζικό δάνειο ύψους 1,3 εκατομμυρίου υποχρεώθηκε να υποθηκεύσει κτίριο που έχει στην κατοχή του στην Ομόνοια αξίας 1,8 εκατομμυρίου ευρώ. Ισως απορεί κανείς γιατί επισημαίνουμε ένα πράγμα που θεωρείται αυτονόητο για όποιον πολίτη παίρνει δάνειο σημαντικού ύψους – την υποθήκευση δηλαδή περιουσιακών του στοιχείων.
Το σημειώνουμε γιατί εκεί ακριβώς έγκειται το σκάνδαλο: όλα αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια που προαναφέρθηκαν έχουν χορηγηθεί στα κόμματα… χωρίς την παραμικρή εμπράγματη εγγύηση!!! Μοναδικό «εχέγγυο» για την αποπληρωμή των δανείων ήταν οι επιχορηγήσεις προς τα κόμματα από τονκρατικό προϋπολογισμό. Και καλά αν επρόκειτο για δόσεις του τρέχοντος ή έστω του επόμενου χρόνου που είχαν ήδη αποφασιστεί και απλώς δεν είχαν εκταμιευθεί όλες οι δόσεις της επιχορήγησης. Αυτό θα φαινόταν λογικό. Δεν είναι όμως έτσι. Τα κόμματα εξουσίας έστησαν άλλη «φάμπρικα».
Ζητούσαν από κρατικές κυρίως -αλλά όχι μόνο- τράπεζες, τους διοικητές των οποίων όριζε η εκάστοτε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, να τους χορηγούν δάνεια έναντι κρατικών επιχορηγήσεων ολοένα και πιο… μελλοντικών χρόνων. Οδηγηθήκαμε έτσι στο σημείο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να έχουν δεσμεύσει τις κρατικές επιχορηγήσεις ακόμη και των ετών… 2019 και 2020!
Οι πολιτικοί απατεώνες της ΝΔ, μάλιστα, ενώ είχαν δεσμεύσει ως εγγύηση τις κρατικές επιχορηγήσεις του 2019 και του 2020 στην Αγροτική Τράπεζα για να πάρουν ένα από τα πολλά δάνεια και είχαν υπογράψει σύμβαση με την τράπεζα να μην εκχωρήσουν σε τρίτους τις επιχορηγήσεις αυτών των δύο ετών, στη συνέχεια… ξαναεκχώρησαν τις επιχορηγήσεις των ίδιων χρόνων και στην Εθνική Τράπεζα για άλλο δάνειο!
Αν το είχε κάνει αυτό ιδιώτης, θα τον είχαν κλείσει φυλακή. Πέρα πάντως από τα αμέτρητα επιμέρους σκάνδαλα αυτής της βρώμικης υπόθεσης, το ζήτημα είναι ότι ούτε η ΝΔ ούτε το ΠΑΣΟΚ υπάρχει περίπτωση να δώσουν πίσω στις τράπεζες τα λεφτά που πήραν. Καθώς η κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα εξαρτάται τόσο από τα έσοδα του κράτους όσο και από το ποσοστό που παίρνει το κάθε κόμμα στις εκλογές, δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να αποπληρώσει τα δάνειά του π.χ. το ΠΑΣΟΚ.
Οταν έχει προεξοφλήσει επιχορηγήσεις 10 χρόνων με ποσοστό 40% – 45% και τώρα έχει 12% και πάει προς το μισό, ούτε σε… 50 χρόνια δεν φτάνουν τα λεφτά της κρατικής επιχορήγησης για να ξεπληρώσει τα δάνεια! Ο κίνδυνος λοιπόν είναι σαφέστατος. Κάποια νύχτα στη Βουλή θα περάσουν νόμο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που είτε θα φορτώνει τα χρέη των κομμάτων στον κοσμάκη μέσω έκτακτων κρατικών επιχορηγήσεων, είτε θα τα διαγράφει εντελώς, εις υγείαν των κορόιδων!

Του Γιώργου Δελαστίκ

10 λόγοι για να επιλέξεις ένα αμάξι από μια γυναίκα!

Σίγουρα ακούγεται παράλογο να συκρίνεις ένα αυτοκίνητο με μια γυναίκα αλλά κάποιοι άντρες  έχουν κόλλημα με αυτά και πολλές φορές παρομοιάζουν τις γυναίκες με τα αυτοκίνητα.  Στο κείμενο που ακολουθεί θα παρουσιάσουμε τα πλεονεκτήματα του αυτοκινήτου με μία δόση υπερβολής η οποία όπως πάντα μας διακατέχει σε τέτοια θέματα..

• Το βάρος του αυτοκινήτου δεν αλλάζει .
• Οποιαδήποτε στιγμή θελήσεις εσύ, το αυτοκίνητο είναι έτοιμο για μια.. βολτίτσα!
• Το αυτοκίνητο αακολουθεί πιστά τις οδηγίες σου: μπροστά σημαίνει μπροστά, στοπ σημαίνει σταμάτα, αριστερά σημαίνει αριστερά, δεξιά σημαίνει δεξιά.
• Δεν υπάρχει απολύτως κανένα πρόβλημα αν γουστάρεις να έχεις παραπάνω από ένα αμάξια ταυτόχρονα!
• Αν σου αρέσει το αμάξι του φίλου σου (όπως γίνεται με τις γκόμενες), μπορείς να το πάρεις για ένα test drive χωρίς να αισθάνεσαι ενοχές για αυτό!

• Το ελαστικά του αυτοκίνητου κοστίζουν λιγότερα χρήματα από τα παπούτσια μιας γυναίκας.
• Αν βαρεθείς το παλιό σου αυτοκίνητο, μπορείς να το πουλήσεις και να αγοράσεις ένα άλλο, χωρίς πολλές φασαρίες!
• Αν το φροντίζεις καλά, αυτό θα παραμείνει όπως ήταν την ημέρα που το πήρες.
• Οι αερόσακοι δεν είναι μόνο για διακόσμηση, σώζουν πραγματικά ζωές.
• Το μόνο που σου ζητάει είναι να του κάνεις περιοδικά τα service όχι να του αγοράσεις κοσμήματα.

Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας

Η ιστορία βαδίζει το δύσκολο δρόμο της, ερήμην της ηθικής. Βέβαια, η ηθική υπάρχει πάντα, αλλά μόνο για να ελέγχονται από την κοινωνία τα καταστροφικά ένστικτα και ο άκρατος εγωισμός, μέσα από ένα πλέγμα απαγορεύσεων, που κατά κανόνα έχουν θεϊκή επικύρωση, ώστε να γίνονται, αν όχι περισσότερο πειστικές οι απαγορεύσεις, τουλάχιστον περισσότερο επίφοβες. Κατά κάποιον τρόπο, οι δέκα εντολές είναι τα δέκα άρθρα του χριστιανικού ηθικού «συντάγματος» (κώδικα) πάνω στα οποία στηρίζονται οι επιμέρους ηθικοί νόμοι. ‘Ομως, η τήρηση αυτού του «συντάγματος» δεν επαφίεται στο χριστιανισμό των χριστιανών, όπως το κυρίως ειπείν σύνταγμα στον πατριωτισμό των Ελλήνων, αλλά στο φόβο της τιμωρίας στον άλλο κόσμο. Που όσοι τον αψηφούν κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους στη Γη.

Σου λένε οι άνθρωποι, και δικαίως: Αυτόν εδώ τον κόσμο, τον βλέπουμε και τον ξέρουμε. Τον «άλλο κόσμο» όμως δεν τον βλέπουμε και γΓ αυτό τον φανταζόμαστε, ή τον ονειρευόμαστε. Λοιπόν, ας τα βολέψουμε πρώτα στον ορατό κόσμο, κι ας αφήσουμε τη φροντίδα για τον αόρατο στους παπάδες, που είναι ειδικοί και ξέρουν καλύτερα. Οι δυο κόσμοι, «αυτός» και ο «άλλος», πάντα μπέρδευαν ο ένας τον άλλο, σαν να στέκονταν εχθρικά ο ένας απέναντι στον άλλο: Αν πρόκοβες σ ‘ αυτόν τον κόσμο, θα ‘σουν ένας ανεπρόκοπος στον άλλο. Αλλά αν σιγουρευόσουν πως κέρδισες τον άλλο, θα αδιαφορούσες εντελώς για τούτον. Κι έτσι, τούτος ο κόσμος έγινε τελικά για τους έξυπνους κι ο άλλος για τους χάχες, όπως άλλωστε το λέει ρητά και κατηγορηματικά κι εκείνο το «,μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι».

Η υπερβολική φροντίδα για τη «βασιλεία των ουρανών» αφήνει ελεύθερο το πεδίο δράσης των βασιλέων επί της Γης, καθώς και όλων των βασιλικών ή μη καθαρμάτων. Ο καθένας στο βασίλειό του, λοιπόν, κι ο φτωχός στο δικό του εις τους ουρανούς, ένθ’ απέδρα πάσα οδύνη, λύπη και στεναγμός. Παρά ταύτα, παρά δηλαδή τις θεϊκά κατοχυρωμένες ηθικές απαγορεύσεις, η ανηθικότητα δεν έλλειψε ποτέ από τη Γη.

Ευτυχώς, γιατί οι ηθικοί άνθρωποι εκτός από διαρκώς τρομαγμένοι εξαιτίας της ύπαρξης της κόλασης, είναι και βαθύτατα ανήθικοι στο βάθος βάθος. Διότι εξαρτούν την ηθικότητά τους από το αόρατο μαστίγιο του θεού, κι όχι από το ήθος, δηλαδή τη βαθιά και βιωματική κατανόηση της αξίας και της σημασίας του καλού εν τω κόσμω, που το πράττει κανείς χωρίς να περιμένει καμιά ανταμοιβή στον άλλο κόσμο, έτσι, γιατί είναι όντως καλός, κι όχι γιατί του είπε ο παπάς της ενορίας πως πρέπει να είναι καλός, για να πάρει το βραβείο στους ουρανούς, ως αριστεύσας μαθητής επί της Γης! Εδώ σε θέλω κάβουρα! να περπατάς στα κάρβουνα της γης και να μην καίγεσαι. Κι όχι να παριστάνεις τον καλό, ενώ δεν είσαι παρά ένα τρομοκρατημένο ανθρωπάκι, που είναι καλό θέλει δεν θέλει, του αρέσει δεν του αρέσει, το μπορεί δεν το μπορεί.

Ο ιστορικός ρόλος της ανηθικότητας είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι της ηθικότητας. Απλή απόδειξη, οι ήρωες. Όπως ξέρουμε, έτσι ονομάζουμε συνήθως αυτούς που σκότωσαν όσο το δυνατόν περισσότερους εχθρούς και στο τέλος σκοτώθηκαν. Και μη μου πείτε, καλά τους έκαναν αφού ήταν εχθροί, γιατί θα αποδειχτείτε φρικαλέοι χριστιανοί. ‘Άλλωστε, είδατε πολλά αγάλματα ηρώων της επιστήμης, των γραμμάτων και των τεχνών. Το πολύ πολύ να είδατε κανέναν ανδριάντα πολιτικού, που δόξασε την πατρίδα δια των στρατιωτών, δηλαδή δια των εντεταλμένων δολοφόνων.

Σας το λέω και να το ξέρετε: Αν θέλετε να σας κάνουν άγαλμα, κάποτε, προσπαθήστε να απαλλαγείτε από τις ηθικές αναστολές. Εννοώ άγαλμα που να το στεφανώνουν στις εθνικές επετείους, κι όχι από τα άλλα, τα μονίμως αστεφάνωτα αγάλματα των ποιητών, που λειτουργούν ως άλλοθι στον κόσμο των βαρβάρων. Άλλωστε, στο σχολείο μας υποχρεώνουν να αποστηθίζουμε ημερομηνίες μαχών κυρίως, τουτέστιν ομαδικών και οργανωμένων σφαγών. Κι ύστερα μας ζητούν να γίνουμε καλοί και ηθικοί άνθρωποι. Τα κτήνη! Ενώ κάθε φορά που θα τα βρουν ζόρια, βάζουν μπροστά το μηχανισμό παραγωγής μαζικής ανηθικότητας, έναν έναν μας θέλουν ηθικούς. Τα ζώα!

Εγώ βρίζω κατά τη συνήθειά μου, όμως η ιστορία γράφει μονίμως στα παλιά της τα παπούτσια την ηθική μου αγανάκτηση. Η ιστορία δεν γράφεται από ηθικολόγους, γράφεται από ανθρώπους αποφασισμένους να σκοτώσουν και να σκοτωθούν αν χρειαστεί για τα συμφέροντά τους. Που, πάρα πολύ συχνά τα βαφτίζουν ιδανικά για να μην καταλαβαίνουμε περί ποιων Ακριβώς συμφερόντων πρόκειται. Όταν π.χ. μας προτείνουν να σκοτωθούμε για την πατρίδα (τι πρόταση κι αυτή, μα τον Δία) δεν μας λένε ότι πρόκειται να σκοτωθούμε για τα συμφέροντα της ιθύνουσας τάξης της πατρίδας που κάνει τον πόλεμο, γιατί έχει σοβαρούς οικονομικούς λόγους να τον κάνει.

Είναι πολύ εύκολο να εφεύρει κανείς ιδανικά. Ακόμα και ο Τρωικός πόλεμος έγινε για το (αισθητικό) ιδανικό που επέβαλλαν τα μάτια της ωραίας Ελένης, κι όχι για τους θησαυρούς της Τροίας, που είχαν κάτσει σιο μάτι των Αχαιών! Κοίτα να δεις πλάκα, φίλε μου! Να σε στέλνουν να σκοτωθείς, κι αν γυρίσεις ζωντανός να μη σου δίνουν μοιράδι από τη λεία, και να σ ’ αφήνουν να βολοδέρνεις με τα ιδανικά για τα οποία, λέει, έγινε ο πόλεμος. Τουλάχιστον οι αρχαίοι Έλληνες πρότειναν αισθητικά ιδανικά στους μελλοθάνατους. Ενώ εμείς οι τενεκέδες σκοτωνόμαστε για το «βασιλιά και την πατρίδα». Και καλά για την πατρίδα. Τσιμέντο να γίνει. Αμ, εκείνος ο βασιλιάς, πως διάολο γίνεται και γίνεται ιδανικό; Ω, τι κόσμος ηλίθιων μπαμπά Πλάτωνα!

Η πιο μεγάλη εφεύρεση του καπιταλισμού είναι το κολοσσιαίας σημασίας γεγονός πως παραμέρισε όλα τα άλλα ιδανικά και στη θέση τους έβαλε το χρήμα, όπως γινόταν πάντα στην ιστορία χωρίς να το ομολογούν καθαρά οι πολιτικάντηδες, και οι καθηγητές της ιστορίας που τους βοηθούν αποτελεσματικά. Κύριε, θέλεις ναγίνεις πλούσιος; Σκότωσε, ρήμαξε, κλέψε, εξαπάτησε, κι όταν έρθει η ώρα σου εξομολογήσου και άντε στο καλό. Ο Άγιος Πέτρος σε περιμένει στον Παράδεισο.

Ο καπιταλισμός, λοιπόν, έκανε καταμερισμό έργου και στην ηθική. Τοποθέτησε το «κακό» σε τούτο τον κόσμο και το «καλό» στον άλλο, ώστε οι κακοί να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους σε τούτο τον κόσμο και οι καλοί να παίζουν το κομποσκοίνι τους (ίσως και κάτι άλλο) όσο οι κακοί κάνουν «καλές δουλειές». Έτσι γινόταν πάντα στην ιστορία, αλλά ο καπιταλισμός επιτέλους είπε τα πράγματα με τ ’ όνομά τους. Δηλαδή, δεν το βροντοφώναξε τ ’ όνομα. Το είπε από μέσα του για να μην τ ’ ακούσουν οι χαχόλοι και σταματήσουν να σκοτώνονται, για το βασιλιά (κοίτα να δεις πλάκα) και την πατρίδα.

Γι’ αυτό και πρόκοψε τόσο γρήγορα ο καπιταλισμός. Πρόκοψε, που λέτε, γιατί αναγνώρισε πως η ιστορία είναι «κακή» απ’ την ίδια τη φύση. Θέλω να πω, πως αναγνώρισε ότι η ιστορία φτιάχνεται και από τους ηθικούς και από τους ανήθικους, εναλλάξ ή κατά ζεύγος, θέλω να πω, μ ’ άλλα λόγια, πως η ιστορία δεν δίνη πεντάρα για την ηθική. Μπορεί να κλαψουρίζουν οι άνθρωποι μετά από κάθε μάχη, πάντως ο αγώνας δόθηκε και κερδήθηκε – κι αυτό έχει σημασία. Αν δοθεί χωρίς να κερδηθεί, τότε κλάψτα δικαίως. Στον καπιταλισμό μετράει μόνο η αποτελεσματικότητα, και ποτέ η ηθική. Αυτό, βέβαια, γινόταν — πάντα κι αυτό έκαναν και τα προγενέστερα του καπιταλισμού κοινωνικά συστήματα. Όμως, ο καπιταλισμός επιδίωξε την αποτελεσματικότητα παντί τρόπω — και γι’ αυτό ακριβώς πρόκοψε και μεγαλούργησε. Σκέψου να κατακτάς την Αμερική, χωρίς, λέει, να σκοτώσεις ούτε έναν Ινδιάνο! Σκέψου να σου επιτίθονται οι φίλοι και γείτονες Τούρκοι για να σε λεηλατήσουν και συ, λέει, να τους λες: Μα, γιατί το κάνατε αυτό παιδιά! Δεν είναι ευγενικό! Μη με υποχρεώσετε να σας σκοτώσω και χάσω τον Παράδεισο στα καλά καθούμενα! Φύγετε, σας παρακαλώ, γιατί θα φωνάξω τον μπαμπά μου τον Ανδρέα.

Λοιπόν, ας αφήσουμε την πλάκα κι ας το πούμε καθαρά για να το καταλάβουν και οι… εθνικόφρονες (λες;) Το ήθος μετράει και στον άνθρωπο και στις κοινωνίες. Η ηθική όμως δεν μέτρησε ποτέ και σε τίποτα. Μπορεί κάποιοι να κέρδισαν τον Παράδεισο χάρη στην ηθική, αλλά μη μου ζητάτε περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτούς, γιατί θα δυσκολευτώ να τις διασταυρώσω ως καλός και ευσυνείδητος δημοσιογράφος. Άλλωστε, ποτέ ο διευθυντής μου δεν με έστειλε με δημοσιογραφική αποστολή στον Παράδεισο. Με έστειλε στην Κίνα, στην Κούβα, στη Λιβύη, στη Σοβ. Ένωση και αλλαχού, αλλά από Παράδεισο, τίποτα. Κανένα νέο από τον Παράδεισο. Εδώ που τα λέμε, πάντως, και ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι εδώ στη Γη. Ο καπιταλισμός το αντιλήφθηκε πολύ καλά αυτό. Βέβαια, άφησε την ηθική να δουλεύει υπέρ του ουρανίου Παραδείσου, αλλά αυτό το έκανε μόνο και μόνο για να μην αρχίσουν να ψάχνουν όλοι τον Παράδεισο στη Γη, σε μια εποχή που τα αγαθά είναι ακόμα λιγοστά, και συνεπώς ο παράδεισος της ευημερίας δεν μας χωράει όλους. Πάντως, για πρώτη φορά με τον καπιταλισμό, και χάρη στη σωτήρια ανηθικότητά του (το λέω χωρίς ίχνος ειρωνείας) έγινε αντιληπτό από τον άνθρωπο πως ο Παράδεισος είναι δυνατό να υπάρξει σ ’ αυτή τη Γη. Αφού ήδη υπάρχει για πολύ περισσότερους, απ’ όσους την εποχή της φεουδαρχίας, ή της δουλοκτησίας, σημαίνει πως μπορεί να διευρυνθεί κι άλλο. 
Ε, ακριβώς αυτή τη διεύρυνση επιχειρεί ο σοσιαλισμός. Πατώντας σταθερά στη ματοβαμμένη ιστορία του καπιταλισμού. Που αν δεν ήταν βάρβαρος, που αν ήταν υπέρ το δέον ηθικός, ούτε λόγος για σοσιαλισμό. Γιατί το σοσιαλισμό τον προετοιμάζει ο καπιταλισμός. Ο σοσιαλισμός μπορεί να γεννηθεί με καισαρική τομή, όπως στη Ρωσία του 1917, αλλά δια παρθενογενέσεως, ποτέ των ποτών. Εμείς οι μαρξιστές δεν μυρίσαμε τον κρίνο για να κυοφορήσουμε το σοσιαλισμό. Θέλω να πω, ο σοσιαλισμός δεν φύτρωσε στα κεφάλια μας, έτσι, γιατί είμαστε οι ηθικοί και οι τίμιοι. Ο ηθικός σοσιαλισμός είναι δυνατός διότι προϋπήρξε ο ανήθικος καπιταλισμός.

Του Βασίλη Ραφαηλίδη
Η Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας

Για τα δύο .....φύλα!!!

Λόγια διαφόρων ανθρώπων για τα δύο φύλα:

Οι άνδρες κυνηγούν. Οι γυναίκες ψαρεύουν.
Βίκτωρ Ουγκώ, 1802-1885, Γάλλος Συγγραφέας

Η γυναίκα θέλει πολλά από έναν άνδρα, ενώ ο άνδρας θέλει μόνο ένα, αλλά από πολλές γυναίκες.
Κονσταντίν Μελιχάν, Ρώσος χιουμορίστας

Ο παράδεισος βρίσκεται εκεί που είναι η Εύα.
Mark Twain, 1835-1910, Αμερικανός συγγραφέας

Βλέπεις πολλούς έξυπνους άντρες με ηλίθιες γυναίκες, αλλά ποτέ μια έξυπνη γυναίκα με ηλίθιο άντρα.
Erica Jong, γ. 1942, Αμερικανίδα συγγραφέας

Αν δεν υπήρχαν γυναίκες, όλα τα λεφτά του κόσμου δεν θα είχαν σημασία.
Αριστοτέλης Ωνάσης, 1900-1975, Έλληνας εφοπλιστής

Το να κερδίσεις έναν άντρα είναι τέχνη. Το να τον κρατήσεις είναι επάγγελμα.
Simone De Beauvoir, 1908-1986, Γαλλίδα Συγγραφέας

Οι γυναίκες και οι γάτες θα κάνουν ό,τι τους αρέσει. Οι άντρες και οι σκύλοι θα πρέπει να χαλαρώσουν και να συνηθίσουν σ' αυτήν την ιδέα.
Robert Heinlein, 1907-1988, Αμερικανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας

Στις γυναίκες αρέσει αυτό που ακούν, στους άντρες αυτό που βλέπουν.
Marcel Achard, 1899-1974, Γάλλος συγγραφέας

Ένα κορίτσι με μέλλον πρέπει να αποφεύγει έναν άντρα με παρελθόν.
Evan Esar, 1899-1995, Αμερικανός χιουμορίστας

Υπάρχουν δυο μόνο πράγματα που μπορούν να κάνουν τη γυναίκα σου  ευτυχισμένη:  πρώτον να την κάνεις να νομίζει ότι περνάει το δικό της και, δεύτερον, να περνάει το δικό της.
Λύντον Τζόνσον, 1908-1973, Αμερικανός Πρόεδρος [1963-1968]

Ας αφήσουμε τις πολύ όμορφες γυναίκες για τους άντρες που δεν έχουν καθόλου φαντασία.
Marcel Proust, 1871-1922, Γάλλος συγγραφέας

Οι άντρες αγαπάνε λίγο και συχνά, ενώ οι γυναίκες πολύ και σπάνια.
Ζαν-Ζακ Ρουσώ, 1712-1778, Γαλλοελβετός φιλόσοφος

Το καλύτερο απόκτημα ενός άντρα, ή το χειρότερο, είναι η γυναίκα του.
Τhomas Fuller, 1608-1661, Άγγλος στοχαστής

Για να είσαι ευτυχισμένη μ' έναν άντρα, πρέπει να τον καταλαβαίνεις πολύ και να τον αγαπάς λίγο. Για να είσαι ευτυχισμένος με μια γυναίκα, πρέπει να την αγαπάς πολύ και να μην προσπαθείς να την καταλάβεις καθόλου.
Hellen Rowland, 1875-1950, Αμερικανίδα χιουμορίστρια

Η γυναίκα μου είναι ζώδιο της γης. Εγώ είμαι ζώδιο του νερού. Μαζί είμαστε ζώδιο της λάσπης.
Henry Youngman, 1906-1998, Αμερικανός κωμικός

Όταν ήμουν νέος, υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην παντρευτώ προτού βρω την ιδανική γυναίκα. Τελικά την βρήκα, αλλά έψαχνε κι αυτή για τον τέλειο άνδρα.
Robert Schuman, 1886-1963, Γάλλος πρωθυπουργός [1946-48]

Οι άντρες θέλουν από τις γυναίκες το ίδιο πράγμα που ζητάνε από τα εσώρουχά τους: λίγη υποστήριξη, ζεστασιά, άνεση, ελευθερία.
Jerry Seinfeld, γ.1954, Αμερικανός κωμικός

Ο πόλεμος ανάμεσα στα δύο φύλα είναι ο μόνος στον οποίο τα αντίπαλα μέρη κοιμούνται τακτικά με τον εχθρό.
Quentin Crisp, 1908-1999, Βρετανός συγγραφέας.

 

Γνωμικά για την ... προδοσία.

Προδότης δεν είναι μόνον αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει…
Θουκυδίδης, 460-398 π.Χ.)

Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης.
Σωκράτης, 469-399 π.Χ.

Η προδοσία απλά φαίνεται ότι ποτέ δεν θριαμβεύει. Ο λόγος είναι ότι όταν θριαμβεύει, κανείς δεν την αποκαλεί προδοσία.
Sir John Harrington, 1561-1612, Άγγλος αυλικός & συγγραφέας

Όποιος μας πρόδωσε, δεν θα μας συγχωρέσει ποτέ για την πράξη του αυτή.
Nicolás Gómez Dávila, 1913-1994, Κολομβιανός συγγραφέας

Για να προδώσεις, πρέπει πρώτα να ανήκεις.
Kim Philby, 1912-1988, Άγγλος διπλωμάτης & σοβιετικός κατάσκοπος

Δεν περνάει ούτε μια μέρα που να μην απατώ τον εαυτό μου.
Altan, 1942-, Ιταλός σκιτσογράφος

Ο οίκτος είναι προδοσία
Ροβεσπιέρος, 1758-1794, Γάλλος πολιτικός

Σε ένα πολιορκημένο φρούριο, η διαφωνία είναι προδοσία.
Ιγνάντιο Λογιόλα, 1491-1556, Ιδρυτής της αδελφότητας των Ιησουϊτών

Όταν προδίνεις κάποιον άλλον, προδίνεις και τον εαυτό σου.
Isaac Bashevis Singer, 1902-1991, Αμερικανοπολωνοεβραίος συγγραφέας

Η προδοσία είναι θέμα ημερομηνίας
Kαρδινάλιος Ρισελιέ, 1585-1642, Γάλλος Πρωθυπουργός

Κανείς δεν την βλέπει σαν συνωμοσία, όταν παίρνει μέρος σ’ αυτήν. Και μετά, γίνεται σκοπός.
Ανώνυμος

Ένας άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει δεν είναι απλώς έτοιμος για προδοσία και απάτες, αλλά όλη του η ζωή είναι προδοσία και απάτες.
Thomas Carlyle, 1795-1888, Άγγλος συγγραφέας

Είμαι προδότης για τη Σπάρτη, για τους είλωτες Σπαρτιάτης.
Άρης Αλεξάνδρου, 1922-1978, Έλληνας συγγραφέας

Οι πονηριές και οι προδοσίες οφείλονται αποκλειστικά σε έλλειψη ικανότητας.
Λα Ροσφουκώ, 1613-1680, Γάλλος συγγραφέας

Οι πιο ωραίες ερωτικές επιστολές μιας γυναίκας πάντα απευθύνονται στον άντρα που προδίδει.
Rudyard Kipling, 1865-1936, Άγγλος συγγραφέας

Η προδοσία είναι η μόνη αλήθεια που μένει.
Arthur Miller, 1915-2005, Αμερικανός θεατρικός συγγραφέας

Αν το κόμμα ισχυρίζεται ότι είμαι προδότης, θα έχει τις πληροφορίες του.
Νίκος Πλουμπίδης, 1902-1953, Στέλεχος ΚΚΕ

Και συ τέκνον Βρούτε;
Ιούλιος Καίσαρ, 101-14 π.Χ., Ρωμαίος στρατηγός & ύπατος
(Τα τελευταία του λόγια…Τα είπε στα ελληνικά)

Οι πραγματικοί φίλοι σού την φέρνουν από μπροστά.
Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας

Ο πρώτος πίθηκος που έγινε άνθρωπος διέπραξε έγκλημα εναντίον του είδους του.
Mikhail Turovsky, 1933-, Ουκρανός συγγραφέας