Οι μυθολογίες και οι συμβολισμοί των διαφόρων πολιτισμών μπορούν να αποτελέσουν πηγή για ερμηνείες, αλήθειες και κρυμμένα νοήματα. Μέσω της μελέτης τους, ανακαλύπτει κανείς θρησκευτικά, επιστημονικά, ιστορικά ακόμη και ψυχολογικά στοιχεία. Οι μυθολογίες πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και να αναλύουμε τα αρχέτυπά τους ως προς την εφαρμογή τους στην σημερινή εποχή. Ειδικά τα σύμβολα έχουν σημαντικό ρόλο στην προώθηση κάποιας προπαγάνδας. Είναι η απόδειξη της σχετικότητας Καλού-Κακού και πως η άγνοια των ανθρώπων επηρεάζει τον πολιτισμό. Παρακάτω θα δούμε μαζί κάποια απ’ αυτά προσπαθώντας να ανακαλύψουμε την πραγματική τους αρχική σημασία αλλά και την μετέπειτα χρήση τους.
Ίσως το πιο παρεξηγημένο σύμβολο. Ο Χίτλερ το χρησιμοποίησε ως ιερό σύμβολο που θα οδηγούσε τον λαό του στην παγκόσμια επικράτηση. Ως επακόλουθο ήταν να περάσει στην συνείδηση των αθρώπων ως σύμβολο συνδεδεμένο με τα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας. Στην παραγματικότητα απεικονίζει την Ειρήνη και την καλοτυχία. Αρχαιολόγοι την ανακάλυψαν σε βυζαντινές κατασκευές, σε βουδιστικές επιγραφές, σε κελτικά χειρόγραφα και σε ελληνικά νομίσματα, ενώ παραλλαγές της βρέθηκαν ακόμη και σε τοιχώματα αιγυπτιακών πυραμίδων. Η σβάστικα αποτελεί είδος σταυρού, που ειρωνικά την είχαν χρησιμοποιήσει ακόμη και αρχαίοι Εβραίοι. Βέβαια ο Ναζί την “μετάλλαξαν” σε σύμβολο μίσους και ρατσισμού.
Από τα πιο γνωστά σύμβολα, έχει χρησιμοποιηθεί από εκατομμύρια ανθρώπους ακόμη και για εμπορικούς ή στυλιστικούς λόγους. Μπορεί να το δει κανείς χαραγμένο από μπρελόκ και δαχτυλίδια εως στάμπες σε μπλούζες. Όπως όλα τα σύμβολα, γοητεύει το ασυνείδητό μας και ασκεί μυστηριώδη έλξη σε άτομα διαφορετικής εθνικότητας, φυλής ηλικίας και φύλου. Απεικονίζει την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Καλού και Κακού, όμως αυτή είναι η επιφανειακή εκδοχή. Στην πραγματικότητα, απεικονίζει ολόκληρη την κινέζικη σκέψη σχετικά με την κοσμογονία, την ζωή και τον θάνατο, την δύναμη και τον φόβο, το σκοτάδι και το φως. Πρόκειται για τους δύο αντίθετους μα συμπληρωματικούς πόλους της φύσης. Το Γιανγκ(ερμ.σημαίες που κυματίζουν στον ήλιο) είναι το λευκό και ευθύνεται για την πρωτοβουλία, την επιθετικότητα, την δημιουργικότητα, την αρσενική ισχύ, τον Ουρανό, το φως, τα συναισθήματα, την τόλμη, την φωτιά, το θερμό και το σκληρό.
Το Γιν(ερμ.συννεφιασμένος) είναι το μαύρο κομμάτι του συμβόλου και ευθύνεται για το σκοτάδι, την παθητικότητα, την ακινησία, το θηλυκό στοιχείο, την απουσία ζωής, την σελήνη,την νύχτα, το ψύχος, το αδύναμο, το απαλό, τα ύπουλα συναισθήματα.
Οι δύο μορφές ενέργειας συνιστούν την ίδια την πραγματικότητα, ανεξαρτήτως μορφής, πέρα απ’ τον δυισμό τον ίδιο. Το μαύρο και το λευκό είναι δύο καταστάσεις που η μια διαδέχεται την άλλη για να υπάρχει ένας κόσμος πολλών αποχρώσεων. Η συνεχής κίνηση των χρωμάτων δημιουργεί πολλές ενδιάμεσες καταστάσεις που κάνουν τον κόσμο περίπλοκο αλλά και πλήρη.
Εν τέλει επιβεβαιώνει ότι το μόνο σταθερό πράγμα είναι η αστάθεια. Μόνο έτσι όμως υπάρχει και εξέλιξη.
Το σπιράλ είναι ίσως το αρχαιότερο σύμβολο της ανθρώπινης πνευματικότητας. Βρέθηκε χαραγμένο σε βράχους χιλιάδες χρόνια πριν σε όλες τις ηπείρους. Την θρησκευτική του χρήση μπορούμε να την υποθέσουμε καθώς βρέθηκε χαραγμένο ακόμη και σε τύμβους. Πιθανόν σχετίζεται με τον ήλιο-βρίσκεται σε σπειροειδή τροχιά κάθε 3 μήνες. Επίσης έχει βρεθεί σε κελτικούς τάφους αναπαριστώντας τον κύκλο της αναγέννησης.
Σύμβολο της χριστιανοσύνης σήμερα, έχει χρησιμοποιηθεί ως παγανιστικό σύμβολο για εκατοντάδες χρόνια πριν την ίδρυση της Χριστιανικής Εκκλησίας. Ακόμη ανακαλύφθηκε στην Κίνα και την Αφρική, αλλά και στην Σκανδιναβία όπου απεικόνιζε το σφυρί του Θορ, θεού του κεραυνού και του πολέμου. Λαμβανόταν υπόψη ως σύμβολο μαγείας το οποίο φέρνει καλή τύχη και αποτρέπει το κακό. Μερικοί μελετητές υποστηρίζουν πως είναι ηλιακό σύμβολο ή σύμβολο της Γης, που το μακρύτερο σκέλος του δείχνει τον Βορρά. Aν κανείς προσπαθήσει να τον κλείσει θα δει πως σχηματίζεται κύβος, αρχαίο έμβλημα της επίγειας εξουσίας.
Ο “ανάποδος σταυρός” προήλθε από την ανάποδη σταύρωση του Πέτρου, ο οποίος επέλεξε να σταυρωθεί μ’ αυτό τον τρόπο ως ένδειξη σεβασμού προς τον Χριστό. Οι σατανιστές τον χρησιμοποιούν ως σύμβολό τους για ακριβώς τον αντίθετο λόγο ως σύμβολο δυσαρμονίας.
Όπως είναι γνωστό συμβολίζει την καλή τύχη για όποιον το βρει. Το ένα φύλλο είναι για Πίστη, το δεύτερο για Ελπίδα, το τρίτο για Αγάπη και το τέταρτο για Τύχη. Μια ιρλανδική παράδοση του Shamrock υποστηρίζει ότι η ύπαρξη του τριφυλλιού παρουσιάζει την Αγία Τριάδα. Το τετράφυλλο είναι σύμβολο της Θείας Χάρης.
Απ’ τα πιο διαδεδομένα θρησκευτικά σύμβολα, αρχικά σχεδιαζόταν με την πέμπτη γωνία προς τα πάνω. Έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλές χρονικές περιόδους και από πολλές κουλτούρες και λατρείες ανα τον κόσμο:από αρχαίους Παγανιστές, Ισραηλίτες, Χριστιανούς, μάγους έως Wiccans. Στην αρχαία Ελλάδα ο Πυθαγόρας θεωρούσε τον αριθμό 5 “αριθμό του ανθρώπου”ενώ αναπαριστούσε και τα 4 δομικά στοιχεία της Φύσης(Γη, Φωτιά, Νερό και Αέρα) μαζί με την Ψυχή(Αιθέρα). Στην χριστιανική παράδοση αργότερα, χρησιμοποιήθηκε ως συμβολισμός των πέντε πληγών του Ιησού πάνω στον Σταυρό. Πλέον η χρήση της έχει αλλοιωθεί σε νεοσατανιστικές και ψευδοπαγανιστικές ομάδες για τελετουργικούς σκοπούς που την σχεδιάζουν ανεστραμμένη, ώστε να συμβολίζει την επικράτηση της ύλης και της επιθυμίας έναντι της αρετής του πνεύματος και την νίκη του ατομικισμού. Έτσι από ένα πανανθρώπινο σύμβολο κατέπεσε σε κάτι το αμφιλεγόμενο.
Δεν είναι σε αντίθεση με τα υπόλοιπα ένα θρησκευτικό σύμβολο αν κι έχει λανθασμένα θεωρηθεί ως τέτοιο κατά το παρελθόν. Πολλοί το θεώρησαν αντιχριστιανικό καθώς θυμίζει τον αντεστραμμένο σταυρό, κάτι που όμως δεν ισχύει. Στην πραγματικότητα ένας χριστιανός, ο Gerald Holtom το σχεδίασε για να δηλώσει την αντίθεσή του στον πυρηνικό πόλεμο. Πολλές αντιπολεμικές οργανώσεις το ασπάστηκαν ως έμβλημα εν αντιθέσει με τους θρησκευτικούς ηγέτες.
Βέβαια υπάρχουν δεκάδες άλλα εμβλήματα, από το μάτι του Όσιρι έως τον ελληνικό σταυρό και από το αστέρι του Χάους μέχρι τους ρούνους. Η αναφορά έγινε στα πιο γνωστά σύμβολα (που υπάρχουν και παραλλαγές τους) της εποχής μας που μάλιστα τα περισσότερα απ’ αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμη και για διαφημιστικούς σκοπούς ή και από μεγάλα brands. Όπως μπορείτε να καταλάβετε από τα παραπάνω υπάρχουν πολλές παρανοήσεις για την πραγματική σημασία των συμβόλων. Τα σύμβολα πέρα από αναπαραστάσεις ιδεών ή ιστορικών συγκυριών, αποτελούν και τοποθετήσεις απέναντι στην ζωή.
