Τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή είναι μια επίθεση της Δύσης εναντίον της Ρωσίας. Μια επίθεση της ΕΕ καθοδηγούμενη από τη Γερμανία, με την σύμφωνη γνώμη των Αμερικανών.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2010 εξελέγη πρόεδρος της Ουκρανίας, ο φιλορώσος Βίκτορ Γιανουκόβιτς με 48,95%, έναντι της φιλογερμανίδας πρώην πρωθυπουργού Γιούλας Τιμοσέκνκο, η οποία έλαβε 45,47%. Στη συνέχεια η Τιμοσένκο καταδικάστηκε...
για κακοδιαχείριση σε 7ετή φυλάκιση. Έπειτα από προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το τελευταίο απέδωσε την καταδίκη της σε πολιτικούς λόγους.
Σήμερα η Ουκρανία είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα. Στους φιλορώσους και στους φιλοδυτικούς. Εδώ παίζεται ένα πολύ σοβαρό διεθνές πολιτικοοικονομικό και γεωστρατηγικό παιχνίδι. Ο Πούτιν θέλει να σχηματίσει την Ευρασιατική Ένωση (στην οποία ηγέτιδα δύναμη θα είναι φυσικά η Ρωσία), ως αντίπαλο δέος απέναντι στην ΕΕ και στην καθολική δυτική παγκοσμιοποίηση. Αν δεν καταφέρει να κρατήσει την Ουκρανία μαζί του και η τελευταία προσχωρήσει στην ΕΕ, τότε η Ρωσία θα υποστεί τεράστια γεωστρατηγική και οικονομική ήττα. Κανείς δεν θα θέλει πλέον να προσχωρήσει στην Ευρασιατική Ένωση, αφού η ηγέτιδα δύναμη (δηλαδή η Ρωσία) θα αποδειχθεί αδύνατη και επομένως στο τέλος θα αναγκαστεί και η ίδια η Ρωσία να προσδεθεί στο άρμα των Δυτικών και φυσικά της ηγέτιδας δύναμης της Ευρώπης, δηλαδή της Γερμανίας. Ήδη το Ρωσικό ρούβλι σήμερα, σημειώνει κάθετη πτώση, πλήττοντας σοβαρά την οικονομία της Ρωσίας.
Επομένως, στην ουσία εδώ έχουμε ξανά το Δ΄ Ράϊχ (αυτή τη φορά) έξω από το "Στάλινγκραντ" για την ρεβάνς του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μόνο που αυτή τη φορά οι Γερμανοί έχουν μαζί τους όλη την Ευρώπη και φυσικά και τους Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, αλλά και τους Αμερικανούς.
Είναι ενδιαφέρον λοιπόν να δούμε την αντίδραση της Μόσχας, η οποία, μετά την διπλωματική νίκη της στη Συρία, τώρα καλείται από τους Δυτικούς να πληρώσει το τίμημα της νίκης της. Προς το παρόν παραμένει σιωπηλή και συζητούν μόνο απευθείας Πούτιν με Γιανουκόβιτς.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2010 εξελέγη πρόεδρος της Ουκρανίας, ο φιλορώσος Βίκτορ Γιανουκόβιτς με 48,95%, έναντι της φιλογερμανίδας πρώην πρωθυπουργού Γιούλας Τιμοσέκνκο, η οποία έλαβε 45,47%. Στη συνέχεια η Τιμοσένκο καταδικάστηκε...
για κακοδιαχείριση σε 7ετή φυλάκιση. Έπειτα από προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το τελευταίο απέδωσε την καταδίκη της σε πολιτικούς λόγους.
Σήμερα η Ουκρανία είναι χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα. Στους φιλορώσους και στους φιλοδυτικούς. Εδώ παίζεται ένα πολύ σοβαρό διεθνές πολιτικοοικονομικό και γεωστρατηγικό παιχνίδι. Ο Πούτιν θέλει να σχηματίσει την Ευρασιατική Ένωση (στην οποία ηγέτιδα δύναμη θα είναι φυσικά η Ρωσία), ως αντίπαλο δέος απέναντι στην ΕΕ και στην καθολική δυτική παγκοσμιοποίηση. Αν δεν καταφέρει να κρατήσει την Ουκρανία μαζί του και η τελευταία προσχωρήσει στην ΕΕ, τότε η Ρωσία θα υποστεί τεράστια γεωστρατηγική και οικονομική ήττα. Κανείς δεν θα θέλει πλέον να προσχωρήσει στην Ευρασιατική Ένωση, αφού η ηγέτιδα δύναμη (δηλαδή η Ρωσία) θα αποδειχθεί αδύνατη και επομένως στο τέλος θα αναγκαστεί και η ίδια η Ρωσία να προσδεθεί στο άρμα των Δυτικών και φυσικά της ηγέτιδας δύναμης της Ευρώπης, δηλαδή της Γερμανίας. Ήδη το Ρωσικό ρούβλι σήμερα, σημειώνει κάθετη πτώση, πλήττοντας σοβαρά την οικονομία της Ρωσίας.
Επομένως, στην ουσία εδώ έχουμε ξανά το Δ΄ Ράϊχ (αυτή τη φορά) έξω από το "Στάλινγκραντ" για την ρεβάνς του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Μόνο που αυτή τη φορά οι Γερμανοί έχουν μαζί τους όλη την Ευρώπη και φυσικά και τους Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών, αλλά και τους Αμερικανούς.
Είναι ενδιαφέρον λοιπόν να δούμε την αντίδραση της Μόσχας, η οποία, μετά την διπλωματική νίκη της στη Συρία, τώρα καλείται από τους Δυτικούς να πληρώσει το τίμημα της νίκης της. Προς το παρόν παραμένει σιωπηλή και συζητούν μόνο απευθείας Πούτιν με Γιανουκόβιτς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου