.....Από τώρα και στο εξής δεν θα χρειαζόμαστε πολύπλοκους οικονομικούς όρους για να καταλάβουμε τι θα πει «δανειακή σύμβαση», «μνημόνιο», «σωτηρία από την πτώχευση». Ήρθε η ώρα να «ζήσουμε τον μύθο μας» στην Ελλάδα του Γιώργου Παπανδρέου, του Παπακωνσταντίνου, του Βενιζέλου, της Διαμαντοπούλου και των άλλων παιδιών.
Ήρθε η ώρα να καταλάβουμε όλοι μαζί γιατί τόσους μήνες μας χώριζαν σε «συνεπείς» και «διεφθαρμένους», σε «δημόσιους» και «ιδιωτικούς», σε «τίμιους» και «κλέφτες»: για να μας «ξεσκίσουν» όλους μαζί. Χωρίς διακρίσεις πλέον. Η μόνη διάκριση θα αφορά όσους είναι είτε χρήσιμοι για να τους στηρίζουν είτε αρκετά δουλικοί ή φοβισμένοι για να τους υπηρετούν. Οι υπόλοιποι θα είναι «εργασιακή εφεδρεία» για τα σύγχρονα γκουλάγκ.
Το μόνο ερώτημα που πλέον μένει ανοιχτό είναι αν υπάρχει λαός (ή κοινωνία, ανάλογα με το ιδεολογικό στίγμα του καθενός) να αντισταθεί στη μετατροπή του σε σύγχρονο δούλο, ύστερα από κάτι δεκαετίες «κοινωνικοποίησης» και πλήρους εξάπλωσης της διαφθοράς. Αυτό όμως δεν απαντάται σήμερα. Προς το παρόν μένει ως ανοιχτό ερώτημα...
Απόσπασμα απο άρθρο του Σταύρου Χριστακόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου