Και Πούτσο και ξύλο...

Αίσθηση έχει προκαλέσει το επεισόδιο ανάμεσα στον πρόεδρο της Βουλής Βαγγέλη Μεϊμαράκη και τον Προκόπη Παυλόπουλο, με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας Real News που εμπλέκει τον κ. Μεϊμαράκη σε υπόθεση αγοραπωλησιών ακινήτων. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ο κ. Μεϊμαράκης κατηγόρησε τον κ. Παυλόπουλο πως βγήκε στο ραδιόφωνο να γλείψει τον πούτσο του Νίκου Χατζηνικολάου και τον κάλεσε να γλείψει τον δικό του πούτσο που είναι καλύτερος.


Χωρίς να θέλω να πάρω το μέρος του κ. Παυλόπουλου, νομίζω πως άδικα κατηγορείται ότι έγλειψε τον πούτσο του κ. Χατζηνικολάου, γιατί, αν κρίνω από την αντίδρασή του στην επίθεση του Ηλία Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη και τη Ρένα Δούρου, καταλήγω στο συμπέρασμα πως το γλείψιμο ενός πούτσου θα είναι μια πολύ κουραστική και επίπονη δραστηριότητα για τον κ. Παυλόπουλο, και θα την αποφεύγει επιμελώς.

Όμως, το ερώτημα που απασχολεί την κοινή γνώμη -και μένει για την ώρα αναπάντητο- είναι πώς ξέρει ο κ. Μεϊμαράκης ότι ο πούτσος του είναι καλύτερος από τον πούτσο του κ. Χατζηνικολάου.

Ήδη, συστάθηκε εξεταστική επιτροπή της Βουλής από άτομα που έχουν εμπειρία και από τους δύο πούτσους, ώστε να υπάρξει το σχετικό πόρισμα και να χυθεί άπλετο φως στους πούτσους.

Σε μια προσπάθεια να δικαιολογηθεί, ο κ. Μεϊμαράκης δήλωσε πως κάλεσε τον κ. Παυλόπουλο να του γλείψει τον πούτσο, επειδή έκρινε πως η Νέα Δημοκρατία πρέπει να κάνει ένα άνοιγμα στους ομοφυλόφιλους ψηφοφόρους που -στην πλειοψηφία τους- υποστηρίζουν τα κόμματα της Αριστεράς που είναι γεμάτα αδερφές.

Ο κ. Μεϊμαράκης τόνισε πως θα συμμετάσχει στο επόμενο Gay Pride και δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να ξυρίσει και το μουστάκι, αν και το μουστάκι κρύβει κάπως την σκατόφατσα.

Το επεισόδιο ανάμεσα στον κ. Μεϊμαράκη και τον κ. Παυλόπουλο έπληξε ανεπανόρθωτα την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αφού η Bild κυκλοφόρησε σήμερα με τίτλο «Η Ελλάδα είναι για τον πούτσο».

 Από το Pitsirikos

Αθηναίοι εναντίον Θεσσαλονικιών!

1. Αυτός που στην Αθήνα ονομάζεται τρέντυ στη Θεσσαλονίκη ονομάζεται ντιντής, αδερφάρα!!!!!

2. Αυτός που στη Θεσσαλονίκη ονομάζεται χαλαρός στην Αθήνα καλείται τεμπέλης!!!!

3. Στην Αθήνα το καλαμάκι μπαίνει στην πίτα ενώ στη Θεσσαλονίκη στο φραπέ!!!!!!!!!

4. Αυτός που στην Αθήνα τρώει μπουγάτσα στη Θεσσαλονίκη τρώει σκέτο φύλλο!!!!!

5. Στη Θεσσαλονίκη αν ζητήσεις αλοιφή θα σου δώσουν τζατζίκι, στην Αθήνα θα σου δώσουν Voltaren!!!!!

6. Στην Αθήνα τοστ αποκαλείται μόνο το τετράγωνο ψημένο ψωμί, στη Θεσσαλονίκη ότι πατιέται σε τοστιέρα!!!!!!

7. Η Θεσσαλονίκη έχει Χαλκιδική, η Αθήνα θα ήθελε πολύ να έχει Χαλκιδική!!!!!

8. Οι Αθηναίες ντύνονται όμορφα, οι Θεσσαλονικιές γδύνονται όμορφα!!!

9. Η Αθήνα μιλάει με το σεις και με τα σας, η Θεσσαλονίκη μιλάει με το λλλλλλλιιιιιιι!!!!!

10. Η Αθήνα έχει Πλάκα, η Θεσσαλονίκη απαντά "πλάκα με κάνεις"!!!!! 

"Να στήσουμε στον τοίχο τους ενόχους της καταστροφής μας"

Πόσες αποδείξεις χρειαζόμαστε ακόμη για να καταλάβουμε που βαδίζει αυτή η χώρα;
Πόσο πιο πολύ πρέπει να φτάσουμε στον πάτο για να συνειδητοποιήσουμε ότι με τις ευλογίες μας κάποιοι μας οδήγησαν στον γκρεμό χωρίς επιστροφή;

Πόσο πιο θλιμμένοι πρέπει να γίνουν οι πολίτες αυτής της χώρας και πόσα κουτιά ψυχοφάρμακα ηρεμιστικά πρέπει να κατεβάσουν για να βεβαιωθούμε ότι η ανασφάλεια θα μουρλάνει αυτόν τον λαό;

Γιατί νομίζουμε ότι κάτι θα αλλάξει αύριο το πρωί κάτι αφού το ξέρουμε ότι τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει καμία;

Πως επιτρέπουμε να εισβάλουν στην χώρα μας κακοποιά στοιχεία που θέλουν την καταστροφή των ελλήνων και τους εκβιάζουν παίρνοντας περισσότερα από όσα μας χρωστούν και δεν μας δίνουν;

Γιατί φοβόμαστε το θλιμμένο προσωπάκι της Μέρκελ και το σφιχτό της βλέμμα και τις αποφάσεις και τις νουθεσίες της όταν η χώρα της καταέκαψε την Ελλάδα ,βασάνισε το λαό της και ακόμη δεν έχουμε αποζημιωθεί από αυτήν την γερμανική καταστροφή; Πόσα πατρικά σπίτια έχετε στα χωριά σας που διηγείστε στα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας ότι αυτό το έκαψαν οι Γερμανοί και μια και δυο φορές;

Ποιοι είναι αυτοί που έρχονται ινκόγκνιτο στην Ελλάδα και συσκέπτονται κεκλεισμένων των θυρών με τους Έλληνες υπουργούς και τι ζητούν; και κυρίως τι δίνουμε για να καλύψουμε το υποτιθέμενο χρέος;

Πως κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι ανάμεσα μας αυτοί που κορόιδεψαν τον ελληνικό λαό και τον έπεισαν ότι χρωστάει σέρνοντάς τον στην λαιμητόμο χωρίς οίκτο;

Που είναι κρυμμένοι οι πρώην πρωθυπουργοί αυτής της χώρας που όλα αυτά τα χρόνια αποσιωπούσαν ή δεν άγγιζαν το πρόβλημα για να μην ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και χαλάσουν τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι;

Πως κοιμούνται με ήσυχη την συνείδηση όλοι αυτοί που πέρασαν από σημαντικά υπουργεία οικονομίας παιδείας εξωτερικών και υγείας και έφεραν την καταστροφή και την εξαθλίωση στους πολίτες ,την ανασφάλεια και την ανημποριά στους ασθενείς ,την απογοήτευση στους μαθητές και μας φόρεσαν τα αγκάθινα στεφάνια της κρίσης των αξιών πρώτα από όλα;

Τι περιμένουμε να καταλάβουμε ότι ακόμη και τώρα μπορεί εμάς να μας σφίγγουν το ζωνάρι αλλά πάρτι χρημάτων ακόμη γίνεται και γίνεται μέσα στους δήμους τις περιφέρειες και τα υπουργεία ,ρωτήστε τους κατατόπους υπαλλήλους των δημοσιονομικών ελέγχων και θα δείτε τι πιέσεις δέχονται να υπογράφουν κονδύλια φουσκωμένα και πολλές φορές ξαναπληρωμένα;

Υπάρχουν οι μικροί και οι μεγάλοι απατεώνες σε αυτήν την χώρα αυτοί που τρώνε από τα λεφτά των Ελλήνων και αυτοί που τρώνε από τα λεφτά των ξένων για να προδώσουν την χώρα τους ….πάρτε το απόφαση . Αυτοί δεν θα αλλάξουν ποτέ γιατί πολύ απλά δεν αγαπούν την χώρα τους είναι άθεοι και ανθέλληνες .

Εμείς τι θα κάνουμε γι αυτό ; Θα μείνουμε κοιμισμένοι και θα περιμένουμε μην χαλάσουμε τις λίγες οικονομίες που έχουμε κρατήσει να περάσουμε την ψευτοκρίση τους ; ή θα αντιδράσουμε ; η θα ζητήσουμε να μάθουμε την αλήθεια ; Να δούμε τα πρόσωπα αυτών που μας πούλησαν ,μας κορόιδεψαν που ακόμη μας κοροϊδεύουν αυτούς που δεν λυπούνται τους ηλικιωμένους που δεν σέβονται τα παιδιά μας τους κόπους μας και την αγωνία μας;

Αυτούς που φτύνουν το ελληνικό χώμα αντί να το προσκυνούν; Αυτούς κάτι πρέπει να τους κάνουμε .

«ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ»


Της Μαρίας Γιαχνάκη

Ο Γέρων Φασισμός

Το να γελοιοποιείς την πίστη κάποιου είναι βλακώδες και δείχνει ασέβεια στο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του ατόμου. Το να διασκεδάζεις μ’ έναν νεκρό είναι φτηνό και πρόστυχο. Το να χρησιμοποιείς όμως την πίστη κάποιων για να επιβάλεις τον φασισμό είναι τραγικό κι επικίνδυνο χωρίς όρια.

Όσοι κυνήγησαν τη σελίδα του Παστίτσιου στο fb, όσοι χρυσαυγίτες έκαναν ερώτηση στη Βουλή, όσοι εισαγγελείς διέταξαν τη δίωξη, ένα είναι σίγουρο. Ότι δεν είχαν γνωρίσει τον γέροντα Παΐσιο. Ίσως να τον είχαν ακουστά, ίσως να τον είχαν στο μυαλό τους σαν μέντιουμ, σαν κάτι υπερφυσικό από αυτά που αρέσκονται τα στείρα μυαλά να φαντασιώνονται, όμως σίγουρα δεν τον είχαν γνωρίσει.

Τον γέροντα Παΐσιο τον είχα γνωρίσει σε πολύ δύσκολες προσωπικές μου στιγμές. Δεν πρόκειται να δώσω λογαριασμό σε κανένα επειδή τον σεβόμουν και τον αγαπούσα. Όταν κάποιοι μ’ έφτυσαν χοντρά για το πρόβλημά μου, εκείνος με παρηγορούσε κι όσοι μιλάνε θεωρητικά και με στόμφο για αλληλεγγύη, ας μάθουν ότι εκείνος μου έδειξε πώς είναι να τη βιώνεις.

Αυτοί λοιπόν που μ’ έφτυσαν στα δύσκολά μου, αυτοί τώρα τρέχουν σαν υστερικοί να υπερασπιστούν τη μνήμη του γέροντα Παΐσιου. Όμως αυτοί είναι απλώς υποκριτές. Οι χειρότεροι είναι οι μηχανισμοί του Κράτους. Αυτοί που επέβαλαν την αδικία, που αδιαφορούν για όσους αυτοκτονούν, που θεωρούν λογικό να εξαθλιώνονται οι άνθρωποι για τον πλουτισμό των τραπεζών, ανέλαβαν να υπερασπιστούν τον γέροντα Παΐσιο. Είναι γελοίο. Είναι γελοίοι. Όμως κυρίως είναι επικίνδυνοι γιατί παίζουν με τη μνήμη ενός ανθρώπου που υπηρέτησε την πίστη του δίχως να ενοχλήσει κανέναν, για να κάνουν επίδειξη δύναμης της κρατικής καταστολής.

Όλοι αυτοί που κερδοσκόπησαν πάνω στον γέροντα Παΐσιο εκδίδοντας βιβλία ακόμη και με φανταστικές ιστορίες που είχαν πρωταγωνιστή τον ίδιο, πλαστογραφώντας τα χαρίσματά του και μετατρέποντάς τα σε τσίρκο, είναι αυτοί που σήμερα «θίγονται» για την προσβολή του σε ένα social media. Οι κερδοσκόποι πάντα είχαν απύθμενο θράσος.

Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε σήμερα ο γέροντας Παΐσιος αν ζούσε. Μάλλον θα αδιαφορούσε, ίσως και να γελούσε. Άλλωστε, όσο ζούσε είχε ακούσει πολύ χειρότερα πράγματα για εκείνον όχι μόνο από άθεους αλλά κι από τους ζηλωτές της Εσφιγμένου και τους παλιοημερολογίτες ανά την Ελλάδα.

Για να το τελειώνω το θέμα, επειδή δε νιώθω άνετα να μιλάω για έναν άνθρωπο που μόνο ευγνωμοσύνη του χρωστάω, θα θυμίσω σε όλους αυτούς τους Ελληναράδες ότι ο γέροντας Παΐσιος μόνο νερό και λουκούμι είχε στην καλύβα του για να κερνάει. Λοιπόν, ποτέ δε στέρησε το κέρασμά του σε αλλόθρησκο ή ξένο. Με όλους μιλούσε και σε όλους έδινε νερό να ξεδιψάσουν. Ούτε τα λόγια του στέρησε από μουσουλμάνο, ούτε τη γαλήνη και την ξεκούραση από αλβανό.

Όσοι λοιπόν θέλουν να κάνουν καριέρα ελληνόψυχου και χριστιανού πάνω στον γέροντα Παΐσιο, ατύχησαν. Όσοι πάλι, αρέσκονται σε διαδικτυακούς ηρωισμούς απέναντι σε νεκρούς, είναι ήδη καταδικασμένοι από τη δειλία και το φόβο τους να τα βάλουν με τους ζωντανούς.

Όμως, παρ’ όλα αυτά, οι δεύτεροι είναι ελεύθεροι να το κάνουν. Οι πτωχοί τω πνεύματι δεν είναι πάντα μακάριοι και κανένα δικαστήριο δεν έχει δικαίωμα να δικάζει απόψεις.

Από τον Καρτέσιο

«Οι αποκρατικοποιήσεις θα ωφελήσουν μόνο τις τσέπες κάποιων»!!! - «Θα χάσετε τα διπλά πουλώντας κρατική περιουσία» - «Σταματήστε την ατιμωρησία»

Αυστηρό – μήνυμα προειδοποίηση προς όλες τις χώρες που βρίσκονται σε κρίση στην Ευρωζώνη, κυρίως δε προς τη χώρα μας, απευθύνει ο managing director του Διεθνούς Οργανισμού Διαφάνειας. 

Με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο αναφέρεται στη μεγάλη διαφθορά που επικρατεί στη χώρα μας και προβλέπει πως οι όποιες προσπάθειες για περιορισμό του χρέους μέσω αποκρατικοποιήσεων θα στεφθούν με αποτυχία, αφού τα χρήματα θα καταλήξουν στις τσέπες κάποιων ολίγων!!!
Ο κ. Cobus de Swardt υποστηρίζει πως χώρες, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία εάν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε αποκρατικοποιήσεις θα χάσουν τα διπλά, καθώς, όπως ισχυρίζεται, τίποτα δεν πρόκειται να πωληθεί στην τιμή που πρέπει.
«Δεν πρόκειται να πάρουν αυτά που πρέπει να πάρουν και τα χρήματα που θα πρέπει να δοθούν για την ανάκαμψη θα καταλήξουν στις τσέπες αυτών που θα τα χρησιμοποιήσουν για προσωπικό τους όφελος» τονίζει χαρακτηριστικά στο Euronews ο κ. de Swardt.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τρεις είναι οι ρίζες της διαφθοράς στις συγκεκριμένες χώρες: η αδυναμία ελέγχου των δημοσιονομικών, η αδυναμία ελέγχου της εξουσίας από τον λαό και τρίτο και πιο σημαντικό, η ατιμωρησία για όσους παραβιάζουν το νόμο.
Πάντως, όπως καταλήγει, γι’ αυτές τις χώρες είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσουν τη διαφθορά εντός Ευρώπης παρά εκτός.

Στρος Καν: Να δώσει η Γερμανία τα κέρδη της από τα ομόλογα στο Νότο!

Ούτε οι πλέον αιρετικοί οικονομικοί αναλυτές δεν έχουν … τολμήσει μέχρι σήμερα να προτείνουν αυτό που δήλωσε δημοσίως ο πρώην ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν.

Ο οποίος, από το βήμα του Φόρουμ Ευρωπαϊκής Στρατηγικής της Γιάλτας, πρότεινε στη Γερμανία να κάνει μια «κίνηση αλληλεγγύης προς τον ευρωπαϊκό Νότο. Μια κίνηση που συνίσταται μεν στο να δώσει κι άλλα … λεφτά, αλλά αυτή τη φορά από τα κέρδη της, κέρδη που προκύπτουν από τη χαοτική διαφορά ανάμεσα στα ομόλογα των οικονομικά ισχυρών χωρών, όπως της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Αυστρίας και των οικονομικά αδύναμων κρατών-μελών της ευρωζώνης, όπως της Ελλάδας και της Πορτογαλίας. Ή, πολύ πρόσφατα, της Ισπανίας και ενδεχομένως της Ιταλίας», όπως χαρακτηριστικά τόνισε στην ομιλία του.

«Αφού η Γερμανία δεν δείχνει διατεθειμένη να αποδεχτεί τη θέσπιση και κυκλοφορία ευρωομολόγου, που θα αποτελούσε την πλέον αποτελεσματική και απάντηση στην κρίση, θα πρέπει να παραχωρήσει ένα μέρος της διαφοράς των ομολόγων, υπέρ των αδύναμων κρατών. Κάτι που θα πρέπει να πράξει και η Γαλλία» ανέφερε ο πρώην ισχυρός άνδρας του ΔΝΤ υποστηρίζοντας πως κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή άμεσα.

Για να καταλήξει λέγοντας πως κάτι τέτοιο «θα ήταν η απόδειξη μιας πραγματικής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης Βορρά και Νότου, κάτι που αποτελεί ζήτημα επιβίωσης για την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση»!

Πόσους λάκκους έχει η φάβα; Η απάτη με τις φάβες Σαντορίνης.

Δεσμεύτηκα να μην πω ονόματα αλλά αυτό δεν μου απαγορεύει να σας αφηγηθώ την ιστορία σαν παραμύθι.

Μια φορά και ένα καιρό λοιπόν μια ελεγκτική Αρχή αποφάσισε να ελέγξει πόσο γνήσιες είναι οι φάβες Σαντορίνης που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά. Μα θα μου πείτε «υπάρχουν νοθευμένες φάβες Σαντορίνης»; Και βεβαίως υπάρχουν. Οι αγορές έχουν και κλεφταράδες (που θα έλεγε και ο πρόεδρος Χριστόφιας) και κυκλοφορούν χαλούμια Κύπρου που δεν είναι από την Κύπρο, Σαμιώτικα κρασιά που δεν είναι από την Σάμο και φάβες Σαντορίνης που δεν είναι από την

Σαντορίνη. Το κέρδος των «κλεφταράδων» είναι προφανές. Παίρνουν ένα φτηνό προϊόν – πολλές φορές το εισάγουν κιόλας από μια τριτοκοσμική αγορά – το συσκευάζουν και το πωλούν σαν φημισμένο προϊόν.

Το κάνουν με τα λάδια, το κάνουν με τα ξύδια γιατί να μην το κάνουν και με την ξεχωριστή και ακριβή φάβα Σαντορίνης; Αυτή τη σκέψη έκανε η Αρχή και άρχισε να ψάχνει στα ράφια των σούπερ μάρκετ και τελικά εντόπισε εννιά διαφορετικές φάβες Σαντορίνης. Ως εδώ κανένα πρόβλημα. Θεωρητικά ο οποιοσδήποτε έμπορος μπορεί να πάει στην Σαντορίνη να αγοράσει φάβα, να την συσκευάσει, να την εξάγει ή να την διαθέσει στην ελληνική αγορά. Η Αρχή όμως δύσπιστη, πήρε δείγματα από τις 9 ξεχωριστές φάβες και άρχισε τις αναλύσεις γιατί ως γνωστόν και τα όσπρια (εκτός από τους Έλληνες) έχουν το DNA τους. Τα αποτελέσματα έκαναν και τους πιο αισιόδοξους ερευνητές να γονατίσουν.
Τέσσερις από τις πολυδιαφημισμένες «φάβες Σαντορίνης» ήταν κτηνοτροφικά μπιζέλια Αγγλίας! Αυτά που τρώνε δηλαδή τα γουρούνια στην Αγγλία εδώ τα τρώμε ως φάβες Σαντορίνης! Για να δικαιολογήσουν μάλιστα το πρασινωπό χρώμα των αλεσμένων μπιζελιών κάποιες εταιρίες έγραφαν στην συσκευασία «βιολογική φάβα Σαντορίνης». Να δεις δηλαδή την πρασινάδα - αντί τη γλυκιά κιτρινάδα που βγάζει η φάβα της Σαντορίνης - και να πεις «λογικό είναι να πρασινίζει αφού είναι βιολογική». Οι τέσσερις από τις εννιά λοιπόν, ήταν μπιζέλια, οι υπόλοιπες; Κρατηθείτε. Άλλες τέσσερις «φάβες Σαντορίνης» ήταν αλεσμένα όσπρια, κουκιά, φάβες χαμηλής ποιότητας, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είχαν περάσει ούτε στα ανοιχτά από το νησί της Σαντορίνης. Για να μην σας τα πολυλογώ μόνο μία από τις εννέα «φάβες Σαντορίνης» που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά ήταν - και είναι- όντως γνήσια φάβα Σαντορίνης. Καρπός του φημισμένου Λάθυρου Κλύμενου που φύεται στο ηφαιστιογενές νησί εδώ και 3.500 χρόνια και έχει όψη κίτρινου ψιλού χαλικιού με αρώματα και γεύση θεσπέσια.
Και μετά και μετά τι έκανε η Αρχή; Τιμώρησε τις εταιρίες που παραπλανούν τον κόσμο; Τους έριξε πρόστιμα; Τις έκλεισε μήπως; Δεν θέλω υστερίες. Οι οκτώ πλαστές φάβες Σαντορίνης συνεχίζουν να κυκλοφορούν ως «φάβες Σαντορίνης» και να εξαπατούν τους έλληνες καταναλωτές. Άλλωστε, όπως μονολόγησε το στέλεχος της Αρχής που μου αφηγήθηκε στην ιστορία, η αξιολόγηση είναι φράση απαγορευμένη στην αντιμνημονιακή, αδούλωτη Ελλάδα. Εδώ δεν την δέχονται οι δάσκαλοι θα την δεχτούν τα… όσπρια;

Του σταύρου Θεοδωράκη

24+1 συμβουλές της κλασικής ελληνίδας μάνας!

Δείτε 25 σημαντικά πράγματα...που μας δίδαξε η μάνα μας...

1. Εκτίμηση της δουλειάς του άλλου:

«Αν πρόκειται να σκοτωθείτε με τον αδερφό σου, πηγαίνετε έξω. Μόλις τελείωσα το... σφουγγάρισμα.»

2. Προσευχή:

«Κάνε την προσευχή σου να βγει ο λεκές από το χαλί.»

3. Προγραμματισμό στα ταξίδια:

«Αν την άλλη Πέμπτη που θα πάω στο σχολείο σου για το τρίμηνο, δεν έχεις καλούς βαθμούς, καλύτερα να έχεις φύγει από το σπίτι πριν γυρίσω.»

4. Λογική:

«Δεν έχει γιατί. Γιατί έτσι είπα εγώ.»

5. Τετράγωνη λογική:

«Αν πέσεις και ματώσεις τα γόνατά σου, θα φας το ξύλο της χρονιάς σου γιατί θα έχεις σκίσει και το παντελόνι σου.» ...

6. Προνοητικότητα:

«Άλλαξε βρακί, ρε παιδάκι μου. Αν χτυπήσεις και σε πάνε στο νοσοκομείο τι θα πουν οι γιατροί;»

7. Ειρωνεία:

«Σταμάτα να κλαις δίχως λόγο γιατί θα σε κάνω να κλάψεις με λόγο.»

8. Ευλυγισία:

«Ωραίο πλύσιμο έκανες! Δεν βλέπεις το σβέρκο σου που είναι μαύρος;»

9. Ώσμωση:

«Κλείσε το στόμα σου και φάε το φαΐ σου»

10. Αντοχή:

«Δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι αν δεν τελειώσεις τα ρεβίθια σου.»

11. Καιρικά φαινόμενα:

«Το δωμάτιό σου είναι σαν να το χτύπησε τυφώνας.»

12. Υποκρισία:

«Ό,τι σου λέω εγώ σου φαίνεται παράλογο. Εσύ τα ξέρεις όλα κι εγώ είμαι παράλογη, έτσι;»

13. Βιολογικό κύκλο:

«Συνέχισε τη γκρίνια και θα δεις τι θα πάθεις! Εγώ σε γέννησα, εγώ θα σε σκοτώσω.»

14. Παράδειγμα συμπεριφοράς:

«Πού τά 'μαθες αυτά, ρε παιδάκι μου; Γιατί δεν βλέπεις τον αδερφό σου; Έτσι κάνει;»

15. Ζήλια:

«Εγώ στην ηλικία σου δεν είχα παπούτσια να φορέσω. Χιλιάδες παιδάκια σήμερα γυρνάνε ξυπόλητα. Μην είσαι αχάριστος.»

16. Διορατικότητα:

«Περίμενε να πάμε σπίτι και θα δεις.»

17. Υπομονή:

«Θα το ανοίξουμε όταν πάμε σπίτι.»

18. Ιατρικές συμβουλές:

«Σταμάτα να αλληθωρίζεις γιατί στο τέλος θα μείνεις αλλήθωρος.»

19. Υπερευαισθησία:

«Βάλε το πουλόβερ σου. Κάνει κρύο και δεν το καταλαβαίνεις.»

20. Χιούμορ:

«Αν κοπείς με το μαχαίρι μην έρθεις κλαίγοντας σε μένα γιατί θα τις φας από πάνω.»

21. Ενηλικίωση:

«Αν δεν φας όλο το φαΐ σου δεν θα μεγαλώσεις.»

22. Γενετική:

«Όλα τα χούγια του πατέρα σου πήρες.»

23. Καταγωγή:

«Όταν σου δίνουν κάτι να λες ευχαριστώ. Μην είσαι βλάχος.»

24. Σοφία:

«Όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις.»

25. Δικαιοσύνη:

«Θα κάνεις και συ παιδιά μια μέρα. Μακάρι να σου κάνουν ότι κάνεις εσύ σε μένα.»

Σύμβαση Cooper

Από το 1940 πως φτάσαμε στη χρεοκοπία του 2010 - Η ανανέωση της σύμβασης Cooper ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και τυπικά η σύμβαση cooper - Γιατί εκτέλεσαν τον οικονομολόγο Δημήτρη Μπάτση το 1952!

Πολλοί θα αναρωτιούνται, γιατί άραγε κανείς πολιτικός στην Ελλάδα από το 1974 και εντεύθεν δεν απετόλμησε να αποκαλύψει τον πλούτο τον οποίον “έκρυβε και κρύβει” η Ελληνική επικράτεια, παρά τίς κατά καιρούς αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της απο γείτονες, όργανα συμφερόντων και άσπονδους “φίλους”.

Δεν εγνώριζαν !!!, δεν υπήρχαν στοιχεία !!!, ή υπήρχε κάτι άλλο το οποίο τούς απαγόρευε ρητά και δια "ροπάλου" έστω και την παραμικρή αναφορά περί του θέματος του “ορυκτού πλούτου” της Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένων των (υπεδάφιων και υποθαλάσσιων) υδρογονανθράκων.

Σε ποιους παρεχωρήθη η χώρα, ή τουλάχιστον η διαχείρισή της, ώς οικόπεδο άνευ ιδιοκτήτου ;;;

Προκαλεί έντονο ενδιαφέρον και συγχρόνως προβληματισμό, το ότι μία χώρα σαν την Ελλάδα με μοναδικό ορυκτό πλούτο στο υπέδαφός της, να μην έχει αναπτύξει ανάλογη βιομηχανία, και μάλιστα εάν κρίνουμε από τα “ορυκτά” στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω, η βιομηχανία αυτή θα αποτελούσε και “μονοπώλιο” στην Ευρώπη, μιάς και τέτοια ορυκτά δεν υπάρχουν σε αυτήν.

Όπως ο καθένας αντιλαμβάνεται τα έσοδα από ανάλογη βιομηχανική δραστηριότητα είναι τεράστια, εξ αιτίας του γεγονότος ότι αυτά τα ορυκτά χρησιμοποιούνται ώς προαπαιτούμενα στην κατασκευή μηχανημάτων, πολεμικού υλικού, διαστημικών εξαρτημάτων και άλλων “χρησίμων” κατασκευών και υπάρχουν αποκλειστικά και σε ποσότητες εκμεταλλεύσιμες στον ορυκτό πλούτο της Ελλάδος.Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος το έτος 2009 και σήμερα βέβαια, φαντάζει “παρωνυχίδα” μπροστά στο μέγεθος του ποσού των Εσόδων τα οποία θα προέκυπταν από αντίστοιχη και ανάλογη ανάπτυξη βιομηχανικής δραστηριότητος στην Ελλάδα.

Ως φαίνεται η “ομερτά” στα υψηλά κλιμάκια των κυβερνήσεων από το 1940 και εντεύθεν στην Ελλάδα προέκυπτε από ανάλογες συμβάσεις με αυτήν της λεγόμενης “cooper”, ή αλλιώς την σύμβαση εκπροσώπων του Ελληνικού Δημοσίου με την Hugh Cooper & co, την οποίαν απεκάλυψε ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο του με τίτλο “Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα”.

Οφείλω να επισημάνω ότι την τελευταία 35ετία υπήρξε πλήρης αποβιομηχάνιση της χώρας, συνειδητά ή όχι από ένα πολιτικό προσωπικό, ας το κρίνει ο κάθε αναγνώστης.

Ένα είναι βέβαιο, ότι το "Γουδί" πρέπει να ξαναλειτουργήσει, μας "φτωχοποιούν" με σχέδιο υφαρπαγής του πλούτου της χώρας.
Και υπάρχουν Έλληνες πολιτικοί οι οποίοι συνεννούν, Δυστυχώς !!!

Ο μακαρίτης ο Δ. Μπάτσης στο βιβλίο που ειχε γράψει το 1947 με τίτλο "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", αποκάλυψε την ύπαρξη της λεγόμενης "σύμβασης Cooper" και τούς αντισυμβαλλόμενους αυτής, (υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010). Υπάρχει στο υπουργείο βιομηχανίας και παραδίδεται κάτι σαν "ιερό κείμενο", από υπουργό σε υπουργό, βάσει της οποίας τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά" της Ελλάδος, καθώς και ο υδάτινος μας πλούτος (με ότι αυτός συμπεριλαμβάνει), τίθενται υπό την αποκλειστική αιγίδα και διαχείριση, ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών, τού οποίου υψηλά ιστάμενα στελέχη αφίχθησαν προσφάτως εν Αθήναις. Το αποτέλεσμα αυτής της αποκάλυψης ήταν να εκτελεστεί ο Δημήτρης Μπάτσης μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη το έτος 1952. Απο τους "12", που ήταν για "ντουφέκι", επέλεξαν μόνον τούς "3", ένας εκ των οποίων ήταν και ο Δ. Μπάτσης. Εκτοτε κανένας πολιτικός δεν αποτόλμησε να ακουμπήσει τα παρθένα κοιτάσματα ορυκτού πλούτου που βρίσκονται στην Ελλάδα.

Εξ ού και οι δημόσιες αρνήσεις εντός της βουλής των Ελλήνων, των ΓΑΠ, Θ.Πάγκαλου, και άλλων, περί της υπάρξεως υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο. Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με σιδηρο-χρώμιο και νικέλιο και άλλα "βαρέα" μέταλλα, αλλά δεν παράγουμε ούτε γραμμάριο ανοξείδωτου χάλυβα, ούτε ξυραφάκι. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα.

Ο ακριβής τίτλος και το περιεχόμενο της "σύμβασης" μεταξύ του Ελληνικού δημοσίου και της Hugh Cooper & Co, απεκαλύφθη σε σύγγραμμα το οποίο δημοσίευσε, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του σημαντικού έργου «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα» (εκδ. «Τα νέα βιβλία», το έτος 1947) στο οποίο αναλύει τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της ΟΥΝΡΑ στη μεταπελευθερωτική Ελλάδα.

Και βέβαια μια τέτοιας μορφής εκμετάλλευση της συμμαχικής βοήθειας 45 Εθνών (ΟΥΝΡΑ), αποτελεί παράβαση θεμελιώδους διατάξεως του Καταστατικού Χάρτου της ΟΥΝΡΑ, που ορίζει ρητά και κατηγορηματικά ότι απαγορεύεται η χρησιμοποίηση των εφοδίων της για προνομιακή ωφέλεια, οικονομική ή πολιτική, ορισμένης μερίδας του πληθυσμού (τούς αντισυμβαλλόμενους δια της συμβάσεως cooper) και ότι η διανομή πρέπει να είναι δίκαιη και ίση στον πληθυσμό.

Αποτελεί ή δεν αποτελεί αυτή η σύμβαση (cooper) παράνομο πλουτισμό και αντίθετο προς τις αρχές του Καταστατικού Χάρτη της ΟΥΝΡΑ σε βάρος του συμμάχου Ελληνικού Λαού;

Ναι ή όχι;

Η ανανέωση της σύμβασης "cooper" ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα "χρεοκόπησε" το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και "τυπικά" η σύμβαση cooper.

Ανανεώθηκε η σύμβαση Cooper και αν ναι από ποιόν και γιατί ;;;

Εχω πει αρκετές φορές σε αντίστοιχα άρθρα μου ότι η λεγόμενη “χρεοκοπία” της Ελλάδος, ή αλλιώς η σχεδιασμένη και ελεγχόμενη “πτώχευσή” της, αποτελούσε αντικείμενο ευρύτερων γεωπολιτικών οικονομικών συμφερόντων, δεν γνώριζα όμως το χρονικό βάθος και το οικονομικό εύρος αυτού του σχεδιασμού, ήταν αδύνατον άλλωστε, όπως πλέον προκύπτει από τα στοιχεία στα οποία εδράζω την πεποίθησή μου περί αυτού.

Έλεγε ο Δ. Μπάτσης στο εισαγωγικό του συγγράμματός του “ Η Ελλάδα θα γίνει οικονομικά και εθνικά πραγματικά ελεύθερη, τότε και μόνο τότε, όταν η ανοικοδόμηση αυτή γίνει από τον λαό της. Θα σπάσουν τα δεσμά και θα αλλάξει ριζικά η διάρθρωση της σημερινής οικονομίας μας, θα ανοίξει δηλαδή ο δρόμος για να λυτρωθούν οι πιο ενεργές παραγωγικές και άξιες δυνάμεις της νεοελληνικής κοινωνίας μας”.

Η οικονομική και Εθνική απεξάρτηση από ξένα οικονομικά κέντρα, είναι δυνατόν να γίνει μέσα από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ απαράβατο.

Θα πρέπει να αποτελεί κυρίαρχη Εθνική στρατηγική επιλογή η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, ανάλογη της αντίστοιχης της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, χωρίς δεσμεύσεις και συμβάσεις, υπογεγραμμένες από δοσίλογους πολιτικούς.

Τώρα γνωρίζουν, δεν έχουν κανένα άλλοθι περί μη γνώσης, ή τουλάχιστον ας διασταυρώσουν τα λεγόμενά μας.

Αναφέρομαι συνεχώς στον ορυκτό πλούτο της χώρας μας, και θα πρέπει να αναφέρω και από τί συνίσταται αυτός ο “ορυκτός πλούτος”, για τον οποίον πάρα πολλοί Έλληνες, αφανώς, έδωσαν και την ζωή τους, για να έχουν τα παιδιά μας το δικαίωμα να τον αξιοποιήσουν και να τον εκμεταλλευτούν και όχι να εξαναγκάζονται να “ξενιτεύονται” επειδή κάποιοι, εντός και εκτός της Ελλάδος, αποφάσισαν έτσι.

Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.

Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150.

Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μύκονου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή, κλπ. Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών, ΟΥΡΑΝΙΟΥ. Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.

Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros (ο συνομιλητής του ΓΑΠ), η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο !!!

Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας «Επενδυτής» στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών).

Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.

Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.

Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους “Σύμβολο” του νομού Καβάλας. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ.

Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου (U 235), στην διεθνή αγορά το έτος 1998 ήταν 20.000 δολάρια το γραμμάριο!

O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών κ. Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών.

Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του.

Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και συγκεκριμένα:

1.Λιγνίτης:
Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.

2.Αλουμίνιο:
Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.

3.Βωξίτης:
Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.

4.Μαγγάνιο:
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.

5.Νικέλιο:
Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.

6.Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
7.Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

8.Χρωμίτης:
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.

9.Ουράνιο:
Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και αναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτασμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσουν στο μέλλον και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου.

ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ:
Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.

Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την «εύφλεκτη πίσσα». Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.

Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής.

Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.

Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα.

Επίσημη δήλωση του καθηγητή πυρηνικής φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κυρίου Παπαστεφάνου, αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:

«Από παλιά διέβλεπα ότι, όπως και στην υπόθεση των κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο, έτσι και στην υπόθεση του ουρανίου, ίσως να μην δόθηκαν ποτέ στις ελληνικές κυβερνήσεις τα πλήρη αποτελέσματα των γεωλογικών ερευνών που έκαναν στην Δράμα και τη Θράκη οι Αμερικανοί ερευνητές !!!»

Αρχίζοντας από το περίφημο ΟΣΜΙΟ (σκληρό, άμορφο, μεταλλικό χημικό στοιχείο της ομάδος του λευκοχρύσου) που εντοπίζεται, σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, σε μεγάλες μάλιστα ποσότητες, στα Ίμια και γενικώς στο Αιγαίο ΜΑΣ. Και διερωτώμεθα γιατί οι προηγούμενες αλλά και η νυν πολιτική ηγεσία της Χώρας, σιωπούν επί του θέματος.

Η Ελλάδα επίσης μόνο από το απόθεμα του »μεθανίου» που έχει στην μια άκρη μόνο της Κρήτης φτάνει για 10.000 χρόνια τα αυτοκίνητα του πλανήτη γη να τα τροφοδοτεί με καύσιμα δωρεάν.

Υπάρχουν βάσιμες υποψίες και για άλλα «περίεργα» και πανάκριβα συστατικά στο υπέδαφός μας, όπως το ΟΣΜΙΟ, ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ, κ.ά. για τα οποία η έρευνα συνεχίζεται. Ουσιαστικά πρόκειται για 10.000 τόνους Όσμιο και 100.000 τόνους Κόκκινο υδράργυρο !!!

ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, η Ελληνική Πολιτεία

Ήταν 20 τ’ Απρίλη του 1941 όταν ο αρχηγός της ελληνικής στρατιάς Ηπείρου Μακεδονίας, στρατηγός Τσολάκογλου υπέγραφε μαζί με τον φασίστα στρατηγό Ντίτριχ την παράδοση της Ελλάδας και διάλυσε τον ταχτικό στρατό.

Μια βδομάδα μετά, όταν ο χιτλερικός στρατός έμπαινε στην Αθήνα, επίλεκτα στελέχη του φασιστικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου υπό τον στρατηγό Καβράκο, πολιτικοί άνδρες των αστικών κομμάτων, μα και πνευματικοί άρχοντες του τόπου έσπευσαν με τεμενάδες να υποδεχτούν τους ναζιστές.

Ο Ν. Πλαστήρας καλούσε το λαό με επιστολή του να συνεργαστεί με τους κατακτητές: «Είμαι της γνώμης ότι πρέπει να γίνει κυβέρνησις φιλογερμανική, για να καταστήσωμεν ολιγώτερον οδυνηράν την ήτταν. Αυτό πρέπει να γίνη και αν ακόμη θα ηξεύραμε ότι ο πόλεμος θα ετελείωνε και μετά τινας μόνον μήνας με τελείαν ήτταν του άξονος (όπερ απίθανον)» Να σημειωθεί ότι αυτό το γράμμα στάλθηκε την 21 Απρίλη 1941, κι ενώ οι Γερμανοί είχαν περάσει τη Λάρισα και κατέβαιναν προς την Αθήνα.

Ο δήμαρχος της Αθήνας, Πλυτάς, έστειλε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Χίτλερ, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη «όλων των Αθηναίων προς τον ενδόξων Φύρερ του Γερμανικού λαού».

Η εφημερίδα “Εστία” στις 29-4-1941 έγραψε: «Ο πόλεμος ετελείωσε διά την Ελλάδα. Θα νικήσει ο Αξων”. Την ίδια μέρα ο Τσολάκογλου διοριζόταν Πρωθυπουργός και την επαύριο 30-4-1941 μόλις τρεις μέρες μετά την είσοδο των φασιστών στην Αθήνα, η κυβέρνηση των δωσίλογων με εξέχοντα μέλη τον κοσμήτορα της θεολογικής σχολής Λούβαρι,-(μεταπολεμικά χρημάτισε πρόεδρος της Εταιρείας Γερμανο-Ελληνικής Φιλίας)- τους στρατηγούς Σπηλιωτόπουλο, Μπάκο, Κατσιμήτρο, Μουτούση, Δεμέστιχα κ.α. Όλοι αυτοί ήταν στον εμφύλιο δεινοί κομμουνιστοφάγοι .

Όμως ένα αναπάντεχο γεγονός-ίσως η πρώτη πράξη αντίστασης-προκάλεσε μια αναταραχή στην ορκωμοσία. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος αρνήθηκε να ορκίσει την κυβέρνηση των δωσίλογων. Μα η κρίση αυτή ξεπεράστηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Χρύσανθος καθαιρέθηκε, η Ιερά Σύνοδος κρύφτηκε, και ο πρόθυμος Δαμασκηνός αναδείχτηκε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Όρκισε την «κυβέρνηση» και έγραψε σε μήνυμά του προς τον ελληνικό λαό: «Ουδέν έχομεν να ωφεληθώμεν εξ οιωνδήποτε αποπειρών και προκλήσεων εναντίον των Αρχών κατοχής. Διά τούτο πάντες οφείλομεν, αφιερωμένοι εις την παραγωγικήν εργασίαν, ν’ αναμείνουμε την ώρα της ειρήνης, εγκαρτερούντες και πιστεύοντες εις τον δικαιοκρίτην Θεόν»

Αμέσως μετά την ορκωμοσία πρώτη-πρώτη η «σεβαστή» σύγκλητος του Πανεπιστημίου της Αθήνας έστελνε συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο οποίο ανέφερε:

«Η Σύγκλητος του Εθνικού Πανεπιστημίου χαίρουσα επί τη συγκροτήσει της Εθνικής Κυβερνήσεως υποβάλλει τα θερμά αυτής συγχαρητήρια διά τήν είς τάς στιβαράς χείρας της Υμετέρας εξοχότητος ανάθεσιν την προεδρίας αυτής.» Και διαβεβαίωναν ότι εντασσόταν «παρά το πλευρόν είς το εξόχως Μέγα Πατριωτικόν αυτής έργον».

Το “Ελεύθερον Βήμα” 2-5-1941 έκανε λόγο για «κοινότητα συμφερόντων Ελλάδας και δυνάμεων του Άξονα» και ότι « με τον τερματισμόν του πολέμου ήρθησαν πλέον οι φραγμοί οι οποίοι εχώριζαν τον Ελληνικόν λαόν με τους αντιπάλους του».

Στις 7-5-1941 ο Τσολάκογλου κάλεσε σε σύσκεψη όλους τους αρχηγούς των αστικών κομμάτων. Στην σύσκεψη αυτή πήραν μέρος: ο Πάγκαλος, ο Γονατάς, ο Οθωναίος, ο Μάξιμος, ο Τσαλδάρης, ο Παπανδρέου, ο Κανελλόπουλος, ο Μερκούρης, ο Πεσματζόγλου, ο Ράλλης, ο Δηλιγιάννης, ο Βελέντζας κ.α.

Στην επίσημη ανακοίνωση που βρήκε μετά την σύσκεψη διαβάζουμε:

«Ο κ. πρωθυπουργός ήκουσε μετά προσοχής τας γνώμας των ανδρών τούτων, αφού εξέθεσε την κατάστασιν και τας ακολουθητέας κατευθύνσεις της κυβερνήσεως Πάντες αναγνώρισαν ότι η Κυβέρνησις Ανάγκης είναι επιβεβλημένον να υποστηριχθή εκ μέρους πάντων των Ελλήνων άνευ επιφυλάξεων και ειλικρινώς»[...]

«…και διεκήρυξαν το χάσμα, το οποίον χωρίζει την Ελλάδα από την κυβέρνησιν των εν Κρήτη εγκατασταθέντων φυγάδων. Πολλοί εξ αυτών εξεδήλωσαν τον ζωηρόν αποτροπιασμόν των, διότι οι φυγάδες ούτοι δε συνεταύτισαν τας τύχας των με τον ελληνικόν Λαόν, τον οποίον, εκτός της συμφοράς του πολέμου, απεγύμνωσαν διά της αφαιρέσεως του Δημοσίου Χρήματος».

Δηλαδή, οι παραπάνω πολιτικοί, αφού στήριξαν δημόσια την κυβέρνηση των Γερμανών στην Ελλάδα, έκαναν δήθεν και τον τιμητή στους υπόλοιπους της αστικής τάξης, που έφυγαν απ’ τη χώρα κατακλέβοντας και το δημόσιο ταμείο.

Η “Ακρόπολις” 15-5-1941 ονόμαζε “το δεύτερον όχι”, τον πρώτο νόμο των δωσίλογων δηλαδή την τιμωρία με θάνατο όσων έκαναν ή θα έκαναν αντίσταση στους Γερμανούς. Και η “Καθημερινή : “Καλώς συνετάγη” ο νόμος που τιμωρεί με θάνατο τους Έλληνες υπηκόους όσοι μετέχουν σε πολεμικές εχθροπραξίες κατά των Γερμανών. Και τα “Καθημερινά Νέα” στον τίτλο τους ονόμαζαν “Αίσχος” την αντίσταση των πατριωτών της Κρήτης στις ορδές του Χίτλερ».

Συμπερασματικά, το ουσιαστικό επιχείρημα, το άλλοθι του δωσιλογισμού ήταν ότι πρόσφερε συνεργασία στους φασίστες κατακτητές στο όνομα ακριβώς του πατριωτισμού!

Ήταν επόμενο ένα μέρος του αστικού πολιτικού και επιστημονικού κόσμου, καθώς και διάφορα κατακάθια της κοινωνίας, αλλά και τεταρτοαυγουστιανοί, να αναλάβουν την επάνδρωση των τομέων του αστικού κράτους για να διαχειριστεί και να υπερασπιστεί άμεσα – και κυρίως μακροπρόθεσμα – την εξουσία της τάξης του. Αυτή την ανάγκη την αναγνώριζε ολόκληρος ο αστικός πολιτικός κόσμος. Γι’ αυτό ακριβώς επικρότησε τη δημιουργία των κατοχικών κυβερνήσεων ως εθνική ανάγκη. Γι’ αυτό ακριβώς και ο αστικός Τύπος τις στήριξε.

Aπόσπασμα απο άρθρο του Ιουλιανού

Θεοφανώ, µια γυναίκα – δηλητήριο

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση γυναίκας στην εξουσία είναι η αυτοκράτειρα Θεοφανώ, η οποία έδρασε στο δεύτερο ήµισυ του 10ου µ.Χ. αιώνα στην Κωνσταντινούπολη. Οι πληροφορίες που έχουµε για την καταγωγή της είναι συγκεχυµένες και αόριστες. Κάποιοι χρονικογράφοι της εποχής την αναφέρουν ως κόρη ευγενούς, ενώ µια άλλη, επικρατέστερη άποψη τη θέλει να κατάγεται από τη Λακωνία. Μάλιστα, φέρεται ο πατέρας της να ήταν ένας Κρατερός, που διατηρούσε ταβέρνα στην Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο, τεκµηριωµένα ιστορικά κανείς δεν µπορεί να µας βεβαιώσει για την καταγωγή αυτής της τόσο ιδιαίτερης και επικίνδυνης αυτοκράτειρας.

Η ιστορία αυτή της γυναίκας αρχίζει από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της να αποκτά τροµερό ενδιαφέρον, µια και στα δεκαέξι της, το έτος 957, βρέθηκε ντυµένη νύφη στο πλάι ενός πολύ δηµοφιλούς στην εποχή του αυτοκράτορα, του Ρωµανού. Έτσι συµπεραίνουµε ότι η Θεοφανώ πρέπει να γεννήθηκε περί το 941. Για το πώς γνωρίστηκαν ο πορφυρογέννητος Ρωµανός µε τη νεαρή Θεοφανώ υπάρχουν δυο απόψεις. Η πρώτη σχετίζεται µε το τυπικό που ακολουθούνταν τις περισσότερες φορές σε παρόµοιες περιπτώσεις, όπως µας είναι γνωστό από τη βυζαντινή εθιµοτυπία που σχετιζόταν µε τους βασιλικούς γάµους. Σύµφωνα µε αυτήν την εκδοχή, η νεαρή εντοπίστηκε και επιλέχτηκε ανάµεσα από µια σειρά υποψήφιων νυφών από τους ειδικούς απεσταλµένους του παλατιού. Σε αυτήν την περίπτωση το µοναδικό κριτήριο, αφού αποκλειόταν ο γάµος πολιτικής ή άλλης σκοπιµότητας, αποτελούσε η οµορφιά της νύφης. Έτσι, αφού συνέλεγαν τις ωραιότερες υποψήφιες, οι άνθρωποι του παλατιού οργάνωναν έναν διαγωνισµό οµορφιάς, κατά τον οποίο ο αυτοκράτορας διάλεγε την ωραιότερη κατά την προτίµησή του νύφη.

Η δεύτερη εκδοχή, που θεωρείται λιγότερο ορθόδοξη, αλλά εξίσου πιθανή, είναι να τη γνώρισε ο ίδιος ο Ρωµανός στην ταβέρνα του πατέρα της, µιας και ο νεαρός αυτοκράτορας ήταν γνωστός για τη ροπή του προς τις διασκεδάσεις και την αδυναµία του προς το ωραίο φύλο. Θρυλείται δε ότι η Θεοφανώ υπήρξε εκπάγλου καλλονής. Παρά το γεγονός ότι η υποψήφια νύφη έπρεπε να είναι ευγενούς καταγωγής, για τα ήθη της αυτοκρατορικής αυλής δεν ήταν ασυνήθιστο να γίνονται εξαιρέσεις, όταν το σήκωνε η περίσταση.

Στην περίπτωσή µας η Θεοφανώ, καθώς φαίνεται, έγινε δεκτή τόσο από τους γονείς του Ρωµανού όσο και από τους αυλικούς δίχως κανένα πρόβληµα. Έτσι το 957, τη µέρα των αυτοκρατορικών γάµων, η Κωνσταντινούπολη γιόρταζε ξέφρενα στους δρόµους επευφηµώντας το νεαρό ζευγάρι που έκλεβε το ενδιαφέρον ακόµα περισσότερο για την οµορφιά του, καθώς και ο Ρωµανός φηµιζόταν για την αθλητική παρουσία του. Στον γάµο παρευρίσκονταν ο πατέρας του γαµπρού και αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Ζ’ µαζί µε τη γυναίκα του Ελένη, πλαισιωµένοι από τις πέντε κόρες τους. Διπλά στην εκθαµβωτική νύφη έστεκε ο κατά πέντε µόλις έτη µεγαλύτερος Ρωµανός, ολόξανθος, αρρενωπός, το όνειρο όλων των κοριτσιών της πρωτεύουσας που είχαν την τύχη να τον αντικρίσουν ή να συνδεθούν στενότερα µαζί του.

Η τελετή λοιπόν αυτή του διαδόχου του θρόνου Ρωµανού µε τη δεκαεξάχρονη Θεοφανώ που τελέστηκε στον ναό του Αγίου Στεφάνου στην Κωνσταντινούπολη, υπήρξε η αρχή της πραγµάτωσης των φιλοδοξιών της νεαρής κοπέλας, που ζούσε µέσα στο µεγαλείο ενός πραγµατικού ονείρου.

Προς τον θρόνο

Έναν χρόνο αργότερα και ενώ η Θεοφανώ απολάµβανε τις ανέσεις του γυναικωνίτη κι ο Ρωµανός µια σειρά από εξωσυζυγικές σχέσεις, ήρθε η εγκυµοσύνη και η γέννηση του πρώτου τους παιδιού. Το αρσενικό νεογέννητο δεν ήταν άλλος από τον µετέπειτα Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο Β’, ο οποίος θα ελάµβανε και την επωνυµία Βουλγαροκτόνος. Με την έλευση του παιδιού η Θεοφανώ έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον θρόνο.

Δίχως να είναι επιβεβαιωµένο αλλά και δίχως να υπάρχει κάποια µαρτυρία που να την αθωώνει, ο αυτοκράτορας και πεθερός της Κωνσταντίνος ο Ζ’ απεβίωσε κάτω από µυστηριώδεις και αδιευκρίνιστες συνθήκες. Στο Βυζάντιο οι δηλητηριάσεις, αν και δεν ήταν µόδα, δεν ήταν και άγνωστες. Υποψίες πάντως υπάρχουν εξαιτίας του ότι η Θεοφανώ είχε τη δυνατότητα και να προµηθευτεί ένα αποτελεσµατικό δηλητήριο και να εξασφαλίσει τη σιωπή, είτε µε χρήµατα είτε µε άλλους αποτελεσµατικούς τρόπους. Αυτό δε που ενισχύει τις υποψίες σε βάρος της σχετικά με τον αδιευκρίνιστο θάνατο του πεθερού της, είναι οι μετέπειτα εξελίξεις.

Μετά τη στέψη του άντρα της ως αυτοκράτορα του Βυζαντίου η Θεοφανώ στρέφεται αποφασιστικά εναντίον της υπόλοιπης οικογένειας του πεθαμένου αυτοκράτορα, αρχής γενομένης από τις αδελφές του Ρωμανού. Χρησιμοποιώντας την επιρροή της στον σύζυγο της, τον πείθει τελικά ότι η ζωή του παλατιού δεν ταιριάζει στις αδελφές του, δεν τις κάνει ευτυχισμένες και καλύτερα για αυτές θα ήταν να βρουν τη γαλήνη που τους λείπει σε ένα μοναστήρι προσευχόμενες. Φαίνεται από τα αποτελέσματα πως η γοητεία της έχει επίδραση στον σύζυγο γιατί μετά τις ικεσίες των αδελφών, οι οποίες δίχως τη θέλησή τους οδηγούνταν στο μοναστήρι, ούτε τα παρακάλια της μητέρας του Ρωμανού, Ελένης, έπιασαν τόπο. Έτσι οι πέντε κόρες του πιθανότατα δολοφονημένου Κωνσταντίνου Ζ’ στέλνονται υπό την εποπτεία του Πατριάρχη Πολύευκτου σε μοναστήρι, όπου κουρεύονται και κλείνονται σε κελί φυλακισμένες κανονικά.

Κατόπιν η Θεοφανώ περιόρισε την πεθερά της Ελένη στα ιδιαίτερα διαμερίσματά της αφήνοντάς τη να θρηνεί τον χαμό του άντρα της και τη δυστυχία των κοριτσιών της. Ο Ρωμανός όχι μόνο δεν προβληματιζόταν για τις πράξεις της συζύγου του, αλλά τη γέμιζε πλούτη αδειάζοντας το ταμείο του κράτους. Επίσης αυτό που έδειχνε να τον ενδιαφέρει περισσότερο δεν ήταν η διοίκηση της αυτοκρατορίας όσο οι απολαύσεις και οι ακολασίες, στις οποίες επιδιδόταν με όλο του το είναι. Έτσι οι κρατικές υποθέσεις είχαν περάσει στα χέρια ενός Ιωσήφ Μπρίκα, στον οποίο όμως δεν άσκουσε καμιά επιρροή η φιλόδοξη και μάλλον επικίνδυνη αυτοκράτειρα.

Στο μεταξύ, αυτό που την είχε εξαντλήσει ήταν οι συνεχόμενες εγκυμοσύνες της: τέσσερα παιδιά σε έξι χρόνια γάμου. Πράγμα που την εμπόδιζε αντικειμενικά να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες της και να ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα για εξουσία που τη διακατείχε.

Γυναίκα - δηλητήριο

Τελικά ο νεαρός αυτοκράτορας πέθανε αιφνιδίως και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, όπως ακριβώς και ο πατέρας του. Οι αιτίες του θανάτου από κάποιους αποδόθηκαν στον έκλυτο βίο, ωστόσο ο Λέων Διάκονος έγραψε ότι «οι περισσότεροι υποψιάζονται ότι το δηλητήριο του το έδωσαν από τον γυναικωνίτη», φωτογραφίζοντας τη Θεοφανώ. Ο θάνατος του αυτοκράτορα έφερε στο προσκήνιο το θέμα της διαδοχής, που έκλινε περισσότερο προς τον Ιωσήφ Μπρίκα, μια και το παιδί του Ρωμανού ήταν ακόμα βρέφος. Ωστόσο, η Θεοφανώ κατάφερε να επαναφέρει στην Κωνσταντινούπολη τον εξαιρετικά δημοφιλή στρατηγό Νικηφόρο Φωκά με το πρόσχημα της ανάθεσης της άμυνας του βασιλείου. Κατάφερε, παρά τις δυσκολίες που ενέσκηψαν, να παντρευτεί τον Νικηφόρο Φωκά προκειμένου να βγάλει από τη μέση τον Ιωσήφ Μπρίκα. Τελικά ο Νικηφόρος Φωκάς έπεσε κι αυτός θύμα της Θεοφα-νούς, αυτήν τη φορά όχι με δηλητήριο, αλλά με οργανωμένο δολοφονικό σχέδιο, στο οποίο πρωταγωνίστησε ο ανιψιός του Ιωάννης Τσιμισκής, εραστής της αυτοκράτειρας.

Μετά τη δολοφονία του Φωκά, τον Δεκέμβριο του 970, ο Πατριάρχης Πολύευκτος αρνήθηκε να στέψει αυτοκράτορα τον Τσιμισκή αν δεν εξόριζε πρώτα τη Θεοφανω Έτσι η σατανική Θεοφανώ προδόθηκε τελικά από τον εραστή της Ιωάννη Τσιμισκή και βρέθηκε για έξι χρόνια εξόριστη στην Αρμενία. Στην Κωνσταντινούπολη επανήλθε όταν ανέβηκε στον θρόνο ο γιος της Βασίλειος. Ωστόσο, παρέμεινε πια ικανοποιημένη με τις ανέσεις του γυναικωνίτη, δίχως να ενδιαφερθεί ξανά με την πολιτική.

Κύριε Δικαστά.

Σ’ άκουσα τις προάλλες να κραυγάζεις για Δ΄ Ράιχ. Δεν σου άρεσε το πολυνομοσχέδιο για τη δικαιοσύνη και διαμαρτυρόσουν εντόνως. Φωνασκούσες. Διαρρήγνυες τα ιμάτιά σου. Προειδοποιούσες για «αγώνες». Άφηνες να εννοηθεί ότι τέτοιο «πραξικόπημα» δεν θα περάσει.

Σε ξανάκουσα τώρα. Ίδιοι κρωγμοί. Ίδιες υλακές. Ίδια ουρλιαχτά. Τώρα απειλείται το εισόδημά σου.

Λοιπόν κύριε Δικαστά, εξουσιαστά της 3ης εξουσίας, σου ‘χω άσχημα νέα.

Σε έχουμε πάρει είδηση. Δεν πείθεις κανέναν. Το αντίθετο. Προκαλείς το λαό. Σκούζεις κατόπιν εορτής και χωρίς αιδώ.

Τόσον καιρό πού ήσουνα; Τώρα εξανίστασαι; Τώρα που σ’ ακούμπησε η λάβα; Πού ήσουνα όταν το ηφαίστειο βρυχήθηκε; Πού ήσουνα όταν έγινε η έκρηξη; Τι έκανες όταν η λάβα ξεχύθηκε; Τι έπραξες όταν οι άλλοι καίγονταν;

Να σου πω εγώ:
Λούφαξες!
Οχυρώθηκες πίσω από το δημοσιοϋπαλληλίκι σου. Αγνόησες την κοινωνία. Έγραψες στα παλαιότερα των υποδημάτων σου τον κοσμάκη. Σφύριξες αδιάφορα μπροστά στην παρακμή. Κι έγινες ουσιαστικά μέρος της.

Έχεις μακρά παράδοση σε υπεκφυγές κύριε δικαστά. Τυφλός, κωφός και βουβός όταν αντιμετωπίζεις τις άλλες εξουσίες (της τετάρτης συμπεριλαμβανομένης), ξιφουλκείς μόνο όταν θίγονται τα κεκτημένα σου. Τα προνόμιά σου. Η συντεχνία σου.

Ακόμη κι η υποτιθέμενη αντίσταση στη χούντα των συναδέλφων σου, δεν ήταν παρά μια φούσκα. Κατεστάλη το Σύνταγμα με χρήση βίας, άνθρωποι φυλακίζονταν, εξορίζονταν, βασανίζονταν και οι «ήρωες» συνάδελφοί σου τρωγόπιναν με τους συνταγματάρχες. Και μόλις ο δικτάτορας ακούμπησε το δικαστικό σώμα … Θαύμα! Θαύμα! Αντίσταση! Εκ του ασφαλούς. Χωρίς ν’ ανοίξει μύτη. Και με ανταμοιβή, αργότερα, μια Προεδρία Δημοκρατίας.

Παραδέξου το κύριε δικαστά. Τα ‘χεις καλά με τους πολιτικούς. Στις ίδιες λέσχες ανήκετε. Κολιοί από το ίδιο βαρέλι είστε. Αυτοί σου εξασφαλίζουν μια καλή μετάθεση, αυτοί σου δίνουν μια καλή προαγωγή, αυτοί διορίζουν το παιδί σου στο δημόσιο, αυτοί αυξάνουν το μισθό σου (αυτό το τελευταίο βέβαια το κάνεις και μόνος σου, ξέρεις εσύ). Όταν λοιπόν υποβάλλουν αντιλαϊκά νομοσχέδια, όταν περνάνε αντικοινωνικούς νόμους, όταν παραβιάζουν το Σύνταγμα, εσύ κάνεις το κορόιδο. Έχεις και πρόχειρη την απάντηση-καραμέλα. Έχεις έτοιμη τη δικαιολογία: «Δεν νομοθετώ εγώ … εγώ απλώς εφαρμόζω τους νόμους που ψηφίζει η Βουλή. Οι εξουσίες είναι ανεξάρτητες. Τα παράπονά σας στους πολιτικούς». Υποκρισία και των γονέων…

Σε ρωτώ κύριε δικαστά:

Όταν ποινή δις εις θάνατον για ειδεχθή εγκλήματα μετατρέπεται σε 25 χρόνια φυλάκισης, τι ακριβώς σκέφτεσαι;

Όταν προφυλακιστέοι ή τελεσίδικα καταδικασμένοι δεν περνάνε ούτε λεπτό στα σίδερα, λόγω «ασθενείας» τι σου περνάει από το μυαλό;

Όταν ισοβίτης καταδικασμένος για εσχάτη προδοσία, αποφυλακίζεται λόγω «ανηκέστου βλάβης της υγείας του» και μετά πάροδο πολλών ετών ζει και βασιλεύει, πώς αισθάνεσαι;

Όταν υπόδικος που δεν εκρίθη ύποπτος φυγής, την κοπανάει για το εξωτερικό τι έχεις να πεις;

Όταν αυτός που σκοτώνει τοκογλύφο τρώει ισόβια, ενώ χιλιάδες τοκογλύφοι ρημάζουν ζωές ανενόχλητοι τι κάνεις;

Όταν ο αστυνομικός των 800 ευρώ σκοτώνεται (κυριολεκτικά) να συλλάβει εμπόρους θανάτου, συμμορίτες και μισανθρώπους και τα δικαστήρια τους αφήνουν ελεύθερους να συνεχίσουν το «έργο» τους με τι μούτρα κυκλοφορείς στον κόσμο;

Όταν με το πρόσχημα της «αποσυμφόρησης των φυλακών», των «αδειών κρατουμένων» και άλλων ψευτοκοινωνιολογικών φληναφημάτων, αμετανόητοι εγκληματίες επιστρέφουν στην ενεργό δράση πώς κοιμάσαι τα βράδια;

Όταν ο ηρωικός συνάδελφός σου δέχεται πιέσεις (sic), απειλές και επιθέσεις, διώκεται και μετατίθεται δυσμενώς, πώς τον αντικρίζεις;

Όταν μετά την αποκάλυψη παραδικαστικών κυκλωμάτων, μοιράζονταν εξοντωτικές ποινές για ψύλλων πηδήματα πώς το άντεξες;

Όταν οι κωλυσιεργίες παραγράφουν αδικήματα και η απονομή δικαιοσύνης γίνεται με απαράδεκτη καθυστέρηση που ωφελεί τους ενόχους και εξουθενώνει τους αθώους πώς το επιτρέπεις;

Όταν όλες οι κινητοποιήσεις εργαζομένων κρίνονται «παράνομες και καταχρηστικές» εκτός από τις αποχές (sic) δικαστών, δικηγόρων και των δικαστικών υπαλλήλων πώς σου φαίνεται;

Όταν το Σύνταγμα καταστρατηγείται, η εθνική (λαϊκή) περιουσία εκχωρείται και η εθνική κυριαρχία μηδενίζεται, αλλά τα Μνημόνια κρίνονται νόμιμα πως το δικαιολογείς;

Κι άλλα πολλά μπορώ να σε ρωτήσω κύριε δικαστά. Δεν χρειάζεται όμως. Ο λαός έχει διαμορφώσει γνώμη. Σε πληροφορώ λοιπόν ότι αυτός ο λαός, ο εντολέας σου (περιττό να σου θυμίσω ότι κατά το Σύνταγμα η εξουσία σου πηγάζει από το λαό και ασκείται υπέρ αυτού) είναι πια πολύ πιθανό να σου αφαιρέσει την εξουσία και να την πάρει στα χέρια του. Να την ασκήσει ο ίδιος. Υπάρχουν «αποχρώσες ενδείξεις». Η συχνότητα περιστατικών αυτοδικίας αυξάνεται.

Αυτό κύριε εξουσιαστά, το ξέρεις καλά, θα είναι η αρχή του τέλους. Όλων μας. Όταν ο λαός αναλαμβάνει την απόδοση δικαιοσύνης, η οργανωμένη κοινωνία έχει καταρρεύσει. Τα πράγματα αγριεύουν. Δεν σκοτώνει κανείς μόνο τον ληστή της περιουσίας του ή τον βιαστή της κόρης του. Η βία γενικεύεται. Στήνονται ικριώματα. Γκιλοτίνες. Πάσσαλοι. Ακολουθούν απαγχονισμοί. Αποκεφαλισμοί. Ανασκολοπισμοί. Επί δικαίους και αδίκους.

Η Δικαιοσύνη είναι αρχή. Είναι ιδέα. Είναι θεσμός. Και κατήντησε τσίρκο. Και υπεύθυνος είσαι εσύ. Εσύ ο λειτουργός της και κανένας άλλος. Κρυβόμενος ή διαπλεκόμενος, άνοιξες τον ασκό του Αιόλου.

Κύριε δικαστά προλαβαίνεις ακόμα.

Σταμάτα να σκούζεις για τα οφίκια και τα αργύρια. Βάλε τις φωνές για κάθε αδικία.

Την επόμενη φορά που θ’ ακούσεις κάποιο ανερμάτιστο υπαλληλάκι που τοποθετήθηκε υπουργός Δικαιοσύνης να επαναλαμβάνει τις γνωστές φανφάρες περί ανάγκης αποσυμφόρησης των φυλακών με δικαιολογία τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των εγκλείστων, βάλε τις φωνές. Φώναξέ του ότι η λογική λέει να χτιστούν κι άλλες φυλακές. Δεν υπάρχει (ακόμη) νόμος που να λέει ότι ο αριθμός των σωφρονιστικών ιδρυμάτων πρέπει να είναι πεπερασμένος. Βάλε τις φωνές όταν τρομερά εγκλήματα υποβιβάζονται σε πλημμελήματα. Βάλε τις φωνές να καταργηθεί το έκτρωμα που προβλέπει να αφήνεται ελεύθερος εγκληματίας επειδή «δεν το ’ χει ξανακάνει». Βάλε τις φωνές όταν «νόμιμοι» οικονομικοί δολοφόνοι στραγγαλίζουν τον φτωχό. Βάλε τις φωνές για τη μπότα του κατακτητή που πάτησε την ιερή γη μας. Άσε τις δημοσιοσχεσίτικες διαρροές του τύπου «δικαστικοί κύκλοι εξέφρασαν επιφυλάξεις» για το θεαθήναι.

Βάλε τις φωνές μαζί μου. Μαζί μας.
Βάλε τις φωνές.
Αλλιώς η λαϊκή οργή θα σαρώσει. Τους πάντες και τα πάντα.

Από το Aristidisdikeos

Τουαρέγκ-ΟΙ «ΚΟΥΡΔΟΙ» ΤΗΣ ΣΑΧΑΡΑΣ

Οι Τουαρέγκ μπορεί να είναι στα μυαλά όλων όσοι έχουν ακούσει το όνομά τους αναπόσπαστα δεμένοι με τη Σαχάρα, αλλά πατρίδα οργανωμένη σε δικό τους κράτος δεν έχουν. Ζουν στην Αλγερία, στον Νίγηρα, στο Μάλι και σε δύο μεθοριακές ζώνες της νοτιοδυτικής Λιβύης και του Βορρά της Μπουρκίνα Φάσο.

Μοιάζουν σ’ αυτό με τους Κούρδους. Είναι εκατομμύρια, αλλά είναι διασκορπισμένοι σε μια τεράστια έκταση της ερήμου χωρίς δική τους χώρα. Τώρα, ίσως αυτό να αρχίζει να αλλάζει σταδιακά, καθώς τα δύο τρίτα του εδάφους του Μάλι βρίσκονται στα χέρια των εξεγερμένων Τουαρέγκ.

Ολες οι πόλεις του βόρειου τμήματος του Μάλι, αρχής γενομένης από το θρυλικό στα μυθιστορήματα των αρχών του περασμένου αιώνα Τιμπουκτού, βρίσκονται στα χέρια των ανταρτών Τουαρέγκ. Παράδοξη φαινομενικά εξέλιξη, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι στον Βορρά ζουν μόλις 1,3 εκατ. άνθρωποι – μόνο το ένα δέκατο δηλαδή των 13,2 εκατομμυρίων που ζουν στο νότιο κομμάτι του Μάλι, το οποίο βρίσκεται όμως όχι στην έρημο, αλλά στην τροπική υποσαχάρια Αφρική.

Το όνομα «Αζαουάντ» αρχίζει να εμφανίζεται στον διεθνή Τύπο. Είναι το όνομα με το οποίο οι Τουαρέγκ αποκαλούν τις περιοχές του Μάλι που ελέγχουν.

Υπάρχουν τρία κινήματα, ένοπλα, φυσικά, που δραστηριοποιούνται εκεί. Το πρώτο είναι λαϊκών καταβολών, μια παρεφθαρμένη μορφή των κλασικών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Ονομάζεται Εθνικό Κίνημα για την Απελευθέρωση του Αζαουάντ – MNLA από το ακρωνύμιό του στα Γαλλικά, καθώς το Μάλι ήταν γαλλική αποικία. Τα άλλα δύο είναι ισλαμιστικά. Το ένα αποκαλείται Ανσάρ Εντίν και το άλλο AQMI – από τα αρχικά της ονομασίας Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μαγκρέμπ.

Οσο και αν ακούγεται παράξενα, η ανατροπή του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι στη Λιβύη από τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους με τη χρήση της στρατιωτικής μηχανής του ΝΑΤΟ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αποσταθεροποίηση του… Μάλι!

Αυτό οφείλεται στο ότι χιλιάδες σκληροτράχηλοι πολεμιστές Τουαρέγκ βρίσκονταν στην υπηρεσία του Καντάφι, ο οποίος υποσχόταν να τους βοηθήσει να φτιάξουν δικό τους κράτος. Μόλις το ΝΑΤΟ άρχισε την επίθεση κατά της Λιβύης, οι Γάλλοι συμβούλευσαν τους Τουαρέγκ να γυρίσουν στις χώρες τους. «Πήραμε όσο χρόνο χρειαζόταν για να εξοπλιστούμε καλά και κατόπιν διασχίσαμε την έρημο για να φύγουμε από τη Λιβύη», εξομολογείται στη γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» ένας από αυτούς.

Ο οπλισμός τους ήταν πολύ βαρύς για τα αφρικανικά δεδομένα. Ιδίως η κατοχή κινητών εκτοξευτήρων πολλαπλών πυραύλων οδήγησε τους Τουαρέγκ του Μάλι σε αλλεπάλληλες στρατιωτικές νίκες επί των κυβερνητικών στρατευμάτων από τις αρχές αυτού του χρόνου. Οι πόλεις του Βορρά έπεφταν η μία μετά την άλλη στα χέρια των ανταρτών, αποκαλύπτοντας παράλληλα πόσο σαθρή ήταν η κυβέρνηση του προέδρου Αμαντού Τουμανί Τουρέ, η οποία χαρακτηριζόταν από εκτεταμένη διαφθορά και ανικανότητα.

Σε συνδυασμό με την ενδημική στα αφρικανικά κράτη έλλειψη οικονομικών πόρων και την απροθυμία των στρατιωτών του Νότου του Μάλι να πηγαίνουν να πολεμούν στη Σαχάρα, στο βόρειο τμήμα της χώρας τους, όπου ήταν παντελώς ξένοι και αντιμετωπίζονταν ως κατακτητές από τον τοπικό πληθυσμό, η κατάσταση επιδεινωνόταν διαρκώς. Οι στρατιωτικές ήττες και απώλειες πολλαπλασιάζονταν. Η δυσαρέσκεια γενικευόταν.

Μέσα στο κλίμα αυτό το στρατιωτικό πραξικόπημα που εκδηλώθηκε την 21η Μαρτίου 2012 στην πρωτεύουσα Μπαμακό έγινε δεκτό σχεδόν με ανακούφιση, παρόλο που διέκοπτε μια εικοσαετή συνεχή πορεία δημοκρατικής διακυβέρνησης, πράγμα πολύ σπάνιο για την Αφρική.

Η χούντα όμως δεν μπορεί να σταματήσει τους Τουαρέγκ. Το Μάλι είναι αδύνατον να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση. Η πιο λογική λύση θα ήταν να παραχωρηθεί γρήγορα αυξημένη αυτονομία στο Αζαουάντ, πριν οι εξελίξεις στο στρατιωτικό πεδίο οδηγήσουν σύντομα στην πλήρη απόσχιση και ανεξαρτητοποίησή του. Καμία γειτονική χώρα δεν θα αναγνωρίσει ένα ανεξάρτητο Αζαουάντ, καθώς αυτό θα είναι προάγγελος της απόσχισης εδαφών από την Αλγερία, τον Νίγηρα, τη Λιβύη, τη Μαυριτανία, την Μπουρκίνα Φάσο – κάτι που ίσως μετατρέψει την πατρίδα των Τουαρέγκ σε χαίνουσα πληγή αιματοκυλίσματος επί δεκαετίες…

ΝΙΓΗΡΙΑ
Ειρηνοποιοί για… πλιάτσικο

Στρατιωτική επέμβαση στο Μάλι εξετάζει η Οικονομική Κοινότητα των Κρατών της Δυτικής Αφρικής (CEDEAO), με επικεφαλής τη Νιγηρία, καθώς οι μεγάλες χώρες δείχνουν απρόθυμες να εμπλέξουν τον ΟΗΕ σε μια τέτοια περιπέτεια – πόσω μάλλον που όσες σφαγές και να γίνουν στο Μάλι, δεν απειλούνται κατά κανέναν τρόπο σημαντικά συμφέροντά τους. Από εκεί και πέρα όμως το παρελθόν των αφρικανικών ειρηνευτικών αποστολών, όπου λόγω πληθυσμιακού μεγέθους και στρατιωτικής ισχύος πρωτοστατεί η Νιγηρία, προκαλεί ανησυχίες. Οπως έδειξαν οι αποστολές στη Λιβερία και τη Σιέρα Λεόνε τη δεκαετία του 1990, οι Αφρικανοί «κυανόκρανοι» πρωτίστως… λεηλατούν, αρπάζουν, καταστρέφουν, βιάζουν, σφάζουν τους τοπικούς πληθυσμούς αντί να τους σώζουν.

Από το Εθνος