Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί να διαβάσω, δάσκαλε;

Ποιο είναι το υπαρκτό σχολείο; 
Μιλάµε για το σχολείο των δυσαρεστηµένων
Αυτή είναι η σωστή ονοµασία του σηµερινού σχολείου που βιώνει ο εκπαιδευτικός. 

Ας προσέξουµε. 
Οι γονείς είναι δυσαρεστηµένοι καθώς πληρώνουν πολύ ακριβά τη φοίτηση των παιδιών τους στην κατ’ επίφασηδηµόσια και δωρεάν εκπαίδευση. 
Μάλιστα η δυσαρέσκειά τους τροφοδοτείται δικαίως ακόµη περισσότερο σήµερα, αφού η «επένδυση» στην εκπαίδευση των παιδιών τους έχει όλο και λιγότερη «απόδοση» όπως αποδεικνύει η καθηµερινή εµπειρία και τα στατιστικά στοιχεία µε τους δεκάδες χιλιάδες ανέργους, ετεροαπασχολούµενους και υποαπασχολούµενους πτυχιούχους. 

Οι µαθητές είναι δυσαρεστηµένοι γιατί «ροκανίζουν» την εφηβεία τους στο τρίγωνο σχολείο - φροντιστήριο - ιδιαίτερο σ’ ένα «εκπαιδευτικό σύστηµα αµάθειας». Περισσότερο από ποτέ το σχολείο βιώνεται από τους πρωταγωνιστές του ως χώρος «εξεταστικής θυσίας», σαν µια άχαρη και ψυχρή «αίθουσα αναµονής» στην οποία αναγκαστικά περιµένει ο µαθητής µέχρι να έρθει η ώρα του µοιράσµατος των τίτλων. 

Οι εκπαιδευτικοί είναι δυσαρεστηµένοι γιατί παράλληλα µε τα οικονοµικά προβλήµατα που τους οδηγούν στην αναζήτηση δεύτερης δουλειάς τούς βαραίνουν και τα βαριεστηµένα µάτια των µαθητών που προγυµνάζονται στο διπλανό φροντιστήριο ενώ από την άλλη «πλακώνονται» από το εχθρικό υπονοούµενο της κοινής γνώµης που έντεχνα κατευθύνεται να τους θεωρεί µοναδικούς υπεύθυνους. 

Πλησιάζουµε την καρδιά του προβλήµατος. Ξέρετε τι µπορεί να σπάσει το ηθικό ενός εκπαιδευτικού περισσότερο ακόµη και από την οικονοµική θηλιά που του έχει βάλει το υπουργείο Παιδείας; 
Μια ερώτηση:γιατί να διαβάσω, δάσκαλε; 




του Χρήστου Κάτσικα στα Νέα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου