Νέο σκηνικό πιέσεων προς την Ελλάδα

Κάτι παραπάνω από κεκτημένη ταχύτητα που έρχεται από το παρελθόν είναι η προσπάθεια των διεθνών κέντρων και δη των Βρυξελλών να επηρεάσουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Κοινή τους κατεύθυνση είναι η προσπάθεια να υπογραμμίσουν τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας, μέσω των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου κι επιδίωξη τους είναι να γίνουν σεβαστές αυτές οι δεσμεύσεις για το από ‘δω και πέρα. Από το μέλλον έρχονται επομένως, επιζητώντας την απαράλλαχτη εφαρμογή των Μνημονιακών πολιτικών των δύο προηγούμενων ετών και για την επόμενη μέρα.



Επωδός όλων των δηλώσεων που έγιναν το τελευταίο τριήμερο ήταν ο κίνδυνος εκδίωξης της Ελλάδας από την ευρωζώνη σε περίπτωση που καταγγελθούν ή αμφισβητηθούν οι δανειακές συμβάσεις. Το ευρώ δεν εννοείται χωρίς το πρόγραμμα διάσωσης τόνισε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, θέτοντας το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων. Με αυτό τον τρόπο η στήριξη που προσέφερε στα φιλο-Μνημονιακά κόμματα ήταν σαφής, δίνοντας επιπλέον τροφή και στον Αντώνη Σαμαρά να υποστηρίξει δημόσια πως οι πέντε προτάσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατέληγαν σε έξοδο από το ευρώ. Τι κι αν ουδέποτε υποστήριξε δημόσια κάτι τέτοιο ο επικεφαλής του δεύτερου μεγαλύτερου κόμματος, σύμφωνα με τις τελευταίες προτιμήσεις του εκλογικού σώματος; Η δήλωση του Αντ. Σαμαρά, κινούμενη στην γραμμή του Σόιμπλε, επαναλάμβανε τον εκβιασμό των Βρυξελλών: αμφισβήτηση των Μνημονίων σημαίνει εκδίωξη από την ευρωζώνη.


Οι εκβιασμοί των πιστωτών μας κλιμακώθηκαν επιπλέον με αφορμή την αναμενόμενη καταβολή στην Ελλάδα της δόσης των 5,2 δις. ευρώ. Αρχικά, δια στόματος Όλι Ρεν («Έλληνες καλό κουράγιο») είχε δοθεί η διαβεβαίωση ότι η δόση θα καταβληθεί κανονικά σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό. Στη συνέχεια όμως επήλθαν δεύτερες σκέψεις τουλάχιστον σε ορισμένα κράτη – μέλη, όπως με σαφήνεια δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του προέδρου του Γιούρογκρουπ, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ. Το αποτέλεσμα ήταν την Πέμπτη 10 Μαΐου να καταβληθούν 4,2 δισ. ευρώ (που θα κατατεθούν στον ειδικό λογαριασμό για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους – δεν πρόκειται δηλαδή να πάνε για μισθούς ή συντάξεις) και το υπόλοιπο 1 δις. να δοθεί στα τέλη Ιουνίου, δεδομένου ότι δεν είναι απαραίτητο ως τότε, ενώ η εκταμίευσή του θα εξαρτηθεί από τις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας. Μορφή πίεσης προς την Αθήνα αποτελεί πολύ πιθανά και η αναβολή της επίσκεψης κλιμακίου της Τρόικας στην Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα γερμανικής εφημερίδας. Κίνηση που μεταφράζεται σε απειλή διακοπής των χρηματοδοτήσεων. Έτσι, το μήνυμα που εκπέμπει η Τρόικα είναι διπλό: αμφισβήτηση των Μνημονίων σημαίνει όχι μόνο εκδίωξη από το ευρώ αλλά και παύση πληρωμών λόγω του ότι θα κλείσουν οι στρόφιγγες των χρηματοδοτήσεων. Ειρήσθω εν παρόδω αξίζει να ελεγχτεί κατά πόσο συμβαδίζει με τους όρους του δανείου ο «τεμαχισμός» της δόσης των 5,2 δις. ευρώ. Γιατί δηλαδή να ελέγχεται μόνο η Αθήνα κατά πόσο τηρεί τους όρους κι όχι οι πιστωτές μας, στον βαθμό που η σύμβαση δεσμεύει και τα δύο μέρη…


Ανεξαρτήτως πάντως της δόσης, αυτό που διαφαίνεται πεντακάθαρα είναι μια προσπάθεια από τους δανειστές μας ανάμιξης στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της Ελλάδας και επηρεασμού των εξελίξεων με επίκεντρο τον σχηματισμό κυβέρνησης. Είναι μια επιχείρηση, που θα κλιμακωθεί τις επόμενες μέρες κι όσο θα βαδίζουμε στις αναπόφευκτες όπως όλα δείχνουν πρόωρες εκλογές, η οποία παραπέμπει στις πιο μελανές σελίδες της πρώιμης ελληνικής μεταπολεμικής ιστορίας και, το χειρότερο για τους σχεδιαστές της, φαίνεται να μην αποδίδει τα αναμενόμενα και να τους γυρίζει μπούμερανγκ…