Foto I

Ανέκδοτο - Τι ζώδιο είσαι;

Αυτη: Τι ζωδιο εισαι;

Εκείνος:Κριός, επίσεις δεν έχω κάνει περιτομή!!!

Αυτη: Αυτό τώρα που κολλάει?

Εκείνος: Νόμιζα ξεκινήσαμε συζήτηση για τον π@υτσο

Αυτη: ...σηκώθηκε κι έφυγε ....

Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ΄ άρματα, οι Ξηροί κρεμάνε τα νταούλια

Πρώτον: Ο Ξηρός και οι σκηνοθέτες της τηλεοπτικής του εμφάνισης επαγγέλλονται την «επανάσταση». Αλλά:

Η τρομοκρατία της «RAF» στην Γερμανία με τις δολοφονίες εισαγγελέων, τραπεζιτών και βιομηχάνων δεν έφερε καμία «επανάσταση». Έφερε τα «λευκά κελιά» και ισχυροποίησε το καθεστώς των Μέρκελ και Σόιμπλε.

Η τρομοκρατία των «Ερυθρών Ταξιαρχιών» στην Ιταλία και η δολοφονία του Άλντο Μόρο δεν έφερε καμία «κοινωνική ανατροπή». Έφερε την ισχυροποίηση των Αντρεότι και την παράδοση της σκυτάλης στους Μπερλουσκόνηδες.

Η τρομοκρατία στη Ρωσία και η δολοφονία του αυτοκράτορα Παύλου δεν έφερε καμία «κοινωνική πρόοδο». Έφερε στον θρόνο τον Αλέξανδρο, τον γιό του. Η δε δολοφονία του τσάρου Αλέξανδρου του Β’ έφερε την μυστική αστυνομία του τσαρικού καθεστώτος, την τρομερή «Οχράνα», στα πλαίσια μάλιστα της οποίας λειτουργούσε και ειδικό τμήμα πρακτόρων και προβοκατόρων.

Όσο για την αδιατάρακτη επί 27 χρόνια δράση της «17Ν» δεν είδαμε να φέρει τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα. Αντίθετα εκείνο που μεταξύ άλλων έφερε ήταν την αναβάθμιση των κλιμακίων της CIA στη χώρα. Έφερε την «Σκοτλαντ Γιάρντ». Έφερε τους κοριούς και τους υπερκοριούς της ΕΥΠ.

Δεύτερον: Πίσω και εκ δεξιών του Ξηρού στην τηλεοπτική του εμφάνιση υπήρχε η φωτογραφία του Τσε Γκεβάρα. Αλλά:

Ο Τσε Γκεβάρα, τόσο με τη δράση του όσο και με τη σκέψη του υπηρετούσε τα εξής: «Είμαστε ειλικρινά πεπεισμένοι ότι η τρομοκρατία είναι ένα αρνητικό όπλο, που δεν προσφέρει απολύτως ποτέ τα αναμενόμενα αποτελέσματα κι ότι μπορεί να απομακρύνει το λαό από ένα επαναστατικό κίνημα, αφού συνδέεται ολοκληρωτικά με αυτούς που επιδιώκουν ανθρώπινες απώλειες χωρίς
προοπτική για τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» (Τσε Γκεβάρα, «Ο Ανταρτοπόλεμος», σελ. 127, εκδόσεις «Καρανάση», Αθήνα, 1982).

Ο Τσε, ο δήθεν «συνάδελφος» του Ξηρού (σσ: σα να λέμε, δηλαδή, ότι «η Παξινού και η Ανουσάκη τσακώνονταν για τον ίδιο ρόλο»…) με τη δράση και τη σκέψη του υπηρετούσε τα εξής: «Η δολοφονία και ο τυφλός τερορισμός (τρομοκρατία) δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Είναι προτιμότερο να γίνεται μαζική δουλειά, να εντυπώνεται το επαναστατικό ιδανικό, και να το κάνει να ωριμάσει για να μπορούν, στη δοσμένη στιγμή, να κινητοποιήσουν αυτές τις μάζες υποστηριζόμενες από τον επαναστατικό στρατό και να κάνουν να κλίνει η πλάστιγγα προς την πλευρά της Επανάστασης». (Τσε Γκεβάρα, στο ίδιο, σελ. 118-119).

Τρίτον: Πίσω και εξ’ ευωνύμων του Ξηρού στην ίδια τηλεοπτική παράσταση υπήρχε η φωτογραφία του Άρη Βελουχιώτη. Αλλά, αν δεν κάνουμε λάθος:

Ο Άρης ήταν ο πρωτοκαπετάνιος ενός λαϊκού στρατού και όχι μιας γκρούπας δολοφόνων. Ήταν ο σταυραετός και το ένοπλο χέρι ενός παλλαϊκού κινήματος εκατομμυρίων μελών και χιλιάδων μαχητών.

Ο Άρης ήταν ηγέτης βγαλμένος από το μεγαλειώδες κίνημα αντίστασης του λαού. Ο Άρης «γεννήθηκε» έτσι: Πρώτα συγκροτήθηκε η «Εθνική Αλληλεγγύη», το Μάη του ’41. Πρώτα συγκροτήθηκε το «Εργατικό ΕΑΜ», τον Ιούλη του ’41. Πρώτα συγκροτήθηκε το ίδιο το ΕΑΜ, τον Σεπτέμβρη του ’41. Τότε και μόνο τότε, αφού δηλαδή είχε ήδη πέσει και καρπίσει ο σπόρος του λαϊκού μετώπου, τότε και μόνο τότε ήταν, τον Φλεβάρη του ’42, που συγκροτήθηκε ο ΕΛΑΣ. Δηλαδή ο ΕΛΑΣ, ο στρατός του λαού (και ο Άρης ως ηγέτης του) γεννήθηκε ως το ώριμο τέκνο του λαϊκού κινήματος. Του μαζικού κινήματος. Και γεννήθηκε έτσι, ως καρπός του μαζικού κινήματος, ως «παιδί» του αντάρτη λαού, διότι σε άλλη περίπτωση δεν θα ήταν λαϊκός στρατός. Θα ήταν ένα
τσούρμο κατσαπλιάδες. Σε άλλη περίπτωση, χωρίς μαζικό κίνημα, δεν θα μπορούσαν να γεννηθούν ούτε ο ΕΛΑΣ ούτε ο Άρης. Κι αν γεννιούνταν δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν.

Ο Άρης, συνεπώς, ήταν ο ηγέτης ενός στρατού που έπαιρνε εντολές από το λαό. Έδινε λογαριασμό στο λαό. Αυτές οι ιδιότητες ήταν που τον καθιστούσαν και τον καταξίωσαν ως τον απελευθερωτή του λαού και ως το «τιμωρό χέρι του λαού» ενάντια στις ομάδες των προδοτών, των εγκληματιών και των φασιστών. Ο Ξηρός, αλήθεια, από ποιόν παίρνει εντολές; Σε ποιόν δίνει αναφορά; Ποιες «μάζες» εκπροσωπεί;

Αυτός είναι ο Άρης. Κι αυτός είναι ο Ξηρός. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να το υποψιαστεί κανείς: «Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ΄ άρματα, οι Ξηροί κρεμάνε τα νταούλια»…

Τέταρτο: Πίσω από τον Ξηρό οι σκηνοθέτες του είχαν κρεμάσει και τις φωτογραφίες του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Ισχύει το προηγούμενο:

«Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ΄ άρματα, οι Ξηροί κρεμάνε τα νταούλια».

Πέμπτον: Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να ρωτήσουμε για τις αδειοδοτήσεις του Ξηρού από το αστικό κράτος. Ας δεχτούμε ότι είναι ευφυής και ότι τους κορόιδεψε… Αλλά με αφορμή ότι οι μηχανές του αποπροσανατολισμού έχουν πάρει «φωτιά», θα ρωτήσουμε: «Oui bono?». «Ποιος ωφελείται» από όλα αυτά; Ωφελημένοι, μεταξύ άλλων, δείχνουν κι αυτοί που βρίσκουν την ευκαιρία, όπως ο Παντελής Καψής, να δηλώνουν ότι «οι τρομοκράτες είναι παιδιά της Αριστεράς»…

Δεν έχει νόημα να εξηγήσει κανείς στον κ.Καψή, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο του δοτού πρωθυπουργού – τραπεζίτη Παπαδήμου, ότι στις μέρες μας δεν υπάρχει μαρξιστής (πραγματικός) που να μη γνωρίζει ότι η ατομική τρομοκρατία είναι ένα «παιδί» υιοθετημένο, διαποτισμένο και τηλεκατευθυνόμενο από την τρομοκρατία που ασκεί το σύστημα της «εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».

Δεν έχει νόημα να εξηγήσει κανείς στον κ.Καψή, τον υπουργό του «μαύρου» στην ΕΡΤ, ότι για τους αριστερούς, τους κομμουνιστές, τον κάθε σκεπτόμενο προοδευτικό άνθρωπο, η τρομοκρατία όχι μόνο δεν συνιστά «επαναστατική βία», αλλά αποτελεί τον ορισμό της αντεπαναστατικής βίας. Επ’ αυτών δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Δανειζόμαστε την λιτή και περιεκτική ανακοίνωση του ΚΚΕ:

«Οι προβοκάτορες της 17Ν και οι ενέργειές τους όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με την πάλη του λαού, αλλά αξιοποιούνται για τη συκοφαντία της. Εδώ και δεκαετίες παίζουν το ρόλο των πιο αντιδραστικών υπηρεσιών και μηχανισμών -ντόπιων και ξένων- προκειμένου να ενισχύεται η κρατική καταστολή και η τρομοκρατία σε βάρος του εργατικού λαϊκού κινήματος».

Υστερόγραφο: Σε αυτόν ακριβώς το ρόλο της τρομοκρατίας, που λειτουργεί, εξ’ αντικειμένου, ως προβοκατόρικη καρικατούρα της οργανωμένης πάλης με σκοπό την υπονόμευση του λαϊκού κινήματος, θα επανέλθουμε αύριο. Θυμίζοντας πως στέκονταν απέναντι στο ζήτημα της τρομοκρατίας οι – πραγματικοί – επαναστάτες.

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Πόσοι χουνταίοι χωράνε σε μία Ν.Δ.;

Εντάξει, να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολίτευση, αλλά όχι και να επιδιώκει την εξαφάνιση του αντιπάλου του. Βγήκε χθες το γραφείο Τύπου και ζήτησε από τη Ν.Δ. να διαγράψει τον βουλευτή Πιερίας Δημήτρη Χριστογιάννη, επειδή δήλωσε στο κανάλι Action 24 ότι «υπήρξαν και υπάρχουν στελέχη στη Ν.Δ. που συμπαθούν τη χούντα και τους χουντικούς» και πως «η χούντα ήταν επανάσταση». Αν η Ν.Δ. αρχίσει να διαγράφει χουνταίους, φιλοχουνταίους καισυμπαθούντες, στο τέλος θα μείνει μόνο η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου, που είναι αντιχουντικήαπό βαφτίσεως, ένεκα που ο God Father της, ο Κοκός, ήταν κάργα αντιστασιακός. Εντάξει, θα μείνουν κι άλλοι στη Ν.Δ., φοβάμαι όμως ότι έτσι όπως πάνε, σε λίγο θα είναι εφτά νομά σ' έναδωμά, ποιος να ξαπλώ' να κλείσει μα'.

Πόσους χουνταίους έχει η Ν.Δ. του Σαμαρά; Ο πλέον δόκιμος και επιστημονικά αποδεκτός τρόπος για να το διαπιστώσει κανείς είναι να συγκεντρώσει στελέχη και βουλευτές σε μια αίθουσα και να βάλει στο μεγάφωνο το θρυλικό τσάμικο «φτωχές μανάδες γέννησαν τους τέσσερις μεγάλους/ τον Γιώργη Παπαδόπουλο, τον Παττακό και άλλους». Όποιος παραμείνει απαθής, είναι υπεράνω πάσης υποψίας. Όποιος κουνήσει τα πόδια του στον ρυθμό του τραγουδιού δεν είναι μεν χουνταίος, μια καλή κουβέντα όμως για τον Γιώργη, που επί της εποχής του αφήναμε τις πόρτες ανοιχτές, θα την πει άμα χρειαστεί. Όποιος σηκωθεί ενστικτωδώς να χορέψει, ε, όσο να 'ναι μια φωτογραφία της Δέσποινας Παπαδοπούλου θα την έχει πάνω από το προσκεφάλι του. Κι όποιος βγάλει μαντίλι καλαματιανό να σύρει πρώτος τον χορό, αυτός παρακαλάει κάθε χρόνο τον Αϊ-Βασίλη να του φέρει ένα τανκ για να κανονιοβολεί τους κομμουνιστάς.

Ήταν τόσο ηχηρή η δήλωση του Χριστογιάννη, που ξύπνησε μέχρι και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο κάλεσε τη Ν.Δ. «να αποδοκιμάσει άμεσα τις φιλοχουντικές απόψεις του βουλευτή της και να τον επαναφέρει στην τάξη». Προσέξτε όμως. Το ΠΑΣΟΚ δεν ζητάει από τη Ν.Δ. να διαγράψει τον Χριστογιάννη, της ζητάει να τον επαναφέρει στην τάξη, λες και είναι άτακτος μαθητής που πετάει σαΐτες. Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να διαγραφεί ο Χριστογιάννης, γιατί οι 153 βουλευτές της κυβέρνησης θα γίνουν αυτομάτως 152 και προτιμάει να κυβερνάει με την ψήφο ενός χουντικού, παρά να χάσει την εξουσία.

Καμιά δεκαριά δηλώσεις σαν του Χριστογιάννη χρειάζονται και, πού ξέρεις, το Σοσιαλιστικό Κίνημα μπορεί να δει το φως το αληθινό και να ανακαλύψει ότι εδώ και ενάμιση χρόνο συναγελάζεται με την πιο μαύρη Δεξιά της Μεταπολίτευσης. Προς το παρόν, το ΠΑΣΟΚ βρήκε το φως του μερικώς και είδε τον Χριστογιάννη να κραδαίνει τα λάβαρα της Επαναστάσεως. Όταν αποκατασταθεί εντελώς η όρασή του, μπορεί να δει και τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη, τον Δένδια, τον Φαήλο, τον Μπαλτάκο. Μπορεί να δει μέχρι και τον Σαμαρά

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη

Ρελάνς Ξηρού: Επικήρυξε Σαμαρά, ΓΑΠ, Βενιζέλο και Άδωνη για 8 εκατομμύρια ευρώ

Ανατρεπτική εξέλιξη στο "τρομοκρατικό" σήριαλ, είχαμε πριν λίγα λεπτά. Συγκεκριμένα στο γνωστό και ανατρεπτικό Blog, "Δεξί Εκμέκ" έφτασε ανακοίνωση του Χριστόδουλου Ξηρού, με την οποία επικηρύσσει Σαμαρά, Γιώργο Παπανδρέου, Βενιζέλο και Άδωνι Γεωργιάδη, με το απίστευτο ποσό των 8 εκ. ευρώ!

Η ανακοίνωση αναφέρει:
"Πολλά γέλια, μου προκάλεσε η πρωινή ανακοίνωση του απίθανου Δένδια, ότι επικηρύσσει εμένα, τον Μαζιώτη με την σύντροφο του, και τους εκτελεστές των φασιστών με 4 εκατομμύρια ευρώ. Αλήθεια πιστεύει κανένας, ότι αυτή η κυβέρνηση, που έχει κηρύξει στάση πληρωμών για να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, θα δώσει σε κανέναν 1 εκ. ευρώ για καθένα από μας;;;

Εδώ, η ΝΔ δεν έχει να πληρώσει ούτε το λογαριασμό της ΔΕΗ στα γραφεία της, το ΠΑΣΟΚ χρωστάει από 100 μηνιάτικα σε κάθε εργαζόμενο του, και θα πληρώσει εσένα, ηλίθιε, μικρέ ρουφιάνε;;;

Επειδή, όμως είμαι εκνευρισμένος, γιατί απλά με πιάνουν στο στόμα τους, και όλο σκοντάφτω αυτές τις μέρες στα πεζοδρόμια (τους δίνω κάνα στοιχείο, όπως πχ ότι δεν έχω όχημα, για να έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι, γιατί είναι επιπέδου Αστυνόμου Σαίνη), με την σειρά μου, επικηρύσσω:

* Τον Αντώνη Σαμαρά με το ποσό των 2,7 εκ. ευρώ

* Τον Γιώργο-Τζέφρι Παπανδρέου με το ποσό των 2,7 εκ. ευρώ

* Τον Ευάγγελο Βενιζέλο με το ποσό των 2,7 εκ. ευρώ

για * Τον Άδωνη Γεωργιάδη, πρέπει να μας πληρώσετε 100.000€, για ψυχική οδύνη που θα ουρλιάζει, με αυτή την τσιριχτή φωνή!

Δηλώνω, σαφέστατα, ότι τα παραπάνω ποσά είναι εντελώς αφορολόγητα, σε αντίθεση με τον Σαμαρά, που πριν σας πλήρωνε την επικήρυξη του, θα σας ζητούσε τα μισά, να τα πληρώσετε ως φόρους!

Η επικήρυξη είναι σε ισχύ εφόσον παραδωθούν ζωντανοί σε μένα προσωπικά. Γουστάρω να τους έχω για μέρες δεμένους, και να τους γαργαλάω με φτερό τις γυμνές πατούσες τους!

Καλό κυνήγι παίδες!"

Η κεντρική ιδέα προήλθε, από το 
Τρολ-Λέει

Από το anemosantistasis

Ο καλός χριστιανός Σαμαράς

Δεν ξέρω αν ο Θεός με τον οποίο συνομιλεί ο Σαμαράς του επέτρεψε να πνίξει 9 παιδάκια στο Φαρμακονήσι, αλλά τα έπνιξε. Λίγες μέρες μετά το μοίρασμα πιστοποιητικών χριστιανικών φρονημάτων από την κυβέρνηση, η θάλασσα ξέβρασε πτώματα. Ο ανεκδιήγητος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, δήλωσε μάλιστα πως ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θέλει να χτυπήσει την ελληνική Προεδρία. «Ο Μουίζνιεκς και διάφοροι άλλοι θέλουν να προκαλέσουν πολιτικό θέμα στην Ελλάδα" αναφώνησε ο ευπατρίδης των Κολλεγίων, ατάραχος μπροστά στα πτώματα.

Μόλις πριν από ένα μήνα, είχαμε αποκαλύψει πως υπάρχει σαφής πολιτική εντολή να σκοτώνουν μετανάστες για να εμφανίσουν μια σκληρή στάση της Ελλάδας που θα είναι αποτρεπτική.

Δημοσιοποιήσαμε ηχητικό ντοκουμέντο με τον Αρχηγό της Αστυνομίας να προτρέπει "κάντε τους το βίο αβίωτο" και να χαρακτηρίζει τους μετανάστες συλλήβδην δολοφόνους και εγκληματίες. Δημοσιεύσαμε και μαρτυρίες μεταναστών που έλεγαν πως γίνεται αυτό που ακριβώς έγινε στο Φαρμακονήσι. Δηλαδή επαναπροωθούν τα σκάφη στην Τουρκία και όταν απαιτείται διάσωση, οι λιμενικοί ανάβουν τους προβολείς και παρακολουθούν τους πνιγμούς ακόμη και μικρών παιδιών.

Θυμάμαι το 1991, όταν οι επιλογές Σαμαρά άνοιξαν τα σύνορα με την Αλβανία, που τα όπλα των αστυνομικών "εκπυρσοκροτούσαν" τυχαία σκοτώνοντας ανθρώπους. Χρόνια μετά, αστυνομικοί που δεν μπορούσαν να σηκώσουν το βάρος, εξομολογούνταν γι αυτό το έγκλημα που είχε βαφτιστεί
εθνική επιλογή.

Αυτό που έγινε στο Φαρμακονήσι δεν μπορεί να κρυφτεί από πολιτικάντικες δηλώσεις. Είναι μια δολοφονία. Το λιμενικό ακόμη και αν υποστηρίζει πως ρυμούλκησε το σκάφος προς τα ελληνικά χωρικά ύδατα,έκανε κάτι που απαγορεύεται από το νόμο. Γιατί δεν επιβίβασε τα παιδιά στο ασφαλές και αβύθιστο σκάφος του λιμενικού; Αν η κυβέρνηση θέλει να αποδείξει πως όσα ισχυρίζεται είναι αλήθεια, ας δείξει το βίντεο που έχουν τραβήξει οι λιμενικοί. Γιατί ναι, τραβάνε βίντεο με κάθε μια από αυτές τις επιχειρήσεις, για να δείξουν πόσο αποτελεσματικοί είναι.

Μετά από μερικά χρόνια, κάποιοι λιμενικοί και αστυνομικοί, θα μιλήσουν γι’ αυτό το έγκλημα της χριστιανικής ομάδας του Σαμαρά που σκοτώνει ανθρώπους, βρέφη για να δείξει πόσο πατριωτισμό κρύβει. Θρασύδειλοι όσο και στα άλλα θέματα που διαχειρίζονται, αντί να πάνε στην Ευρώπη και να απαιτήσουν να αλλάξουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες που αναγκάζουν την Ελλάδα να σηκώνει όλο το βάρος των μεταναστών, σκοτώνουν ανθρώπους. Το ίδιο άλλωστε κάνουν και στην οικονομία.

Δεν το κάνουν μόνο για να δείξουν καλή συμπεριφορά στα αφεντικά, αλλά γιατί διακατέχονται από ρατσισμό.

Το επιφανές μέλος της κυβέρνησης Άδωνις Γεωργιάδης, σε τηλεοπτική του συνέντευξη στο παρελθόν έχει ζητήσει να επανέλθουν τα ναρκοπέδια, όχι για να μην μπαίνουν εχθροί στη χώρα αλλά για να σκοτώνονται μετανάστες. Αυτό, σε μια εποχή που οι νάρκες καταργούνται ακόμη και ως πολεμικό υλικό.

Ο έτερος καππαδόκης και σύμβουλος του Άδωνη, Αθανάσιος Πλεύρης, είχε δηλώσει σε εκδήλωση του περιοδικού Patria, πως πρέπει να υπάρχουν νεκροί μετανάστες για να πάρουν το μήνυμα

Ο ανθρωπισμός της κυβέρνησης, όπως και ο πατριωτισμός της, είναι ένα μίγμα επιλεκτικής ανησυχίας για όσα επιτρέπει η ιδεοληψία και ο πολιτικός τους μεσαίωνας. Θρησκευόμενοι αλλά με συμφέρον, δημοκράτες αλλά ανεκτικοί μόνο αν συμφωνείς μαζί τους, Ευρωπαίοι αλλά μόνο για να κρύβονται. Μοιράζουν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης και πίστης όπως μοιράζουν δάνεια και μίζες σε πολιτικούς φίλους και νταβατζήδες.

Ούτε δημοκράτες είναι, ούτε πατριώτες ούτε Ευρωπαίοι. Αδίστακτοι απλώς, που σκοτώνουν παιδιά μεταναστών με την ίδια ευκολία που σκοτώνουν και παιδιά ελλήνων με τις πολιτικές τους.

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ανέκδοτο - Σεξουαλική δραστηριότητα

Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων αγοράζει ένα σπίτι σε μια μικρή κωμόπολη. Δύο μήνες μετά την εγκατάστασή τους, τους κάνει επίσκεψη ο δήμαρχος και τους ρωτά :
- Πως σας φαίνεται το χωριό μας;
- Πολύ ωραίο, του απαντάει ο γέρος
- Είστε ευχαριστημένοι από το σπίτι σας;
- Παρα πολύ, του απαντάει ο γέρος
- Χρειάζεστε κάτι που μπορούμε να κάνουμε για σας;
- Όχι ευχαριστώ, του απαντάει ο γέρος
- Πως περνάτε τον καιρό σας;
Ο γέρος του απαντά :
- Το πρωί ξυπνάμε κατά τις 7 και ξεκινάμε με σεξουαλική δραστηριότητα. Στις 8 παίρνουμε το πρωινό μας και μετά το μπάνιο μας και ξανά σεξουαλική δραστηριότητα. Μετά ξεκινάμε για την αγορά και στον γυρισμό ταχτοποιούμε τα ψώνια μας και έχουμε σεξουαλική δραστηριότητα. Το μεσημέρι κατά τις 1 τρώμε και μετά έχουμε σεξουαλική δραστηριότητα. Μετά πάμε για ύπνο μέχρι τις 4 και ξυπνώντας έχουμε σεξουαλική δραστηριότητα. Αργότερα βλέπουμε τηλεόραση μέχρι τις 8 διακόπτοντας βεβαίως το πρόγραμμα λόγω σεξουαλικής δραστηριότητας. Μετά θα φάμε κάτι ελαφρύ και θα συνεχίσουμε με σεξουαλική δραστηριότητα. Στην συνέχεια θα διαβάσουμε κάτι στο κρεβάτι και θα κοιμηθούμε αφού πρώτα έχουμε σεξουαλική δραστηριότητα.
Ο δήμαρχος που ακούει τόση ώρα με τις τρίχες σηκωμένες στο κεφάλι ρωτά τον γέρο :
- Συγνώμη κύριε αλλά τι ηλικία έχετε;
- Εγώ 86 και η γυναίκα μου 78, του απαντά.
Σκύβοντας στο αυτί του γέρου ο δήμαρχος τον ρωτά :
- Τι εννοείτε παρακαλώ με τον όρο «σεξουαλική δραστηριότητα» ;

Και ο γέρος του απαντά :
- Εννοώ ότι μου ζαλίζει τα @ρχίδια!!

Απο τον Μιχάλη 

Παρακράτος και επανάσταση: Λένιν και Χριστός κι ο Βούδας καθιστός

2 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 9014

Ποιοι μας τυραννούν είναι φανερό: Τα παιδιά και τα εγγόνια των δοσίλογων του 8941-44 , τα δισέγγονα των προδοτών του 8922 και τα τρισέγγονα των γαμόταφων κοτζαμπάσηδων του 8821. Ποτέ δεν έγινε ξεκαθάρισμα και πάντα οι κατσαρίδες την γλύτωναν. Όχι τυχαία. Οι ξένοι πάτρονές τους, τους έσωζαν την τελευταία στιγμή για να τους έχουν διαθέσιμους στην επόμενη ιστορική καμπή στην οποία θα χρειάζονταν προδότες. Όμως τα παρτάλια του μεγαλοαστικού σκουπιδαριού δεν είναι μοναχά τους πλέον. Στο σπόρ του δοσιλογισμού επιδίδονται όλα τα υποπροϊόντα της νεοελληνικής μπαζοκοινωνίας που παριστάνουν τους νταήδες, έχοντας εξασφαλίσει την ατιμωρησία.

Κανονικά θα έπρεπε να ζητήσω πνευματικά δικαιώματα από τον Ξηρό και τους Πυρήνες της πυγολαμπίδας (κωλοφωτιάς). Όλη την προκήρυξή τους από την αρχή ως το τέλος , τα πάντα , διαπιστώσεις, σχόλια, προτάσεις τα έχουν αντλήσει από την Μαύρη Φατρία. Για πρώτη φορά στην ιστορία της νεοελληνικής τρομοκρατικής προκήρυξης οι (αντι)γράφοντες προσπαθούν να κάνουν λεξιπλασίες και να βρίσουν κιόλας: «θα σας γαμήσω», «θεωρίες της πούτσας», «καναπεδόκωλους». Επιτέλους η χριστιανοκομμουνιστική «αντίσταση» ανακαλύπτει το μεγαλείο που έχει το μπινελίκι. 

Φυσικά μόνο γέλια μου προκαλεί το όψιμο «πατριωτικό» ρεπερτόριο του βαψομαλλιά. Είναι σαν τον ελέφαντα που στις απόκριες ντύνεται ζέβρα. Δεν το’ χεις ρε ξηρολούκουμε το εθνικό, άστο για κανέναν άλλον και τράβα παράγγειλε καμιά τετραπλή πίτσα να γεμίσεις το σακούλι σου. Όταν το χνώτο κάποιου σκυλοβρωμάει σκορδίλα είναι δύσκολο να πείσει ότι έφαγε μόνο ροδοπέταλα. Η είδηση είναι ότι οι μπουγατσόβιοι και οι άπλυτοι του «μαχόμενου» προλεταριάτου το παραδέχονται ότι ο λόγος τους μπαγιάτεψε και θέλει ρετούς.

Καλή είναι και η πλάκα, όμως κάπου τα πράγματα σοβαρεύουν. Οι μαφιόζοι αυτοί του αντεθνικού παρακράτους δεν επανεμφανίστηκαν από μόνοι τους. Κάποιοι (αυτοί που τους προστάτευαν τόσα χρόνια) τους ξανάβγαλαν στο κλαρί ως λύση Νο. 6583. Δεν ντρέπονται, γέρους ανθρώπους, δεν τους αφήνουν να πάρουν την συνταξούλα τους και να αράξουν στο καφενείο του σκατοχωριού τους;

Επειδή ο γραπτός λόγος είναι το μαγαζί μου, δικαιούμαι να κάνω κάποιες παρατηρήσεις. Ειδικά όταν το θέμα είναι τζογαδόρικο, οφείλω να αποκαλύψω ότι κάποιοι παίζουν με φτιαχτά ζάρια. Το πού πάνε οι ζαριές τους και ποιος πληρώνει την γκανιότα είναι δικό σας θέμα να το κατανοήσετε. «Οὐκ ἐμοῦ, ἀλλὰ τοῦ λόγου ἀκούσαντας ὁμολογεῖν σο­φόν ἐστιν ἓν πάντα εἶναι». «Αφού ακούσετε όχι έμενα αλλά τον λόγο, είναι σοφό να συμφωνήσετε ότι όλα είναι ένα». (Μέγας Ηράκλειτος).
Το περίεργο είναι ότι αυτοί οι «αντάρτες» και «επαναστάτες», που καθοδηγούνται από τις μυστικές υπηρεσίες αυτών που δήθεν πολεμούν, δεν μιλάνε πουθενά για ΚΡΕΜΑΛΕΣ. Ο θάνατος στον οποίο αναφέρονται τόσο εντυπωσιακά στην αρχή είναι απ’ ό,τι φαίνεται ο «πολιτικός» θάνατος (παρακάτω το λένε ξεκάθαρα: «εκδίωξη του πολιτικού προσωπικού-όλων». Εκδίωξη απ’ ό,τι ξέρω σημαίνει διώξιμο, όχι εκτέλεση). 
Η τιμωρία παραμένει αόριστη, όπως και ο εχθρός. Πώς αλήθεια σκέφτονται να τιμωρήσουν τους προδότες δεν μας αποκάλυψε ο δούλος του Χριστού. Μάλλον θα τους αφήσουν να φύγουν για να πάνε να ξεκοκαλίσουν τα κλεμμένα στο εξωτερικό, γιατί έτσι λέει σε κάποιο άλλο σημείο η προκήρυξη: «καλύτερα να ετοιμάζετε την ντροπιαστική φυγή σας» (πόσο ντροπιαστική θα είναι αυτή η φυγή γι αυτούς που άρπαξαν δισεκατομμύρια και τα έχουν αφάγωτα έξω, έχω τις αμφιβολίες μου).

Κατά τα άλλα το παιχνιδάκι που κλήθηκε να παίξει ο άγιος Χριστόπουστος της 17Ν είναι φανερό: Αφού ο Σύριζα έκανε πίπα στους τοκογλύφους, αφού η Χρυσή Πορδή εξαερώθηκε και αφού τα κοπέλια του συγΚαμμένου σκόρπισαν στα 4 σημεία του βρωμορίζοντα, ήρθε ο ξερός να καπελώσει όλους τους ανένταχτους αντιμνημονιακούς. Αυτό το κάθαρμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διαδικασία υποδούλωσης της πατρίδας, ο ρουφιάνος της Μοσάντ και της CIA που λόγω ιδεολογικής ηλιθιότητας μπορεί να μην ξέρει ούτε και τώρα που μιλάμε για ποιον δουλεύει, έρχεται να μας πουλήσει ληγμένο πατριωτισμό.
Το κείμενό του στα σημεία που δεν είναι λογοκλεμμένο βρωμάει παγκοσμιοποίηση και ρουφιανίλα: «Αιγαιακών υδρογονανθράκων» λές και το Αιγαίο είναι ανεξάρτητο κράτος (ξέρει κάτι ο καραμπογιάς από αυτό που σχεδιάζεται ή άλλος την έγραψε την τσόντα;). «Η επίθεση δεν αποτελεί στοχευμένη ενέργεια κατά του Ελληνισμού» εδώ παριστάνει τον Κινέζο ο ξερόλας που πέντε χρόνια τώρα εμάς κατασπαράζουν και γαμάνε οι «αγορές», όχι τον Πορτογάλο και τον Ισπανό.
Οι ψεκασμοί του ΝΑΤΟ είναι «ανερμάτιστες θεωρίες συνωμοσίας» για τον μαλάκα της ορθάνοιχτης φυλακής. Στην ίδια μοίρα με τις αρχιδιές του Ψώρρα και τα παπαριλίκια των Ελ βάζει και τα ψυχότροπα που μας ρίχνουν τα αφεντικά του. Τι να πει κανείς εκτός από ένα: ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΞΗΡΕ ΜΕ ΤΙΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΟΥΣΤΙΑ ΣΟΥ. 
Το μαϊμουδάκι που έβγαλε από το καπέλο ο μάγος της Νέας Τάξης έχει αποστολή να μολύνει και να κηλιδώσει τον πατριωτικό αντιμνημονιακό χώρο με το στίγμα της τρομοκρατίας, ό,τι αντίστοιχα έκανε η Χρυσή Κλανιά με την ρετσινιά του ναζισμού. Την προσφορά των «αναρχοαριστερών» πρακτόρων στον λαό και στην προσπάθειά του να απελευθερωθεί την είδαμε στον εμπρησμό της Μαρφίν. Κάτι μου λέει ότι θα δούμε και συνέχεια όσο σφίγγουν τα πράγματα.

Από εδώ και εμπρός, όποιος είναι εναντίον των μνημονίων και της υποδούλωσης και μιλάει για ανήλεη τιμωρία των δοσίλογων θα θεωρείται κολλητός του χριστιανοκομμουνιστή απατεώνα με το κόκκινο φούτερ και θα πηγαίνει φυλακή. Αυτός είναι ο στόχος. Το έχω ξαναπεί ότι οι αριστεροί είναι οι σιχαμερότεροι ρουφιάνοι από καταβολής ρουφιανιάς. Το λέει και η ιστορία. Δεν ρουφιανεύουν μόνο τους δεξιούς και τους ουδέτερους αλλά ακόμα και τα συντρόφια τους που τρώνε, πίνουν και γαμιώνται μαζί.

Βάλτε κάτω το έργο της 17Ν και θα καταλάβετε. Ποιους σκότωσε, γιατί τους σκότωσε και ποιος βγήκε ωφελημένος από τους φόνους της. Στα σίγουρα και χωρίς να τους ενοχλεί κανένας εκτέλεσαν διατεταγμένη υπηρεσία εναντίον του έθνους και των ατομικών ελευθεριών. Μόλις το σκηνικό έδεσε και ο βρωμο-Σημίτης υποδούλωσε τη χώρα, τους τσίμπησαν για πλάκα. Κοιμηθήκαμε ξεφτιλο-δημοκρατία και ξυπνήσαμε αστυνομικό κράτος. Ολόκληρο παιχνίδι έγινε στις πλάτες του νεοελληνικού λαού. Ίδιο με αυτό που γίνεται τώρα. Κάποια βλαχαδερά έδωσαν στους εξουσιαστές το δικαίωμα να προσλάβουν στρατιές μπάτσων για να μπορούν να εισπράττουν τώρα ανεμπόδιστα οι τοκογύφτοι τους παράνομους τόκους τους. 
Το μέλλον το περιγράφει ξεκάθαρα ο Χριστόγαμος: «Αντάρτικες ομάδες» και «συνεχή χτυπήματα». Δεν μιλάει πουθενά για αφύπνιση των πολιτών αλλά για μόνο για προσωπική βεντέτα. Η ελευθερία είναι έρμαιο στα χέρια τόσο του Σαμαρά όσο και των μπολσεβίκων δολοφόνων. Το μπουρδέλο που λέγεται Ιράκ είναι το ιδανικό μοντέλο γι αυτούς τους πούστηδες και τα κρυφά αφεντικά τους. Οι αιώνιοι πορνοβοσκοί θα δώσουν όπλα και λεφτά στον ζαβό για να συνεχίσει το καταστροφικό πρακτορικό του έργο που είχε αφήσει στη μέση. Την Ελλάδα του χάους και της παρακμής φαντασιώνεται ο σκατάς και οι επίγονοί του, την ίδια που υπαγόρευε πάντα ο γνωστός εντολέας.
Καμιά εμπιστοσύνη δεν έχω σε παπαδοπαίδια. Ο φασισμός του χριστιανισμού είναι ένα με το πετσί τους και δεν αποβάλλεται ακόμα και σατανιστές να γίνουν. Ο υπηρέτης του Γιαβέ που τους μεγάλωσε, έσταξε σκατά στο μυαλό τους όσο ήταν παιδιά κι αυτό δεν διορθώνεται. Είναι στάχτη, καμένοι, καρβουνιασμένοι. Ένας χριστιανός μόνο κομμουνιστής μπορεί να γίνει όταν αλλαξοπιστήσει, κι ένας κομμουνιστής μόνο χριστιανός. Κομμουνισμός και χριστιανισμός είναι δύο παράλληλες ιδεολογίες. Συγκοινωνούντα πτυελοδοχεία. Δύο αδελφά κουραδοδόγματα που δεν προήλθαν κατά τύχη από την ίδια σκατόφαρα. 
Δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Και οι δύο αυτές μουνοπανίστικες ιδεολογίες μισούν βαθύτατα οτιδήποτε ελληνικό. Μισούν την Ελλάδα, μισούν το φώς της, μισούν την ανεμελιά και την ελευθερία της. Απεχθάνονται την χαρά, τρέμουν το γέλιο, φθονούν τους ανθρώπους, σιχαίνονται την ίδια την ζωή. Είναι τετριμμένη διαπίστωση ότι οι ζηλωτές που ακολουθούν τα δόγματα του Μάρξ και του Σαούλ είναι μίζερα, μοχθηρά και σκατόψυχα ζόμπι ταγμένα στην υπηρεσία των ερπετών. 
Ακόμα και ο κατάμαυρος Αφρικανός μουσουλμάνος έχει μια πιθανότητα στο τρισεκατομμύριο να αισθανθεί Έλληνας. Οι κομμουνιστές και οι χριστιανοί ούτε μισή. Όχι γιατί δεν μπορούν αλλά γιατί δεν θέλουν. Ο ιουδαίος μέσα τους είναι τόσο φανατικός που δεν ανέχεται τον Έλληνα ούτε ως ιδέα. Ποτέ δεν θα γίνουν Έλληνες αυτοί οι μαχαιροβγάλτες του αβραμικού ιερατείου. Υποκρίνονται, ψεύδονται και λασπολογούν, όπως η φύτρα που τους γέννησε. Και πάντα θα συνωμοτούν, θα μηχανορραφούν και θα προδίδουν. Δεν αποτελούν καν ανθρώπινα όντα. Μπάσταρδες σαύρες είναι που μαγαρίζουν το έδαφος με την κοιλιά, ερπετοειδή διαλογής για χαμαλοδουλειές.
Ο βρυκόλακας της 17Ν ανασύρθηκε από τον εξοχικό τάφο του για να παίξει στην επιθεώρηση που βρίσκεται εν εξελίξει. Φαντάρος έπαιρνα λιγότερη άδεια απ’ όση παίρνουν αυτοί οι καταδικασμένοι δολοφόνοι. Βάζω στοίχημα ότι αν ήμουν φυλακή για απλήρωτες κλήσεις παρκαρίσματος θα ήμουν ο μόνος φυλακισμένος της χώρας στον οποίο δεν θα έδιναν ποτέ άδεια. Όλοι οι άλλοι, τρομοκράτες, εκβιαστές, παιδεραστές, ληστές, πρεζέμποροι, φονιάδες θα μπαινόβγαιναν σαν στη γκαρσονιέρα τους. Μετρό θυμίζουν οι φυλακές: όποιος θέλει μπαίνει, όποιος θέλει βγαίνει.
Σκέτη καρναβαλική καούκα είναι εκείνο το απαράδεκτο μαλλί. Χάθηκε λίγο ζελεδάκι, την γκαντεμιά μου μέσα γαμώ. Σαν παιδί με σύνδρομο Ντάουν είναι ο σύντροφος Χριστόδουλος (άσε που κάτι άσχημο μου θυμίζει αυτό το όνομα). Σκέψου να είσαι αναρχοκομμουνιστής και να σε λένε Χριστόδουλο. Κόλαση. 
Οι προσδοκίες είναι μεγάλο λούκι. Κρυφό όνειρο του κάθε επαρχιώτη παπά είναι να γίνει ο γιός του Πατριάρχης (ή στη χειρότερη αρχιμανδρίτης). Και δώσ’ του κατήχηση και λειτουργική στα ζαγάρια. Μάθετε ρε τούβλα τα απολυτίκια και τα μουγκανητά του Σαβαώθ. Και κόντρα να πηγαίνουν τα πιστεύω και τα πατερημών, όλα σε ξερό γήπεδο. Παράδεισος θα φάνηκε στους τότε νεαρούς ο τρομοκρατικός κομμουνισμός και η πρακτορική παρανομία. Από τα λιβάνια, τα κεριά και τις αμαρτίες, στο κλέβω, σκοτώνω και δεν πληρώνω. Από το χαλίκι της αλάνας στο γκαζόν του Μπερναμπέου. Χλιδές και δόξες. 
Α ρε σκατίγερε Παπαπουστέου με τα ωραία σου χρόνια. Γκόμενες, ουίσκια, γλέντια και όλα πληρωμένα από τους φορολογούμενους μαλάκες. Να ‘ταν τα νιάτα δυό φορές κι η πούτσα ένα μέτρο. Ποιος δεξιός δεν πουλάει την φυλλάδα του, ντουφεκίστε τον. Φάτε και κανά μπατσάκο και κανά υπάλληλο της γνωστής πρεσβείας, έτσι για ξεκάρφωμα. Ποιος διοικούσε τότε την ΚΥΠ; Ο κλείνω τα μάτια.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάπα. Το ερώτημα που πλανάται τώρα είναι ποιόν θα σκοτώσει ο Ξηρός και η συμμορία του. Μέγα στοίχημα. Αυτοί που τον έβγαλαν έξω, δεν τον έβγαλαν για να ξημεροβραδιάζεται στα κομμωτήρια. Αν ήταν να μαντέψω θα έλεγα κανά πρωτοκλασάτο χρυσαυγίτη τον έχουν διατάξει να φάει, τον Κασίδα ας πούμε που είναι και κάπως συμπαθής στην χουντόκαβλη πλέμπα μπας και καταφέρουν να στήσουν τον εμφύλιο που ονειρεύονται. Αν (κατά διαβολική σύμπτωση) βγάλουν τον Μιχαλοβλάχο από την φυλακή, ο στόχος έχει βρεθεί. 
Εναλλακτικά και στο μινιμαλιστικό σενάριο, το πληρωμένο ερυθρό πιστόλι θα προσπαθήσει να ξεπαστρέψει δεξιό πολιτικάντη ή τροϊκανό υπάλληλο (γι αυτό δεν πάει στο ΤΑΙΠΕΔ κανένας) για να σφίξουν κι άλλο οι περιορισμοί στην δημόσια έκφραση αντιμνημονιακών απόψεων, εκτός εάν είναι τόσο μούφας ο μελαχρινός μεσήλιξ και αποφασίσει τελικά να δολοφονήσει τίποτα σουβλάκια
Για να υπάρξει κάποια διαφοροποίηση στο καθεστώς και στις συνθήκες που ζούμε απαιτείται ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών να μετακινηθεί προς μια πιο δημοκρατική και ταυτόχρονα λιγότερο εγωκεντρική νοοτροπία. Αν αντί γι αυτό γυρνάμε στο πρόσφατο άθλιο παρελθόν του πολιτικού και θρησκευτικού σκοταδισμού, το μόνο που έρχεται είναι οργανωμένη διχόνοια και περισσότερη και πιο βίαιη καταστολή.

Η χώρα είναι για τα μπάζα. Ο λαός της είναι για τα σκουπίδια. Αγράμματος, ανήθικος και τρομοκρατημένος στην πλειοψηφία του. Κάθε άλλο παρά αυτό που απαιτούν οι στιγμές. Θέλει πολλή δουλειά ακόμα για να χωνέψει αυτό που του συμβαίνει και να αντιδράσει. Οι υποψήφιοι «σωτήρες» του είναι όλοι για το σανίδι. Ακόμα ένας καραγκιόζης προστέθηκε στο τσίρκο του γκρέκου μασκαρά που χρηματοδοτεί η μασονία. Η τρομοκρατία -κρατική και παρακρατική- είναι πλήρως ελεγχόμενη από τις μυστικές υπηρεσίες και η απελευθέρωση αιώνες μακριά. Αντίθετα, ο χριστιανοκομμουνιστικός ολοκληρωτισμός και η ανήλεη σφαγή είναι πολύ κοντά. 
Η ζούγκλα παραμονεύει στις παρυφές της οικονομικής ψευτοκρίσης. 

Κανείς δεν κινδυνεύει από λιοντάρια και τίγρεις.

Το πρόβλημα είναι οι λυσσασμένες μαϊμούδες.

Τα μπινελίκια ρίχτηκαν από τον Marco De Sade στο mavri-fatria

Γράμμα Κέυνς προς Στουρνάρα

Το 2010 δέχθηκα στον ύπνο μου δύο επισκέψεις από τον Τζον Μέιναρντ Κέυνς, που μου υπαγόρευσε δύο επιστολές προς τον τότε υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου σχετικά με τις αντιφάσεις του μνημονίου που προωθούσε. Τριάμισι χρόνια μετά, ο Κέυνς επανήλθε με νέα επιστολή, αυτή την φορά για τον Γιάννη Στουρνάρα. Όπως και τότε, την παραθέτω χωρίς δικά μου σχόλια Ευκλείδης Τσακαλώτος


Αγαπητέ Γιάννη,
Εδώ στον παράδεισο που βρίσκομαι δεν μου μένει και πολύς χρόνος να ασχοληθώ με τα οικονομικά βάσανα της χώρας σου. Βέβαια μπορεί να σε εκπλήσσει και ότι βρίσκομαι στον παράδεισο, μια και οι νέοι σου φίλοι στην Ελλάδα και στο εξωτερικό θα φαντάζονται ότι οι κεϋνσιανοί βρίσκονται πιο κοντά στο κέντρο της Κολάσεως μαζί με τον Ιούδα, το Βρούτο και τον Κάσσιο.
Αλλά έχω εντυπωσιαστεί με τις οικονομικές γνώσεις του Άγιου Πέτρου – με χαρά σε πληροφορώ ότι ενώ κάνω παρέα με το Μαρξ και το Ρικάρντο, μαθαίνω ότι ο Χάγιεκ και ο Φρίντμαν θα μείνουν για κάποιους αιώνες ακόμα στην αναμονή μεταξύ Κόλασης και Παραδείσου, δηλ. στο πουργατόριο. Μη λες μετά ότι δεν προειδοποιήθηκες!

Σε άκουσα πρόσφατα στη Σία Κοσιώνη στον ΣΚΑΪ να εξηγείς ότι ένα κούρεμα του ελληνικού χρέος δεν χρειάζεται από οικονομικής απόψεως και ότι επιπλέον θα ήταν άδικο ηθικά. Χαρακτηριστικά είπες ότι δεν μπορούμε να ζητήσουμε από πιο φτωχές χώρες, όπως η Σλοβενία, να πληρώσουν τα δικά μας σπασμένα, και αναρωτήθηκες πώς θα αισθάνονταν οι έλληνες αν χρειαζόταν να πληρώσουν οι ίδιοι για τα χρέη μιας άλλης χώρας.

Θα μου επιτρέψεις να είμαι πιο αυστηρός από ό,τι ήμουν με τον Παπακωνσταντίνου. Στο κάτω-κάτω ο τελευταίος ήταν ένας νέος οικονομολόγος από αυτούς του ΟΟΣΑ, που όπως εσύ και εγώ ξέρουμε, μπορεί να κατέχουν τα εμπειρικά οικονομικά, αλλά δεν φημίζονται για τη θεωρητική τους κατάρτιση. Ενώ εσύ είσαι θεωρητικός οικονομολόγος, που έχεις επικαλεστεί πολλές φορές την προσήλωσή σου στις δικές μου ιδέες.
Στο διδακτορικό σου, μάλιστα, ασχολήθηκες σε ένα κεφάλαιο με τις τότε προσεγγίσεις της σχολής του Κέμπριτζ, που κάπως επιδίωκαν να συνεχίσουν την παράδοση που ξεκίνησα εγώ εκεί στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Η αυστηρότητα επιβάλλεται, όμως, και για έναν ακόμα λόγο: σήμερα πια, και ο πιο επιπόλαιος παρατηρητής των επιπτώσεων της πολιτικής της λιτότητας γνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της προσέγγισης για ολόκληρη την Ευρώπη.

Πολύ φοβάμαι ότι τα κείμενά μου είτε δεν τα διάβασες με τη κατάλληλη προσοχή, είτε τα διάβασες και δεν τα κατάλαβες! Έχεις διαβάσει τις Οικονομικές Επιπτώσεις της Ειρήνης; Σου διαφεύγει ότι αν οι πιστωτές επιμείνουν να πληρωθεί ένα δυσβάστακτο χρέος από μια κατεστραμμένη χώρα, και οι ίδιοι θα ζημιωθούν, και τα χρήματά τους δεν θα πάρουν πίσω ποτέ; Δεν έμαθες τίποτα από την εποχή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου κυριάρχησαν οι δικές μου ιδέες, και αποφύγαμε τα λάθη του Μεσοπολέμου;
Τι ακριβώς θα κερδίσουν οι φτωχοί Σλοβένοι αν όλος ο Νότος, και οι ίδιοι βεβαίως, παραμείνουν στη στασιμότητα για μια δεκαετία και βάλε; Εδώ ο καλός φίλος Κάρολος επιμένει (το συνηθίζει αυτό!) ότι το ίδιο ισχύει και για τους φτωχούς του Βορρά: τι ακριβώς κερδίζουν οι Γερμανοί εργαζόμενοι και εργαζόμενες από τη γενικευμένη λιτότητα; Βέβαια, ο Κάρολος ήθελε να καταστρέψει τον καπιταλισμό κι εγώ να τον σώσω. Αλλά εσύ τι ακριβώς θέλεις να σώσεις; Τους κερδοσκόπους, τους χρηματιστές, τους ραντιέρηδες, όλους αυτούς δηλαδή που αν είχες διαβάσει στοιχειωδώς τη Γενική Θεωρία, θα ήξερες ότι απεχθάνομαι;

Δε θα ήταν καλύτερο οι Σλοβένοι και οι φτωχοί Γερμανοί να πληρώσουν κάτι παραπάνω τώρα για να εξασφαλίσουν την ανάπτυξη σε ολόκληρη την Ευρώπη; Και βεβαίως σε αυτή την περίπτωση θα ήξεραν ότι στο μέλλον, σε περίπτωση που αυτοί είχαν οικονομικό πρόβλημα, θα τους βοηθούσαν οι έλληνες και άλλοι που τότε θα ήταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση. Υπάρχει η ιδέα της ενοποιημένης Ευρώπης χωρίς θεσμούς συνεργασίας και αλληλασφάλισης; Ξέρεις κάποια λειτουργική νομισματική ένωση τώρα, ή και παλαιότερα εδώ που τα λέμε, που να είναι βιώσιμη χωρίς τέτοιους θεσμούς;
Απ’ ό,τι φαίνεται δεν είναι μόνο οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης που δεν έχεις διαβάσει. Η σχέση σου με ό,τι ανέλυσα για το διεθνές νομισματικό σύστημα είναι, για να το πω επιεικώς, φευγαλέα. Στη δική μου εποχή αντιμετωπίζαμε τις ανταγωνιστικές υποτιμήσεις. Τώρα αντιμετωπίζετε τους ανταγωνιστικούς αποπληθωρισμούς. Αλλά όπως επιχειρηματολόγησα τότε, το να επιτρέπεις ασύμμετρες αναπροσαρμογές (μόνο οι ελλειμματικές χώρες να μειώνουν τη ζήτηση), απλώς μειώνει τους ρυθμούς ανάπτυξης για όλους – και για τις ελλειμματικές και για τις πλεονασματικές χώρες.

Ό,τι είχα προβλέψει στις πρώτες μου επιστολές επαληθεύθηκε, συμπεριλαμβανομένου και του πολιτικού σκέλους.
Είχα θυμίσει στο νεαρό Παπακωνσταντίνου ότι όταν στο Μεσοπόλεμο οι βρετανοί Σοσιαλδημοκράτες εφάρμοσαν παρόμοιες προσεγγίσεις, διασπάστηκαν και παραχώρησαν την πολιτική ηγεμονία στους Συντηρητικούς για μια δεκαπενταετία.
Μάλλον το δικό σας ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να περιμένει πολύ περισσότερο για να επανακάμψει. Οι ιδέες που έχεις ασπαστεί ουδεμία σχέση έχουν με τις δικές μου, και δεν διαφέρουν στο ελάχιστο από τις συντηρητικές απόψεις που κυριάρχησαν στο Μεσοπόλεμο, με τις γνωστές συνέπειες.

Τούτων δοθέντων θα σε παρακαλούσα πολύ είτε να αλλάξεις ιδέες, είτε να πάψεις να αυτοχαρακτηρίζεσαι κεϋνσιανός. Δε θα σου ξεφεύγει ότι στην άλλη πλευρά υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο από το πουργατόριο!


Με εκτίμηση,
Τζον Μέιναρντ Κέυνς

Από το red note book

Ώπα ρε Ράμπο!

Τι είναι άραγε αυτό που κάνει τους πασόκιους να νιώθουν τόσο σημαντικοί; Τι είναι αυτό που τους κάνει να πιστεύουν ότι η ύπαρξή τους είναι χρήσιμη και η απώλειά τους σπουδαία; Τι είναι αυτό που τους έχει πείσει ότι μας είναι απαραίτητη η παρουσία τους και ότι η απουσία τους μας αφορά; Από ένα είδος προς εξαφάνιση θα περίμενε κάποιος περισσότερη ταπεινότητα. Θα περίμενε ότι λίγο πριν το τέλος θα έχουν αντιληφθεί τη ματαιότητα της προσωρινής παντοδυναμίας που προσφέρει η Εξουσία.

Μετά τον Θεόδωρο Πάγκαλο που δήλωσε πως αν κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ «θα μπούμε στο αεροπλάνο και θα φύγουμε», έρχεται τώρα η κ. Αφροδίτη Αλ Σάλεχ να μας απειλήσει πως αν οι ψηφοφόροι αποφασίσουν να δώσουν τη διακυβέρνηση της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ εκείνη θα μεταναστεύσει στο Παρίσι. Η πρώτη λογική αντίδραση στο άκουσμα αυτής της απειλής είναι «χεστήκαμε».

Όμως υπάρχει και μία δεύτερη ανάγνωση αυτής της… τάσης φυγής πασόκιων σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αυτή δεν είναι η κατάλληλη ώρα να τη συζητήσουμε. Πάντως, το ότι κανείς τους δεν αφήνει να εννοηθεί ότι θα ζητήσουν άσυλο σε κάποια άλλη χώρα καθώς ο Πάγκαλος χρησιμοποιεί τη λέξη «φύγουμε» και η Αλ Σάλεχ τη λέξη «μεταναστεύσω» είναι κάτι που αφήνει περιθώρια ερμηνειών. Δε δηλώνουν ότι θα φύγουν επειδή φοβούνται πως θα υποστούν διώξεις για τα πολιτικά τους φρονήματα. Ούτε λένε ότι θα μεταναστεύσουν επειδή κινδυνεύει η ζωή τους. Νομίζω πως είναι ξεκάθαροι.

Σε κάθε περίπτωση, το να δηλώνουν ότι θα φύγουν οι άνθρωποι των οποίων το κόμμα ευθύνεται για τη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων μέσα σε 3 χρόνια, είναι τουλάχιστον ένα ευχάριστο νέο και ελπίζω πραγματικά να κρατήσουν την υπόσχεσή τους ώστε να αντιληφθούμε πλήρως την εικόνα «την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια». Επειδή όμως τα ματάκια μας πολλά έχουν δει, δε θα γουρλώσουν κιόλας αν δουν κάποτε την κυρία Αλ Σάλεχ σε κάποια «γιορτή της Δημοκρατίας» στο προεδρικό Μέγαρο να φωτογραφίζεται μαζί με τον κ. Τσίπρα.

Το «λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα» έγινε επίσημη πολιτική πρακτική σε αυτή τη χώρα από τη στιγμή που ο αντι-μνημονιακός Σαμαράς δήλωσε ως μνημονιακός συνομιλητής της Μέρκελ «Ουδείς αναμάρτητος». Ως εκ τούτου, το «θα αγωνιστώ για να πέσει η χούντα της Αριστεράς» της Αλ Σάλεχ, εύκολα μετατρέπεται σε μία αμαρτιούλα της κακιάς στιγμής. Κανείς μέτριος δε χάθηκε σ’ αυτόν τον τόπο.

Τώρα που είπα για Σαμαρά… Η ατάκα του Σαμαρά προς τους βουλευτές του «Αν έμπαινα εγώ σε ένα καφενείο θα έριχνα δύο-τρεις “χειροβομβίδες” για τον ΣΥΡΙΖΑ και θα τα έκανα μαντάρα» μόνο γέλιο προκαλεί και ένα «Ώπα ρε Ράμπο». Βέβαια αν αντίστοιχη δήλωση έκανε κάποιο στέλεχος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σήμερα η Αντιτρομοκρατική θα έβαζε φρουρές σε καφενεία και θα είχε κάνει καμιά εκατοστή προληπτικές προσαγωγές, ενώ το MEGA και ο ΣΚΑΪ θα επαναλάμβαναν ασταμάτητα κάποιον δεκάρικο του Κεδίκογλου περί ομολογίας σχεδίου τρομοκρατικών επιθέσεων σε καφενεία.

Το μεγαλύτερο αστείο πάντως είναι ότι την ώρα που ο αντάρτης καφενείων Αντώνης Σαμαράς αμολάει χειροβομβίδες και η Αλ Σάλεχ φαντασιώνεται καριέρα αντιστασιακής στο Café de Flore του βουλεβάρτου Σαιν – Ζερμαίν, η Τρόικα απαιτεί νέα μέτρα 2 δισ. ευρώ για το 2014 και ακόμα 4 δισ. για το 2015 για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό. Και είμαστε ακόμη στον Ιανουάριο. Ξέρετε πώς γεννάει διάφορα κενά αυτό κενό. Σαν την κουνέλα.

Δεν ξέρω πόση ζημιά προκάλεσε το λάθος στον πολλαπλασιαστή του ΔΝΤ. Ξέρω όμως ότι οι Σαμαράδες, οι Βενιζέλοι και οι Κουβέληδες λειτούργησαν ως πολλαπλασιαστές της κατάρας των δανειστών και μετέτρεψαν μία οικονομική κρίση που δικαιούται κάθε χώρα, σε μαύρη τρύπα που τα κατάπιε όλα.

Την Αλ Σάλεχ δεν την υπολογίζω σε αυτούς. Η Αλ Σάλεχ είναι ακόμη στο επίπεδο που διαμαρτύρεται όταν ακούει για τη χούντα του ΣαμαροΒενιζέλου, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα ότι «η κυβέρνηση είναι εκλεγμένη», αλλά βαφτίζει από τώρα «Χούντα της Αριστεράς» μία πιθανή μελλοντική κυβέρνηση που επίσης θα είναι εκλεγμένη. Έχει ακόμη μεγάλο δρόμο μπροστά της μέχρι να καταφέρει να συμφιλιώσει τις απόψεις της, εντός της. Αν κάποτε το καταφέρει, τότε ίσως μπορέσει να διεκδικήσει το δικαίωμα να την παίρνουμε στα σοβαρά.

Του Καρτέσιου

Ψήφισε και πάλι Σαμαρά. Μπορείς

Πάλι τα ίδια. Χωρίς καμία απολύτως παραλλαγή, εκτός από αυτή των προσώπων, βαδίζουμε προς τη νέα εκλογική αναμέτρηση. Έξω έχει ξεκινήσει η καταστροφολογία, εδώ συλλάβανε μερικά ψοφίμια ως θυσία στο εκλογικό σώμα να πιστέψει ότι υπάρχει δικαιοσύνη ενώ προς τον Απρίλη θα μοιράσουν μερικά ψίχουλα σε σχέση με τα τρις που έχουν φάει.
Ένα μεγάλο μέρος τότε του σκεπτόμενου αμόρφωτου συνοθυλεύματος που αποκαλούμε Ελληνικό λαό θα αρχίσει τις ενδελεχείς και σε βάθος μικρο-μακρό οικονομικές αναλύσεις καθώς βέβαια και τα καφενειακά debates για τις γεωπολιτικές συμμαχίες της πατρίδας. Άσχετα που αυτός ο όχλος μικροαστών μπατίρηδων έχει τόση γνώση επί του θέματος όση έχει και ο Αντώνης περί της διακυβέρνησης της χώρας.

Και μίας και τον έφερε η κουβέντα έχει τρομερή πλάκα να ο τρόπος με τον οποίο διασύρουν τον Έλληνα φασίστα "πρωθυπουργό" οι ξένοι φασίστες. Ακόμη πιο μεγάλη πλάκα δε έχει το πώς ο κουτσαβάκης "πρωθυπουργός" χάνει το πνεύμα και την περισσή μαγκιά κλανιά και κάνει αμέσως το δάχτυλο που συνεχώς μας κουνάει γλειφιτζούρι.

Έχω αποφασίσει να παρακολουθήσω τις εκλογικές εξελίξεις φέτος χωρίς να θυμώσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές αλλά είμαι σίγουρος πως η σήμερα πεθαμένη Νέα Δημοκρατία θα ανακτήσει τα εκλογικά της ποσοστά και θα καταφέρει να κάνει ντέρμπι μια εκλογική διαδικασία στην οποία κανονικά δεν θα έπρεπε να έχει δικαίωμα συμμετοχής καθότι σε μία δημοκρατική χώρα σύσσωμη θα ήταν στη φυλακή.

Κόβω το κεφάλι μου (πάνω και κάτω) ότι ο Έλληνας πάλι θα τσιμπήσει στην "επίθεση" των ΜΜΕ, η οποία για να τα λέμε και σωστά δεν πείθει ούτε μυαλό λωβοτομημένου δίχρονου. Τον Έλληνα όμως τον πείθει. Γι αυτό δεν θα τα στοιχηματίσω τα κεφάλια μου. Είμαι αρκετά αλαζόνας για να ξέρω πως είναι πιο χρήσιμα από του μέσου Έλληνα ψηφοφόρου.

Έλληνα ετοιμάσου για την επανάσταση σου.

Ψήφισε και πάλι Σαμαρά. Μπορείς.

Του Paplito

Ζήτημα ζωής ή θανάτου για τον Βενιζέλο και τον Σαμαρά να κρατήσουν την εξουσία

Με τους χειρότερους οιωνούς για την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου αλλά και για την Ελλάδα, εξαιτίας της ολέθριας μνημονιακής πολιτικής τους που δεν αφήνει τίποτα όρθιο, άρχισε το 2014. Το σημαντικότερο είναι πως σοβαρά γερμανικά έντυπα απαξιώνουν πλήρως τους ηγέτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, γεγονός που υποδηλώνει ότι τους θεωρούν ήδη πολιτικά «τελειωμένους».

Το Βερολίνο, με τη συνήθη στους Γερμανούς μεθοδικότητα, δείχνει να προσανατολίζεται στην επόμενη κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, όποτε κι αν αυτή αναλάβει την εξουσία.
«Ο κατά τη φαντασία του θεραπευμένος (!)» ήταν ο τίτλος του αναφερόμενου στον Αντώνη Σαμαρά πασίγνωστου πλέον στην Ελλάδα δημοσιεύματος του γερμανικού περιοδικού Der Spigel.Το δημοσίευμα συνοδευόταν, μάλιστα, από μια κακόβουλα επιλεγμένη φωτογραφία για να επιτείνει την υπόσκαψη του κύρους του, καθώς τον εμφάνιζε να χαμογελά κατά τρόπο που να θυμίζει άτομο με νοητική υστέρηση!
Την αποδόμηση του Ευάγγελου Βενιζέλου ανέλαβε η φίλα προσκείμενη προς τους σοσιαλδημοκράτες εφημερίδα Suddeutsche Zeitung. Χαρακτηρίζει ως «την καλύτερη επίδοση του» το… «διακριτικό πραξικόπημα (!)» με το οποίο «ανέτρεψε τον αποδυναμωμένο πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου για να αναλάβει λίγο αργότερα την ηγεσία των σοσιαλιστών» του ΠΑΣΟΚ.
Όταν οι Γερμανοί χαρακτηρίζουν τον έναν «κατά φαντασίαν θεραπευθέντα» και τον άλλον «πραξικοπηματία», είναι φανερό ότι αποκλείεται πλέον να επενδύουν πολιτικά στους αρχηγούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσο υπάκουοι κι αν είναι αυτοί στις εντολές της καγκελαρίας.
Η αλήθεια είναι πως ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ άρχισε το 2014 με τους καλύτερους οιωνούς. Η ανεξαρτητοποίηση του τέως βουλευτή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Πέτρου Τατσόπουλου -ουσιαστικά, δηλαδή, το επίσημο πέρασμα του στο κυβερνητικό στρατόπεδο- δεν πρόκειται να προκαλέσει πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είναι αμφίβολο αν ο Τατσόπουλος είχε έστω και έναν ψηφοφόρο του κόμματος (εξαιρουμένων προσωπικών του φίλων και συγγενών του) που να επιθυμούσε την παραμονή του στον ΣΥΡΙΖΑ!
Η περίπτωση Τατσόπουλου αφορά σ’ ένα πρόσωπο ανύπαρκτου πολιτικού βάρους, σύμφωνοι. Θα ήταν χρήσιμο όμως αν λειτουργούσε ως ξυπνητήρι αφύπνισης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που βαυκαλίζονται με την αυταπάτη ότι ο δρόμος του κόμματος τους προς την ανάληψη της εξουσίας είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Πλανώνται πλάνην οικτράν.
Σε αντίθεση με τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου που είχαν ξαπλώσει και απλώς περίμεναν να πέσει η εξουσία στα χέρια τους (όπως και πραγματικά έγινε), ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα γίνει ποτέ πρωθυπουργός αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δώσει σκληρή και ανελέητη μάχη. Μάχη έξω από το Κοινοβούλιο, στους δρόμους, στο μαζικό κίνημα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σταυρώσει τα χέρια και απλώς βγάζει ανακοινώσεις για διάφορα γεγονότα ή κάνουν προφορικές παρεμβάσεις οι βουλευτές του με τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εμφανίσεις και δηλώσεις, τον περιμένουν πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.
Οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα κάνουν τα πάντα -κυριολεκτικά τα πάντα!- για να παραμείνουν στην εξουσία. Είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής ή θανάτου γι’αυτούς το να κρατήσουν με οποιοδήποτε μέσο την εξουσία. Όχι, φυσικά, για πολιτικούς λόγους, αλλά για λόγους προσωπικού συμφέροντος προκειμένου να αποφύγουν περιπέτειες σαν αυτές του Άκη Τσοχατζόπουλου.
Γενική πολιτική κρίση
Στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε νιρβάνα. «Προβάρουν υπουργικά κοστούμια» και κανένα από τα στελέχη του δεν θέλει να πάει για δήμαρχος πουθενά για να είναι… ελεύθερο να «αξιοποιηθεί» σε υπουργική ή, έστω, σε κάποια άλλη κυβερνητική θέση! Μοιράζουν κατά φαντασίαν τα υπουργεία της κυβέρνησης τους!
Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι η λυσσώδης μάχη του Σαμαρά και του Βενιζέλου να κρατήσουν την εξουσία είναι η πραγματική αιτία που συνδέει σε πολιτικό επίπεδο τα επιλεγμένα σκάνδαλα που δημοσιοποιούνται και για τα οποία παρέχονται στοιχεία από τις κυβερνητικές μυστικές υπηρεσίες, με στόχο σε πολιτικό επίπεδο να πλήξουν τους εσωκομματικούς αντιπάλους τους (καραμανλικούς, παπανδρεϊκούς, εκσυγχρονιστές και άλλους), ανεξαρτήτως των ποινικών ευθυνών που θα τους καταλογίσει η Δικαιοσύνη.
Η αντίδραση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι επίσης κατά την άποψη μας σε πολιτικό επίπεδο η βαθύτερη αιτία της αποχώρησης Τατσόπουλου από τον ΣΥΡΙΖΑ, της διαφωνίας βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων με τη στρατηγική επιλογή του Πάνου Καμμένου για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, της κρίσης στην ηγεσία και την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΜΑΡ που την προκάλεσαν όσα στελέχη της είναι ταγμένα υπέρ της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Το πολιτικό κατεστημένο αμύνεται με νύχια και με δόντια και προκαλεί γενική πολιτική κρίση σε όλα τα κόμματα προκειμένου να διασωθεί.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η συνεχιζόμενη διαδικασία φυλάκισης σταδιακά όλων των βουλευτών και ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής. Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι συνιστά ύψιστη πολιτική προτεραιότητα για τη ΝΔ η απαγόρευση καθόδου στις ευρωεκλογές της Χρυσής Αυγής προκειμένου να υπάρχουν ελπίδες επιβίωσης της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.
Βίαιες ανακατατάξεις
Σαν να μην έφτανε η απειλούμενη κατάρρευση όλων των συνιστωσών του πολιτικού σκηνικού, τα σκάνδαλα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να πληγούν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Σαμαρά και του Βενιζέλου προκαλούν εκνευρισμό και στο οικονομικό κατεστημένο.
Δεν είναι αβάσιμη η ανησυχία αυτή. Οσο προσεκτικά κι αν επιλέγονται οι σκανδαλώδεις υποθέσεις μιζών στους εξοπλισμούς, παράνομων δανειοδοτήσεων κ.λπ. που προωθεί η κυβέρνηση, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι κανένας από τους κατηγορούμενους δεν θα καρφώσει κάποιους για να σώσει το τομάρι του – ειδικά σε μια εποχή ανατροπής των πάντων, όπως αυτή που διανύουμε.
Πόσω μάλλον που σήμερα και η Γερμανία επιτίθεται με σφοδρότητα εναντίον της ελληνικής οικονομικής ελίτ χαρακτηρίζοντας την ανίκανη, διεφθαρμένη, απρόθυμη να συμμετάσχει στη διάσωση της χώρας και όλα τα παρόμοια, με σαφή στόχο να δημιουργήσει μια γερμανόδουλη, γερμανοφρονα, δική της ηγεμονική πτέρυγα του ελληνικού κατεστημένου.
Αυτό δεν οφείλεται, φυσικά, στην αδιαμφισβήτητη διαφθορά της υφιστάμενης ελίτ της Ελλάδας και στον «πόνο» των Γερμανών να διορθώσουν αυτή την κατάσταση. Κάθε άλλο. Η ωμή αλήθεια είναι ότι το Βερολίνο εκτιμά σωστά πως τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας των κορυφαίων ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων σήμερα είναι με τις ΗΠΑ λόγω του αντικειμένου τους (ναυτιλία, ενέργεια) και όχι με τη Γερμανία!
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα πολιτικής κατάρρευσης και οικονομικών ανακατατάξεων, με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία να θέλουν να ελέγξουν την ελληνική αστική τάξη η καθεμιά για τα δικά της συμφέροντα, είναι απολύτως δικαιολογημένος ο εκνευρισμός του κατεστημένου της χώρας μας για το τι θα γίνει με τις δραστηριότητες και τα συμφέροντα του.
Τελευταία χρονιά
Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική οικονομική ελίτ το τελευταίο που θα επιθυμούσε θα ήταν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με «αδοκίμαστους» στις μπίζνες υπουργούς – με υπουργούς που πρέπει να δοκιμάσει για να δει αν εξαγοράζονται, πόσο γρήγορα μπορούν να διαφθαρούν, αν οι ιδεολογικές «αγκυλώσεις» συνιστούν εμπόδιο στο να παίρνουν μίζες κι όλα αυτά τα… ενοχλητικά και χρονοβόρα προβλήματα γι’ αυτούς.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες αποκλείεται, δηλαδή, να προωθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Αν όμως η λαϊκή του επιρροή είναι ασταμάτητη, θα προσαρμοστούν στα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών, έχοντας προηγουμένως προσπαθήσει να μην εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κόσμος και μόνο θα εκλέξει τον Αλέξη Τσίπρα πρωθυπουργό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διορθώσει την τακτική που ακολουθεί τελευταία, η οποία αποσκοπεί στο να καθησυχάσει τους κορυφαίους εκπροσώπους του κατεστημένου και να τους πείσει ότι δεν θα κυβερνήσει με τρόπο που να θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα τους.
Ο κόσμος θέλει να απαλλαγεί οπωσδήποτε από την «πολιτική χολέρα» της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. Θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ για να πετύχει την απομάκρυνση από την εξουσία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν κάνει τίποτα για να εμπνεύσει τον ελληνικό λαό, να του δώσει όραμα, να αυξήσει τη μαχητικότητα του, να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Αυτά προοιωνίζονται αυξανόμενες δυσκολίες για την κατάκτηση της εξουσίας.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Financial Times: Ενα τρίο από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες διοικεί την Ευρωζώνη και οδηγεί σε άνοδο της ακροδεξιάς

Για την πτώση της άρχουσας τάξης, ή αλλιώς την παγκόσμια αλλά και ευρωπαϊκή πολιτική και οικονομική ελίτ γράφουν οι Financial Times, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η πτώση τους απειλεί το μέλλον όλων των άλλων πολιτών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ευρώπη, όπου η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στην άνοδο της ακροδεξιάς και της συνταγματικής κρίσης.

Σε δημοσίευμα τους, οι Financial Times τονίζουν πως «η αποτυχίες των πολιτικών, οικονομικών και διανοούμενων ελίτ, δημιούργησαν την καταστροφή που έπεσε πάνω στους λαούς από το 1914 έως το 1945. Η άγνοια και η προκατάληψη τους επέτρεψαν την καταστροφή: Λειτουργούσαν λάθος ιδέες και κακές αξίες».

Στη συνέχεια, η οικονομική εφημερίδα αναφέρει πως η πτώση και οι αποτυχίες της σημερινής ελίτ κυρίως στην Ευρώπη έχουν άσχημα αποτελέσματα και παραθέτει τις τρεις εμφανείς αποτυχίες της ελίτ του σύγχρονου κόσμου:

«Πρώτον, η οικονομική, πνευματική και πολιτική ελίτ παρεξήγησε ως επί το πλείστον τις συνέπειες της απελευθέρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών. Καθησυχάστηκαν από φαντασιώσεις της αυτοσταθεροποίησης των χρηματοπιστωτικών αγορών και όχι μόνο επέτρεψαν, αλλά ενθάρρυναν το τεράστιο στοίχημα για την επέκταση του χρέους. Η ελίτ που καθοδηγεί την χάραξη πολιτικής απέτυχε να εκτιμήσει πάνω απ ‘όλα, τους κινδύνους μιας συστημικής βλάβης . Οταν αυτή ήρθε, οι καρποί της βλάβης ήταν καταστροφικοί σε διάφορες διαστάσεις :

Οι οικονομίες κατέρρευσαν, η ανεργία ανέβηκε, το δημόσιο χρέος εξερράγη. Η ελίτ που κατευθύνει την χάραξη της πολιτικής στιγματίστηκε από την αποτυχία της να αποτρέψει την καταστροφή. Η οικονομική ελίτ απαξιωθεί από την ανάγκη της να διασωθεί. Η πολιτική ελίτ απαξιώθηκε από την προθυμία της για τη χρηματοδότηση της διάσωσης. Η πνευματική ελίτ – οι οικονομολόγοι – απαξιώθηκε από την αποτυχία της να προβλέψει την κρίση ή να συμφωνήσουν σχετικά με το τι πρέπει να κάνουμε μετά το χτύπημα της κρίσης. Η διάσωση ήταν απαραίτητη. Αλλά η ισχυρή πεποίθηση ότι θυσιάστηκαν οι φορολογούμενοι για τα συμφέροντα των ενόχων είναι σωστή».

Στη συνέχεια, οι FT αναφέρουν και την δεύτερη αποτυχία της παγκόσμιας ελίτ:

Δεύτερον, κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε δει την εμφάνιση μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της οικονομικής ελίτ. Τα μέλη της έχουν γίνει όλο και πιο αποστασιοποιημένα από τις χώρες που τους παρήγαγαν. Κατά τη διαδικασία αυτή, η κόλλα που δεσμεύει κάθε δημοκρατία – η έννοια της ιδιότητας του πολίτη – έχει αποδυναμωθεί. Η άνιση κατανομή των κερδών από την οικονομική ανάπτυξη ενισχύει σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη αυτή. Αυτό, λοιπόν, είναι όλο και περισσότερο μια ενίσχυση της πλουτοκρατίας. Ενας βαθμός πλουτοκρατίας είναι αναπόφευκτος σε δημοκρατίες που χτίστηκαν πάνω στις οικονομίες της αγοράς. Αλλά είναι πάντα θέμα βαθμού. Αν η μάζα του λαού βλέπει την οικονομική τους ελίτ να ανταμείβεται πλουσιοπάροχα για τις μέτριες επιδόσεις της και να ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό της, αλλά να περιμένει και να την σώσουν, όταν τα πράγματα πάνε άσχημα, οι δεσμοί σπάμε. Μπορεί να είμαστε στην αρχή αυτής της μακροχρόνιας αποσύνθεσης.

Παράλληλα, το δημοσίευμα παραθέτει και την τρίτη αποτυχία της ελίτ, η οποία δεν είναι άλλη από την λειτουργία του ευρώ και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν:

Τρίτον, όσον αφορά τη δημιουργία του ευρώ, οι Ευρωπαίοι πήγαν το έργο τους πιο πέρα από την πρακτική σε κάτι πολύ πιο σημαντικό για τους πολίτης: την τύχη των χρημάτων τους. Τίποτα δεν ήταν πιο αναμενόμενο από ό,τι οι τριβές μεταξύ των Ευρωπαίων για το πώς γινόταν η διαχείριση ή κακοδιαχείριση στα χρήματα τους. Η μάλλον αναπόφευκτη οικονομική κρίση έχει πλέον γεννήσει μια σειρά από άλυτα ακόμη προβλήματα. Οι δυσκολίες των οικονομιών που πλήττονται από κρίση είναι προφανείς: Τεράστια ύφεση, εξαιρετικά υψηλή ανεργία, μαζική μετανάστευση και βαριά συσσώρευση του χρέους. Αυτά τα προβλήματα είναι όλα πολύ γνωστά. Ωστόσο, η συνταγματική διαταραχή της ευρωζώνης είναι λιγότερο γνωστή. Εντός της ευρωζώνης, η εξουσία συγκεντρώνεται σήμερα στα χέρια των κυβερνήσεων των πιστωτριών χωρών, κυρίως της Γερμανίας, και ένα τρίο από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή , η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο . Οι λαοί των χωρών που θίγονται δεν έχουν καμία επιρροή επάνω τους. Οι πολιτικοί οι οποίοι είναι υπόλογοι σε αυτούς είναι ανίσχυροι . Αυτό το διαζύγιο μεταξύ της υποχρέωσης λογοδοσίας χτυπά δυνατά στην καρδιά της κάθε έννοια δημοκρατικής διακυβέρνησης. Η κρίση της ευρωζώνης δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και συνταγματική».

Κλείνοντας, οι Financial Times τονίζουν ότι οι τρεις αυτές αποτυχίες είναι αρκετές για να δημιουργούν αμφιβολίες για την ελίτ, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται ο λαϊκισμός και κυρίως ο ξενοφοβικός λαϊκισμός της Δεξιάς, ενώ προειδοποιούν ότι εάν συνεχίσει αυτή η πτώση της ελίτ, θα βλέπουμε να ανεβαίνουν οι Δεξιοί λαϊκιστές και εν τέλει «μπορεί να μας καταπιεί όλους η οργή».