Το φονικότερο όπλο όλων των εποχών από καταβολής δίποδου δεν είναι η ατομική βόμβα, όπως την ένιωσαν στο πετσί τους ειδικά οι Γιαπωνέζοι, αλλά η γραβάτα. Εκτελούμαστε από στρατιώτες ενός συστήματος που η στολή παραλλαγής τους είναι κουστουμάκι και γραβάτα. Όλα ξεκίνησαν από αυτή την αναθεματισμένη γραβάτα που διαχώριζε τον απλό άνθρωπο από εκείνον που του προσέδιδε σοβαρότητα για να κάνει την δουλειά του ένα κομμάτι πανί δεμένο στο λαιμό. Από την εποχή των νοικοκυραίων του ’50, που πρώτα φορούσαν την γραβάτα και μετά το σώβρακο, μέχρι τη γενιά του σήμερα που η γραβάτα έχει μεταλλαχθεί σε πολλά είδη που διαχωρίζουν τους από πάνω με τους από κάτω.
Γραβάτα ο πολιτικάντης, γραβάτα ο δασκαλάκος, γραβάτα ο δικηγόρος, γραβάτα ο ψάλτης, γραβάτα ο στρατιωτικός, γραβάτα ο αστυνομικός, γραβάτα ο πανεπιστημιακός, όπου θέση ισχύος και γραβάτα. Αυτά μέχρι το 1974 που ο πρώην γραβατοφορεμένος υπουργός Α. Παπανδρέου κατάλαβε ότι η γραβάτα είναι η αχίλλειος πτέρνα των «νοικοκυραίων» και εμφάνισε την πιο εξουσιαστική γραβάτα όλων των εποχών: Το ζιβάγκο. Ακολουθώντας την τακτική των φεμινιστριών που έκαψαν τα σουτιέν τους πλάσαρε το ζιβάγκο και ακριβώς όπως κατέληξε το καμένο σουτιέν να γίνει φιρμάτο σεξουαλικό φετίχ, έτσι και το ζιβάγκο κατέληξε να γίνει η γραβάτα «λαϊκό αξεσουάρ» των σοβαρών πολιτικών ξανά. Το μόνο που κράτησε λίγο παραπάνω ήταν ο τσιγκελωτός ή τύπου Ζαπάτα μύσταξ μετά μύξας που ήταν απαραίτητο αξεσουάρ για το λαό που είχε αναλάβει την εξουσία. Μετά γλιτώσαμε από τα μουστάκια και την μύξα τους. Έπιασαν δουλειά οι στιλίστες, όπως Αμερική.
Αφού λοιπόν έβγαλε και ο τελευταίος πασοκοζωϊσμένος έβγαλε το μάλλινο σώβρακο, φόρεσε γραβάτα και κατέβηκε στην Αθήνα να πάρει έδρα στην Βουλή, τότε βγήκε ένα νέο είδος γραβάτας για να διαχωρίσει τους πασοκοτσοπαναραίους από τους κουλτουρέ αριστερούς: Το φουλάρι ή μπαντάνα. Για να δείξει ο «μάγκας» αριστερός ή ανένταχτος ότι δεν είναι της ίδιας πάστας με τους λαϊκοπασόκους, ό,τι και να φορούσε πάντα ένα φουλάρι στο λαιμό έδειχνε την ένταξή του στην ευρύτερη πάντα αριστερά αποδεχόμενος όμως πάντοτε τους διορισμούς και τα δωράκια από τους πασοκονεοδημοκράτες για το παντεσπάνι του.
Θα μου πεις σήμερα ο σοβαρός αριστερός πολιτικός Τσίπρας δεν φοράει ούτε γραβάτα, ούτε ζιβάγκο, ούτε μπαντάνα. Σου απαντώ ότι σήμερα έχουμε γραβάτα-πουκαμισάκι ανοιχτό, γραβάτα-παλαιστινιακή μαντίλα,/ γραβάτα-μακό μπλουζάκι με τον Τσε, γραβάτα-σουτιέν να κάνει το βυζί 5 νούμερα μεγαλύτερο, γραβάτα-σακίδιο πλάτης, γραβάτα-γαλότσα 83ευρώ, γραβάτα-μπιχλίμπιδι στο λαιμό, γραβάτα-κασκόλ, γραβάτα-στενό ταγιέρ, γραβάτα-γιλέκο δημοσιογραφικό, γραβάτα-τάνγκα, και ό,τι κάνει την διαφορά με τον λαουτζίκο που βλέπει το σύμβολο γραβάτα και ξέρει ότι εκεί υπάρχει η γραμμή που τον διαχωρίζει με την πάνω τάξη. Η απουσία της πραγματικής γραβάτας στο κοινοβούλιο κάνει πιο ηχηρή την παρουσία της από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Και είναι η πιο επικίνδυνα αποδοτική: «Κοίτα μας μοιάζουμε σαν εσένα».
Αποδεχόμενος ο λαός την σοβαρότητα της εικόνας (γραβάτα γαρ) δεν έδινε σημασία στα λόγια και έργα των σοβαροφανών. Για παράδειγμα σου πετάει η γραβάτα σακίδιο πλάτης πως στα εξήντα θα αποχωρήσει από την πολιτική. Όλα καλά, όμως εκτός από την δήλωση πως εδώ θα είμαι για κάμποσα χρόνια υπάρχει και μια απορία. Πότε ακριβώς μπήκες ρε μάγκα στην πολιτική για να έρθει η ώρα να βγεις; Φαίνεται κουβαλάς πολλές σίγουρες υπογραφές στην γραβάτα-σακίδιο πλάτης για να νιώθεις ότι ήσουν χρόνια στην πολιτική κρυμμένος και θα αποχωρίσεις σε 8 χρόνια άνευ καμιάς αμφιβολίας με την γραβάτα σου στον ώμο.
Με την σιγουριά της σοβαρότητας της γραβάτας παίρνουν το δικαίωμα Έλληνες επιστήμονες, νομικοί και οικονομολόγοι, να υπογράψουν ένα Μανιφέστο με το οποίο με νύχια και δόντια θέλουν «Μια πολιτική ένωση στην Ευρώπη». Παρέα με τους ανάλογους σοβαρούς συναδέλφους τους, Γάλλους και Γερμανούς, που πρώτοι ξεκίνησαν την κίνηση των επιστημόνων της Ευρώπης το πάνε μακριά το γράμμα. Όχι μόνο μία Ευρώπη στην Ευρωζώνη, αλλά μία Ευρώπη για όλη την Ευρώπη με κοινά τα πάντα. Σε αυτό τους το Μανιφέστο καλούν και άλλους σοβαρούς της γραβάτας Έλληνες επιστήμονες να βάλουν την υπογραφή τους για να συνεχίσουν το αγαστό τους έργο.
Η γραβάτα μάς κρέμασε και η γραβάτα θα μάς αποτελειώσει. Αυτό το μικρό κομμάτι πανί που ακυρώνει τις προσωπικότητες των ανθρώπων και δίνει αποκλειστική βάση στις φιλοδοξίες των απάνθρωπων για μία θέση στην πάνω τάξη της κοινωνικής πυραμίδας.
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η γραβάτα θηλιά του μη παραδόπιστου λαού. Εκείνου που διαφέρει χωρίς να έχει ανάγκη κανένα στιλιστικό φετίχ για να δημιουργήσει. Του επικίνδυνου κομματιού της «κοινωνίας» που πρέπει οι γραβατολάγνοι να του σφίξουν την θηλιά - γραβάτα μέχρι το τέλος. Μέχρι που η φανερή ή κρυμμένη γραβάτα να γίνει το λάβαρο του Ολοκληρωτισμού.
του Γιάννη Λαζάρου
Γραβάτα ο πολιτικάντης, γραβάτα ο δασκαλάκος, γραβάτα ο δικηγόρος, γραβάτα ο ψάλτης, γραβάτα ο στρατιωτικός, γραβάτα ο αστυνομικός, γραβάτα ο πανεπιστημιακός, όπου θέση ισχύος και γραβάτα. Αυτά μέχρι το 1974 που ο πρώην γραβατοφορεμένος υπουργός Α. Παπανδρέου κατάλαβε ότι η γραβάτα είναι η αχίλλειος πτέρνα των «νοικοκυραίων» και εμφάνισε την πιο εξουσιαστική γραβάτα όλων των εποχών: Το ζιβάγκο. Ακολουθώντας την τακτική των φεμινιστριών που έκαψαν τα σουτιέν τους πλάσαρε το ζιβάγκο και ακριβώς όπως κατέληξε το καμένο σουτιέν να γίνει φιρμάτο σεξουαλικό φετίχ, έτσι και το ζιβάγκο κατέληξε να γίνει η γραβάτα «λαϊκό αξεσουάρ» των σοβαρών πολιτικών ξανά. Το μόνο που κράτησε λίγο παραπάνω ήταν ο τσιγκελωτός ή τύπου Ζαπάτα μύσταξ μετά μύξας που ήταν απαραίτητο αξεσουάρ για το λαό που είχε αναλάβει την εξουσία. Μετά γλιτώσαμε από τα μουστάκια και την μύξα τους. Έπιασαν δουλειά οι στιλίστες, όπως Αμερική.
Αφού λοιπόν έβγαλε και ο τελευταίος πασοκοζωϊσμένος έβγαλε το μάλλινο σώβρακο, φόρεσε γραβάτα και κατέβηκε στην Αθήνα να πάρει έδρα στην Βουλή, τότε βγήκε ένα νέο είδος γραβάτας για να διαχωρίσει τους πασοκοτσοπαναραίους από τους κουλτουρέ αριστερούς: Το φουλάρι ή μπαντάνα. Για να δείξει ο «μάγκας» αριστερός ή ανένταχτος ότι δεν είναι της ίδιας πάστας με τους λαϊκοπασόκους, ό,τι και να φορούσε πάντα ένα φουλάρι στο λαιμό έδειχνε την ένταξή του στην ευρύτερη πάντα αριστερά αποδεχόμενος όμως πάντοτε τους διορισμούς και τα δωράκια από τους πασοκονεοδημοκράτες για το παντεσπάνι του.
Θα μου πεις σήμερα ο σοβαρός αριστερός πολιτικός Τσίπρας δεν φοράει ούτε γραβάτα, ούτε ζιβάγκο, ούτε μπαντάνα. Σου απαντώ ότι σήμερα έχουμε γραβάτα-πουκαμισάκι ανοιχτό, γραβάτα-παλαιστινιακή μαντίλα,/ γραβάτα-μακό μπλουζάκι με τον Τσε, γραβάτα-σουτιέν να κάνει το βυζί 5 νούμερα μεγαλύτερο, γραβάτα-σακίδιο πλάτης, γραβάτα-γαλότσα 83ευρώ, γραβάτα-μπιχλίμπιδι στο λαιμό, γραβάτα-κασκόλ, γραβάτα-στενό ταγιέρ, γραβάτα-γιλέκο δημοσιογραφικό, γραβάτα-τάνγκα, και ό,τι κάνει την διαφορά με τον λαουτζίκο που βλέπει το σύμβολο γραβάτα και ξέρει ότι εκεί υπάρχει η γραμμή που τον διαχωρίζει με την πάνω τάξη. Η απουσία της πραγματικής γραβάτας στο κοινοβούλιο κάνει πιο ηχηρή την παρουσία της από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Και είναι η πιο επικίνδυνα αποδοτική: «Κοίτα μας μοιάζουμε σαν εσένα».
Αποδεχόμενος ο λαός την σοβαρότητα της εικόνας (γραβάτα γαρ) δεν έδινε σημασία στα λόγια και έργα των σοβαροφανών. Για παράδειγμα σου πετάει η γραβάτα σακίδιο πλάτης πως στα εξήντα θα αποχωρήσει από την πολιτική. Όλα καλά, όμως εκτός από την δήλωση πως εδώ θα είμαι για κάμποσα χρόνια υπάρχει και μια απορία. Πότε ακριβώς μπήκες ρε μάγκα στην πολιτική για να έρθει η ώρα να βγεις; Φαίνεται κουβαλάς πολλές σίγουρες υπογραφές στην γραβάτα-σακίδιο πλάτης για να νιώθεις ότι ήσουν χρόνια στην πολιτική κρυμμένος και θα αποχωρίσεις σε 8 χρόνια άνευ καμιάς αμφιβολίας με την γραβάτα σου στον ώμο.
Με την σιγουριά της σοβαρότητας της γραβάτας παίρνουν το δικαίωμα Έλληνες επιστήμονες, νομικοί και οικονομολόγοι, να υπογράψουν ένα Μανιφέστο με το οποίο με νύχια και δόντια θέλουν «Μια πολιτική ένωση στην Ευρώπη». Παρέα με τους ανάλογους σοβαρούς συναδέλφους τους, Γάλλους και Γερμανούς, που πρώτοι ξεκίνησαν την κίνηση των επιστημόνων της Ευρώπης το πάνε μακριά το γράμμα. Όχι μόνο μία Ευρώπη στην Ευρωζώνη, αλλά μία Ευρώπη για όλη την Ευρώπη με κοινά τα πάντα. Σε αυτό τους το Μανιφέστο καλούν και άλλους σοβαρούς της γραβάτας Έλληνες επιστήμονες να βάλουν την υπογραφή τους για να συνεχίσουν το αγαστό τους έργο.
Η γραβάτα μάς κρέμασε και η γραβάτα θα μάς αποτελειώσει. Αυτό το μικρό κομμάτι πανί που ακυρώνει τις προσωπικότητες των ανθρώπων και δίνει αποκλειστική βάση στις φιλοδοξίες των απάνθρωπων για μία θέση στην πάνω τάξη της κοινωνικής πυραμίδας.
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η γραβάτα θηλιά του μη παραδόπιστου λαού. Εκείνου που διαφέρει χωρίς να έχει ανάγκη κανένα στιλιστικό φετίχ για να δημιουργήσει. Του επικίνδυνου κομματιού της «κοινωνίας» που πρέπει οι γραβατολάγνοι να του σφίξουν την θηλιά - γραβάτα μέχρι το τέλος. Μέχρι που η φανερή ή κρυμμένη γραβάτα να γίνει το λάβαρο του Ολοκληρωτισμού.
του Γιάννη Λαζάρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου