Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Ατάκες του Γεωργίου....


Καλά ρε, είναι δυνατόν να πιάνει το μικρόφωνο ο Τριαντάφυλος και να τραγουδάει; Είναι σαν να πάω εγώ να διαφημίζω οδοντόκρεμες.


Ρε ο Έλληνας ποδοσφαιριστής είναι τόσο άτεχνος, που και με σαγιονάρες να παίξει θα πατήσει τα κορδόνια του.


Στον Ελαιώνα έχει ρήγμα. Πού να χτίσει ο ΠΑΟ γήπεδο. Όσο γερό και να’ναι δεν ησυχάζει ο άλλος. Είναι σαν να έχω ανέβει στους ώμους του Κωστέτσου και να περιμένω να περάσει το τεκνό για να αρχίσει να κουνιέται!!!


Μπροστά παίζουν οι Χαριστέας και ο Νικολαΐδης. Ο κοντός δεν βλέπει τον ψηλό λόγω ύψους και ο ψηλός τον κοντό λόγω… κόντους!!!


- Γιώργο, ο Θρύλος θα γυρίσει στο Καραϊσκάκη; - … - Θα γυρίσει, ρε Γιώργο; - Φίλε, κατσαβίδι έχεις σπίτι σου; - Τι λες, ρε Γιώργο; - Ρε κατσαβίδι έχεις; - Έχω ρε Γιώργο… - Πάρε αυτό που θα σου πω και βίδωσέ το καλά στο μυαλό σου!!! ΔΕ ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΟΤΕ!!!

Ρε ‘σείς, αυτοί είναι πολύ αργοί μιλάμε! Αφού να φανταστείτε, στην προπόνηση όταν κάνουν σπριντ ο Ζάετς δεν κρατάει χρονόμετρο. Ημερολόγιο κρατάει…

Κληρονομική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία


Επειδή δεν θυμόμαστε και πολλά από την στατιστική στο πανεπιστήμιο, και επειδή αυτό αποκλείεται να γίνει ποτέ θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις,

Άσκηση 1
Να βρεθεί:
Η πιθανότητα να συμβεί τρεις φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα,
με πληθυσμό 8,000,000 (έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί...
Παππούς, Γιος και Εγγονός της ίδιας οικογένειας.

Ξαναλέμε ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΟΧΙ ΜΙΑ !

Άσκηση 2
Να βρεθεί:
Η πιθανότητα να συμβεί επτά φορές σε 189 χρόνια ζωής του Ελληνικού κράτους στην ίδια χώρα,
με πληθυσμό 8,000,000 (κατοίκων έστω) να γίνουν πρωθυπουργοί Πατέρας και Γιος.


Οι απαντήσεις

A) Aπό παππού σε γιο και εγγονό

O Δημήτριος Pάλλης (1844-1921) πέντε φορές πρωθυπουργός (1897, 1903, 1905, 1909 και 1920-21).
O γιος του Iωάννης (1878-1946) μια φορά (κατοχικός 1943-44).
Γιος και εγγονός ήταν ο Γεώργιος (1918-2006) μια φορά πρωθυπουργός ( 1980-81).
Aξίζει να σημειωθεί ότι Γ. Pάλλης ήταν και εγγονός πρωθυπουργού από τη μητέρα του (κόρη του Γ. Θεοτόκη).

O Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968) τέσσερις φορές πρωθυπουργός (1944, 1944-1945, 1963 και 1964-65 ).
O Aνδρέας Παπανδρέου (1919-1996) τρεις (1981-85, 1985- 89 και 1993-96).
Γιος και εγγονός είναι ο Γιώργος μόλις άρχισε την πρώτη θητεία.

O Διομήδης Kυριακός (1811-69) κατέκτησε το αξίωμα μια φορά (1863).
Tο ίδιο και ογδόντα χρόνια αργότερα (1949) ο εγγονός του Aλέξανδρος Διομήδης - Kυριακός (1875-1951)

Στην ίδια κατηγορία θα μπορούσε να προστεθεί άλλη μια περίπτωση.
Πρόκειται για τον Γεώργιο Kουντουριώτη (1782-1858) , που κάθισε στην καρέκλα μια φορά (1848)
και ο εγγονός του Παύλος (1855-1935) έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1924-1929).

B) Aπό πατέρα σε γιο

O Σπυρίδων Tρικούπης (1788-1873) υπήρξε ο πρόεδρος (πρωθυπουργός) του πρώτου νεοελληνικού υπουργικού συμβουλίου (1833).
O γιος του Xαρίλαος (1832-1896) διατέλεσε εφτά φορές πρωθυπουργός ((1875, 1878, 1880, 1882-85, 1886-90, 1892-3
και 1893-1895).

O Θρασύβουλος Zαΐμης (1825-1889) δυο φορές πρωθυπουργός (1869-70 και 1871).
O γιος του Aλέξανδρος οχτώ φορές πρωθυπουργός (1897, 1901, 1915, 1916, 1917, 1926, 1927 και 1928)
και Πρόεδρος της Δημοκρατίας (1929-1935).
Aς προστεθεί ότι ο Aνδρέας πατέρας του πρώτου και παππούς του δεύτερου είχε διατελέσει πριν την έλευση του
Kαποδίστρια και μετά τη δολοφονία του πρόεδρος της «Διοικητικής Eπιτροπής Eλλάδος» (αξίωμα ανάλογο του πρωθυπουργού).

O Eλευθέριος Bενιζέλος (1864-1936) εννιά φορές πρωθυπουργός (1910-15, 1915, 1917-20, 1924, 1928-29, 1929-32, 1932, 1932-33, 1933) .
O γιος του Σοφοκλής ορκίστηκε πέντε φορές (1944 και κατά διαστήματα το 1950-51).

O Γεώργιος Θεοτόκης (1844-1916) τέσσερις φορές (1899-1901, 1903 και 1903-05) .
O γιος του Iωάννης (1880-1961) μια (1950).

Το ξαναγράφω - αυτό έγινε ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ σε 189 χρόνια!



ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΜΕ ''ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ή είναι λανθάνουσα η έκφραση ;

Για τη δημοκρατία βέβαια δεν βάζουμε καν το χέρι μας στην φωτιά.....
Άλλωστε είμαστε το μόνο έθνος στην ιστορία που απήτησε δυο φορές ξένο βασιλιά για να τον κυβερνήσει και τους
εξώρισε σχεδόν όλους...

Είμαστε ή δεν είμαστε Εθνος ανισσορόπων ;...............

"...Σ' αυτόν τον τόπο των παράλληλων μονόλογων,

όπου όλοι είμαστε τόσο τραγικά αυτοδίδακτοι...."
Γιώργος Σεφέρης,1900-1971,Έλληνας ποιητής, Νόμπελ 1962


Από Έυα

ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: Η Οικογένειά μου.


Με λένε Χρηστάκη και το σπίτι μου είναι ένα μπουρδέλο. Εγώ δε ξέρω τι είναι μπουρδέλο, ρώτησα τη δασκάλα και… δε μου έλεγε, αλλά ο μπαμπάς έτσι λέει όταν φτάνει το βράδυ σπίτι: «Πάλι μπουρδέλο είναι το σπίτι», και μετά βρίζεται με τη μαμά. Εγώ αγαπώ το σπίτι μου, άρα νομίζω ότι το μπουρδέλο είναι κάτι καλό.

Μάλλον πρέπει να λένε μπουρδέλα τα παλιά σπίτια με πολλά άτομα μέσα και παιχνίδια πεταμένα στο σαλόνι και πολλά παιδάκια να τρέχουν εδώ κι εκεί.

Λέω στη μαμά να με πάει σε μπουρδέλο για να δω, για να δω της το λέω, αλλά αυτή με δέρνει.

Εγώ με τα αδέρφια μου μένουμε στα τρία υπνοδωμάτια του σπιτιού. Οι γονείς μας μένουν στο σαλόνι.

Εγώ είμαι δέκα χρονών, κι έχω 4 αδερφές πιο μικρές και 7 αδέρφια πιο μεγάλα, τέσσερους αδερφούς και τρεις αδερφές. Δεν θυμάμαι ολωνών τα ονόματα, ελπίζω να μη με μαλώσετε. Κοιμάμαι στο δωμάτιο με τους τέσσερους αδερφούς μου, στο άλλο κοιμούνται οι αδερφές μου και στο άλλο πάλι οι αδερφές μου.

Όσοι ξένοι έρχονται σπίτι και μας βλέπουν όλα μαζί γελάνε και λένε μπράβο και άλλα τέτοια, και άλλοι αστειεύονται και λένε να κάνουμε ομάδα ποδοσφαίρου. Ο αδερφός μου ο Πέτρος τότε τσατίζεται και τους βρίζει, «Αυτή τη μαλακία την έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές», και ο ξένος ξινίζει τα μούτρα του.

Ο Πέτρος είναι 20 χρονών. Έχει τελειώσει το σχολείο και πάει πανεπιστήμιο. Ρώτησα τη μαμά τι είναι πανεπιστήμιο, μου είπε ότι είναι σαν το σχολείο, αλλά μεγαλύτερο. Εγώ όμως δεν το πιστεύω. Νομίζω ότι θα μοιάζει πιο πολύ με το σπίτι μας. Το λέω αυτό γιατί μια φορά ήρθε ο Πέτρος σπίτι και πέταξε την τσάντα του στο πάτωμα και φώναξε: «Το κλείσαν το μπουρδέλο!» Αρα το πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ένα μέρος με πολλά παιδιά και πολλή φασαρία και να είναι παλιό και να μην έχει λάμπα στο διάδρομο.

Εγώ με τα αδέρφια μου μας αρέσει να παίζουμε στο σαλόνι. Εκεί είναι και το κασετόφωνο και ακούμε μουσική. Συνήθως μαλώνει ο Γιώργος με την αδερφή μου που δε θυμάμαι πώς τη λένε κι ελπίζω να μη με μαλώσετε, για το τι μουσική θα ακούσουνε.

Καμιά φορά ακούει μουσική η αδερφή μου που δε θυμάμαι πώς τη λένε κι ελπίζω να μη με μαλώσετε και τραγουδά εκεί μια και λέει ότι υποφέρει πολύ, και τότε μπαίνει στο σαλόνι ο Γιώργος και λέει «τι παπάρες ακούς ρε πάλι» και αλλάζει την κασέτα και τότε ακούγονται κάτι ντάπα ντούπα και τα άλλα παιδιά φεύγουν από το δωμάτιο, αλλά εγώ μένω γιατί μετά αρχίζουν να βρίζονται κι εγώ γελάω πολύ.

Η αδερφή μου -μη με μαλώσετε- λέει το Γιώργο κάφρο κι ο Γιώργος τη λέει σκυλί. Αρα έχουμε και κατοικίδια στο σπίτι μας, που είναι μπουρδέλο. Το βράδυ ο μπαμπάς και η μαμά αρρωσταίνουν. Γι αυτό και δεν μας αφήνουν να πηγαίνουμε στο σαλόνι το βράδυ, για να μην κολλήσουμε κι εμείς. Και η μαμά και ο μπαμπάς φωνάζουν σα να πονάνε, πιο πολύ η μαμά. Εγώ θέλω να πάω να δω τι πάθανε, αλλά τα αδέρφια μου δεν με αφήνουν. Θα φοβούνται κι αυτοί μήπως κολλήσω κι εγώ.

Πάντως μια φορά που πήγα κρυφά στο σαλόνι είδα τη μαμά και τον μπαμπά να έχουν κολλήσει ο ένας πάνω στον άλλο, και φώναζαν, επειδή δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν. Έτρεξα τότες κι εγώ να βοηθήσω να ξεκολλήσουν, αλλά ο μπαμπάς όταν με είδε τσατίστηκε και με είπε μαλακισμένο και μου είπε φύγε και μου πέταξε και την παντόφλα. Θα φοβήθηκε κι αυτός μήπως κολλήσω κι εγώ.

Την επομένη ο Πέτρος μου είπε ότι είμαστε δώδεκα αδέρφια επειδή δεν έχουμε τηλεόραση, αλλά εγώ δεν τον κατάλαβα.

Φτάνει τόση η έκθεση;

Από endiaferonta

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Ατάκες από τον ελληνικό κινηματογράφο


Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει; Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης. Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και… αριστερός γίνεται; Η κυρά μας η μαμή

Κωσταντάρας: Καλά, δεν ντρέπεσαι γέρος άνθρωπος να βγαίνεις με μικρούλες; Αυλωνίτης: Ε, όχι και γέρος. Μεσόκοπος… Όπως λέμε μεσοτοιχία…

Μικροί και μεγάλοι εν δράση

Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται φασολάδες!

O τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

(Ο Βέγγος πουλάει ρολόγια) Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού; Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα… Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται… Και με την ευκαιρία έχω κάτι για σας. Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές: Πάει πίσω μισή ώρα …για παρηγοριά!

Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ

Προς Αυλωνίτη: Πρόσεχε, θα πνιγείς! Αυλωνίτης: Σιγα μην πνιγώ. Τι είναι το πιάτο μου να πνιγώ; Στέρνα;

Ο θησαυρός του μακαρίτη

Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που ‘σαι… Κάντα μου μυθιστόρημα. Καλογεροπούλου: Δηλαδή; Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!

Ο θησαυρός του μακαρίτη

Γιατρός (μετράει την πίεση): Εικοσιένα. Αυλωνίτης: Πολύ δεν είναι γιατρέ μου; Γιατρός: Να σου πω. Αν ήσουν άλογο θα ήταν μια χαρά. Αλλά για άνθρωπο, πολύ είναι…

Ο θησαυρός του μακαρίτη

Ληναίος: Απόδειξη; Βασιλειάδου: Τι να την κάνεις την απόδειξη; Αν είναι να σου φάνε λεφτά, θα στα φάνε και με απόδειξη…

Αυλωνίτης: Ε, απόψε θα φάω! Γιάννης Φέρμης: Κι αύριο εικοσιένα η πίεση… Ρίζος: Κύριε Νεόκοσμε: Άμα φτάσεις τριάντα να πουλήσεις… Είναι καλή τιμή!

Ο θησαυρός του μακαρίτη

Βασιλειάδου: Πολύ ωραία τραγούδησες… Ληναίος: Αμ, την προίκα την έχουμε στο λαρύγγι μας κυρία Θεώνη! (Παντρεύεται μια τραγουδίστρια.) Βασιλειάδου: Ο Θεός να σας φυλάει από φαρυγγίτιδα…

(Ο Βέγγος φτιάχνει φάρμακο για έναν πελάτη)

Βέγγος: Έτοιμο. Δε μου λες, παιδιά έχεις; Πελάτης: Ναι, δώδεκα! Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι; Πελάτης: Εικοσιένα. Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα ζήσει τα υπόλοιπα… Πελάτης: Φέρ’ το να το πιω. Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Δεν πας πρώτα σπίτι σου να φιλήσεις τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, να κάνεις και τη διαθήκη σου;

Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης

(Κοιτάνε μια κοπέλα που ταϊζει ένα σάντουιτς σ’ έναν απίστευτα ευτραφή κύριο).

Ηλιόπουλος: Τη βλέπεις αυτή; …Ε, μην κοιτάς έτσι… Πολλά λεφτά σου λέω. Πολλά λεφτά… Αλεξανδράκης: Εφοπλίστρια; Ηλιόπουλος: Όχι. Κτηνοτρόφος. Αλεξανδράκης: Κτηνοτρόφος; Ηλιόπουλος: Έχει παντρευτεί αυτό το κτήνος… και το τρέφει.

Το δόλωμα

Παντρεύτηκε και το "Κοκάκι" !!!


Παντρεύτηκε το "κοκάκι" αλλά ρε παιδί μου δεν ζεί η γιαγιά του να χαρεί η καιμένη!!!

«ΤΟ ΠΛΩΤΟ ΝΥΦΟΠΑΖΑΡΟ»

20 Αυγούστου 1956 φτάνει στην Κέρκυρα το κρουαζιερόπλοιο «Αχιλλεύς» με 110 πρίγκιπες, δούκες μαρκησίους και λοιπούς γαλαζοαίματους, τους υποδέχονται τα μέλη της βασιλικής οικογένειας ανοικτά με την ατμάκατο «Κεραυνός», στον «Αχιλλέα» φορτώνονται αμέσως 120 αστακοί, 24 συναγρίδες, 110 κιλά κρέας κα για το γεύμα μιας μέρας. Μετά από λίγες ημέρες φτάνουν στην Κέρκυρα η Βασίλισσα της Ολλανδίας Τζουλιάνα με τον «βασιλικό σύζυγο» Βερνάρδο

Χρηματοδότης της κρουαζιέρας παρουσιάζεται ο Σ Νιάρχος, η κρουαζιέρα αυτή στοίχισε 140।000 δολάρια, όπως έγινε μετά γνωστό ο Σ Νιάρχος κάλυψε μόνο τ α ναύλα του κρουαζιερόπλοιου, σε ένα μήνα μετά το Δημόσιο υπέγραψε σύμβαση με τον Σ Νιάρχο που παραχωρούντο τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, με όρους πολύ ευνοϊκούς।

ΠΕΡΙ ΧΟΡΗΓΙΑΣ
Τον Σεπτέμβριο του 1956 η κυβέρνηση Καραμανλή έφερε νομοσχέδιο στην Βουλή για αύξηση της βασιλικής χορηγίας από 7.500.000 δραχμές τον χρόνο σε 12.500.000 δραχμές, οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες γράφουν σημεία και τέρατα για αυτή την βασιλική απαίτηση.

Ο βουλευτής του ΔΚΕΛ Ηλίας Μπρεδήμας στις 10/9/1956 καταθέτει επερώτηση στην πιο κάτω μορφή:

«Η κυβέρνησις εις ανταμοιβήν της προς αυτήν ευνοίας του ανωτάτου άρχοντος υποκύπτει εις τας εκάστοτε πιέσεις της αυλής… Ανέχεται τας συχνάς μακράς απουσίας του βασιλικού ζεύγους εις το εξωτερικόν……… Εγκρίνει δαπάνας δια την ανέγερσιν πολυτελέστατων περιπτέρων εντός των θερινών ανακτόρων της Κέρκυρας……… Ανέχεται την πραγματοποίησιν της επίσης πολυδαπάνου βασιλικής κρουαζιέρας (αποκλειθείσης προσφυώς υπό του λαού ‘πλωτόν νυμφοπάζαρον’ των αργόσχολων πρώην εστεμμένων)………», η ΕΔΑ βέβαια είναι πολύ επιφυλακτική και αποφεύγει τις οξύτητες, αλλά η αστική αντιπολίτευση μιλά με έντονο αντιβασιλικά τόνο, επίκεντρο (και όχι άδικα ) είναι η πολυπράγμονα Φρειδερίκη.

Κατά την συζήτηση στην Βουλή και κατά το διάστημα που ο τόπος βράζει για την βασιλική χορηγία, ο Παύλος- Φρειδερίκη πάνε στην Δ Γερμανία ανταποδίδοντας την επίσκεψη του Προέδρου Χόυς.

Ο Κ Καραμανλής (και ο ίδιος δυσαρεστημένος) υποχρεώνεται να υπερασπιστεί τους βασιλείς και στις 27/9/1956 δηλώνει
«Τον τελευταίον καιρόν εξαπολύθη από ποικίλας δυνάμεις ύπουλος επίθεσις κατά το Στέμματος…… Πρόσωπα με σκοτεινήν πολιτικήν προέλευσιν και με σχέσεις εθνικώς υπόπους ετάχθησαν φορείς της εξορμίσεως ταύτης………….. Ο ελληνικός λαός εγνώρισε τους βασιλείς του εις τας τραγικάς ώρας καθ ας εκρίνετο η ύπαρξις του έθνος……….».

Ο Ε Αβερωφ χαρακτηρίζει
«καταπληκτικόν» και «αδίστακτον» τον ισχυρισμό του Μπρεδήμα ότι διατέθηκαν ποσά από τα μυστικά κονδύλια για την αγορά προσωπικών ειδών για την Φρειδερίκη και της «κυρίας επί των τιμών»। Λέγονται πολλά από τον Αβέρωφ προς υπεράσπιση των «Βασιλέων».

Ο υπουργός Προεδρίας Κ Τσάτσος (Πρόεδρος Δημοκρατίας κατά την μεταπολίτευση) υποστηρίζει: « Ο Έρανος Βορείων Επαρχιών που έχει καθιερωθεί με το ΒΔ 10/7/47 δεν ήταν αντισυνταγματικός και επετέλεσεν έργον εθνικό……।Το σχολείο Αναβρύτων* , δημιουργηθέν υπό Εθνικού Ιδρύματος…… λειτουργεί υπό τον έλεγχον και την συνεργασία του Υπουργείου Παιδείας……… Τα έξοδα για τα επίσημα ταξίδια των βασιλέων πληρόνονται από το Δημόσιο, τα ιδιωτικά από τους ίδιους…….. η κρουαζιέρα οργανώθηκε για να ενισχυθεί ο τουρισμός μας και να αντιμετωπιστεί η ανθελληνική προπαγάνδα ……..».

Στη Σχολή Αναβρύτων φοίτησαν τα αρχοντόπουλα της τότε Ελλάδος και ο διάδοχος Κωνσταντίνος, ένα σχολείο δηλαδή όχι για τον καθένα.

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ
Ένα χρόνο λοιπόν (ακριβώς) από την πρωθυπουργοποίηση του Κ Καραμανλή (έξω από κάθε κομματική ιεραρχία) κατατίθεται το νομοσχέδιο της Βασιλικής χορηγίας και του ασυμβίβαστου προς το λειτούργημα των αυλικών των έργων διοικητού διαχειριστού κλπ νομικού προσώπου.
Εισηγητής ο βουλευτής της ΕΡΕ Αχ Γεροκωστόπουλος που υποστηρίζει την βασιλική χορηγία που αποτελεί στην
«…… αξιοπρέπειαν και την αίγλην εκείνην με την οποίαν περιβάλλεται ο θεσμός…..».
Η μειοψηφία εκπροσωπείται από τον Κ Μητσοτάκη που κατακρίνει την χορηγία και λέει ότι αυτή έχει αυξηθεί 130% ενώ οι αποδοχές των εργαζομένων 40% και τις ίδιες ημέρες η κυβέρνηση αρνιέται να δώσει αύξηση στους Δημόσιους Υπάλληλους 5% ο Μητσοτάκης αναφέρει πλήθος στοιχεία όπως ότι ο βασιλιάς δεν πληρώνει φόρους, ούτε δασμούς, ενώ ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και ο βασιλιάς της Αγγλίας παίρνουν μικρότερο μισθό και πληρώνουν φόρους και δασμούς και λέει «Ένιοι των αυλικών έχουν αποθρασυνθεί……. Η κυβέρνησις, η οποία εμαγειρεύθη από τους αυλικούς και η οποία στηρίζεται εις την βασιλικήν εύνοιαν, είναι φυσικόν να μην έχη την δύναμιν να επιβάλη τας απόψεις εκείνας τας οποίας πιστεύει ορθάς…..».
Ο Ηλίας Ηλιού εκπρόσωπος της ΕΔΑ αναφέρει ότι η βασιλική χορηγία από 4.920.000 δραχμές και 600.000 δραχμές για τον διάδοχο που ήταν το 1950, έχουν γίνει μέχρι τότε 7.500.000 και 900.000 αντίστοιχα. Στην συνέχεια αναφέρονται πράγματα και θάματα για την «επέλαση» των αυλικών «κατά των περισσοτέρων, αποδοτικότερων και κυριότερων θέσεων των διοικητικών συμβουλίων των μεγάλων επιχειρήσεων………..εις εποχήν που οι άποροι αποτελούν τον μισόν πληθυσμόν της χώρας…………… εις εποχήν που πίπτουν υπερβολικά τα εισοδήματα όλων των παραγωγικών τάξεων εκτός των μεγαλοεπιχειρηματιών….. δεν ήτο καιρός να προβληθή το ζήτημα της βασιλικής χορηγίας……».

Τελικά η Βουλή ψήφισε την χορηγία σε 11.500.000 δραχμές, αλλά απ ότι κατάλαβες το Στέμμα και η κυβέρνηση έγιναν ρεζίλι των σκυλιών.

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ

Στις 11/10/1956 γυρίζουν από την Δ Γερμανία ο Παύλος και η Φρειδερίκη, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να έρθουν σε επαφή επανειλημμένα με τον Κ Καραμανλή στις 12/10/1956 στέλνουν γράμμα στο οποίο δεν δέχονται να αυξηθεί η χορηγία τους, προσέξτε όχι επειδή ντράπηκαν ή επειδή πείστηκαν από τα στοιχεία που ακούστηκαν ….. όχι το γράμμα έλεγε για την χορηγία
«…… θα επεθύμουν όπως αυτή καθορίζηται μακράν παντός θορύβου και άνευ αμφισβητήσεων………», το πρόβλημα του άνακτα και της Φρειδερίκης ήταν ότι ο λαός έμαθε μέρος της βασιλικής ρεμούλας από την δημόσια συζήτηση, το βασιλικό πάρτυ, όπως κάθε λεηλασία πρέπει να γίνεται «εν κρυπτό». Το γράμμα του Παύλου έγραφε πολύ αποκαλυπτικά πράγματα, βασιλιάς αρνήθηκε την αύξηση μετά το κράξιμο, αλλά ταυτόχρονα απειλούσε «……αποφασιζομένων ριζικών μεταβολών εις την ανακτορικήν ζωήν, περιορισθούν αι δαπάναι εις το ελάχιστον όριον……….» αυτό σημαίνει ότι σε μερικές ημέρες περιορίστηκαν οι θέσεις των αυλικών και εκδιώχτηκαν εργαζόμενοι. Τα ανάκτορα των Αθηνών κλείνουν και η βασιλική οικογένεια θα μένει πια στο Τατόι! Εκεί όμως που ο βασιλιάς κυριολεκτικά κατσαδιάζει την κυβέρνηση Καραμανλή είναι στο θέμα του «ασυμβιβάστου» για τους αυλικούς «…..η συμμετοχή αυτών εις διάφορα συμβούλια χρονολογείται από πολλών ετών ……….. Είμαι βέβαιος ότι τα υπηρετούντα εις τα ανάκτορα πρόσωπα, …….θα ηρνούντο τα ίδια παρομοίους διορισμούς…… αν εκράτει εις την χώραν μας η αντίληψις του ασυμβίβαστου…….».

Τι ήταν αυτό το ασυμβίβαστο; Πχ ο Χ Ποταμιάνος υποπτέραρχος, νομικός σύμβουλος του βασιλιά είναι ταυτόχρονα σύμβουλος στην Εταιρεία Πυριτιδοποιείου του Μποδοσάκη από το 1945 και στην ασφαλιστική «Αστήρ» από το 1948.


Η κυβέρνηση φέρνει στον τύπο την επιστολή του Παύλου και ο Γ Παπανδρέου σχολιάζει «με την αδόκητον δημοσίευσιν της επιστολής του βασιλέως , η οποία λαμβάνει θέσιν απέναντι των κομμάτων……συνέπιπτε πρώτον με δυσμενή σχόλια του συνόλου της κοινής γνώμης δια την κρουαζιέρα της Κέρκυρας……… με την αναγγελθείσαν γενική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων*……..».

  • Οι δημόσιοι υπάλληλοι με βάση τον νόμο απαγορευόταν να απεργήσουν.


8,7 ΔΡΑΧΜΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ

Την στιγμή που οι Παύλος-Φρειδερίκη ζητούσαν αύξηση της χορηγίας στο στρατόπεδο του Αι Στράτη υπήρχαν 780 πολιτικοί εξόριστοι και 40 γυναίκες από αυτούς μόνο οι 150 μένουν σε σπίτια του χωριού οι υπόλοιποι μένουν σε σκηνές σε δύο χαράδρες, οι άνθρωποι αυτοί παίρνουν επίδομα διατροφής 10 δραχμές την ημέρα το άτομο από αυτό αφαιρείται 1,30 δραχμές για έξοδα μεταφοράς των τροφίμων! Δηλαδή επίδομα 3।650 δραχμές τον χρόνο μείον 474,5 δραχμές για μεταφορικά ανά άτομο δηλαδή τον χρόνο 3।175,5 δραχμές ανά άτομο επίδομα.

Τι είδους άνθρωποι ήταν αυτοί; Ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός σε έκθεσή του υποστηρίζει ότι από τους κρατούμενους το 61% ήταν φυματικοί, το 31% καρδιακοί, το 76% είχαν χρόνιους ρευματισμούς, το 55% παθήσεις ήπατος κλπ Εκτός βέβαια τούτων υπήρχαν 5.000 πολιτικοί κρατούμενοι με ποινές της περιόδου 1945 -1950 στις διάφορες φυλακές.

Από aiolos