Τρίτη 6 Μαΐου 2014

Θα ήθελα .....

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να πάρει τα διόδια και τα πρώην δημόσια ταμεία κάθε είδους από τους νταβατζήδες.


Θα ήθελα να τους δω να κλαίγονται στα ΜΜΕ, και από την άλλη πλευρά να έχουν την κυβέρνηση που θα τους απαντά ότι «οι εισπράξεις θα πάνε για την μείωση τους χρέους και την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων». Είμαι σίγουρος ότι θα αντιληφθούν την κρισιμότητα των στιγμών και θα κάνουν το εθνικό τους καθήκον και είμαι σίγουρος ότι και η κοινή γνώμη θα στήριζε την κυβέρνηση.

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να πάρει πίσω τα δίκτυα και τις συχνότητες και να τα μοσχοπουλήσει αληθινά με διεθνείς διαγωνισμούς. Θα ήθελα να δω τους καναλάρχες να κλαίγονται και από την άλλη πλευρά να έχουν την κυβέρνηση που θα τους απαντά μιλωντας τους για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων συμπληρώνοντας πως «οι εισπράξεις θα πάνε για να μείνουμε στο ευρώ». Είμαι σίγουρος ότι και οι ίδιοι θα στηρίξουν την προσπάθεια και η κοινή γνώμη θα στήριζε την κυβέρνηση.

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να ζητήσει να καταβληθούν τα έσοδα από την φορολογία στις διαφημίσεις, δηλώνοντας ότι «με τα έσοδα θα πληρώσουμε τα δάνειά μας για να μην μας πουν μπαταχτσήδες». Είμαι σίγουρος ότι η κοινή γνώμη θα στήριζε την κυβέρνηση και οι καναλάρχες θα στήριζαν εμπράκτως την παραμονή της χώρας στο ευρώ, ως έπραξαν έως τώρα.

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να βάλει φόρο στους εφοπλιστές. Ένα φόρο για να επιστρέψουμε τα χρήματα στο ΔΝΤ που τόσο αγάπησαν όταν ήρθε. Το αγαπημένο τους Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έκοψε μισθούς και επιδόματα. Είμαι σίγουρος ότι νοιάζονται για να πάρει πίσω τα λεφτά που μας δάνεισε. Κι αν κάποιοι λιποτακτήσουν και δεν πληρώσουν το μερτικό τους για το φόρο υπέρ ΔΝΤ και για την διάσωση της χώρας μας, να τους αφαιρεθεί η ιθαγένεια, να αναγραφούν τα στοιχεία τους σε μαρμάρινη πλάκα ντροπής στην Πλατεία Συντάγματος. Να μείνει εκεί χαραγμένη η ντροπή στους αιώνες.

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να βάλει φόρο στους συνταξιούχους βουλευτές, υφυπουργούς, υπουργούς, πρωθυπουργούς, και πολιτικά πρόσωπα που είτε ψήφισαν το μνημόνιο “ως ευλογία για την χώρα”, είτε από θέσεις ευθύνης άφησαν τα πράγματα να φτάσουν ως εδώ. είτε το εφάρμοσαν. Σε όλους όσους είναι εν ζωή και σε όλους όσους θα λαβουν τέτοια θεση στο μέλλον. Είμαι σίγουρος ότι θα αναγνωρίσουν το λάθος τους και θα πληρώσουν αγόγγυστα το φόρο που τους αναλογεί. Είμαι σίγουρος ότι η κοινή γνώμη θα τους συγχωρέσει για την πράξη τους και θα αναγνωρίσει την μεταμέλειά τους. Είμαι σίγουρος ότι η πολιτική θα πάψει να είναι χόμπι των πλουσίων και των ευγενών γόνων μεγαλοαστών και θα αρχίσει να έχει την έννοια της ατομικής ευθύνης πληρωτέα τοις μετρητοίς

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να βάλει φόρο στους μεγαλοδημοσιογράφους. Ένα φόρο με εισοδηματικά κριτήρια και δεδηλωμένο στόχο πως οι εισπράξεις από το φόρο αυτό να πάνε κατευθείαν στην Α.Ε. κ. Μέρκελ που τόσο αγαπούν και υπολήπτονται. Είμαι σίγουρος ότι και οι ίδιοι θα αντιληφθούν την σκοπιμότητα ενός τέτοιου φόρου εξευγενισμού του θηρίου. Παράλληλα, η κοινή γνώμη θα στήριζε την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να παταχθούν οι συντεχνίες και τα οργανωμένα συμφέροντα.

Θα ήθελα μια επόμενη κυβέρνηση να φορολογήσει τις χρηματιστηριακές και τις τραπεζικές συναλλαγές και τους κατόχους μετοχών εισηγμένων και συστημικών τραπεζών. Να τους φορολογήσει με ενιαίο φόρο 15% και τα έσοδα να πάνε για να σταματήσουν οι κατασχέσεις κατοικιών. Παράλληλα να απαλλάξει από φόρους κάθε κίνηση κεφαλαίου προς την δημιουργία παραγωγικών επενδύσεων και θέσεων εργασίας.

Θα ήθελα τελικά μια επόμενη κυβέρνηση να αλλάξει το μίγμα της πολιτικής που εφαρμόζεται και που στην προκειμένη περίπτωση δεν έχει τόσο να κάνει με το πόσο λιτότητα θα έχουμε ή πόσο ανάπτυξη και έλλειμμα, αλλά έχει να κάνει με το ποιος πληρώνει την κρίση και ποιος λουφάρει . Να πληρώσουν αυτοί που εκαναν την κρίση μια ακόμη ευκαιρία για «αρπαχτές» στο εσωτερικό και για συναλλαγές της εξουσίας με την διαπλοκή. Μια ευκαιρία για να αναδιαρθρώσεις των αγορών υπέρ των λίγων και ισχυρών ακόμη και υπέρ των καρτελ όπως στην περίπτωση του γάλακτος

Θα ήθελα τελικά μια επόμενη κυβέρνηση να βάλει άλλους να πληρώσουν για να μείνουμε στο ευρώ, ξεκινώντας από αυτούς που έχουν να χάσουν τα περισσότερα και δεν πλήρωσαν έως τώρα σχεδόν τίποτε ή κέρδισαν από την κρίση.

Και επιτελούς:  Είμαστε το τελευταίο φεουδαλικό κράτος στην ευρωπη και κάποιοι παριστάνουν και μοστράρονται για Ευρωπαίοι. Κάνουν μπίζνες και περιφέρονται στα euroclub με τα λεφτά του κοσμάκη.

Που ακούστηκε τζάμπα νταν ευρωπαισμός;

Από το Larissanet

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου