Περίπου 13 εκατομμύρια αιγοπρόβατα εκτρέφονται στην Ελλάδα και αυτός είναι ίσως από τους μεγαλύτερους πληθυσμούς αιγοπροβάτων στην Ευρώπη. Ένα ζωικό κεφάλαιο που θα μπορούσε να προσφέρει εργασία και μέλλον σε ένα σημαντικό αριθμό κατοίκων της ελληνικής υπαίθρου. Κι όμως, τα στοιχεία που προκύπτουν από τους αρμόδιους οργανισμούς είναι απολύτως ανησυχητικά:
Μέσα σε μια πενταετία (2006-2010) ο αριθμός των εκμεταλλεύσεων μειώθηκε περίπου 10%. 10.000 κτηνοτρόφοι «χάθηκαν», ενώ και η επάρκεια της κατανάλωσης σε αιγοπρόβειο κρέας και γάλα απειλείται από τις φθηνές και αθρόες εισαγωγές από χώρες με οργανωμένη κτηνοτροφία.Κι αν στην αιγοπροβατοτροφία υπάρχει ακόμα μια σχετική αυτάρκεια, στην βοοτροφία και τη χοιροτροφία τα πράγματα είναι αρκετά αποκαλυπτικά της ραγδαίας μετατροπής της Ελλάδας σε χώρα-εισαγωγέα βασικών διατροφικών αγαθών, όπως το κρέας και το γάλα. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος και Κρέατος (ΕΛΟΓΑΚ), το 89% του βόειου και το 55% του χοιρινού κρέατος που καταναλώνεται στη χώρα μας είναι πλέον εισαγόμενο (και μάλιστα με ανοδικές τάσεις). Αντίστοιχα απειλείται η αυτάρκεια της χώρας και στα προϊόντα πτηνοτροφίας (κρέας πουλερικών και αβγά), όπου παραδοσιακά υπήρχε μεγάλη παραγωγή.
Αν πιστέψουμε τις διακηρύξεις της κυβέρνησης ότι η γεωργία και ο τουρισμός μπορούν να αναδειχθούν σε «πυλώνες της ανάπτυξης», τότε η μεν κτηνοτροφία ήδη καταρρέει, με τη γεωργία να ακολουθεί κατά πόδας, ενώ και ο άλλος «πυλώνας ανάπτυξης», ο τουρισμός, σε επίπεδο κατανάλωσης κτηνοτροφικών προϊόντων τουλάχιστον, ευνοεί την παραγωγή… άλλων χωρών, κυρίως της κεντρικής Ευρώπης.
Η ανυπαρξία ενός σχεδίου στήριξης της υπαίθρου, έχει καταστήσει τη διατροφή μας σχεδόν πλήρως εξαρτώμενη από τις εισαγωγές.
Η διατροφική μας εξάρτηση φαίνεται ότι είναι ένα από τα βασικά στοιχεία οικονομικού εκβιασμού που υφίσταται αυτή τη στιγμή η χώρα και, όπως και με τις υπόλοιπες πλουτοπαραγωγικές πηγές, είναι κι ένας τομέας που παραδίδεται από τους υποτελείς εγχώριους υπαλλήλους της τρόικας ως… δώρο για εκμετάλλευση.
Μέσα σε μια πενταετία (2006-2010) ο αριθμός των εκμεταλλεύσεων μειώθηκε περίπου 10%. 10.000 κτηνοτρόφοι «χάθηκαν», ενώ και η επάρκεια της κατανάλωσης σε αιγοπρόβειο κρέας και γάλα απειλείται από τις φθηνές και αθρόες εισαγωγές από χώρες με οργανωμένη κτηνοτροφία.Κι αν στην αιγοπροβατοτροφία υπάρχει ακόμα μια σχετική αυτάρκεια, στην βοοτροφία και τη χοιροτροφία τα πράγματα είναι αρκετά αποκαλυπτικά της ραγδαίας μετατροπής της Ελλάδας σε χώρα-εισαγωγέα βασικών διατροφικών αγαθών, όπως το κρέας και το γάλα. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του Ελληνικού Οργανισμού Γάλακτος και Κρέατος (ΕΛΟΓΑΚ), το 89% του βόειου και το 55% του χοιρινού κρέατος που καταναλώνεται στη χώρα μας είναι πλέον εισαγόμενο (και μάλιστα με ανοδικές τάσεις). Αντίστοιχα απειλείται η αυτάρκεια της χώρας και στα προϊόντα πτηνοτροφίας (κρέας πουλερικών και αβγά), όπου παραδοσιακά υπήρχε μεγάλη παραγωγή.
Αν πιστέψουμε τις διακηρύξεις της κυβέρνησης ότι η γεωργία και ο τουρισμός μπορούν να αναδειχθούν σε «πυλώνες της ανάπτυξης», τότε η μεν κτηνοτροφία ήδη καταρρέει, με τη γεωργία να ακολουθεί κατά πόδας, ενώ και ο άλλος «πυλώνας ανάπτυξης», ο τουρισμός, σε επίπεδο κατανάλωσης κτηνοτροφικών προϊόντων τουλάχιστον, ευνοεί την παραγωγή… άλλων χωρών, κυρίως της κεντρικής Ευρώπης.
Η ανυπαρξία ενός σχεδίου στήριξης της υπαίθρου, έχει καταστήσει τη διατροφή μας σχεδόν πλήρως εξαρτώμενη από τις εισαγωγές.
Η διατροφική μας εξάρτηση φαίνεται ότι είναι ένα από τα βασικά στοιχεία οικονομικού εκβιασμού που υφίσταται αυτή τη στιγμή η χώρα και, όπως και με τις υπόλοιπες πλουτοπαραγωγικές πηγές, είναι κι ένας τομέας που παραδίδεται από τους υποτελείς εγχώριους υπαλλήλους της τρόικας ως… δώρο για εκμετάλλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου