Ζίζεκ

Ο Σλοβένος φιλόσοφος Σλαβόι Ζίζεκ βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, μετά την φράση του «όσοι δεν υποστηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ θα πάρουν εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τα γκουλάγκ». Η Νέα Δημοκρατία καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει τον Ζίζεκ.


Μπορεί να μην είμαι φιλόσοφος ούτε να έχω αυτό το βεληνεκές αλλά διαφωνώ με τον Σλαβόι Ζίζεκ.

Όσοι δεν υποστηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάνε στα γκουλάγκ. Όσοι δεν υποστηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκτελεστούν επί τόπου.

Σοβαρά τώρα, η βλακεία στην πολιτική ζωή του τόπου και στην κοινωνία –μετά την χρεοκοπία- έχει φτάσει στον ουρανό.

Η ταπεινή μου γνώμη είναι πως αυτό οφείλεται, κυρίως, στην μη απονομή δικαιοσύνης.

Η πολιτική και οικονομική ελίτ δεν θέλει να χάσει κανένα από τα προνόμιά της, οπότε τα σκιάζει όλα η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά.

Επίσης, οφείλεται στη λούμπεν ομάδα από χωροφύλακες που έχει κυριαρχήσει μέσα στη Νέα Δημοκρατία. Ακόμα και οι νεοδημοκράτες έχουν φρικάρει.

Βέβαια, γι’ αυτά έχουν ευθύνες και οι Έλληνες ψηφοφόροι. Ψήφισαν.

Και φτάσαμε στο σημείο, δια της απομόνωσης μιας φράσεως ενός διάσημου σύγχρονου φιλόσοφου –αν και είναι ολοφάνερο το σκωπτικό ύφος του Ζίζεκ-, να γίνεται πόλεμος ανακοινώσεων.

Αν θυμηθούμε τη δεκαετία του ’90, θα διαπιστώσουμε πως τότε υπήρχε μεγαλύτερη ανεκτικότητα.

Δείτε κάποια από τις τηλεοπτικές εκπομπές της Μαλβίνας Κάραλη και αναλογιστείτε αν θα μπορούσαν να υπάρξουν ανάλογες εκπομπές σήμερα. Αποκλείεται. Αυτός, άλλωστε, είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν σατιρικές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση.

Αν ζούσε σήμερα η Μαλβίνα Κάραλη και έκανε τηλεόραση, θα την πυροβολούσαν ή θα την έτρεχαν κάθε μέρα στα δικαστήρια.

Υπάρχει μια προσπάθεια να επιβληθεί σιωπή. Και όλοι να μιλάνε «σοβαρά». Ακόμα κι αν κάνεις σατιρικό σχόλιο, χιούμορ ή πλάκα, κινδυνεύεις οι φράσεις σου να ερμηνευτούν κυριολεκτικά ή να διαστρεβλωθούν.

Αυτό δεν συμβαίνει μόνο με πολιτικά πρόσωπα ή με διανοούμενους. Συμβαίνει με όλους.

Πριν από λίγα χρόνια, σε ένα κείμενο για τη Γιουροβίζιον είχα γράψει –μεταξύ άλλων εμφανώς τερατωδών σαρκαστικοειρωνικοσατιρικών σχολίων- πως «η γλυκερή μπαλάντα της Αρμενίας σε οδηγεί στο συμπέρασμα πως η γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους ήταν απόλυτα δικαιολογημένη» και πως «Η Γερμανία πέρσι έστειλε ένα τραγούδι country και φέτος συμμετέχει με swing – αποδεικνύεται πως κακώς διεκόπη τόσο πρόωρα ο ανηλεής βομβαρδισμός της Δρέσδης».

Αν έγραφα σήμερα αυτά τα σχόλια, είναι βέβαιο πως θα υπήρχαν πολλοί που θα με καλούσαν να απολογηθώ ή θα ζητούσαν την καταδίκη μου. Καλά, μπορεί να το κάνουν και τώρα. Η βλακεία δεν έχει χρόνο.

Κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην Ελλάδα. Και η κατάσταση χειροτερεύει διαρκώς.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η αφηρημένη σκέψη γεννήθηκε μεν στην Ελλάδα αλλά
εδώ και πάρα πολλά χρόνια- στην Ελλάδα δεν παράγεται αφηρημένη σκέψη.

Μπορεί ο Καστοριάδης και ο Αξελός να ήταν Έλληνες αλλά τα μυαλά τους «ανέπνευσαν» και δημιούργησαν στη Γαλλία. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί αυτό.

Η αφηρημένη σκέψη στην Ελλάδα έχει σταλθεί εδώ και χρόνια στα γκουλάγκ.

Η Ελλάδα δεν έχει σήμερα έναν φιλόσοφο του βεληνεκούς του Σλαβόι Ζίζεκ.

Δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να έχει Ζίζεκ. Μόνο κάτι κρατικοδίαιτους διανοούμενους που περιμένουν την επιχορήγηση.

Πάντως, το καλό είναι πως τώρα κάποιοι θα ανακαλύψουν τον Ζίζεκ, και μπορεί να διαβάσουν τα βιβλία του. Πραγματικά, είναι απολαυστικός. Εντελώς τρελοκομείο. Σαν αρχαίος Έλληνας. Ο Διογένης θα τον γούσταρε τρελά.

Είναι κάπως περίεργο αλλά ο Ζίζεκ είναι πιο Έλληνας από τους σύγχρονους Έλληνες.

(Μετά τον Ζίζεκ, να διαβάσετε και τον Λακάν. Απόλαυση. Και να φύγετε από την Ελλάδα. Για να πάρετε ανάσα. Η Ελλάδα μποχάει.)

(Πάντως, αν γίνει ταινία η ζωή του Σλαβόι Ζίζεκ, θα τον παίξει Έλληνας. Ο Ζακ Γαλιφιανάκης.)

Του Πιτσιρίκου