Χαμογελάστε !!!! Επιβάλετε ..... Ι

- Μπαμπά, γιατί παντρεύτηκες την μαμά;
- Απορείς και εσύ παιδί μου ε;;;

- Πήγε με άλλον. Δεν το αντέχω, θα πηδήσω από το μπαλκόνι...
- Τι λες μωρέ μ@λκα; Κέρατα έβγαλες, όχι φτερά!!!

-Θες να πάρω τίποτα friskies για το σκυλί σου;
-Ρε μάνα το ξέρω ότι δεν την συμπαθούσες, αλλά χωρίσαμε πέρυσι..

Το ότι απέναντι από το τζάμι των διαδρόμων του γυμναστηρίου υψώνεται αγέρωχο το Pizza Hut, είναι σαφώς συνωμοσία, έτσι;

-Αστυνομικέ διευθυντά,κατασχέσαμε 50 κιλα κοκαΐνη
-Τι μου λετε;40 κιλα κόκα;
-Μαλιστα.35 ολόκληρα κιλα κυριε διευθυντά
-ΕΥΓΕ

-Κύριε Jumbo πώς σας φαίνεται η πρότασή μας για τη νέα διαφήμιση του καταστήματός σας;
-Όχι παιδιά, κάτι σε πιο γελοίο έχετε;

Αγαπητέ γείτονα, όταν λέμε πως στολίζουμε για τα Χριστούγεννα τα σπίτια, δεν εννοούμε πως το σπίτι σου θα είναι ευδιάκριτο απο άλλον πλανήτη.

Δηλώσεις στα καλλιστεία :
* Έχω ύψος 1,75 ---> Είμαι 1,51 xωρίς τακούνια.
* Έχω εργαστεί σε δημόσιες σχέσεις ---> Δούλευα μπαργούμαν σε κWλάδ*κο .
* Σπουδάζω μπαλέτο ---> Χορεύω Παρασκευές και Σάββατα σε σκυλάδικο.
* Έχω κάνει μαθήματα πιάνου ---> Το πιάνο με "ω" στο τέλος.
* Μιλάω ισπανικά ---> Με τα βυζι@ μου .
* Σπουδάζω δημοσιογραφία ---> Με π*δάei ο αρχισυντάκτης του καναλιού .
* Στον ελεύθερο χρόνο μου κάνω ιππασία ---> Αλλά οχι σε άλογα .
* Έχω τελειώσει οικιακή οικονομία ---> Ειδικότητά μου να κλείνω σπίτια...

Παρεξηγήθηκε η άλλη που την ρώτησα πόσο πάει ο χορός ενώ έχει στολίσει το μπαλκόνι σαν κωλομπαρο.

Το κακό όταν χωρίζεις είναι που παίρνει τα β@ζιά μαζί της.

Αδικία …Τωρα με το κρυο δεν ειναι σωστο εσας η ρ@γα να γινεται καγκελο και εμας να μας μικραινει το πουλι...

-Καλησπέρα θα κάνουμε ένα αλκοτέστ. Έχετε πιεί;
-Οχι αλλά πάω επίσκεψη στα πεθερικά, κάνε κάτι ρε ψηλέ να με κρατήσεις.. 

Οι πουτ@νες οι κάλτσες το πρωί στο συρτάρι όλες φαίνονται μαύρες. Μετά στη δουλειά αρχίζουν και εκδηλώνονται: μπλε η μια, καφέ η άλλη. 

-Συγγνώμη πρώτη μου φορά στο Σύνταγμα. Για να βγω Μοναστηράκι;;
-Ευθεία στην Ερμού...
-Πόση ώρα με τα πόδια;;
-10 λεπτά μόνος, κανά 3ωρο με γυναίκα... 

-Πως κάνεις τέτοια κόλπα μωρό μου αφού έχεις πάει μόνο με 2?
-Βλέπω τσόντες
-Κι εγώ βλέπω champions league αλλά δεν παίζω μπάλα σαν το Messi.

Ο άλλος έβγαλε το ένα σκυλί Αρετή και το άλλο Νεφέλη τα παιδιά του λογικά τα ονόμασε Λάσσυ και Ρέξ. 

Ανέβασα selfie τους κοιλιακούς μου και πάτησε like το σουβλατζίδικο... 

Οταν μιλαει ενας ποδοσφαιριστης μαζι με ενα μοντελο,δακρυζει το λεξικο Μπαμπινιωτη!!!!
Μπαίνω για μπάνιο , κοιτιέμαι στον καθρέφτη , ρουφάω κοιλιά, βαζω την πετσέτα μπέρτα και κάνω ελικοπτεράκι με το πουλί. Πανέτοιμος να σώσω τον κόσμο.

Δεν τα πολυπιστεύω αυτά, αλλά άκουσα ότι η Πάολα άρχισε να φωνάζει λίγο πριν το σεισμό
Βρέχει. Ζευγαράκι τρέχει αγκαλιά. Δεν έχουν ομπρέλα. Δεν τους νοιάζει. Φιλιούνται. Φτάνουν σπίτι. Βγάζουν παπούτσια. Μουσκεμένες κάλτσες. Ποδαρίλα.

-Πες μου κάτι ρομαντικό
-Η κ@λάρα σου είναι σαν καρδούλα

Μια δασκάλα δεν συμπαθούσε καθόλου ένα μαθητή της......

Πριν από πολλά χρόνια σε ένα Δημοτικό σχολείο της Αμερικανικής επαρχίας υπήρχε μια δασκάλα. Το όνομα της ήταν κυρία Τόμπσον.

Την πρώτη μέρα της καινούργιας σχολικής χρονιάς, στάθηκε μπροστά από τα παιδιά της πέμπτης τάξης, τους συστήθηκε και στη συνέχεια τους είπε ένα μεγάλο ψέμα. Όπως και οι περισσότεροι άλλωστε δάσκαλοι, κοίταξε τους μαθητές της και τους είπε ότι τους θα τους αγαπάει και θα τους προσέχει όλους το ίδιο.

 

Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, γιατί εκεί στην μπροστινή σειρά, κάθονταν ένα μικρό αγόρι, ο Τέντυ Στάλλαρντ.

 

Η κυρία Τόμπσον είχε παρατηρήσει τον Τέντυ από την προηγούμενη χρονιά και δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα. Δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά, δεν συμμετείχε στην τάξη, τα ρούχα του ήταν συνέχεια βρώμικα και σίγουρα δεν έκανε όσο συχνά έπρεπε μπάνιο.

 

Ο Τέντυ ήταν ένα παιδί που την δυσαρεστούσε όποτε τον έβλεπε για αυτό και απολάμβανε τις στιγμές που σχημάτιζε με τον κόκκινο στυλό της τα τεράστια Χ στα τετράδια του, έσβηνε τα λάθη του ή βαθμολογούσε με 6 και με 5 τις εργασίες του.

Στο σχολείο, όπου δίδασκε η κυρία Τόμπσον, ήταν υποχρεωμένη να ελέγχει το παρελθόν όλων των παιδιών που υπήρχαν στη τάξη της. Ακόμη και του μικρού Τέντυ. Έτσι όταν άνοιξε τα αρχεία του, την περίμενε μια μεγάλη έκπληξη.

Ο δάσκαλος που είχε τον Τέντυ στην πρώτη τάξη του Δημοτικού έγραφε για αυτόν: «Ο Τέντυ είναι ένα υπέροχο παιδί όλο χαμόγελο. Είναι οργανωτικός, μελετηρός και έχει καλούς τρόπους. 

 

Είναι μια έμπνευση για τα παιδιά που βρίσκονται γύρω του.»

Η δασκάλα που είχε τον Τέντυ στη Δευτέρα Δημοτικού έγραφε: «Είναι εξαιρετικός μαθητής, τον συμπαθούν πολύ οι συμμαθητές του αλλά ο ίδιος μοιάζει πολύ προβληματισμένος επειδή η μητέρα του πάσχει από μια ανίατη ασθένεια και η ζωή στο σπίτι του πρέπει να είναι πολύ δύσκολη.»

 

Η δασκάλα που τον δίδαξε στην Τρίτη Δημοτικού έγραφε: «Ο θάνατος της μητέρας του του στοίχισε πολύ. Ο ίδιος προσπαθεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί, αλλά ο πατέρας του δεν του δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον. Η άσχημη κατάσταση στο σπίτι θα τον επηρεάσει πολύ σύντομα, αν δεν αλλάξει

γρήγορα κάτι.»

Ο δάσκαλος του Τέντυ στην Τετάρτη Δημοτικού έγραφε: «Ο Τέντυ έχει παραιτηθεί και δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το σχολείο. Δεν έχει πολλούς φίλους και πολλές φορές κοιμάται στην τάξη.»

 

Η κυρία Τόμπσον συνειδητοποίησε το πρόβλημα και αισθάνθηκε ντροπή για τον εαυτό της. Αισθάνθηκε ακόμη χειρότερα, όταν όλοι οι μαθητές της, της έφεραν χριστουγεννιάτικα δώρα τυλιγμένα με αστραφτερά περιτυλίγματα και όμορφες κορδέλες. Όλοι, εκτός από τον Τέντυ. Το δικό του δώρο ήταν αδέξια τυλιγμένο σε ένα βρώμικο, καφέ χαρτί που μάλλον πριν ήταν η σακούλα ενός παντοπωλείου.

 

Η κυρία Τόμπσον δυσκολεύτηκε να το ανοίξει. Τα περισσότερα παιδιά γέλασαν όταν έβγαλε από μέσα ένα βραχιόλι που είχε φτιάξει ο ίδιος μεσπάγκο και πέτρες αλλά και ένα ανοιχτό, μισογεμάτο μπουκάλι με άρωμα. Σηκώθηκε από τη θέση της και σταμάτησε απότομα των γέλιο των παιδιών όταν φώναξε δυνατά πόσο πολύ της άρεσε το δώρο του. Στη συνέχεια φόρεσε το βραχιόλι και έριξε λίγο από το άρωμα στο χέρι της.

 

Ο Τέντυ έφυγε τελευταίος εκείνη τη μέρα από την τάξη. Βγαίνοντας από τη πόρτα γύρισε προς τη δασκάλα του και της είπε με θλιμμένη φωνή «Σήμερα κυρία μυρίζετε σαν τη μαμά μου!»

Η κυρία Τόμπσον έκλαψε πολύ εκείνη τη μέρα. Από τότε σταμάτησε να μαθαίνει τα παιδιά ανάγνωση, γραφή και αριθμητική. Αντ “αυτού, άρχισε να τα διδάσκει.

 

Αγαπούσε όλα τα παιδιά αλλά έδινε ιδιαίτερη προσοχή στον μικρό Τέντυ. Κάθε φορά που τον βοηθούσε στα μαθήματα του, το μυαλό του έμοιαζε να ζωντανεύει. Όσο περισσότερο τον ενθάρρυνε, τόσο πιο γρήγορα απαντούσε στις ερωτήσεις της. Μέχρι το τέλος του έτους, ο Τέντυ είχε γίνει ένα από τα πιο έξυπνα παιδιά της τάξης και, παρά το ψέμα της ότι θα αγαπούσε όλα τα παιδιά το ίδιο, ο Τέντυ ήταν πλέον και επίσημα ο αγαπημένος της.Την επόμενη χρονιά η κυρία Τόμπσον ανέλαβε πάλι την Πέμπτη Δημοτικού και έβλεπε τον Τέντυ μόνο στα διαλείμματα. Μια μέρα, προς το τέλος τουέτους, βρήκε ένα σημείωμα κάτω από την πόρτα του σπιτιού της. Το σημείωμα είχε την υπογραφή του Τέντυ και έγραφε: «Είσαστε ακόμη η καλύτερη δασκάλα που είχα ποτέ στη ζωή μου».

 

Έξι χρόνια μετά η κυρία Τόμπσον έλαβε άλλο ένα σημείωμα, αυτή τη φορά με το ταχυδρομείο. 

 

Ήταν πάλι ο Τέντυ και της έγραφε ότι είχε τελειώσει τρίτος σε βαθμό το Λύκειο, αλλά εκείνη ήταν ακόμη η καλύτερη δασκάλα που είχε ποτέ στη ζωή του.

Τέσσερα χρόνια μετά, πήρε άλλη μια επιστολή από τον Τέντυ. Της έγραφε ότι είναι δύσκολα στο Πανεπιστήμιο αλλά πολύ σύντομα θα έπαιρνε το πτυχίο του και με καλό βαθμό. Τέλειωσε το γράμμα του γράφοντας ότι ακόμη εκείνη είναι η καλύτερη και η πιο αγαπημένη του δασκάλα που είχε ποτέ.

 

Έπειτα από τέσσερα χρόνια άλλο ένα γράμμα από τον Τέντυ έκανε την εμφάνιση του στο ταχυδρομικό κουτί της κυρία Τόμπσον. Της έγραφε ότι αφού πήρε το πτυχίο του, αποφάσισε να προχωρήσει λίγο ακόμη τις σπουδές του. Τέλειωνε την επιστολή γράφοντας ότι παραμένει η καλύτερη και η αγαπημένη του δασκάλα.

 

Η κυρία Τόμπσον πήρε ακόμη ένα γραμμα από τον Τέντυ εκείνη την άνοιξη.Αλλά αυτή τη φορά το όνομα με το οποίο υπέγραφε,ήταν διαφορετικό: Δρ. Θίοντορ Φ. Στάλλαρντ. Της έγραφε ότι είχε βρει μια κοπέλα και επρόκειτο να την παντρευτεί. Της έλεγε ότι ο πατέρας του είχε πεθάνει μερικά χρόνια πριν και αναρωτιόταν αν θα μπορούσε εκείνη, να καθίσει στη θέση που κάθεται η μητέρα του γαμπρού.

 

Φυσικά εκείνη το έκανε.. Πήγε στο γάμο φορώντας στο χέρι εκείνο το βραχιόλι από πέτρες που τηςείχε κάνει δώρο ο Τέντυ και φορώντας το άρωμα που του θύμιζε τη μητέρα του. Την στιγμή που ο Δρ. Στάλλαρντ την αγκάλιασε της ψιθύρισε στο αυτί: «Σας ευχαριστώ, κυρία Τόμπσον, γιατί πιστέψατε σε μένα. Σας ευχαριστώ τόσο πολύ γιατί με κάνατε να αισθανθώ σημαντικός και μου δείξατε πως μπορώ να κάνω τη διαφορά». 

 

Η κυρία Τόμπσον με δάκρυα στα μάτια του απάντησε: «Τέντυ, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Εσύ είσαι αυτός που μου έμαθε ότι μπορώ να κάνω τη διαφορά. Δεν ήξερα πώς να διδάξω τους μαθητές μου μέχρι που σε γνώρισα.»

 

Προσπαθήστε να μην κρίνετε από το περιτύλιγμα και μην υποτιμάτε ποτέ μα ποτέ την δύναμη που έχετε και που μπορεί να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων γύρω σας.

alexiptoto.com

«Συνταγματική εκτροπή» μόνο όπου μας συμφέρει;

Ώστε έτσι, λοιπόν. «Συνταγματική εκτροπή»*, η μη καταβολή του 50% των αναδρομικών μισθών των δικαστών, που περικόπηκαν από την μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης, αλλά ξανακερδήθηκαν από το περιβόητο μισθοδικείο τους, κατά το «Γιάννης πίνει Γιάννης κερνάει»…

Κατά τα άλλα, όμως, για τους …ευαίσθητους στην τήρηση του Συντάγματος δικαστές, μόνο όσον αφορά στη διατήρηση των μισθών τους:

• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» το γεγονός ότι τα μνημόνια, που δένουν χειροπόδαρα τη χώρα μας στην ομηρία των δανειστών για 40 χρόνια ψηφίστηκαν με απλή πλειοψηφία από τη Βουλή και όχι με την αυξημένη των 180 βουλευτών, που επιτάσσει το Σύνταγμα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η διαθεσιμότητα και απόλυση χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, κατ’ επιταγήν της τρόικας των τοκογλύφων δανειστών, παρότι καλύπτεται η μονιμότητά τους από άρθρα του Συντάγματος.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η δραστική περικοπή των μισθών των υπόλοιπων δημοσίων υπαλλήλων – πλην δικαστικών και ενστόλων – παρότι και αυτοί «λειτουργοί της δημόσιας διοίκησης».
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» ο ΕΜΦΙΑ, ο πιο άδικος φόρος που απαλλοτριώνει την ιδιωτική περιουσία, παρότι αυτή προστατεύεται από το υπάρχον Σύνταγμα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, παρότι αυτή «την κληρονομήσαμε από τα παιδιά μας» και πρέπει να την παραδώσουμε ακέραια σ’ αυτά.
• Δεν αποτελούν «συνταγματική εκτροπή» οι φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και οι φοροαποφυγές των διάφορων Λάτσηδων που μέσω off shore εταιρειών καταφεύγουν σε φορολογικούς παραδείσους, όπως το Δουκάτο του Λουξεμβούργου, παρά το γεγονός ότι το Σύνταγμα προβλέπει ο καθένας προσφέρει στο κράτος ανάλογα με τη φοροδοτική του ικανότητα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων που ανατρέπει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας 30 τουλάχιστον χρόνων περί αντισυνταγματικότητας, μόνο και μόνο για συνεχίσει απρόσκοπτα την εισπρακτική της πολιτική η κυβέρνηση χαρατσώνοντας τους ιδιοκτήτες τους.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» η ανεργία του σχεδόν 30% του ενεργού πληθυσμού της χώρας, παρότι το δικαίωμα στην εργασία προστατεύεται από το Σύνταγμα.
• Δεν αποτελούν «συνταγματική εκτροπή» οι περικοπές των συντάξεων και των εφάπαξ παρότι οι ασφαλισμένοι προσέφεραν και το αίμα τους για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς ως τα βαθιά τους γεράματα.
• Δεν αποτελεί «συνταγματική εκτροπή» ότι «κουρεύτηκαν» δραστικά, μέσω του περιβόητου PSI τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Νοσοκομείων και των Πανεπιστημίων, αλλά και των μικροομολογιούχων, αλλά δόθηκαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια στις ιδιωτικές τράπεζες, που όχι μόνο δεν έχασαν, αλλά κέρδισαν κι από πάνω από την όλη επιχείρηση «σωτηρίας της χώρας»…

Αναφέρουμε αυτά τα – λίγα – παραδείγματα, χωρίς να θέλουμε να κραυγάσουμε μόνο «αιδώς Αργείοι» και χωρίς ασφαλώς να επιχαίρουμε για την περικοπή των μισθών των δικαστών. Ίσα – ίσα είμαστε υπέρ όχι μόνο της διατήρησης, αλλά και αύξησης των μισθών οποιουδήποτε εργαζόμενου.

Τα αναφέρουμε, όμως, για να καταδείξουμε και στους ίδιους τους δικαστές πως επιτέλους πρέπει να καταλάβουν ότι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα περί δικαιοσύνης όταν διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο. Όταν υπηρετούν μόνο τα «καλά και συμφέροντα». Όταν βάζουν το χέρι τους και συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να παγιωθεί η εντύπωση ότι – ακόμη και αυτό το ανεπαρκές και ταξικό Σύνταγμα – έχει μετατραπεί σε «κουρελού», όπως το κατάντησαν οι πολιτικοί ταγοί του συστήματος, που τώρα μάλιστα θέλουν να το αναθεωρήσουν προς το χειρότερο, ώστε να νομιμοποιήσουν τις πομπές τους και να υπηρετηθούν καλύτερα τα άνομα συμφέροντα που υπηρετούν.

Τα αναφέρουμε για να καταλάβουν και οι ίδιοι ότι όταν καίγεται το σπίτι του διπλανού τους, αργά ή γρήγορα η φωτιά θα τυλίξει και τα δικά τους…

  *Χαρακτηρισμός των πέντε δικαστικών ενώσεων για το «κούρεμα» των αναδρομικών τους σε επιστολή που απέστειλαν προς τους βουλευτές, προκειμένου να καταψηφίσουν τη σχετική τροπολογία.

Του Νίκου Πέρπερα

Η Ιστορία ως εργαλείο

Από το 2011 στα γαλλικά λύκεια διδάσκεται στο μάθημα της Ιστορίας: «Οι ολοκληρωτισμοί του 20ού αιώνα». 

 Εκ πρώτης όψεως αυτό το κεφάλαιο της Ιστορίας μοιάζει δημοκρατικό. Είναι όμως έτσι;  

Ο ναζισμός, ο φασισμός και ο κομμουνισμός, όλα είναι στο ίδιο κεφάλαιο. Αποτελούν μια ομοούσια και αδιαίρετη τριάδα. Και ο άριστος ο μαθητής δεν θα καταλάβει ποτέ γιατί η κομμουνιστική ΕΣΣΔ πολέμησε τόσο σκληρά τον ναζισμό. Στο σχολειό, όλοι πρέπει να παίρνουμε ως σωστό αυτό που λένε οι δάσκαλοι. Αν έχεις μια άλλη άποψη, όσο σωστή και να είναι, τότε μένεις στην ίδια τάξη. ‘Η θεωρείσαι ανεπίδεκτος μαθήσεως.

Ο γνωστός ιστορικός Ενζο Τραβέρσο υποστηρίζει πως αυτή η αντίληψη είναι ένα εργαλείο για να «νομιμοποιηθεί η θριαμβεύουσα Δύση». Δηλαδή ο μαφιόζικος αρπαχτικός καπιταλισμός να αποτρέψει ακόμα και την ελάχιστη κοινωνική αλλαγή. Και αυτά στη δημοκρατική Γαλλία που δεν αποκλείεται να μας δώσει μια ακροδεξιά κυβέρνηση με τη Μαρίν Λεπέν. 

Και κάτι προσωπικό. Εγώ υπήρξα άριστος μαθητής. Μου πήρε δεκαετίες να ξεμάθω ό,τι είχα μάθει στο σχολειό. Και ακόμα μένω έκπληκτος με το πόσα στραβά έχω στο μυαλό μου.

Αλλά δεν είναι μόνο το σχολειό. Είναι και οι κυριαρχούσες απόψεις της κοινωνίας. Αν πεις τη δική σου αλήθεια, που είναι διαφορετική από των άλλων, σε τρώει ο λύκος. Κατά κανόνα η άγνοια και η βλακεία είναι τα σίγουρα καταφύγια που έχουν οι άνθρωποι. Είναι πιο εύκολο να πιστέψεις έναν μύθο, από ό,τι να αναλύσεις την πραγματικότητα. Γιατί αυτό είναι επώδυνο. Προτιμούμε να έχουμε ψευδείς βεβαιότητες, γιατί αυτή είναι η άμυνά μας. Και ψηφίζουμε αυτά που ψηφίζουμε.

Ενας από τους μύθους που είχα εγώ στο μυαλό μου, όπως και πολλοί άλλοι, ήταν πως η απόβαση στη Νορμανδία και ο ρόλος των ΗΠΑ ήταν καθοριστικά για τη συντριβή του ναζισμού.Αν δούμε τα ακριβή ιστορικά στοιχεία, έχουμε εκπληκτικά ευρήματα. Να τα δούμε από κοντά. 

Το 1939 ο Χίτλερ κάνει μια χαψιά όλη την Τσεχοσλοβακία. Ο Ρούσβελτ λίγο αργότερα δηλώνει πως η χώρα του θα μείνει ουδέτερη σε αυτόν τον πόλεμο. Εναν χρόνο νωρίτερα ο εθνικός ήρωας των ΗΠΑ, ο Λίντμπεργκ -είχε διασχίσει με το αεροπλάνο του τον Ατλαντικό μόνος και χωρίς στάση- πήρε το υψηλότερο παράσημο από τα χέρια του ίδιου του Γκέρινγκ. Φιλοναζί ο ίδιος υποστηρίζει: «Οι ΗΠΑ πάνω απ’ όλα». Και προτιμούσε μια συμμαχία με την Αγγλία ή τη Γερμανία, ενάντια στην άθεη και βάρβαρη ΕΣΣΔ. Αλλά και ο Τρούμαν δεν πήγαινε πίσω. Την ίδια εποχή δηλώνει: «Αν δούμε πως η Γερμανία κερδίζει θα βοηθήσουμε τους Ρώσους. Αλλά αν η Ρωσία κερδίζει θα βοηθήσουμε τους Γερμανούς. Και αυτό για να σκοτωθούν μεταξύ τους όσο γίνεται περισσότερο».

Το 1941, τα ναζιστικά στρατεύματα πολιορκούσαν για έξι μήνες τη Μόσχα. Οι ΗΠΑ, πάντα ουδέτερες ακόμα και μετά την καταστροφή του στόλου τους στο Περλ Χάρμπορ. Επρεπε η ναζιστική Γερμανία να τους κηρύξει τον πόλεμο, σαν προσφορά στη σύμμαχο Ιαπωνία. Μεταξύ 1939-1941, οι ΗΠΑ δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Και έτσι υποχρεώθηκαν να μπουν στον πόλεμο. Οι μεγάλες δυνάμεις ένα πράγμα ξέρουν να κάνουν:  

Να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους την κατάλληλη στιγμή. 

Ηταν μια ευκαιρία για τις ΗΠΑ για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Και πήραν τη μερίδα του λέοντος και έγραψαν την Ιστορία όπως ήθελαν με βασικό γραφιά το Χόλιγουντ. Και η απόβαση στη Νορμανδία ήταν μια σημαντική μάχη, αλλά δεν κρίθηκε από αυτήν το τέλος του πολέμου.

Αυτό που έχει ξεχαστεί σήμερα είναι πως ο βασικός αιμοδότης εναντίον του ναζισμού ήταν η Σοβιετική Ενωση. Αν υπήρχε φιλότιμο ή δημοκρατία, θα έπρεπε σε κάθε χώρα της Ευρώπης να υπάρχει ένα μνημείο του στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού. Είχαν τους μισούς νεκρούς, από ό,τι είχαν όλοι οι σύμμαχοι μαζί. Και δυο φορές παραπάνω από ό,τι είχαν οι ναζί. Φυσικά εδώ δεν μιλάμε για αμάχους. Η μάχη στον Δνείπερο είχε εκατό φορές παραπάνω νεκρούς από ό,τι είχε η μάχη της Νορμανδίας.  

Ποιος τη θυμάται πια; 

Μόνο κάτι ενοχλητικοί τύποι που θέλουν να ανοίξουν τα στραβά τους, σε μια κοινωνία που είναι ευχαριστημένη με την τύφλα της.

Του Περικλή Κοροβέση

Σταθεροί στο δόγμα του ξεσκίσματος

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης ερευνάται, σύμφωνα με το δημοσίευμα της Real News, για εμβάσματα σε off shore ιδιοκτησίας του γύρω στα 1,6 εκατ. ευρώ, τα οποία σχετίζονται με μεσάζοντα σε προμήθεια ελικοπτέρων. Ο ίδιος μεταξύ άλλων απάντησε: «Προσωπικά, θα κάνω τις επιλογές μου ώστε να διευκολύνω την απρόσκοπτη λειτουργία του κόμματος, έως ότου λάμψει η αλήθεια. Πάντως στέλνω προς όλους το μήνυμα ότι είμαι εδώ, όρθιος και “έχουν γνώσιν οι φύλακες”».

Ο τέως πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος γίνεται πρωτοσέλιδο από το «Βήμα της Κυριακής», το οποίο αναφέρει: «Πώς από κατήγορος των φοροφυγάδων χρησιμοποιεί έναν δαίδαλο εταιρειών στο Λουξεμβούργο για να πληρώνει λιγότερους φόρους». Ο Δασκαλόπουλος απειλεί την εφημερίδα με αγωγή.

Η υπόθεση του Λουξεμβούργου ως καταφυγίου πολλών και σημαντικών με σκοπό τη φοροαποφυγή έχει σοβαρά πλοκάμια και στην Ελλάδα, όπου φαίνεται πως δεν είναι λίγοι οι «μεγιστάνες» που προτιμούν τη φοροασυλία από την καταβολή της δικής τους συνδρομής στη «σωτηρία της πατρίδας», την οποία οι ίδιοι έχουν αναθέσει εργολαβικά στην τρόικα.

Πολλοί άλλωστε εκ των «μεγιστάνων», με πρώτους και καλύτερους τους θεσμικούς εκπροσώπους τους, έχουν στο παρελθόν διατελέσει «κουκουλοφόροι» της τρόικας υποδεικνύοντάς της μέτρα φορολογικού και εργασιακού ξεσκίσματος των νομίμως φορολογουμένων – και των εργαζομένων στις επιχειρήσεις τους.

Παρακολουθώντας τα ξένα ΜΜΕ τους τελευταίους μήνες διαπιστώνουμε ότι οι αναφορές στους «ανέγγιχτους» και «μπαταχτσήδες» πλούσιους της Ελλάδας είναι πάμπολλες. Η βασική κατηγορία που τους απευθύνεται από ξένους πολιτικούς παράγοντες, οικονομολόγους και αναλυτές είναι ότι δεν έχουν συνεισφέρει ούτε κατ’ ελάχιστον στην τεράστια δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας, την οποία πληρώνουν εξ ολοκλήρου οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.

Είναι επίσης γνωστό, από δημοσίευμα του «Ποντικιού» το φθινόπωρο του 2011, ότι το ΔΝΤ έχει ορίσει τις τράπεζες, τα κόμματα και τα ΜΜΕ ως το «τρίγωνο της διαπλοκής», του οποίου το σπάσιμο θα πρέπει να είναι η αρχή για την εκ βάθρων αναδόμηση του ελληνικού συστήματος. Στην ίδια λογική έκτοτε κινήθηκαν άπειρες δημόσιες εκτιμήσεις.

Ωστόσο η τρόικα και η ελληνική κυβέρνηση παρέμειναν σταθερές στο δόγμα του ξεσκίσματος των οικονομικά αδύναμων, ενώ εξώθησαν σε χρεοκοπία πολύ μεγάλο μέρος των μικρομεσαίων. Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών το 2015 θα δώσει το τελειωτικό χτύπημα τόσο στη μικρή και μεσαία ιδιοκτησία όσο και στη δυνατότητα επιβίωσης των μικρομεσαίων.

Οι «τελευταίες» διευθετήσεις εκκρεμοτήτων του λήγοντος μνημονίου (ασφαλιστικό, ελεύθερες απολύσεις, πλειστηριασμοί κ.λπ.) θα προσθέσουν στον ωκεανό των ανέργων εκατοντάδες χιλιάδες νέους άνεργους αλλά και ξεσπιτωμένους, με αντίδοτο επιδοτούμενες θέσεις εναλλασσόμενης εργασίας.

Ήδη τα εγχώρια κοράκια απέχουν από τους πλειστηριασμούς περιμένοντας να πάρουν τα κατασχεμένα ακίνητα στο 30% της αξίας τους και οι διεθνείς γύπες (distress funds) ακονίζουν τα ράμφη τους για να ξεσκίσουν «κόκκινα» δάνεια και περιουσιακά στοιχεία χρεοκοπημένων επιχειρήσεων.

Παράλληλα με το δωρεάν πάρτι των κορακιών, θα ακολουθήσει το επόμενο μνημόνιο, το οποίο θα ολοκληρώσει την καταστροφή και τη μετατροπή της Ελλάδας σε υποσαχάρια αφρικανική χώρα, ώστε να πιάσουμε «επιτέλους» τον… πάτο που μας είχε υποσχεθεί ο κύριος Ράιχενμπαχ ως επικεφαλής της Task Force της Κομισιόν. Αυτή η διαδικασία ενδέχεται να ονομαστεί «ανάκαμψη», κατά τον ίδιο τρόπο που το προηγούμενο μνημόνιο ονομάστηκε… «success story».

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: Εξευτέλισε ο Ράμα τη σερβική ηγεσία μέσα στο Βελιγράδι

Ωραία την έφερε στην εθελόδουλη σερβική πολιτική ηγεσία ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα! Τους ξεφτίλισε και τους διέσυρε διεθνώς μέσα στο Βελιγράδι!  

Ο Αλβανός ηγέτης κατάλαβε ότι ο Σέρβος πρωθυπουργός Αλεξάνταρ Βούτσιτς είναι άτομο μηδαμινού πολιτικού βάρους και κάνει ό,τι απαιτούν οι Γερμανοί, από τη στιγμή που παρά την πρόκληση με τη σημαία της «Μεγάλης Αλβανίας» στον ποδοσφαιρικό αγώνα Σερβίας - Αλβανίας μέσα στο στάδιο της Παρτιζάν στο Βελιγράδι, δεν ματαίωσε το ταξίδι του Εντι Ράμα στη σερβική πρωτεύουσα, αλλά απλώς το ανέβαλε για είκοσι μέρες. Δεν είχε άλλωστε κλείσει ούτε μια εβδομάδα από την πολιτικοποδοσφαιρική πρόκληση, και αυτή η... πολιτική ιδιοφυΐα, ο Σέρβος πρωθυπουργός Βούτσιτς, έκανε σε δηλώσεις του την πρόβλεψη ότι η επίσκεψη Ράμα «θα είναι καλή και εποικοδομητική» προσθέτοντας πως «τα σερβικά συμφέροντα προστατεύονται από την αναβολή (σ.σ. για λίγες μέρες) της επίσκεψης του Εντι Ράμα»!!!  

Σε όλα μέσα έπεσε! Μιλάμε για τέτοιας υποστάθμης δουλόφρονα πολιτικό, ο οποίος είπε συνειδητά ψέματα ακόμη και για το αν ο Αλβανός πρωθυπουργός θα επισκεφθεί το Πρέσεβο, περιοχή στα νότια της Σερβίας όπου ζουν πολλοί Αλβανοί. Μια περιοχή όπου έχει υπάρξει πολλές φορές σερβοαλβανική εθνικιστική ένταση και έχουν λάβει χώρα αλλεπάλληλες βίαιες συγκρούσεις μεταξύ Σέρβων και Αλβανών. 

Η εφημερίδα «Πολίτικα» του Βελιγραδίου είχε γράψει προ εικοσαημέρου ότι ο Ράμα σχεδιάζει επίσκεψη στο Πρέσεβο, ενώ και ο Αλβανός πρεσβευτής στο Βελιγράδι είχε δηλώσει ότι ο Ράμα θα ήθελε να επισκεφθεί το Πρέσεβο.

Ο Βούτσιτς διέψευσε την είδηση, ισχυριζόμενος ότι η αλβανική αντιπροσωπεία δεν έχει ζητήσει κάτι τέτοιο. Φυσικά, ο Εντι Ράμα επισκέφθηκε βεβαίως και το Πρέσεβο. Η χαμερπής κυβέρνηση της Σερβίας του Βούτσιτς απλώς... δεν ανέφερε στην επίσημη ατζέντα την επίσκεψη του Αλβανού πρωθυπουργού στο Πρέσεβο! Μιλάμε για πολιτικούς καραγκιόζηδες που κυβερνούν στο Βελιγράδι!Εχουμε μάλιστα την υπόνοια ότι όλα ήταν προσχεδιασμένα για να ξεγελαστεί ο σερβικός λαός. Συμπεριλαμβανόμενης και της δήθεν οργής του προέδρου της Σερβίας, του υποτιθέμενου εθνικιστή Τόμισλαβ Νίκολιτς, ο οποίος αρνήθηκε να συναντηθεί με τον Εντι Ράμα μετά τις προκλητικές δηλώσεις του τελευταίου. Είκοσι μέρες πριν, η εφημερίδα του Βελιγραδίου «Βέτσερνιε Νόβοστι» είχε γράψει ότι ενδέχεται ο Ράμα να μη γίνει δεκτός από τον Νίκολιτς. Είκοσι μέρες πριν! Πώς να μην προκληθούν υποψίες σκηνοθεσίας;  

«Το Κόσοβο είναι ανεξάρτητο κράτος και αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα που δεν αλλάζει» δήλωσε αγέρωχα ο Αλβανός πρωθυπουργός μέσα στο Βελιγράδι και πρόσθεσε: «Θα ήταν καλύτερα για τη Σερβία να αποδεχθεί αυτό που αποδέχθηκαν δεκάδες χώρες, αναγνωρίζοντας την ανεξαρτησία του Κοσόβου»!

Ο Εντι Ράμα, έχοντας πλήρη επίγνωση της αθλιότητας των σημερινών Σέρβων πολιτικών και γνωρίζοντας ότι η σερβική ηγεσία είναι εντελώς υποταγμένη στη Γερμανία, έκανε κήρυγμα ανεξαρτησίας του Κοσόβου μέσα στη σερβική πρωτεύουσα! Τους υπέδειξε και ποια πολιτική πρέπει να ακολουθήσουν! 

Δυστυχώς, έτσι γίνεται πάντα όταν μια χώρα έχει δουλοπρεπή ηγεσία, όλοι την έχουν του κλώτσου και του μπάτσου. Κανείς δεν τη σέβεται. Ουσιαστικά, κανένας δεν της αναγνωρίζει εθνικά δικαιώματα. Η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ» το έγραψε ευθέως: 

«Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες με επικεφαλής το Βερολίνο είχαν ωθήσει στην οργάνωση μιας τέτοιας συνάντησης» του Αλβανού με τον Σέρβο πρωθυπουργό. Ξέροντας ότι ο Βούτσιτς είναι γερμανόδουλος, οι Αλβανοί της Σερβίας αποχαλινώθηκαν. Το τι έγινε στο Πρέσεβο κατά την υποδοχή του Εντι Ράμα από τους ομοεθνείς του, δεν περιγράφεται. «Καλωσόρισες, πρωθυπουργέ μας», «Το Πρέσεβο είναι Αλβανία», «Ολοι οι Αλβανοί υπό μία κυβέρνηση» ανέφεραν μερικά από τα πανό, κατά τη θριαμβευτική υποδοχή του Εντι Ράμα στο Πρέσεβο την Τρίτη το μεσημέρι.

Δουλική ηγεσία έχουν εκλέξει οι Σέρβοι, ας αντιμετωπίσουν τώρα τις συνέπειες της επιλογής τους.Το ότι έχουν γίνει πλέον «έθνος της καρπαζιάς» ελπίζουμε να τους βοήθησε ο Αλβανός πρωθυπουργός να το καταλάβουν. Δική τους είναι η χώρα, αυτοί αποφασίζουν. Εμείς απλώς σχολιάζουμε. 

Αν πάντως το όραμα του σερβικού λαού είναι τώρα πια να ενταχθεί όσο το δυνατόν συντομότερα στην ΕΕ, να ξέρουν οι Σέρβοι ότι τους περιμένουν πολύ μεγαλύτερες ταπεινώσεις και εξευτελισμοί.Οταν στις Βρυξέλλες ερωτήθηκε η εκπρόσωπος Τύπου της Κομισιόν αν θεωρεί προκλητικές της δηλώσεις του Ράμα, είχε εντελώς διαφορετική άποψη: Η ΕΕ «αναμένει οι δύο ηγέτες να επιδείξουν αποφασιστικότητα και πολιτική τόλμη έτσι ώστε να οικοδομήσουν εκ νέου τις σχέσεις Αλβανίας και Σερβίας» δήλωσε μεταξύ άλλων.  

Θα τους πατήσουν στον λαιμό τους Σέρβους οι Γερμανοί για να τους πάρουν στην ΕΕ, είναι το συμπέρασμα.

Του Γιώργου Δελαστίκ

Γιατί, είμαι αναξιόπιστος…

Δε μ΄ έχει ο κόσμος σε καμιά εκτίμηση ως δημοσιογράφο. Θεωρώ  και ως άτομο,  γιατί δεν μπορεί να μην μ΄ εκτιμά ως δημοσιογράφο και να μ΄ εκτιμά ως άτομο. Μ΄ έχει για φτύσιμο…

Αλλιώς ξεκίνησα την καριέρα μου. Με πρότυπα. Με συναδέλφους που ζυμώθηκαν στους αγώνες. Κάποιοι απ´ αυτούς σύρθηκαν στη φυλακή και την εξορία. Άλλοι,πρόσθεσαν το λιθαράκι τους στο οικοδόμημα τού Πολιτισμού. Κάποιοι φάγανε το ξύλο τής χρονιάς τους από τα φασισταριά τού Πλεύρη και τού Μιχαλολιάκου. Προσωπικά κρύφτηκα σε τάφο για να γλιτώσω, στην κηδεία τού Μάλλιου. Ο Φάτσης έμεινε σχεδόν σε κώμα μια βδομάδα στην Αθηναϊκή Κλινική. Πως όμως κατάντησα να είμαι σήμερα εγώ και το σινάφι μου τόσο αναξιόπιστοι στην ελληνική κοινωνία;

Κείνα τα χρόνια οι εφημερίδες υπηρετούσαν πολιτικές. Παίζανε ρόλο στη διαμόρφωση της Κοινής Γνώμης. Οι δημοσιογράφοι υπηρετούσαν πολιτικές κι΄ όχι συμφέροντα. Ο Μπότσης, ο Λαμπράκης, ο Παπαγεωργίου, ο Αθανασιάδης, ο Κόκκας, είχαν πολιτικές προτιμήσεις αλλά δεν ήταν …εργολάβοι δημοσίων έργων. Δεν είχαν μετοχές σε εταιρίες πληροφορικής. Δεν ήταν μέτοχοι σε εταιρίες τζόγου. Κι οι δημοσιογράφοι ζούσαν από τη γραφίδα τους. Ηταν κόλαφος για κάποιον δημοσιογράφο αν γινόταν γνωστό ότι είναι δημοσιοσχεσίτης!!  Τότε ήταν που γίνονταν  έρευνες από τις εφημερίδες,  για κρίσιμα θέματα. Οι συνεντεύξεις δινόταν πρόσωπο με πρόσωπο…

Όλα άλλαξαν από τη στιγμή που ο Μητσοτάκης έθεσε ως…προαπαιτούμενο,για νάσαι καναλάρχης, νάσαι καί εκδότης. Η ταφόπετρα στη Δημοκρατία. Ο απόλυτος συγκεντρωτισμός στα χέρια πέντε εκδοτών!

Στην Αμερική, μητρόπολη τού καπιταλισμού, αν έχεις έστω και μια μετοχή σ΄ ένα μέσον,  δεν έχεις τό δικαίωμα να συμμετέχεις και σε δεύτερο.  Εδώ ήρθανε τα πάνω κάτω…

Με το που έγιναν οι εκδότες καναλάρχες, σταμάτησε αυτόματα κάθε αναμέτρηση με το κατ΄ εξοχήν ανταγωνιστικό μέσον του Τύπου. Την τηλεόραση. Όποια μαλακία γουστάρανε,  μας τη σερβίριζαν από τα κανάλια τους,  χωρίς να υπάρχει σοβαρή κριτική. Φτάσανε ακόμα και καλλίπυγα μοντελάκια να παίζουν ρόλο δημοσιογράφου και να παίρνουν…συνεντεύξεις!

Όποιος περνούσε έξω από τη. πόρτα ενός καναλιού,  κι έγραφε το προσωπάκι του,  αναδεικνυόταν σε δημοσιογράφο! Η ευτέλεια έδωσε και πήρε με μοναδικό στόχο του κάθε εκδότη,  να χειρίζεται το παιχνίδι της εξουσίας για να,πάρει..εργολαβίες!Και γι΄ αυτό το σκοπό,  χρησιμοποιούσε σαν εργαλεία δημοσιογράφους,  πού δεν πέρασαν την βάσανο της δοκιμασίας για να κριθεί η επάρκειά τους. Ή άλλους,  «έγκριτους»,  καλοπληρωμένους κι έτοιμους να υπηρετήσουν αυτή τη φιλοσοφία.

Έτσι φτάσαμε πια σ΄ εφημερίδες πού δεν διαβάζονται. Ελάχιστα είναι τα κείμενα που μπορούν να προκαλέσουν την προσοχή του αναγνώστη και τούτο επειδή:Ενώ το επίπεδο του αναγνώστη αναβαθμίστηκε,  το επίπεδο του δημοσιογράφου πήρε την…άβυσσο.

 Έτσι κάπως στις πρόσφατες εξετάσεις στη ΝΕΡΙΤ,  για πρόσληψη δημοσιογράφων δόθηκαν μεταξύ άλλων οι πιο κάτω απαντήσεις:

Α.Ο Αλέξανδρος Παπάγος ήταν δικτάτωρ μαζί με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο το 1968…

Β.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πρωτόγινε Πρωθυπουργός το..1975!

Γ. Σημερινός Πρόεδρος της Ιταλίας είναι ο…Άλντο Μόρο!

Δ. Ο Ναπολέων Ζέρβας έδρασε στις..αρχές τού 20ου αιώνα!

Ε. Το 1821 απαγχονίστηκε ο… Παλαιών Πατρών Γερμανός στο Φανάρι!

ΣΤ. Δημοσιογράφος,  τεράστιας τηλεοπτικής εμπειρίας,  έγραφε καθ΄ υποτροπήν πώς…»επιμελείτε καθημερινή εκπομπή»…

Ε,  πως είναι δυνατόν ο κοσμάκης να μ΄ έχει σε εκτίμηση; Όταν τα γράφει καλύτερα από μένα στο ίντερνετ ο καθένας. Όταν είκοσι χρόνια τώρα δεν έχει γίνει ούτε ΜΙΑ έρευνα εφημερίδας για τα σκάνδαλα που έφεραν τη χώρα σ αυτό το χάλι.Όταν ακόμα και οι συνεντεύξεις παίρνονται με…email!!. Όταν ο κάθε καναλάρχης εκδότης έχει κι από μια εργολαβία; Όταν υπάρχει κανάλι πού ανήκει σε οφσόρ και διαθέτει ένα γραφείο με μιά..γραμματέα στη Λεμεσσό;

Τελικά..Ζητώ συγνώμη πού έγινα δημοσιογράφος. Αν και προσωπικά δεν αποκόμισα κανένα προσωπικό όφελος.

Του Αρη Σκιαδόπουλου

Από πού τα παίρνει ο τραπεζίτης;

 

Μετά την «επιτυχή» δοκιμασία των αντοχών των τραπεζών τους οι Τραπεζίτες (Εθνικής, Πειραιώς, Alpha, Eurobank) πήγαν μια βόλτα στο Μέγαρο Μαξίμου να κουβεντιάσουν  με τον πρωθυπουργό, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και το οικονομικό επιτελείο (γιατί άλλο;) για λεφτά… Οι τραπεζίτες άλλωστε καλύτερα απ τον καθένα γνωρίζουν που βρίσκεται το χρήμα. Και η κυβέρνηση απ την πλευρά της γνωρίζει σε ποιον οφείλει να το παροχετεύσει…

Από το 2008, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή ψήφισε τον νόμο  3723/2008 περί «Ενίσχυσης ρευστότητας της οικονομίας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης», οι τραπεζίτες με την βοήθεια των κυβερνήσεων απέδειξαν στην πράξη την ικανότητα του  συστήματος να ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και να κοινωνικοποιεί τις ζημιές. Με βάση αυτή την απλή λογική οι καλοί μας τραπεζίτες έχουν λάβει από τον κρατικό κορβανά τα εξής: 

• Το ποσό των 4,5 δις ευρώ  για τις προνομιούχες μετοχές των πιστωτικών ιδρυμάτων που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο.
• Το ποσό των 127,3 δις ευρώ με τη μορφή εγγυήσεων που παρείχε το ελληνικό δημόσιο  για δάνεια των πιστωτικών ιδρυμάτων.
• Το ποσό των 10, 5 δις ευρώ με τη μορφή ειδικών τίτλων προς τα πιστωτικά ιδρύματα. Εδώ προσθέστε και το ποσό των 2,4 δις ευρώ από το συγκεκριμένο κονδύλι που παραμένει ανεξόφλητο.

 Σε χοντρές γραμμές, ότι βγαίνει από την τσέπη του εργαζόμενου αυτά τα χρόνια της καταστροφής επιστρέφει με τη μορφή  εγγυήσεων και ρευστού (το οποίο προκύπτει από νέα δάνεια) στη μαύρη τραπεζική τρύπα. Και για να μην πολυλογούμε, με αυτόν τον τρόπο οι καλοί μας τραπεζίτες  έχουν ενθυλακώσει το ποσό των 145 δις ευρώ! Σε αυτό το ποσό για να έχουμε ακριβέστερη εικόνα για το ποιος πληρώνει τον τραπεζίτη θα πρέπει να προσθέσουμε:

•  τα 125 δις ευρώ που έχουν λάβει οι τράπεζες με τη μορφή ρευστότητας από την ΕΚΤ (έκθεση Eurobank – Μάης 2012)
•  τα 18 δις ευρώ από το PSI
• τα 50 δις ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης!

Και, προφανώς, δεν έχουμε τελειώσει. Μάλλον, τώρα αρχίζουμε…

Γιατί τώρα που οι καλοί μας τραπεζίτες έλαβαν πιστοποιητικό αντοχής (stress tests) ξεκινούν την νέα διαδικασίας κονόμας με των κωδικό «κόκκινα δάνεια». Πρόκειται για την διαδικασία που όταν ολοκληρωθεί οι τράπεζες θα έχουν μαζέψει και τα ρέστα μας. Ας δούμε με ποιον τρόπο.

Επιχειρηματικά  κόκκινα δάνεια

Στην εν λόγω κατηγορία εμπίπτουν και τα θαλασσοδάνεια των ευυπόληπτων Ελλήνων μεγαλοκαταθετών στην Ελβετία και αλλού, οι οποίοι τσέπωσαν το χρήμα και έριξαν στα βράχια τις επιχειρήσεις τους. Αυτοί θα αφήσουν τις χρεοκοπημένες τους επιχειρήσεις στην Τράπεζα η οποία θα αναλάβει τη διοίκηση και θα αποφασίσει αν θα την κρατήσει στη ζωή αν θα την τεμαχίσει αν σε ποιον και πόσο θα την πουλήσει.

Πέρα όμως από τους απατεώνες που έχουν κάνει την καβάτζα τους στην Ελβετία, υπάρχουν και αυτοί οι επιχειρηματίες που γονάτισαν από την κρίση και θα δουν τώρα την τράπεζα να πακετάρει τα χρέη τους με άλλα ανάλογα και να τα πουλά για ένα κομμάτι ψωμί σε αρπακτικά που κάνουν ακριβώς αυτή τη δουλειά. Αγοράζουν από τις τράπεζες δάνεια στο 1/10 της αξίας τους και διεκδικούν στο ακέραιο την αποπληρωμή τους. Και αν δεν λάβουν χρήμα, βάζουν στο χέρι τις εγγυήσεις, δηλαδή επιχειρήσεις, ακίνητα κλπ…

Κόκκινα στεγαστικά

Μετά τη  σύσκεψη των τραπεζιτών στο μέγαρο Μαξίμου ο της Πειραιώς Μ.Σάλας σε δηλώσεις του, μεταξύ άλλων διαβεβαίωσε ότι οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Και έχει δίκιο. Γι αυτούς ενδιαφέρονται τα αρπακτικά κεφάλαια, στα οποίο οι καλοί μας τραπεζίτες ήδη έχουν πουλήσει και θα συνεχίσουν να πουλούν κόκκινα στεγαστικά δάνεια στο 20 με 30% της αξίας τους. όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία και τα κόκκινα στεγαστικά περάσουν στα χέρια των αρπακτικών θα έρθει και η ώρα της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών…

Προς το παρόν, οι καλοί μας τραπεζίτες ενώ τακτοποιούν υπογείως αυτές τις χοντρές επόμενες δουλειές τους οι οποίες θα αναδιατάξουν εκ βάθρων την οικονομική πραγματικότητα στη χώρα προς όφελος ελάχιστων και σε βάρος όλων των υπολοίπων, μπορούν να πουλάνε και φύκια για μεταξωτές κορδέλες υποσχόμενοι ότι θα ρίξουν ρευστό στην αγορά…

Του Δημήτρη Μηλάκα

“Απ” τη θάλασσα έφτασα ως εδώ, με φορτίο από κλέφτες…”

Δεν έχουν αφήσει όρθιο τίποτα! Έχουν διαλύσει τα πάντα! Και τώρα ετοιμάζουν νέο «ριφιφί»! Ναι, αυτό που σχεδιάζουν στο Ασφαλιστικό δεν ισοδυναμεί με τίποτα λιγότερο από ένα άνευ προηγουμένου, το οριστικό, το τελειωτικό «ριφιφί» για τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Για τις συντάξεις. Για τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα εκατομμυρίων ανθρώπων.

    Μπροστά στους «σωτήρες» μας ο Ηρόστρατος μοιάζει με ευγενικό πρόσκοπο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι η Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (ΠΟΠΟΚΠ), οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο διάστημα των Μνημονίων ανήλθε στα 33 δισ. ευρώ. Μόνο από το περίφημο PSI για το οποίο τόσο επαίρεται η συγκυβέρνηση, οι απώλειες των Ταμείων ξεπέρασαν τα 12,5 δισ. ευρώ.

    Όμως η αγριότητά τους δεν έχει όρια. Ο «κανιβαλισμός» τους είναι ακόρεστος. Έφτασαν χτες δια του επικεφαλής του ΙΚΑ, του Ρ.Σπυρόπουλου, να θέτουν ζήτημα διαφοροποίησης της υγειονομικής περίθαλψης των Ασφαλισμένων ανάλογα με τα ένσημα! Δηλαδή, τι λένε; Ότι σε μια χώρα που την κατάντησαν 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι να είναι άνεργοι και άλλα 3 εκατομμύρια να είναι από ανασφάλιστοι έως ημιανασφάλιστοι, εκείνο που θα τους παρέχεται σαν υγειονομική περίθαλψη θα είναι μια… ασπιρίνη – και «αν»!  

    Φυσικά, η κλοπή των Ασφαλιστικών Ταμείων των εργαζομένων δεν αποτελεί ελληνική ευρεσιτεχνία. «Έκλεψαν το ταμείο των συντάξεων για να βοηθήσουν τους πλούσιους τραπεζίτες φίλους τους», έγραφε η «Irish Daily Mirror» την επομένη της ανακοίνωσης της ιρλανδικής κυβέρνησης για την προσφυγή της χώρας στο «μηχανισμό» ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ…

    Και από τα δικά μας, τι να πρωτοθυμηθούμε;

• Ήδη, εδώ και δυο δεκαετίες, μετράμε αλλεπάλληλους αντιασφαλιστικούς νόμους.
• Ήταν μόλις λίγους μήνες μετά το μνημειώδες εκείνο «δεν υπάρχει σάλιο» της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά στα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο των Παπανδρέου – Λοβέρδου, τον Δεκέμβρη του 2010, ανακοίνωσε τημείωση των εισφορών των μεγαλοεπιχειρηματιών στα Ταμεία κατά 25%…
• Ήδη έχουν θεσμοθετήσει τα 40 χρόνια Ασφάλισης για την κατοχύρωση πλήρους σύνταξης – την οποία πρώτα την συρρίκνωσαν.
• Ήδη με το πρώτο μνημονιακό Ασφαλιστικό –  και σε συνθήκες ανεπανάληπτης ανεργίας και ανελέητης μείωσης των μισθών – ο ελληνικός λαός έχει υποστεί την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης έως το 67^ο έτος.  

    Με άλλα λόγια: Η έξοδος από τον εργάσιμο βίο, ακόμα κι αν κάποιος καταφέρει ποτέ να στοιχειοθετήσει δικαίωμα σύνταξης, θα ισοδυναμεί με φτώχεια. Θα ισοδυναμεί με εξαθλίωση για τη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων.

    Και, όμως, μετά απ” όλα αυτά, οι κυβερνώντες πάνε για νέες περικοπές!

Και το ακόμα «καλύτερο»: Τη στιγμή που προωθούν νέες περικοπές στις συντάξεις, έχουν ήδη αποφασίσει νέες μειώσεις στις εργοδοτικές εισφορές!

    Αυτή η πολιτική της δήθεν «σωτηρίας» των Ταμείων, που οδηγεί στην καταλήστευση των Ταμείων και στην εξόντωση των ασφαλισμένων, δεν είναι σημερινή. Πρόκειται για ένα έγκλημα δεκαετιών. Ας θυμηθούμε:

    Πριν ακόμα συντελεστεί το μεγάλο «ριφιφί» των αποθεματικών των Ταμείων με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου το 2000, πριν ακόμα αποκαλυφθεί το σκάνδαλο των ομολόγων το 2007, είχε προηγηθεί μια ολόκληρη 40ετία (1951 – 1990), κατά την οποία συνέβαινε το «απίθανο»:

    Οι εκάστοτε κυβερνώντες – εφαρμόζοντας την πολιτική της συσσώρευσης προς όφελος των λίγων διά μέσου της αποστέρησης από τους πολλούς – υποχρέωναν τα Ασφαλιστικά Ταμεία να καταθέτουν όχι μόνο ατόκως, αλλά και με αρνητικό επιτόκιο τα λεφτά των εργαζομένων στις τράπεζες.

    Οι τράπεζες, με τη σειρά τους, επιδοτούσαν (ανέξοδα και με λεφτά των εργατών) τους βιομηχάνους, τους τραπεζίτες και τους εργολάβους.

Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι τα λεφτά των εργαζομένων από τις ασφαλιστικές τους εισφορές κατατέθηκαν στις τράπεζες:

• το 1950 με αρνητικό επιτόκιο -7,6%,
• το 1954 με αρνητικό επιτόκιο -11,1%,
• το 1974 με αρνητικό επιτόκιο -21,8%,
• το 1981 με αρνητικό επιτόκιο -13%,
• το 1986 με αρνητικό επιτόκιο -8%,
• το 1990 με αρνητικό επιτόκιο -2,4%.

    Από αυτή και μόνο την (καθ” όλα νόμιμη – με το νόμο 1611/1950 είχε γίνει)κομπίνα, το κράτος των Παπάγων, των Πλαστήρων, των Καραμανλήδων και των Παπανδρέου λεηλάτησε, σε τιμές της δεκαετίας του 2000, περί τα 58 δισ. ευρώ από τα Ασφαλιστικά Ταμεία!

    Μήπως όλα αυτά είναι «περασμένα – ξεχασμένα»; Ούτε «περασμένα» είναι (απόδειξη ότι επαναλαμβάνονται διαρκώς), ούτε «ξεχασμένα»: Οι εργάτες του ’50, του ’60, του ’70, από τους οποίους έκλεψαν τότε τις ασφαλιστικές εισφορές, είναι οι σημερινοί συνταξιούχοι των 300, 400 και 500 ευρώ..

     «Απ” τη θάλασσα έφτασα ως εδώ, με φορτίο από κλέφτες…», έγραφε ο Αραγκόν.

    Θα μπορούσε να το έχει γράψει για τον Έλληνα συνταξιούχο. Τον άνθρωπο τον ηλικιωμένο, τον γέροντα, που δούλεψε μια ζωή και που η μια μετά την άλλη οι  κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» του κόβουν κι άλλο τη σύνταξη πείνας, τον εξαναγκάζουν να ζει στη φτώχεια, για τον εξής πολύ απλό – και ταξικό λόγο:

    Γιατί, ενώ του χρωστούν συντάξεις ανθρώπινες, συντάξεις τις οποίες έχει πληρώσει, οι κυβερνήσεις των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και των εργολάβων, τις έχουν καταχραστεί.

    Και τώρα εκείνο που εξυφαίνεται μέσα από τις λεγόμενες νέες ενοποιήσεις που προγραμματίζονται, είναι η πλήρης διάλυση των Ταμείων. Είναι η πλήρης μετατροπή του χώρου της κοινωνικής ασφάλισης σε πεδίο ιδιωτικής μπίζνας.Είναι η μετατροπή της σύνταξης σε μια έννοια που δεν θα αντιστοιχεί ούτε καν στην έννοια του «ψίχουλου».

    Αν αυτό δεν είναι «αιτία πολέμου», ενός μονομερούς, ανελέητου και αδυσώπητου «ταξικού πολέμου» που έχει κηρυχτεί εναντίον του λαού, τότε τι είναι;

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Μην ντρέπεστε... λέγονται Eurobank, Λάτσης και Wind

Σήμερα η παγκόσμια δημοσιογραφία συγκλονίζεται από μια σημαντική διαρροή: η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) έδωσε στη δημοσιότητα μέρος των 28.000 εγγράφων που αποδεικνύουν τη συστηματική φοροαποφυγή δισεκατομμυρίων ευρώ από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου. Ανάμεσά τους βρίσκονται (προς το παρόν) η EFG Eurobank (της οικογένειας Λάτση) και η Wind... αλλά αυτό δεν θα το διαβάσετε σχεδόν πουθενά.

Εδώ και καιρό συζητάμε για την ποιότητα της ελληνικής δημοσιογραφίας αλλά η κατάσταση που παρουσιάσαμε σήμερα, Τετάρτη 6 Νοεμβρίου, κάποια στιγμή θα μελετάται ως case study για το πώς μοιάζει ο πάτος της.

Υπάρχει ήδη ένα άρθρο που εξηγεί με κάποια στοιχεία την υπόθεση LuxLeaks (εδώ link για το άρθρο από το διεθνές TPP) αλλά έτσι και αλλιώς η συντακτική ομάδα του TPP ετοιμάζει ένα ουσιαστικό αφιέρωμα που αξίζει να διαβάσετε. Μέχρι τότε όμως διαβάστε αυτό:

Το σκάνδαλο σε μια παράγραφο

Αυτό που αποκαλύπτει σήμερα το ICIJ μέσω των συνεργαζόμενων με αυτό ΜΜΕ ανά τον κόσμο (δυστυχώς το TPP δεν έχει το status των ΝΕΩΝ, τα οποία ανέλαβαν τη διερεύνηση του ελληνικού τμήματος) είναι μια τεράστια υπόθεση φοροαποφυγής, στην οποία ενέχονται εκτός από πολυεθνικές και ισχυρά πολιτικά συμφέροντα. Πρόκειται για ένα νόμιμο σύστημα, σύμφωνα με το οποίο οι εταιρείες μπορούν να πετυχαίνουν ξεχωριστές συμφωνίες με κράτη προκειμένου να έχουν ειδική φορολόγηση. Το ICIJ σήμερα αποκάλυψε ότι οι αρχές του Λουξεμβούργου μέσω ελεγκτικών εταιριών έκαναν συμφωνίες με μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο προκειμένου να μεταφέρεται στο Δουκάτο η φορολόγηση των κερδών των εταιριών, νόμιμα, απλά... και εντελώς ανήθικα, αφού ουσιαστικά οι μεγάλες εταιρείες με αυτό τον τρόπο δεν φορολογούνται στις χώρες που δραστηριοποιούνται.

Πόσο μεγάλο είναι το σκάνδαλο

Σύμφωνα με τους ερευνητές του ICIJ, το σκάνδαλο είναι τεράστιο αφού τα ποσά για τα οποία μιλάμε είναι σχεδόν 2 φορές όσο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Ελλάδας, ενώ η φοροαποφυγή υπολογίζεται σε μερικά δισεκατομμύρια ευρώ.

Ποιες εταιρείες αφορά το σκάνδαλο στην Ελλάδα

Μέχρι στιγμής από τη δημοσίευση των εγγράφων έχουν αποκαλυφθεί οι συναλλαγές 5 εταιρειών ενώ έχει προγραμματιστεί η δημοσίευση για άλλες 4 (7,10,12 και 30 Νοεμβρίου). Οι εταιρείες που εμπλέκονται είναι:
 
1. Badcock & Brown
2. EFG Group
3. Macquarie Group
4. Olayan Investments Company Establishment
5. Weather Investments

Η EFG Group είναι ένα διεθνές ιδιωτικό τραπεζικό ίδρυμα με έδρα τη Ζυρίχη που ελέγχεται από την οικογένεια Λάτση ενώ η Weather Investments έχει τον έλεγχο της Wind Hellas. Η Olayan ήταν υποψήφια στις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις ενώ έχει ποσοστό και στην Chipita. Είχε πάρει μέρος στο διαγωνισμό για τον Αστέρα Βουλιαγμένης με συνεργάτη τον Κωνσταντακόπουλο αλλά δεν επιλέχθηκε τελικά. Η Badcock & Brown έχει επενδύσει στην Ελλάδα σε αιολικά πάρκα.

Είναι δηλαδή σαφές ότι μιλάμε για εταιρείες με τεράστιο κύκλο εργασιών που παίζουν στα υψηλότερα κλιμάκια της οικονομίας της χώρας.

Ποιες άλλες εταιρείες έχουν αποκαλυφθεί παγκόσμια

Μέχρι στιγμής από τα συνεργαζόμενα με το ινστιτούτο ICIJ μέσα έχει αποκαλυφθεί ότι:

• Οι Pepsi, IKEA, AIG, Coach, Deutsche Bank, Abbott Laboratiories και περίπου ακόμα 340 εταιρίες έχουν κάνει κρυφές συμφωνίες με τις αρχές του Λουξεμβούργου που τους επιτρέπουν να φοροαποφεύγουν στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται.
• Η PriceWaterHouseCoopers έχει βοηθήσει πολυεθνικές εταιρείες να ολοκληρώσουν τουλάχιστον 548 συμφωνίες με τις αρχές του Λουξεμβούργου από το 2002 μέχρι το 2010. Αυτό το κρυφό σύστημα έχει βοηθήσει τις εταιρείες μέσω ενός πολύπλοκου φορολογικού συστήματος να γλιτώσουν δισεκατομμύρια φόρων. Οι οικονομικές αρχές του Λουξεμβούργου έκλειναν γραπτές συμφωνίες με τις επιχειρήσεις.
• Πολλές από τις κρυφές συμφωνίες εκμεταλλεύονται διεθνείς συμφωνίες μεταξύ κρατών που επιτρέπουν τα ειδικά φορολογικά καθεστώτα, όπως αυτό που ισχύει για το Λουξεμβούργο.

Που πήγε η είδηση, οεο;

Στην Ελλάδα υπάρχουν δύο ακόμα ουρές του σκανδάλου, καθόλου αμελητέες. Την πρώτη και σημαντικότερη θα μας επιτρέψετε να την κρατήσουμε για λίγο ακόμα μέχρι να δημοσιεύσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες το μεγάλο μας αφιέρωμα. Η δεύτερη λέγεται ελληνική δημοσιογραφία... ή μάλλον η έλλειψή της.

Την αποκάλυψη έκαναν τα ΝΕΑ. Στην ένθετη φωτογραφία αριστερά μπορείτε να δείτε τον τρόπο με τον οποίο επέλεξε η εφημερίδα του κυρίου Ψυχάρη να δημοσιεύσει αυτή την παγκόσμια αποκλειστική είδηση (είναι το κουτάκι πάνω αριστερά). Δεν θα βρείτε φυσικά ονόματα εταιριών. Ωστόσο να δώσουμε έναν πόντο στην εφημερίδα που πήρε μέρος στην έρευνα και τελικά έπαιξε το θέμα. Ας πάμε όμως παρακάτω και ας επιλέξουμε το εντελώς ανακριβές σύστημα της Alexa για να δούμε πώς έπαιξαν το θέμα στις πρώτες τους σελίδες οι 10 πρώτες ιστοσελίδες* της χώρας μας:

1. Το Zougla.gr έχει την είδηση των Luxemburg Leaks και ρεπορτάζ 900 λέξεων αλλά αναφέρει μόνο τις εταιρείες που δεν δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Καμία αναφορά σε Eurobank, Λάτση ή Wind.
 
2. Το Protothema.gr δεν έχει καμία αναφορά στο σκάνδαλο. Έχει όμως διαφήμιση της Wind.

3. Το Newsit.gr δεν έχει επίσης καμία αναφορά στο LuxLeaks. Έχει επίσης διαφήμιση της Wind.
 
4. Το tro-ma-ktiko.blogspot.gr δεν έχει επίσης καμία αναφορά. Περιέργως όμως έχει μια τεράστια διαφήμιση της Eurobank (Να υποθέσουμε δηλαδή ότι δεν είναι ανώνυμο το blog και μπορεί να κόβει τιμολόγια;)

5. Το κραταιό και έγκυρο in.gr... Επίσης ούτε μία λέξη στην πρώτη το σελίδα για το LuxLeaks. Διαφήμιση Wind: Παρούσα!

6. News247.gr... καμία αναφορά, καμία διαφήμιση (πώς θα τη βγάλει την HuffPost;)

7. Το NewsBomb.gr επίσης δεν έχει καμία απολύτως αναφορά και επίσης σχεδόν καμία διαφήμιση (όλοι σαν το TPP έχουν καταντήσει).

8. To iefimerida.gr δεν έχει καμία αναφορά στο θέμα και έχει διαφήμιση Wind και Eurobank στις δύο πρώτες θέσεις.

9. To NewsBeast.gr επίσης χωρίς καμία αναφορά και επίσης με διαφημίσεις Wind και Eurobank.

10. Capital.gr δεν έχει καμία απολύτως αναφορά στο σκάνδαλο και έχει διαφήμιση Eurobank.

 Χωρίς κανένα ακόμα σχόλιο.

* Υ.Γ.1: Μπορεί να συμβαίνει μόνο ένα από τα δύο: Ή οι Έλληνες είναι τρελοί και άλλα site διαβάζουν από αυτά που λένε ότι διαβάζουν ή οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στο internet αγοράζουν αφειδώς ψεύτικη επισκεψιμότητα. Η απάντηση σε λίγες ημέρες.

Υ.Γ.2: Κρατήστε την παραπάνω λίστα και επισκεφτείτε τα site που σας ανέφερα παραπάνω και φαίνεται ότι δεν έχουν διαφήμιση της μίας ή της άλλης εταιρίας. Προσωπικά πιστεύω ότι στις επόμενες 2-3 ημέρες οι Eurobank και Wind θα αυξήσουν «απότομα» την διαφημιστική τους δαπάνη.

Υ.Γ.3: Με την κατάσταση στα media όπως περιγράφεται παραπάνω, εξαρτάται από εσάς να διαδοθεί η είδηση. Είναι η σειρά σας δηλαδή, που λέγαμε και μικροί.

-Από το thepressproject