Όλο και πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε χωρίς αντίσταση τη νέα «βοήθεια» των Ευρωπαίων εταίρων της, αφού αποδεικνύεται για μία ακόμη φορά ότι το Ελληνικό Πρόγραμμα «δεν βγαίνει» και η Ελλάδα αδυνατεί να εκπληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις της. Βεβαίως όταν ομιλούν για «νέα βοήθεια» εννοούν «νέα δάνεια», και θα πρέπει να διορθωθεί ο όρος που χρησιμοποιούν κατά κόρον τα ελληνικά ΜΜΕ.
Ο νέος δανεισμός είναι λάθος και θα βυθίσει ακόμα περισσότερο τη χώρα στα προβλήματα πολλαπλασιάζοντας τα χρέη της που ήδη ξεπέρασαν τα 320 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο καθένας μπορεί να υπολογίσει τα χρόνια αποπληρωμής και το συμπέρασμα είναι ότι οι επόμενες γενιές –χωρίς να έχουν την παραμικρή ευθύνη- θα πληρώνουν σε όλη τους τη ζωή.
Η εμπειρία από το Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα αποδεικνύει ότι όλοι οι υπολογισμοί και όλες οι προβλέψεις είναι λανθασμένες. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δείχνει μεγαλύτερη «γενναιότητα» από τους Ευρωπαίους αποδεχόμενο τα δικά του λάθη αν και επιρρίπτει τις ευθύνες στην Αθήνα, η οποία δεν υλοποίησε το Πρόγραμμα, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Η αλήθεια είναι ότι η υλοποίηση χαρακτηρίστηκε από ανόητες καθυστερήσεις και ανικανότητα, ενώ η έλλειψη εμπιστοσύνης αύξησε τα προβλήματα και τελμάτωσε την εφαρμογή.
Το Πρόγραμμα έτσι και αλλιώς ήταν προβληματικό. Ηταν ένα ανεφάρμοστο Πρόγραμμα για τα δεδομένα της Ελλάδας και θα έπρεπε ο κ. Γεώργιος Παπανδρέου να το αποφύγει αντί να σύρει τη χώρα βάση σχεδίου στο μηχανισμό. Αλλά, από τη στιγμή που μπήκε στο χορό έπρεπε να χορέψει και δεν το έπραξε επιρρίπτοντας τις ευθύνες στον υπουργό του των Οικονομικών, ο οποίος χρειαζόταν να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για τα κατανοήσει ο πολιτικός του προϊστάμενος ακόμα και τα απλά οικονομικά.
Η πατρίδα μας δεν χρειάζεται άλλα δανεικά. Αυτό που απαιτείται είναι μείωση του χρέους της για να μπορέσει να ανασάνει. Και η λεγόμενη «ελάφρυνση» του χρέους θα πραγματοποιηθεί μόνο με γενναίο «κούρεμα» των δανείων που έδωσαν κερδοσκοπώντας ασύστολα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Συντηρητικά υπολογίζοντας, η Γερμανία έχει εισπράξει από τις προβληματικές χώρες του ευρωπαϊκού νότου 123 δισεκ. ευρώ σε τόκους. Πρόκειται για ασύλληπτο ποσό.
Ας είμαστε ρεαλιστές και ας μην κρυβόμαστε πίσω από αριθμούς που η εμπειρία έδειξε ότι δεν είναι ορθοί. Στο δρόμο προς το μηχανισμό οι κυβερνώντες ισχυρίζονταν ότι η χώρα χρειαζόταν 30 με 35 δισεκ. για να φτάσει τα 130, στα οποία προστέθηκαν άλλα 110. Και ενώ οι πάντες εκτός του ΔΝΤ έλεγαν πως η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί άλλα δάνεια, πληροφορήθηκαμε μέσω του …αθυρόστομου Σόιμπλε ότι απαιτείται και τρίτο πρόγραμμα, άρα και νέα «βοήθεια».
Τα όσα συμβαίνουν είναι εξωφρενικά και παράλογα. Η χώρα βρίσκεται στον αναπνευστήρα και ο κάθε Σόιμπλε έχει τη δυνατότητα να τραβά τη πρίζα όποτε γουστάρει και να μας πνίγει. Θα επαναλάβω τη μεγάλη αλήθεια ότι η κατάσταση θυμίζει κατοχή χωρίς στρατεύματα. Η σημερινή Γερμανία κατάφερε ότι απέτυχε ο διαβόητος Χίτλερ. Ελέγχει απόλυτα όλη την Ευρώπη. Η Βρετανία δεν ασχολείται αφού αντιμετωπίζει μύρια προβλήματα, η Γαλλία διοικειται από ένα Πρόεδρο που είναι για τα μπάζα, και η Ιταλία είναι μία ελεγχόμενη χώρα χάνοντας την παλιά της αίγλη. Δεν υπάρχει κανένας να αντισταθεί και να αντιπαρατεθεί στην κ. Μέρκελ.
Η Ελλάδα πρέπει να κάνει την «επανάστασή» της. Ο πρωθυπουργός, ο κ. Βενιζέλος και οι αρμόδιοι υπουργοί πρέπει να εκπονήσουν πρόγραμμα για την ανάπτυξη και να υιοθετήσουν το αμερικανικό «μοντέλο» σε συνδυασμό με την ελάφρυνση του χρέους, όχι με την προσθήκη νέων δανεικών. Οι Αμερικανοί πιστεύουν –και αποδείχθησαν ορθοί- πως η λιτότητα δεν φέρνει ούτε ανάπτυξη ούτε δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας. Αν μελετήσει κανείς τα δύο μοντέλα, το αμερικανικό και το γερμανικό, εύκολα αποδεικνύει ότι οι οικονομολόγοι του κ. Ομπάμα πέτυχαν όλους τους στόχους τους χωρίς να πονέσει ο λαός.
Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων και της σύγκρουσης με τις δυνάμεις που επιμένουν στη σκληρή λιτότητα. Ο ελληνικός λαός, που έχει φτάσει στα όρια του, θα εκτιμήσει την προσπάθεια της κυβέρνησης. Διαφορετικά τα νέα δάνεια, που οπωσδήποτε θα συνοδευτούν από νέα μέτρα, θα οδηγήσουν σε κοινωνική αναταραχή, που όπως είπε ο κ. Ομπάμα στον κ. Σαμαρά πρέπει να αποφευχθεί με κάθε θυσία. Και αυτό θα συμβεί μόνο με την μείωση της λιτότητας, με αποφυγή νέων μέτρων και με μέτρα για την ανάπτυξη και θα κτυπήσουν την ανεργία.
Του Μιχάλη Ιγνατίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου