Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, την επόμενη εβδομάδα, θα διαπιστώσει από …πρώτο χέρι τις πραγματικές διαθέσεις των εταίρων μας, κυρίως της Γερμανίας. Οι συζητήσεις αναμένονται δύσκολες, η συγκυρία δεν είναι ευνοϊκή (Ισπανία και Ιταλία αποτελούν μεγαλύτερο πονοκέφαλο), ενώ πληθαίνουν οι φωνές εντός της Γερμανίας για μια σκληρή στάση που θα ικανοποιεί το γερμανικό κοινό που εθίστηκε από τα γνωστά δημοσιεύματα της Bild.
Eνόψει, λοιπόν, αυτών των συζητήσεων, καλόν είναι να ξεκαθαρίσουμε ορισμένους, ευρύτατα διαδεδομένους, μύθους.
Πρώτον, ούτε η Γερμανία, ούτε κανένας άλλος, μπορεί να μας διώξει απ’ το ευρώ! Γιατί απλούστατα δεν προβλέπεται διαδικασία ..εξόδου! Μπορεί να κάνουν το βίο μας αβίωτο για να μας εξαναγκάσουν να αποχωρήσουμε (αυτό που κάνουν δηλαδή εδώ και μια διετία), αλλά και πάλι η απόφαση θα είναι δική μας! Επομένως, όλες αυτές οι απειλές που εκτοξεύονται από διάφορες πηγές είναι κούφια λόγια! Και καλόν είναι να τους το θυμίσουμε!
Δεύτερον, στην πατρίδα μας εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα το οποίο έχει διαλύσει την κοινωνία και την οικονομία. Η συνέχιση αυτού του προγράμματος δεν αποτελεί λύση, αλλά καταστροφή. Δεν έχουμε παρά να αντιτάξουμε τα στοιχεία για την ανεργία, την ύφεση, τα λουκέτα, τη φτώχεια κ.λ.π. Όσοι επομένως, φωνασκούν και επιμένουν στη συνέχιση του προγράμματος χωρίς βελτιωτικές τροποιήσεις, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Καιρός να το μάθουν.
Τρίτον, αποτελεί αισχρή συκοφαντία ότι δεν έγινε τίποτα τα τελευταία χρόνια. Και το έλλειμμα μειώθηκε δραματικά, αλλά εκεί που έγινε κυριολεκτικά «σφαγή» ήταν στη μείωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Ποιά άλλη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση θα τολμούσε να υλοποιήσει τέτοια μέτρα σε καιρό ειρήνης; Ένας λαός που υποβάλλεται σε θυσίες αυτού του μεγέθους αξίζει, τουλάχιστον, τον σεβασμό των εταίρων και όχι τις ειρωνείες τους. Λοιπόν, ας το βουλώσουν μερικοί.
Καμιά χώρα δεν μπορεί να σωθεί, εξοντώνοντας τους κατοίκους της. Και αυτό πρέπει να καταστεί σαφές προς κάθε κατεύθυνση και με τον πλέον εμφατικό τρόπο.
Τέταρτον, η Ελλάδα όντως αποτελεί μοναδική περίπτωση στην ΕΕ. Γιατί; Γιατί είναι η μοναδική χώρα η οποία:
α) αντιμετωπίζει υπαρκτές απειλές για την εδαφική της ακεραιότητα και περί αυτού η ΕΕ σφυρίζει αδιάφορα. Άρα δεν μπορεί να θιγεί το αξιόμαχο των Ενόπλων της Δυνάμεων. Επ’ ουδενί. Τέλος της συζήτησης.
β) Λόγω του Αρχιπελάγους, που είναι συνυφασμένο με την ύπαρξη του έθνους, η Ελλάδα έχει αυξημένο κρατικό λειτουργικό κόστος σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ακόμα και μεγαλύτερου πληθυσμιακού και γεωγραφικού μεγέθους. Αυτή είναι η Ελλάδα μας. Δεν αλλάζει!
γ) Λόγω της γεωγραφικής μας θέσης (και άλλων λόγων) η πατρίδας μας τα τελευταία χρόνια κατακλύστηκε από καραβάνια μεταναστών. Καμιά χώρα, του μεγέθους της Ελλάδος, δεν θα μπορούσε να αντέξει μια τέτοια μαζική εισβολή. Οι μετανάστες, λαθραίοι και μη, επιβάρυναν το κόστος λειτουργίας του κράτους, ειδικότερα στον τομέα της υγείας.
Ποια είναι η συμμετοχή και η συνεισφορά της ΕΕ στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, πέραν των αφ’ υψηλού επικρίσεων; Μηδαμινή!
Πέμπτον, από τότε που ξέσπασε η κρίση χρέους, η Ελλάδα συκοφαντείται συστηματικά, με αποτέλεσμα να δημιουργείται και να συντηρείται ένα κλίμα αβεβαιότητος, το οποίο δυσχεραίνει κάθε προσπάθεια. Κράτη μέλη της ΕΕ, αντί για αλληλεγγύη, βρήκαν αφορμή να αποκαλύψουν τα πιο ταπεινά τους ένστικτα απέναντι σε μια χώρα την κληρονομία της οποία λεηλάτησαν, ενώ στηρίχθηκαν στον πολιτισμό της και διδάχθηκαν (αν διδάχθηκαν) απ’ αυτόν.
Ώρες – ώρες η τακτική τους μου θυμίζει την πρακτική των «κορακιών», που συστηματικά απαξιώνουν μια εταιρεία για να την κατασπαράξουν αργότερα, αντί πινακίου φακής.
Δεν θα τους περάσει! Να καταστεί σαφές ότι η Ελλάδα ούτε τιμαριοποιείται, ούτε εκχωρείται, ούτε πρόκειται να μετατραπεί σε προτεκτοράτο. Πάντα θα υπάρχει ένας…τρελός, έτοιμος να πει το «μολών λαβέ».
Έκτον, όσο συντηρούνται τα σενάρια εξόδου της χώρας μας από το ευρώ, ό,τι και να κάνει η κυβέρνηση, θα είναι μάταιο! Η χώρα θα είναι έρμαια στις ορέξεις των κερδοσκόπων και ουδείς σοβαρός επενδυτής θα έρθει, όσο παραμένει η αβεβαιότητα. Και χωρίς επενδύσεις δεν υπάρχει ανάπτυξη. Αυτή, λοιπόν, η συζήτηση, που πολλούς εξυπηρετεί πρέπει να σταματήσει άπαξ διά παντός και να μην ξανανοίξει!
Έβδομον, η επέκταση της κρίσης στην Ισπανία και την Ιταλία απεκάλυψε, αυτό που όλοι οι σοβαροί αναλυτές γνώριζαν. Η Ελλάδα δεν ευθύνεται για την κρίση στην ευρωζώνη. Αποτέλεσε, βέβαια, το μεγαλύτερο θύμα της και πληρώνει το ακριβότερο τίμημα. Αν ήταν μόνο ελληνικό το πρόβλημα, θα είχε λυθεί «σε πέντε λεπτά» όπως είχε πεί ο Ρ. Πρόντι. Η αλήθεια είναι ό,τι η κρίση θα ξεσπούσε και αν ακόμα η Ελλάδα ήταν υπόδειγμα δημοσιονομικής πειθαρχίας, δεδομένων των δομικών αδυναμιών που είχε, εξυπαρχής, ο σχεδιασμός και η λειτουργία του ευρώ. Όμως, η αβελτηρία της κας Μέρκελ, που είδε το πρόβλημα της Ελλάδας, ως ευκαιρία για τις ηγεμονικές βλέψεις της Γερμανίας, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Αντί, λοιπόν, να μας ζητούν τα ρέστα, ας αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Γιατί τα ελλείμματα του Νότου, είναι τα πλεονάσματα του Βορρά!
Όγδοον, ο τρόπος με τον οποίο λύθηκε το θέμα της αποπληρωμής του ομολόγου, που λήγει στις 20 Αυγούστου και κατέχει η ΕΚΤ, απέδειξε πώς όταν θέλουν, λύσεις υπάρχουν! Για αυτό, ως απάντηση στα περί μονοδρόμου, θα θυμίσω μια αμερικανική παροιμία «Where is a will, there is a way»! Η έλλειψη πολιτικής βούλησης είναι το πρόβλημα. Όλα τ’ άλλα, αποτελούν φτηνές δικαιολογίες!
Όλες αυτές οι παρατηρήσεις, προφανώς και δεν αποτελούν δικαιολογία για να αναβληθούν ή να καθυστερήσουν και άλλο οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη, η οικονομία , η κοινωνία και το πολιτικό μας σύστημα. Στρεβλώσεις δεκαετιών δεν λύνονται ως διά μαγείας. Κατεστημένες συνήθειες και αντιλήψεις δεν ξεριζώνονται από τη μια μέρα στην άλλη. «Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή». Και χρόνο.
Ευθύνη της Ελληνικής κυβέρνησης αποτελεί η δέσμευσή της να προχωρήσει με ταχύτητα και αποφασιστικότητα. Υποχρέωση της ΕΕ είναι να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να το καταφέρει.
Όμως, μέτρο της πολιτικής είναι ο άνθρωπος. Δεν μπορεί να σωθεί η Ελλάδα, σε βάρος των Ελλήνων! Και ο Αντώνης Σαμαράς πρωτίστως λογοδοτεί στους Έλληνες! Αυτούς έχει καθήκον να υπερασπιστεί.
Του Κώστα Ροδινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου