Με ενοχλεί...

Με ενοχλεί που η ζωή συνεχίζεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα..

Ο κόσμος βγαίνει, ψωνίζει ό,τι μπορεί να ψωνίσει στο σούπερ μάρκετ, χαζογελάει, κουτσομπολεύει, πίνει και κανένα καφεδάκι στον ήλιο, πηγαίνει κανά σινεμαδάκι, Σάββατο βράδυ κανά ποτάκι, όλα από λίγο, μίζερα και τσιφούτικα, αλλά στρωτά.
Σαν να μη συμβαίνει τίποτα..
Ή, σαν να συνήθισε..

Μ' ενοχλεί που βλέπω το βράδυ τηλεοράσεις αναμμένες να βλέπουν Μεγκάλο και Ουράνιο κανάλι. Τον εχθρό στα σπίτια μας; 
Μ' ενοχλεί που ακούω να συζητάνε για το τάδε ή το άλλο σίριαλ, για τα μεσημεριανάδικα, για το ποιός αδικήθηκε απ' τους τηλε κυνηγούς ταλέντων.
Μ' ενοχλεί που κάθονται ν' ακούσουν έστω και την φωνή του Περδεντέρη, να δουν την σιχαμένη φάτσα του..

Με ενοχλεί που ακόμα υπάρχουν άνθρωποι της διπλανής πόρτας που δεν καταλαβαίνουν, που μισθός τους έφτασε τα 480 ευρώ, αλλά ''πάλι καλά'', ''μη χάσουμε και αυτό!''..

Μ' ενοχλεί που τα καθάρματα κυκλοφορούν ακόμα, που μπορούν να κυκλοφορούν ακόμα..
Μ' ενοχλεί που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που υποστηρίζουν τα καθάρματα που κυκλοφορούν ακόμα, και κυκλοφορούν κι αυτοί μεταξύ μας.. Ζούν ανάμεσά μας.

Με ενοχλεί που ενώ όλα γύρω είναι πλασματικά και ψεύτικα,
..πλασματική ζωή, πλασματική ελευθερία, πλασματική αυτοδιάθεση, πλασματική κυβέρνηση πλασματικού κράτους,
..εμείς δεν ασχολούμαστε αποκλειστικά και μόνον γι αυτά που μας συμβαίνουν!

Με ενοχλεί εν τέλει που υπάρχει ζωή χωρίς ελευθερία, ζωή στο μικροσκόπιο, ζωή υπό αίρεση και υπό καθοδήγηση: 
Ζωή χωρίς ζωή.. εικονική ζωή.. ζωή matrix.

Θα 'πρεπε απ' το πρωί ως το βράδυ, κι απ' το βράδυ ως το πρωί, στον ύπνο, στο φαγητό, στη δουλειά, στον δρόμο, στο κρεβάτι, στον καναπέ, παντού κι όλες τις ώρες,
..μόνον αυτό να συζητάμε, μόνον αυτό να σκεφτόμαστε, μόνον αυτό να σχεδιάζουμε:
ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠ' ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ.
ΠΩΣ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ.

Μόνον αυτό!
Με μανία, με σχιζοφρενική προσήλωση, με αρρωστημένο πάθος!
Όλα τ' άλλα, τώρα, δεν είναι ζωή..
Είναι διεκπεραίωση!..

Από Ουδέν Σχόλιον (ο Μαντατοφόρος)