Αντισώματα.

Στον πλανήτη ενδημεί μια ασθένεια που λέγεται Καταναλωτισμός, μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, βρίσκεται σε έξαρση και γιγαντώνεται ολοένα σε αυτή την ιστορική περίοδο που διανύει η ανθρωπότητα, απειλώντας να απομυζήσει το οικοσύστημα και να αφανίσει κάθε άλλο είδος ζωής. 

Η ασθένεια δρα εκφυλιστικά στον φορέα της, τον αποκόπτει από τον φυσικό οργανισμό του, από το φυσικό του περίβλημα και τον μεταλλάσσει πολύ γρήγορα σε αριθμημένο άτομο μέλος στρατού καταναλωτών, που ζει φρουρούμενο, χειραγωγημένο και προγραμματισμένο να καταστήσει εμπόρευμα μέχρι και τον φυσικό εαυτό του.

Βασικά συμπτώματα της ασθένειας: Η αλόγιστη κατανάλωση φυσικών πόρων, η καλλιέργεια της μη ευθύνης για οτιδήποτε βρίσκεται εκτός ιδιοκτησίας του ατόμου, η παραγωγή απορριμμάτων (υλικών, ψυχικών και πνευματικών).

Οι χαοτικές δυνάμεις και δυναμικές όμως που κρατούν εδώ και χιλιάδες χρόνια την φύση σε ισορροπία, δημιουργούν αντισώματα στην ανθρωπότητα, τα οποία δεν είναι άλλα από τους ανθρώπους που αντιστέκονται, που δεν συμβιβάζονται, που αμφισβητούν, που αγωνίζονται, που ρίχνουν σπόρους στην κοινωνία με τον λόγο και τις πράξεις τους και που τελικά εξισορροπούν το σύστημα αλλάζοντας το τοπίο.

Τα αντισώματα, τα οποία αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου όπως οι σπόροι, είναι προγραμματισμένα και προορισμένα από τη Φύση (τους) να πετύχουν τον στόχο της προαιώνιας ισορροπίας του οικοσυστήματος, περιορίζοντας την εξάπλωση και τη δράση της ασθένειας.

Και θα πετύχουν. Διότι, εκτός από τους κατασκευασμένους διάτρητους συστημικούς νόμους της ασθένειας, υπάρχουν και οι αυθύπαρκτοι απαράβατοι και απαραβίαστοι φυσικοί Νόμοι που φέρουν σοφία αιώνων. Κι αυτούς είναι ανήμποροι να τους υπερνικήσουν τα συστημικά άτομα, όσο χρήμα και αν κατέχουν. Υποτάσσονται ο ένας μετά τον άλλον και πέφτουν έντρομοι και απογοητευμένοι διότι σε όλην τους τη ζωή μπορεί να σκέφτονταν αλλά στο τέλος νιώθουν.

Του Γιάννη Μακριδάκη