Μέχρι εδώ!

Τα Μ.Μ.Ε αποκάλυψαν  ότι ο κ. Α. Σαμαράς, με τον αναπληρωτή πρόεδρο του Δ.Σ. της GAZPROM, Alexey Miller, συζήτησαν για τη ΔΕΠΑ και τη ΔΕΣΦΑ, στο πρωθυπουργικό γραφείο, μόνοι -δίχως μεταφραστή- «για να μη διαρρεύσουν πληροφορίες».  Προσωπικά, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην ακεραιότητα του κ. Αντώνη Σαμαρά, αλλά μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι δικαιολογημένα καχύποπτο απέναντι στην πολιτική εξουσία, γενικώς. Έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να παρευρεθεί, έστω και για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, στην κορυφαία αυτή συνάντηση για τα άμεσα οικονομικά συμφέροντα της χώρας, τουλάχιστον ο κ. Χατζηδάκης, ο οποίος είναι άνθρωπος εμπιστοσύνης. Το τετ α τετ του πρωθυπουργού με τον Alexey Miller, χωρίς κανέναν μεταφραστή παρόντα, έδωσε την ευκαιρία για απαράδεκτα υπονοούμενα - όπως ότι ο κ. Αντώνης Σαμαράς «παζαρεύει» πίσω από κλειστές πόρτες, με ό,τι αυτό σημαίνει, και ότι η διαπλοκή ακόμη διαφεντεύει την πολιτική ελίτ της χώρας.

Πριν από λίγες μέρες μάθαμε πως παραιτήθηκαν από τα αξιώματά τους ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ κ. Τ. Αθανασόπουλος, ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών, κ. Γ. Μέργος, και ο γ.γ. υπουργείου Βιομηχανίας, Σ. Ευσταθόπουλος.  Ο κ. Τ. Αθανασόπουλος ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, ενώ ο κ. Γ. Μέργος και ο κ. Σταθόπουλος ήταν μέλη του διοικητικού συμβουλίου την περίοδο που υπογράφτηκε η σύμβαση για το Αλιβέρι με τη ΜΕΤΚΑ του κ. Β. Μυτιληναίου.  Η παραίτησή τους έγινε δεκτή από τον υπουργό Οικονομικών, κ. Στουρνάρα, επειδή τους ασκήθηκε δίωξη σε βαθμό κακουργήματος από τον αντιεισαγγελέα πρωτοδικών Αθήνας, Αριστείδη Κορρέα. 

Ο εισαγγελέας ισχυρίζεται ότι ζημίωσαν το Δημόσιο – την εταιρεία Δ.Ε.Η - με 100 εκατομμύρια ευρώ. Οι τρεις εμπλεκόμενοι – ηχηρά ονόματα του οικονομικού κατεστημένου - θα αναγκαστούν να αποδείξουν ενώπιον δικαστή ότι δεν υπήρξε ζημιά για το Δημόσιο και φαντάζομαι ότι οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι θα τους έχουν ήδη διαβεβαιώσει ότι έχουν την αμέριστη υποστήριξή τους – με ό,τι αυτό σημαίνει αυτόν τον ταραχώδη καιρό που κανείς δεν γνωρίζει ποιο κόμμα θα κυβερνά τη χώρα σε λίγους μήνες. Το γεγονός και μόνο χτυπά κουδούνια προειδοποιητικά σ' όποιον διορισμένο υπογράφει ιδιωτικοποιήσεις ή συμβάσεις του Δημοσίου με ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι κύριοι που διορίζονται διαχειριστές δημοσίου πλούτου, σε μια περίοδο μάλιστα που η Ελλάδα προσβλέπει στις ιδιωτικοποιήσεις και προσδοκά τη συνεργασία του Δημοσίου με ιδιωτικά συμφέροντα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι καιροί άλλαξαν κι ότι, αν δεν προασπιστούν στο ακέραιο το δημόσιο συμφέρον, με απόλυτη διαφάνεια, θα οδηγηθούν σε δικαστικές περιπέτειες.

Και μέσα σ' αυτή την εκρηκτική ανατροπή, που επικρατεί σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, (όπου μαθητής του 2ου Δημοτικού πηγαίνοντας στο σχολείο κατέρρευσε μπροστά στα μάτια άλλων μαθητών αλλά και γονέων, για να αποδειχθεί πως είχε να φάει δύο ημέρες) έχουμε και τον ευφυέστατο και ευρηματικό κ. Ευ. Βενιζέλο που δεν το βάζει κάτω. Υπόσχεται σε 700.000 άνεργους 430 ευρώ μηνιαίο μισθό. Άλλος ένας κομψός τρόπος να υπονοηθεί, πλαγίως, πως «λεφτά υπάρχουν». Πρέπει, επιτέλους, να σταματήσουμε να ανεχόμαστε σιωπηρά τα ίδια και τα ίδια από τους ίδιους που επιμένουν να μας οδηγούν στα δικά τους μονοπάτια που κρύβουν μονάχα ύπουλες παγίδες. Ο ισχυρισμός μιας κάστας ανθρώπων πως αυτοί που μας έφεραν στον γκρεμό αυτοί και θα μας σώσουν, επειδή δεν υπάρχουν άλλοι, μπάζει από παντού.

Το ψάρι που βρώμισε, η καλή νοικοκυρά δεν το μαγειρεύει, το πετάει στα σκουπίδια.  

Του Τάσου Μελετόπουλου