Τις επόμενες απόκριες ο Παναγιώταρος θα ντυθεί Μπάρμπι.

Την πατήσανε πάλι οι κομμουνισταίοι. Είδανε τους ελληνόψυχους της Χρυσής Αυγής με κάτι διπλοσέντονα, με κάτι σατέν μαξιλαροθήκες, με κάτι σεμεδάκια, με κάτι τσεβρέδες και σπεύσανε να πούνε ότι έχουνε ντυθεί Κου Κλουξ Κλαν και πράσινα άλογα. Σιγά μην είχανε ντυθεί και Κου Κου Ε. Φαντάσματα για τις απόκριες είχανε ντυθεί, βρε, τα παιδιά μας, μόνο που ήταν λιγουλάκι βαριούτσικα και δεν μπορούσαν να περιπλανηθούν πάνω από την Ευρώπη. 

Αν δεν ήσασταν ντουβάρια, θα είχατε ακουστά την arte povera, την τέχνη που πλάθεται με φτωχικά υλικά. Arte povera κάνανε τα φτωχόπαιδα της Χρυσής Αυγής, που δεν είχαν λεφτά για φαντεζί στολές, για Μπάτμαν, για Σούπερμαν, για Σπάιντερμαν, για Λένορμαν, για Ζίνα, για Μάγια μέλισσα, για Ντόρα εξερευνήτρια, για Μπάρμπι φεριτόπια - αυτά είναι για τους μπρούκληδες τους αριστερούς. Να ντυθούνε Μπάρμπι οι δίμετροι και μετά να τους πάρετε εσείς στο ψιλό και να τους φωνάζετε «κι εσύ λάμπεις, Μπάρμπι μου» ή να τους λέτε ότι έχουν Μπάρμπι στην Κορώνη, εκεί σιμά στον Μελιγαλά.

Πήρανε, που λέτε, τα φτωχόπαιδα ένα σεντόνι από τη μάνα τους, μια μαξιλαροθήκη από τη θειά τους, πήρανε και την ξιφολόγχη του παππούλη τους του γερμανοτσολιά, ανοίξανε δυο τρύπες στη μαξιλαροθήκη, τη βάλανε στην γκλάβα τους και αρχίσανε να κάνουνε «ουουουου, ουουουου». Μόνο που η ξιφολόγχη του παππού ήταν σκουριασμένη από το αίμα των εαμοβούλγαρων, οπότε στις επόμενες απόκριες κάποιοι εκ των χρυσαυγιτών θα ντυθούν υποχρεωτικά Οιδίποδες, Τειρεσίες ή Μιχαήλ Στρογκόφ.

Και γιατί πάνω στις μαξιλαροθήκες είχανε ζωγραφισμένους σταυρούς, σαν εκείνους της Κου Κλουξ Κλαν; Δεν ήταν της Κλαν οι σταυροί, βρε μητραλοίες, της ελληνορθοδοξίας ήτανε. Τους ζωγράφισαν στις κουρούπες τους για να καταλαβαίνει όποιος τους βλέπει ότι είναι φαντάσματα ελληνικά, το εύψυχο φάντασμα του Κωνσταντή από του νεκρού αδελφού και όχι τα ξένα τα φλούφλικα, κάτι Κάσπερ, κάτι Δράκουλες, κάτι Ζόμπι που δεν είναι χορτοφάγα. Γι' αυτό τραγουδάγανε και κάτι βλάχικα του αμερικάνικου Νότου, για να μην τους περάσει ο Πειραιώς Σεραφείμ για το Φάντασμα της Όπερας και τους αφορίσει πατόκορφα.

Τα σεντόνια και οι μαξιλαροθήκες είναι γενικώς πολύ βολικά. Αν σε κυνηγάνε να σε συλλάβουνε, στέκεσαι ακίνητος σε μια γωνιά, βάζεις ένα καρότο στο στόμα, σε περνάνε για χιονάνθρωπο και σε προσπερνούν. Κι αν, ο μη γένοιτο, σε πιάσουνε, τα παίρνεις μαζί σου τα σεντόνια στην φυλακή και δεν έχεις ανάγκη από ιματισμό. Άμα λάχει, τα στρώνεις και στο πάτωμα και παίζεις μπαρμπούτι τσίλικο. Ρίχνω ζάρια φέρνω άσοι/μας τα φάγανε οι μπάτσοι.

Τις επόμενες απόκριες οι χρυσαυγίτες θα τη βγάλουνε ακόμη πιο φτωχικά. Θα ζωγραφίσουνε κάτω από τη μύτη τους ένα τετράγωνο μουστάκι και θα κάνουνε τον Σαρλό.

Του Γιώργου Ανανδρανιστάκη