Κρίνε με αγά μου, ν' αγιάσω!..

     Άρχισαν, λέει, οιαξιολογήσεις των υπαλλήλων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, και πρέπει, επίσης λέει, να ολοκληρωθούν οπωσδήποτε,
     ..παρά τις αντιδράσεις των ίδιων των υπαλλήλων.

     Ο ίδιος ουπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (πςςςςς!), γουρλομάτης γιός, πρωθυπουργού πατέρα,
     ..χθες σε ραδιοφωνική του συνέντευξη διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι οι αξιολογήσεις καμία σχέση έχουν, ή πρόκειται να έχουν στο μέλλον με διαθεσιμότητες και απολύσεις!

     Ως εδώ καλά.
     Πράγματι αξιολογήσεις πρέπει να γίνονται και στον δημόσιο τομέα, όπως γίνονται καθημερινά στον ιδιωτικό με την έμπρακτη επιβράβευση ή τιμωρία του ιδιωτικού υπαλλήλου, του επιχειρηματία, ή του ελεύθερου επαγγελματία.
     Όμως, αν δεν πρόκειται να ληφθούν υπ' όψη για διαθεσιμότητες και απολύσεις,
     ..ΠΡΟΣ ΤΙ Η ΕΝΤΟΛΗ προς τους διοικητές, διευθυντές, προϊστάμενους, ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ, ΤΟ 15% ΟΣΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΘΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΒΑΣΗ;

     Πώς είναι δυνατόν να προεξοφλείς με ακρίβεια ποσοστών την απόδοση των υπαλλήλων της α' ή της β' υπηρεσίας, του τάδε ή του δείνα τμήματος ή οργανισμού;
     Και πώς γίνεται αυτό το 15% των αποτυχόντων στις αξιολογήσεις να συμπίπτει με το ποσοστό των απολύσεων στον δημόσιο τομέα που ΑΠΑΙΤΟΥΝ οι δυνάστες τοκογλύφοι-αφεντικά της κυβέρνησης του αίσχους;

     ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΕΣ ΠΑΛΙΑΝΘΡΩΠΩΝ! Περί αυτού πρόκειται.
     Γιατί όταν κοντά στα μέσα του επόμενου χρόνου θα προαπαιτήσουν οι βησιγότθοι, για να πάρουμε την χ, ψ δόση, να απολυθούν εντεκάμισυ ή δωδεκάμισυ ή δεκαπέντε χιλιάδες άνθρωποι,
     ..τα λόγια και οι υποσχέσεις του γουρλομάτη χαραμοφάη θα έχουν ξεχαστεί,
     ..ενώ οι λίστες με τις αξιολογήσεις του 15% κάτω απ' την βάση, θα είναι εκεί και θα περιμένουν να παίξουν τον θλιβερό τους ρόλο!

     Θα ξαναβγεί τότε πάλι ο εν λόγω  ελέω ονόματος υπουργός, και σε καινούργια συνέντευξη θα πετάξει αφοπλιστικά στα μούτρα του δημοσιογράφου: '' Τί θέλετε; Να παραμείνουν στο δημόσιο και να επιβαρύνουν το κράτος υπάλληλοι που η απόδοσή τους έχει κριθεί κάτω απ' την βάση; Εσείς θα το κάνατε αυτό στην επιχείρησή σας;''!!

     Έτσι, με τον ίδιο κουτοπόνηρο και παλιανθρωπίστικο τρόπο έχει λειτουργήσει τούτη η κυβέρνηση ως τώρα:
     Προσωρινό το μέτρο για άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές; Τσουπ! Ανοικτά όλα τα μαγαζιά τις Κυριακές μετά από έξη μήνες!
     Δεν θα γίνουν άλλες περικοπές συντάξεων; Τσακ! Πετσόκομμα στις επικουρικές μετά τις εκλογές!
     Όχι άλλοι νέοι φόροι; Τσαφ! Αύξηση της προκαταβολής φόρου με τους νέους ψηλότερους συντελεστές από το φθινόπωρο!
     Και πάει λέγοντας.

     Για αυτό λοιπόν, και όχι γιατί δεν πρέπει να γίνονται αξιολογήσεις, έχουν δίκιο που αντιδρούν οι δημόσιοι υπάλληλοι.
     Οι ''αξιολογήσεις'' αυτές είναι στημένες και μόνο αξιολογήσεις δεν είναι!
     Είναι ο φερετζές των απολύσεων που έχει υποσχεθεί ο ''πρωθυπουργός'' στ' αφεντικά του.

     Εμείς, 
     ..που όλους αυτούς τους έχουμε αξιολογήσει ως προδότες κι επικίνδυνους για την χώρα,
     ..πότε θα τους απολύσουμε;..

Από το blog mandatoforos

Όταν το Σύστημα κινδυνεύει η λύση είναι η αύξηση των μειωμένης αντίληψης πολιτικών σε ρόλο εξουσιαστικού τρολ

Ο Σαμαράς και οι υπόλοιπες υφιστάμενές του ακροδεξιές πολιτικές μαριονέτες φέρνουν και στηρίζουν τα μνημόνια με το πρόσχημα την σωτηρία της πατρίδας και των πολιτών της.

Τι προβλέπουν τα μνημόνια;

Αναχρηματοδότηση των μέχρι και την κρίση υπερκερδοφόρων τραπεζών που κάναν πάρτυ αυθαιρεσιών προ κρίσης (το "προ" συζητήσιμο), μοίραζαν τα δάνεια σχεδόν με το ζόρι, δεν ελέγχονταν από κανένα κρατικό φορέα και δημιούργησαν μέσα σε ελάχιστα χρόνια στρατιές εκατομμυριούχων μετόχων και στελεχών τους ενώ ήξεραν με μαθηματική ακρίβεια την κατάληξη της δράσης τους και το ντόμινο οικονομικής κατάρρευσης που διαγράφονταν.

Γιατί χρειάστηκαν "διάσωση" οι τράπεζες;

Γιατί μοίραζαν από διακοποδάνεια των 500 ευρώ μέχρι δάνεια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε ΜΜΕ χωρίς καν να υπάρχει δυνατότητα αποπληρωμής. Mega Channel καλή ώρα. Στο οποίο κανάλι των Μπόμπολα, Ψυχάρη, Βαρδινογιάννη συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να δανείζουν ενώ αυτό είναι ένα βήμα πριν την πτώχευση!

Τα κέρδη των τραπεζών λοιπόν μετατρέπονταν σε τεράστια μερίσματα-bonus για στελέχη και μετόχους. Οι ζημιές όμως μετατρέπονται σε κρατική διάσωση (αναχρηματοδότηση) με μνημονιακά δάνεια.

Ποιος θα πληρώσει τα δάνεια; 

Όχι τα στελέχη και οι μέτοχοι πάντως. Για την "σωτηρία της πατρίδας" θα τα πληρώνουν οι πολίτες της. Άλλωστε όπως είπε πολύ πρόσφατα και ο δημοσιογράφος του εφοπλιστή και καναλάρχη Αλαφούζου, κυρ Μπάμπης Παπαδημητρίου (και πρώην μεγαλοστέλεχος τραπεζών επί πολλά χρόνια) οι τράπεζες είναι ολονών μας! (όταν έχουν ζημιές, όταν έχουν κέρδη είναι μόνο των μετόχων τους).

Ποιος κερδίζει από την αναχρηματοδότηση-διάσωση των τραπεζών;

Αυτοί που έχουν τράπεζες κυρίως, και τα στελέχη τους κατά δεύτερο λόγο.

Ποιός έχει τράπεζες;

Βαρδινογιάννης, Λάτσης, Σάλλας, Κωστόπουλος.

Τι άλλο προβλέπουν τα μνημόνια;

Απελευθέρωση απολύσεων, πτώση μισθών.

Ποιος κερδίζει από την απελευθέρωση απολύσεων και την πτώση μισθών;

Οι (μεγαλο)εργοδότες που απασχολούν εργαζόμενους.

Δηλαδή πάλι ο Βαρδινογιάννης, ο Λάτσης, ο Σάλλας, ο Κωστόπουλος, ο Αλαφούζος ο Μπόμπολας και άλλοι τέτοιοι.

Οι αξιότιμοι κύριοι στις τεράστιες συλλογές τους από κάθε είδους επιχειρήσεων διαθέτουν και τηλεοπτικούς σταθμούς, ραδιόφωνα, εφημερίδες και ηλεκτρονικές ειδησεογραφικές σελίδες. Άλλες δικές τους, άλλες τρίτων αλλά ελεγχόμενες από αυτούς.

Τι κάνουν τα ΜΜΕ τους; 

Στηρίζουν την κυβέρνηση και τα μνημόνια και προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι για το καλό σου και δεν υπάρχει άλλη λύση.

Τι άλλο προβλέπουν τα μνημόνια;

Αυξήσεις φόρων και χαράτσια.

Ποιος ΔΕΝ πληρώνει-πλήρωνε φόρους και χαράτσια;

Το κτίριο που στεγάζεται το Σκάι, το Mega που έκλεβε ρεύμα από την ΔΕΗ, οι εφοπλιστές που έχουν φορολογική ασυλία, η εκκλησία και ο Βαρδινογιάννης που κάνουν την μία τροπολογία πάνω στην άλλη για να του σβήσουν κάτι πρόστιμα και φόρους εκατομμυρίων ευρώ.

Δηλαδή πάλι ο Βαρδινογιάννης, ο Λάτσης, ο Μπόμπολας, ο Αλαφούζος είναι κερδισμένοι από την μνημονιακή απαίτηση.

Τί άλλο προβλέπουν τα μνημόνια;

Αποκρατικοποιήσεις 

Ποιος ευνοείται από τις αποκρατικοποιήσεις;

Ο Μελισσανίδης (κολλητός του Σαμαρά) που πήρε το χρυσωρυχείο του ΟΠΑΠ, ο Λάτσης που πήρε το Ελληνικό και άλλοι παρόμοιοι τύποι.

Καταλάβατε τώρα πως λειτουργεί η εξουσιαστική-κοινωνική αλυσίδα "Λόμπι, Τράπεζες, Πολιτικοί" και γιατί έχουμε γεμίσει με υπουργούς τύπου Ντινόπουλου, Βούλτεψη, Κικίλια, Γιακουμάτου, Λοβέρδου, Μπουμπούκου, Βρούτση, Γκερέκου, Μητσοτάκη, Βαρβιτσιώτη και Kεφαλογιάννη που δεν διαθέτουν την νοητική ικανότητα να διαχειριστούν ούτε ένα περίπτερο;

ΥΓ. Η αρχική σκιτσογραφία "Lobby, Bank, Politician" δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην ελληνική πραγματικότητα. Ο Βαρδινογιάννης και ο Λάτσης έχουν καταφέρει να καπαρώσουν και τα τρία πόστα με διάφορους τρόπους ώστε να αποφύγουν να δώσουν ακόμα και τα κόπρανά τους.

Από το blog  projector-revoilt
 

Η αφόρητη γραφειοκρατία του ιδιωτικού τομέα

Όταν μιλάμε για γραφειοκρατία ο νους του καθενός πηγαίνει φυσικά στην κρατική γραφειοκρατία, η οποία έχει συνδεθεί με ποικίλα στερεότυπα, όπως σπατάλη, αναποτελεσματικότητα και διαφθορά. Η πάταξη επομένως όλων των ανωτέρω δυσλειτουργιών θα επέλθει μόνο με τη συρρίκνωση του κράτους και την αξιολόγηση, εξου και η πρεμούρα με τις ιδιωτικοποιήσεις και την απόσπαση ζωτικών για την κοινωνία λειτουργιών από το κράτος και την απόδοσή τους σε ιδιωτικούς οργανισμούς. Μπορεί οι περισσότεροι να ενοχλούνται με τη χρήση της λέξης “στερεότυπα”, μιας και είναι εντελώς πεπεισμένοι ότι έτσι έχουν τα πράγματα, δύσκολα όμως θα προσκομίσουν αποδεικτικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις πεποιθήσεις τους. Επειδή στην Ελλάδα δεν θεωρείται αναγκαίο να υποστηρίζει κάποιος τις απόψεις του με απτά στοιχεία, τα οποία είναι αρκετό να υποκαθίστανται με αβανταδόρικες ατάκες, ανεκδοτολογικά περιστατικά, λογοδιάρροια και ακατάσχετη παραθυράτη μπουρδολογία, θα προστρέξουμε πάλι στις ΗΠΑ και στα δικά τους στατιστικά στοιχεία.

70% των αμερικανών συμφωνούν ότι η κυβέρνηση είναι σπάταλη και αναποτελεσματική, κι ότι το μισό από το ένα δολάριο που πάει στα ασφαλιστικά ταμεία χάνεται στο βόθρο της σπατάλης. Το Λογιστήριο του Κράτους όμως έχει άλλη γνώμη. Το ίδιο και η Έκθεση του Al Goreγια την Κυβερνητική Αποδοτικότητα που εξέτασε ενδελεχώς όλα τα κλιμάκια της κρατικής γραφειοκρατίας. Το εύρημα ότι η σπατάλη συνοψίζεται σε λιγότερα από δυο σεντ στο δολάριο δεν φαίνεται ότι αρκεί να αναστρέψει πάγιες αντιλήψεις, βαθιά ριζωμένες από τον βομβαρδισμό δεκαετιών της ιδιωτικής προπαγάνδας των ΜΜΕ.

Κι έτσι, εξ αιτίας του βομβαρδισμού αυτού είναι αδιανόητο να βρεθεί έστω και μια σταλιά χώρος να χωρέσει την γραφειοκρατία του ιδιωτικού τομέα, γραφειοκρατία η οποία μεταφράζεται ομοίως σε σπατάλη, αναποτελεσματικότητα και διαφθορά (έχει κανείς αντίρρηση ως προς αυτό;). Μοιάζει σα σχήμα οξύμωρο, αλλά γιαυτό ευθύνεται η προπαγάνδα και όχι η πραγματικότητα. Η πληθώρα των ερευνών σχετικά με την σύγκριση της αποδοτικότητας των κυβερνήσεων και των ιδιωτικών οργανισμών στην παροχή δημόσιων αγαθών, όπως ενέργεια και νερό δεν παρήγαγε κάποιο συγκεκριμένο αποτέλεσμα υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς, ούτε ως κόστος, ούτε ως ποιότητα. Εκεί όμως που τα αποτελέσματα είναι σαφή και με μεγάλη διαφορά υπέρ των κρατικών παρόχων είναι στην υγεία και την εκπαίδευση.

Το ότι το αμερικανικό σύστημα υγείας είναι εξωφρενικά ακριβό και επιλεκτικό σε σύγκριση ας πούμε με το βρετανικό είναι πασίγνωστο και τεκμηριωμένο. Αντιστοιχεί στο 13.6% του ΑΕΠ, ενώ ο μέσος όρος των 13 βιομηχανοποιημένων χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο 8.2%. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την ανώτατη εκπαίδευση, όπου τα κόστη των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι πάνω από τριπλάσια σε σχέση με αυτά των δημοσίων και πολιτειακών.

Τι είναι αυτό όμως που ανεβάζει το κόστος της ιδιωτικής περίθαλψης; Η γραφεικρατία!

Τα διοικητικά κόστη στις ΗΠΑ απομυζούν 31 σεντ για κάθε δολάριο που δαπανάται στην Υγεία, σε σύγκριση με 17 σεντ στον Καναδά. Και πού οφείλεται αυτή η διαφορά; Στη χαρτούρα και στο υπερβολικό προσωπικό. Ο μεγαλύτερος πάροχος υγείας στη Μασαχουσέτη απασχολεί 6682 άτομα για 2.7 εκ. συνδρομητές, πολύ περισσότερα απ' ότι το κρατικό σύστημα υγείας του Καναδά για 25 εκ. . Και γιατί χρειάζονται τόσοι πολλοί; Όπως λέει ο Κρούγκμαν, όχι φυσικά για να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες, αλλά για να κινούν διαδικασίες ώστε να μεταφέρουν τα κόστη σε οποιονδήποτε άλλο εκτός της δικής τους εταιρίας.

Άλλοι λόγοι είναι η επικάλυψη πολλών εταιριών για τον ίδιο λόγο. Κάθε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρία πρέπει να διατηρεί τα δικά της αρχεία και να αναπτύσσει το δικό της σύστημα κάλυψης, τιμολόγησης και πληρωμών. Κι αν στα έξοδα υπολογίσουμε και το κέρδος, όλα αυτά προσθέτουν ένα 15%-25% στο ιδιωτικό ασφαλιστικό πρόγραμμα. Αντιθέτως τα διοικητικά κόστη του κυβερνητικού Medicair ανέρχονται μόλις στο 3%.

Ας πάμε τώρα στην Εκπαίδευση.

Βάσει του γνωστού νεοφιλελεύθερου μάντρα ότι ο ανταγωνισμός παρέχει καλύτερες υπηρεσίες και σε χαμηλότερο κόστος, θα έπρεπε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια στις ΗΠΑ να κατέβαζαν το κόστος όχι μόνο το δικό τους, αλλά και των δημοσίων. Αυτό που συνέβη όμως είναι ότι αντί να κατεβάσουν το κόστος το ανέβασαν και μάλιστα το πολλαπλασίασαν. Για παράδειγμα, στο πολιτειακό πανεπιστήμιο της Μινεσσότα, τα δίδακτρα ανέβηκαν πάνω από δυο φορές στη δεκαετία, στα 13.500 δολάρια. Στα ιδιωτικά η αύξηση ήταν μικρότερη, αλλά με δίδακτρα στα 30.000 δολάρια κατά μέσο όρο τα περιθώρια είναι αντικειμενικά στενά.

Και ο λόγος της αποτυχίας; Πάλι η γραφεικρατία και τα κόστη της!

Όπως φαίνεται στο παραπάνω γράφημα, οι κάθετες μπάρες στ' αριστερά δείχνουν, ενδεικτικά για το πανεπιστήμιο της Μινεσσότα, το ποσοστό αύξησης του κόστους την περίοδο 2001-2012 των διοικητικών δαπανών, κατά 45% και των δαπανών που σχετίζονται αποκλειστικά με τη διδασκαλία, όπως μισθοί καθηγητών, εργαστήρια κλπ., κατά 15.6%. Η διαφορά είναι παραπάνω από εμφανής. Την ίδια περίοδο η αύξηση των φοιτητών είναι 22.4%,.

Οι καμπύλες στα δεξιά αναφέρονται σ' όλα τα πανεπιστήμια συνολικά, τόσο στα δημόσια, όσο και στα ιδιωτικά και δείχνουν την αύξηση των διδάκτρων, κατά 92%, πολύ παερισσότερο από την αύξηση του κόστους της ιατρικής περίθαλψης (47%) και του δείκτη τιμών καταναλωτή (27%). Από τη σύγκριση των δυο αυτών γραφημάτων είναι εμφανές πού πηγαίνουν τα δίδακτρα. Στη διοίκηση και όχι στη διδασκαλία.

Θα μου αντιτείνετε όμως ότι αυτό δεν αφορά τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά μόνο τα δημόσια. Είναι όμως λάθος. Διότι η αναλογία διοικητικού προσωπικού προς φοιτητές είναι μεγαλύτερη στα ιδιωτικά, απ' ότι στα δημόσια: 9 διοικητικοί για 100 φοιτητές στα ιδιωτικά, 8, στα δημόσια. Ειδικά για το Vanderbilt η αναλογία φτάνει στους 64 διοικητικούς ανά 100 φοιτητές, στο Rochester τους 40 και στο John Hopkins, τους 31. Την περίοδο 1975-2005 ο αριθμός των διοικητικών στα δημόσια πανεπιστήμια αυξήθηκε κατά 66%, ενώ στα ιδιωτικά κατά ...135%.

Και φυσικά οι πανεπιστημιακές διοικήσεις έχουν και τα δικά τους golden boys, με μισθούς που αγγίζουν το εκατομμύριο. Και όπως μετά την κρίση τα τραπεζικά golden boys συνέχισαν να διεκδικούν και να λαμβάνουν τα χρυσά τους bonus, με τα χρήματα των φορολογουμένων αυτή τη φορά, κάτι παρόμοιο συνέβη και στην πλειονότητα των πανεπιστημίων. Οι διοικήσεις προτίμησαν να παγώσουν τις προσλήψεις και τους μισθούς του διδακτικού προσωπικού, να κλείσουν τμήματα και να απολύσουν διδάσκοντες, παρά να πειράξουν έστω και ένα σεντ από τις παχυλές αμοιβές τους.

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εν τέλει αποτέλεσαν κακή παρέα για τα δημόσια, για το λόγο ότι τα ανάγκασαν να δρουν με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Δηλαδή να πασχίζουν με όρους marketing να προσελκύουν εξωτερικές χορηγίες και φοιτητές, που σημαίνει να αναγκάζονται να ξοδεύουν το 1/4 τουλάχιστον του προυπολογισμού τους σε συμβούλους, σε άσχετα meetings, σε κατάρτιση στρατηγικών πλάνων, το περιεχόμενο των οποίων ουδείς μπορούσε να θυμηθεί τον επόμενο μήνα, σε επιτροπές επί επιτροπών για θέματα που έπρεπε να εφευρεθούν ώστε οι διοικήσεις να διατηρούν τα πόστα τους και την ισχύ, σε διοικητικές ιεραρχίες απίθανης κλιμάκωσης και μηδενικής επαφής, σε κατασκευή πολυτελών campus με πισίνες, τζακούζι, τοίχους αναρρίχησης κλπ για να γητεύουν φοιτητές και να κερδίζουν θέσεις στις αξιολογήσεις των League Tables, σε psychobubbleσεμινάρια για “την ενδυνάμωση του εσωτερικού κόσμου” και “για το πώς να γίνεις επιτυχημένος”, και σε ο,τιδήποτε μαρκετίστικο και εξω-εκπαιδευτικό.

Πάντως, όσοι σκέφτηκαν να εξομοιώσουν την Εκπαίδευση και την Υγεία με συνήθη προιόντα, θα πρέπει να απογοητεύτηκαν γιατί τα συγκεκριμένα αποδείχτηκαν εντελώς απείθαρχα και προδοτικά των προσδοκιών.

Από το blog cynical

WSJ: Οι δανειστές θέλουν την Ελλάδα «υπό κατοχή» και μετά τα μνημόνια!

Δημοσίευμα της Wall Street Journal αποκαλύπτει ότι οι δανειστές αναζητούν τρόπους να «αλυσοδέσουν» την Ελλάδα, να την έχουν συνεχώς βυθισμένη στα χρέη, ώστε να την κάνουν ιδιοκτησία τους και συνδέει την «υποθήκευση» της χώρας με την… ελάφρυνση του χρέους την οποία επιχειρεί να παρουσιάσει η κυβέρνηση ως «σωτήρια λύση».

«Οι διεθνείς δανειστές της Ελλάδας εξετάζουν το πώς θα συνδέσουν μια ελάφρυνση του χρέους για την Αθήνα με τις μεταρρυθμίσεις, σε μια προσπάθεια να συνεχίσουν να ελέγχουν τις οικονομικές πολιτικές της χώρας μετά τη λήξη του προγράμματος διάσωσης», επισημαίνει η Wall Street Journal.

Πρόκειται για μία ακόμη απόδειξη πώς η ελάφρυνση του χρέους με παράταση στην αποπληρωμή και με χαμηλότερα επιτόκια αποτελεί μία πολιτική απάτη. Οι δανειστές με την κυβέρνηση του μνημονίου θα δεσμεύσουν μερικές γενιές ακόμη και θα υποθηκεύσουν ότι έχει μείνει χωρίς υποθήκη.

Τη στιγμή που όλοι παραδέχονται πώς το χρέος είναι «βουνό» και δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να αποπληρωθεί από την Ελλάδα που λόγω των μέτρων έχει χάσει ένα τεράστιο ποσοστό από το ΑΕΠ της, ενώ οι Έλληνες είναι σε 30% άνεργοι και με πάνω από 50% απώλειες εισοδήματος όσοι είναι τυχεροί και εργάζονται, ο κλήρος πέφτει στη Δημόσια περιουσία.

Θα ξεπουλήσουν τα πάντα, μαζί και τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η τρόικα επιμένει το ΤΑΙΠΕΔ να ελέγχεται από ξένους και να μεταφερθεί η έδρα του στο εξωτερικό. Προκειμένου να κάνουν ότι θέλουν. Η κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται πώς παραδίδει τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές.

Η εφημερίδα επικαλείται διάφορους αξιωματούχους που εμπλέκονται στις συζητήσεις και στο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι «η ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας -το οποίο υπολογίζεται στο ογκώδες ποσό των 320 δισ. ευρώ ή περίπου στο 174% του ελληνικού ΑΕΠ- απασχολεί τις χώρες της Ευρωζώνης, το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την ΕΚΤ από τον Νοέμβριο του 2012».

Στη συνέχεια, τονίζεται ότι «ενώ μέχρι τώρα οι δανειστές της Ελλάδας ασκούσαν πίεση στις διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων με το να καθυστερούν την εκταμίευση των επόμενων δόσεων των δανείων, με τη λήξη του προγράμματος χρηματοδότησης της Ελλάδας -στο τέλος του έτους από την πλευρά της Ευρωζώνης και τον Μάρτιο του 2016 από την πλευρά του ΔΝΤ- είναι αναμενόμενο να χαλαρώσει η εποπτεία των δανειστών στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις της Ελλάδας».

Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ευρωπαίοι δανειστές επιθυμούν να εξαρτήσουν τα βήματα για την ελάφρυνση του χρέους και ειδικά την επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος για την εξόφληση των δανείων, από την υλοποίηση ορισμένων «ορόσημων» από την πλευρά της Ελλάδας.

Ποια είναι αυτά; Οι παραλίες, ιστορικοί και αρχαιολογικοί χώροι, τα «οικόπεδα» με τα ενεργειακά κοιτάσματα στο Αιγαίο και το Ιόνιο κ.α.

Μία μετοχή Εθνικής ή ένα... σουβλάκι;

Θέλετε να φάτε ένα σουβλάκι καλαμάκι ή μήπως με τα ίδια λεφτά προτιμάτε να αγοράσετε μία... μετοχή της Εθνικής Τράπεζας; Οχι, δεν σας κοροϊδεύουμε, όντως 1,60 ευρώ κόστιζε προχθές η μετοχή της Εθνικής! Αν μάλιστα προτίθεστε να φάτε γύρο με πίτα, με τα 2 ευρώ μπορείτε να αγοράσετε πάνω από... 8 (!) μετοχές της Αγροτικής Τράπεζας ή 6 μετοχές του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Δεν κάνουμε πλάκα.

Τα εκατομμύρια των Ελλήνων, που καλά κάνουν και δεν ασχολούνται καθόλου με το χρηματιστήριο, δεν διανοούνται καν σε τι εξευτελιστικά χαμηλό επίπεδο έχουν πέσει οι μετοχές των τραπεζών. Η Αγροτική Τράπεζα (ΑΤΕ), που έχει ουσιαστικά στην κατοχή της αν θέλει τα μισά χωράφια της Ελλάδας ως υποθήκες μη εξυπηρετούμενων δανείων, άξιζε προχθές στο χρηματιστήριο ολόκληρη μόνο... 302 εκατομμύρια!!! Με 152 εκατομμύρια, δηλαδή, μπορούσε κανείς να αποκτήσει άνω του 50% των μετοχών της! Είναι απίστευτο.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που πριν από μερικούς μήνες όλοι το παίνευαν για την εξαιρετική ρευστότητα που είχε, προχθές άξιζε... 95 εκατομμύρια - όχι, δεν είναι τυπογραφικό λάθος, ολόκληρη η τράπεζα δική σας με 95 μόνο εκατομμύρια ή αν δυσκολεύεστε λίγο οικονομικά, με μόλις 48 εκατομμυριάκια αποκτάτε πάνω από το 50% των μετοχών και κάνετε ό,τι θέλετε με την τράπεζά σας!

Θυμάστε που η Εθνική Τράπεζα είχε ξοδέψει 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ για να αγοράσει την τουρκική Φινανσμπάνκ; Ε, λοιπόν, τώρα ολόκληρη η Εθνική αξίζει... 1,6 δισ.!

Μην ετοιμάζεστε πάντως να αρχίσετε να επιχειρηματολογείται ότι δήθεν η Εθνική, η ΑΤΕ και το ΤΤ κατάντησαν έτσι επειδή το Δημόσιο ασκεί τον έλεγχο σ' αυτές, γιατί οι εκπλήξεις που σας περιμένουν είναι δυσάρεστες. Ξέρετε πόσο αξίζουν οι μεγάλες ιδιωτικές τράπεζες της χώρας; Προχθές η συνολική αξία της Αλφα, της Γιούρομπανκ, της Μαρφίν και της Πειραιώς, και των τεσσάρων μαζί, μόλις ξεπερνούσε το... ενάμισι όλο κι όλο δισεκατομμύριο! Μόνο 500 εκατομμύρια έκανε η Αλφα, 350 εκατομμύρια η Γιούρομπανκ, 443 η Μαρφίν και ούτε 275 η Πειραιώς!

Ολες μαζί και οι επτά τράπεζες που προαναφέρθηκαν, οι οποίες συναποτελούν ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, δεν άξιζαν προχθές ούτε τριάμισι δισεκατομμύρια! Τριάμισι δισ. ευρώ όλες οι ελληνικές τράπεζες! Δεν το χωράει νους ανθρώπου.

Για να έχουμε μια εικόνα για το μέγεθος της καταβαράθρωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο απόψε θα δεχτεί βίαιο χτύπημα από τις αποφάσεις των ηγετών της Ευρωζώνης -δηλαδή της Γερμανίας!- για το «κούρεμα» της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων, αρκεί να αναφέρουμε το εξής πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο: Πριν από τέσσερα χρόνια, πριν ξεσπάσει δηλαδή η χρηματοπιστωτική κρίση, τον Οκτώβρη του 2007 οι επτά ελληνικές τράπεζες, που προχθές άξιζαν 3,49 δισ. ευρώ, άξιζαν... 67 δισεκατομμύρια! Αξιζαν δηλαδή 19 (!) φορές περισσότερο στο χρηματιστήριο από όσο αξίζουν σήμερα.

Αν πάλι δεν θέλετε να αγοράσετε όλες τις τράπεζες της χώρας με 3,5 δισ. ευρώ, έχετε κι άλλες επενδυτικές ευκαιρίες. Τι θα λέγατε να αγοράζατε π.χ. την εταιρεία ηλεκτροδότησης όλης της χώρας, τη ΔΕΗ, μαζί με τις εταιρείες ύδρευσης της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης που παρέχουν νερό σε πάνω από 5.000.000 ανθρώπους; Θέλετε μήπως να σας προσθέσουμε και τα λιμάνια της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας - δηλαδή τους Οργανισμούς Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) και Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ);

Μη διστάζετε, τζάμπα είναι! Δεν κοστίζουν ασύλληπτα ποσά, όπως φαντάζεστε. Ηλεκτρικό, νερό και λιμάνια, όλα μαζί, κοστίζουν μόλις... 2,2 δισεκατομμύρια - και εννοούμε το 100% των μετοχών τους! Με 1,1 δισεκατομμυριάκι δηλαδή μπορείτε να αγοράσετε το 50% συν κάτι των μετοχών τους και να γίνετε ο άρχοντας που καταδικάζει στο σκοτάδι ή στη δίψα δέκα ή πέντε εκατομμύρια ανθρώπους - κι έχετε και τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης για πάρτη σας! Με ένα δισεκατομμύριο! Εκεί φτάσαμε...

Προπαγάνδα

Το παραμύθι των ιδιωτικοποιήσεων

Ακούει ο κοσμάκης «ιδιωτικοποιήσεις» και φαντάζεται ότι αρκεί να πουλήσει το κράτος τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ ή τον ΟΛΠ για να ξεχρεώσει η Ελλάδα. Κανένας, όμως, από εκείνους που του κάνουν πλύση εγκεφάλου γι' αυτήν τη δήθεν «λύση» των οικονομικών προβλημάτων της χώρας, δεν του εξηγεί ότι η χρηματιστηριακή αξία της ΔΕΗ ήταν προχθές κάτω από 1,4 δισ. ευρώ, ότι ολόκληρη η ΕΥΔΑΠ άξιζε στο χρηματιστήριο μόλις... 318 εκατομμύρια, ότι ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς άξιζε μόνο 318 εκατομμύρια. Για ποια λύση του οικονομικού προβλήματος μέσω της εκποίησης των δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κάνουν λοιπόν λόγο; Φως, νερό, λιμάνια δεν πιάνουν όλα μαζί ούτε... 2 (δύο!) δισεκατομμύρια. Προπαγανδιστική απάτη είναι όλη αυτή η ιστορία.

Του Γιώργου Δελαστίκ 

“Ποτάμι”: Το “τι σερτ” των Μνημονίων

«Δεν υπάρχει σοβαρή χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει δεύτερο ανταγωνιστή». Αυτή την απάντηση έδωσε ο κ.Σταύρος Θεοδωράκης στην ερώτηση του Νίκου Χατζηνικολάου χτες στον «Real», αν τάσσεται υπέρ της εκχώρησης της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ». Ίσως τον Σεπτέμβρη που αναμένεται το «κυβερνητικό πρόγραμμα» του «Ποταμιού», ο κ.Θεοδωράκης μας εξηγήσει: Ποια θεωρεί «σοβαρή χώρα»;

• Το Βέλγιο, για παράδειγμα, που η πολιτική της λεγόμενης «απελευθέρωσης» της ενέργειας οδήγησε σε αυξήσεις της τιμής του ρεύματος την περίοδο 2000 – 2012 κατά 43,4% ή την Τσεχία όπου εκεί οι αυξήσεις ήταν 93,5%;
• Την Δανία με τις αυξήσεις ύψους 51,5% ή την Φινλανδία με τις αυξήσεις 85,8%;
• Το υπόδειγμα ποιας «σοβαρής» χώρας μας προτείνει ο κ.Θεοδωράκης; Της Γερμανίας που η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας επέφερε αυξήσεις στο ηλεκτρικό ύψους 77,6% ή μήπως της Ουγγαρίας με τις αυξήσεις ύψους 157,6%;
• Της Πορτογαλίας και της Ισπανίας με αυξήσεις 65% και 62,5% αντίστοιχα, ή μήπως της Σουηδίας με αυξήσεις 91,9%; (Έκθεση Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας, Νίκος Γεωργακάκης, «Αυγή», 6/7/2014).

Ένθερμος, επίσης, υποστηρικτής ο κ.Θεοδωράκης της κυβερνητικής τακτικής για κατάλυση ουσιαστικά του δικαιώματος της απεργίας, μέσα από την επαναφορά νεκραναστημένων μεθοδεύσεων της εποχής του αείμνηστου πρώην υπουργού Εργασίας, του Λάσκαρη και της εποχής του «άρθρου 4», του πραξικοπήματος δηλαδή στη ΓΣΕΕ, το 1985. Μα είναι δυνατόν να κηρύσσεται απεργία αν την απόφαση δεν την παίρνει το 51% των εγγεγραμμένων εργαζομένων στα σωματεία τους, λέει η κυβέρνηση. Κι ο κ.Θεοδωράκης συνηγορεί. 

Αλλά θα πρέπει να μας εξηγήσει η κυβέρνηση (και ενδεχομένως και ο κ.Θεοδωράκης): Η κυβέρνηση, που έχει εκλεγεί με το 17% (και όχι με το 51%) των ψήφων των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, γιατί βγάζει νόμους που αφορούν τη ζωή του 100% του πληθυσμού; Τι είδους δημοκρατία, λοιπόν, είναι αυτή που για να εκδίδει νόμους κατά των απεργιών αρέσκεται στο 17% όσων την ψηφίζουν, αλλά για την κήρυξη μιας απεργίας θέλει το 51%; Γιατί για να κόβει μισθούς και συντάξεις αρκεί στην κυβέρνηση να την ψηφίζει το 17% των εγγεγραμμένων που προσέρχονται στις κάλπες, αλλά για την κήρυξη απεργίας θέλει να επιβάλει ως όριο την προσέλευση του 51% των εγγεγραμμένων όσων προσέρχονται στην απεργιακή συνέλευση; 

Μα για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος, λέει η κυβέρνηση (και ο κ.Θεοδωράκης). Κι αν αυτό δεν το έλεγαν εκείνοι που έχουν απαξιώσει και έχουν καταστήσει το συνδικαλιστικό κίνημα σε ιμάντα του κυβερνητικού πεμπτοφαλλαγγιτισμού, μπορεί και να γελάγαμε… 

«Ως παλιός αριστερός είμαι και ενάντια στα μονοπώλια», έλεγε χτες ο κ.Θεοδωράκης, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να προσδώσει μεγαλύτερη έμφαση στην άποψή του να χειροκροτεί κάθε νεοφιλελευθερισμό που καμώνεται το «λογικό», το «ρεαλιστικό» και το «νέο»: Από το ξεπούλημα των Ξενία μέχρι το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές λόγω… τουρισμού. 

Δεν ξέρουμε πόσο «παλιός» και πόσο παλιά ήταν «αριστερός» ο κ.Θεοδωράκης. Ξέρουμε όμως ότι αυτού του τύπου ο «αντικρατισμός», που διεκδικεί δάφνες «επαναστατικότητας» βάλλοντας κατά του «κράτους -επιχειρηματία» ώστε να ρίχνει νερό στο μύλο του ιδιώτη – «επενδυτή», δεν έχει καμία σχέση ούτε με την παλιά, ούτε με την σύγχρονη ούτε και με την επόμενη Αριστερά. Δηλαδή την πραγματική Αριστερά. Που παλεύει ώστε τα Ξενία, οι παραλίες, οι ενεργειακές υποδομές κοκ να είναι κρατική περιουσία, όχι στο όνομα του «κράτους επιχειρηματία», όχι στο όνομα ενός κράτους «συλλογικού κομματάρχη της ολιγαρχίας», όπως το σημερινό κράτος, αλλά στον αγώνα της για ένα κράτος θεματοφύλακα της λαϊκής περιουσίας, που θα δουλεύει για να καλύπτει τις ανάγκες του λαού του και όχι του κρατικοδίαιτου ή μη επιχειρηματία του. 

Όσο για την κυριακάτικη αργία; Γιατί ο κ.Θεοδωράκης δεν ρωτάει όχι κανένα κομμουνιστή, ούτε καν τους εργαζόμενους, που οι τόσο «φρέσκιες» σκέψεις του κ.Θεοδωράκη τους γυρίζουν στην εποχή των ειλώτων. Ας ρωτήσει τους εκπροσώπους της ΝΔ στον εμπορικό κόσμο. Που πολύ γλαφυρά αναλύουν ότι ο τουρισμός είναι το πρόσχημα. Και ότι το όλο θέμα είναι οι αλυσίδες των πολυεθνικών και των μονοπωλίων (που τόσο απεχθάνεται ο κ.Θεοδωράκης) να κάνουν μια χαψιά τα μικρομάγαζα απ’ την μια άκρη της χώρας ως την άλλη. Αφού… τυγχάνει αυτή η χώρα να είναι τουριστική απ’ άκρη σ’ άκρη.  
Ποια η θέση του για την νομιμοποίηση του χασίς, ρωτήθηκε ο κ.Θεοδωράκης. Στο θέμα αυτό «είμαι με την Καλιφόρνια, είμαι με την Αμερική», απάντησε ο επικεφαλής του «Ποταμιού». 

Αλλά εδώ δεν έχουμε κανένα σχόλιο. Αυτό το ξέραμε. Το «είμαι με την Αμερική» του κ.Θεοδωράκη είναι γνωστό. Φρόντισε να μας το επισημάνει ο κ.Θεοδωράκης από την εποχή των αμερικανονατοικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία. Τότε που ως διευθυντής του περιοδικού «Κλικ» διαφήμιζε – εν μέσω βομβαρδισμών - «το νέο πρόσωπο της Αμερικής»…  

«Το θέμα δεν είναι αν θα έχουμε αριστερά ή δεξιά σωσίβια, το θέμα είναι η σωτηρία της χώρας», σημείωσε με πάθος ναυαγοσώστη ο κ.Θεοδωράκης. Τι άλλη απόδειξη ότι το «Ποτάμι» τίθεται υπεράνω «παρωχημένων» ιδεολογικών διαφορών και «προκαταλήψεων». Αλλά αυτή η «νιότη» ιδεών και προσεγγίσεων κάτι μας θυμίζει. 

Α, ναι: Μας θυμίζει την εποχή που ο Γιώργος Παπανδρέου τοποθετούσε στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ τον Στέφανο Μάνο και τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο, μιας και (όπως έλεγε) το δίλημμα «Δεξιά – Αριστερά» είχε… ξεπεραστεί. Τόση «πρωτοτυπία» ο κ.Θεοδωράκης… 

Κατόπιν τούτου, προεκλογικά, και από τα ίδια μικρόφωνα που γνωστός παλιάτσος μιλούσε για μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή σε ρόλο κυβερνητικής συνιστώσας, είχε κάθε λόγο ο γνωστός Τζήμερος, να δηλώνει: «Πολύ χαιρόμαστε που οι θέσεις μας είναι θέσεις του Ποταμιού». Ο Τζήμερος, που βλέπει στο «Ποτάμι» τις θέσεις του, κατήλθε στις πρόσφατες εκλογές συνεργαζόμενος με τον νεοφιλελεύθερο – και «εκ γενετής» μνημονιακό – Στέφανο Μάνο… 

Το πολιτικό «σακίδιο» του κ.Θεοδωράκη, κάθε άλλο παρά «άδειο» είναι σε θέσεις και προτάσεις, όπως λένε ορισμένοι. Το «σακίδιο» είναι μεν «θολό», αλλά αυτή η θολούρα προκύπτει επειδή είναι γεμάτο με όλη τη σκουριά και την κίβδηλη «νεωτερικότητα» του συστημικού, του καθεστωτικού και, τελικά, του κυβερνητικού, λόγου. Μιλούν τα «συμπεράσματα» του πρόσφατου Συνεδρίου του «Ποταμιού»: Διαβάζουμε: 

• «Θέλουμε να εκφράσουμε τις μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις που δεν ζητούν προνόμια από το κράτος αλλά θέλουν να αξιοποιήσουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας με σοβαρές και μακροχρόνιες επενδύσεις».
• «Θέλουμε να εκφράσουμε όλες τις μορφές επιχειρηματικής αγωγής που θα ξυπνήσουν το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Έλληνα και θα τον κάνουν δυνατό στις παγκόσμιες αγορές».
• «Το ελληνικό επιχειρηματικό και επενδυτικό περιβάλλον είναι το χειρότερο της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Παράλληλα η έννοια της επιχειρηματικότητας εξακολουθεί να δαιμονοποιείται από πολλούς».
• «Είμαστε υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων εκείνων που μέσω του ανταγωνισμού θα μειώσουν το κόστος για το δημόσιο και θα βελτιώσουν τις υπηρεσίες για το κοινό».
• «Η ανασυγκρότηση της χώρας μας δεν θα πετύχει αν δεν απαλλαγούμε από την δαιμονοποίηση της ελεύθερης αγοράς».
• «Η ίδρυση μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων είναι αναγκαία».

«Μεγάλες επιχειρήσεις», «παγκόσμιες αγορές», «επενδυτικό περιβάλλον», «επιχειρηματικό δαιμόνιο», «ελεύθερη αγορά», «ιδιωτικοποιήσεις». Να, δηλαδή, όλα αυτά που λέει ο ΣΕΒ, η Ένωση Τραπεζών, το ΔΝΤ, η τρόικα, η συγκυβέρνηση Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ από την «Ελιά» μέχρι τους «58». Όλη η – επαναλαμβάνουμε - πολιτική και ιδεολογική καθεστωτική σκουριά. Που «σώζει» αιωνίως την Ελλάδα των πατρικίων εις βάρος της Ελλάδας των πληβείων. Που καμώνεται την «ανανέωση» την ώρα που λειτουργεί ως δεκανίκι αναπαλαίωσης και διαιώνισης του συστήματος της χρεοκοπίας. 

Κι όλα αυτά, πλασαρισμένα, βέβαια, χωρίς τη γραβάτα του Μνημονίου, αλλά με αταξικό – δήθεν - «τι σερτ» και με το αμπαλάζ του τάχα μου «αντισυμβατικού» κόμματος. Που, όμως, δεν θα μπορούσε να διακηρύξει πιο… Μεγκαλόφωνα, τι ακριβώς εκφράζει. 
 
Του Νίκου Μπογιόπουλου

Δημοκρατία με παρθενορραφή

Στο μήνυμά του για την επέτειο της συμπλήρωσης 40 χρόνων για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας αναφέρει πως η κρίση έφερε υποχώρηση της δημοκρατίας και αυτή είναι ίσως η δραματικότερη παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας.

Θα ήθελα να επισημάνω πως το 1974 δεν αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία στην Ελλάδα.

Δεν υπήρχε Δημοκρατία στην Ελλάδα πριν την χούντα του 1967, για να αποκατασταθεί το 1974.

Εκλογές βίας και νοθείας, εκλογικοί νόμοι που έδιναν στο δεύτερο κόμμα περισσότερες έδρες από το πρώτο κόμμα, πέρασμα της χώρας από τους Βρετανούς στους Αμερικανούς, διαρκής ανάμειξη του Παλατιού στην πολιτική ζωή του τόπου, ΚΚΕ στην παρανομία, επιτηρούμενη ζώνη, πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, αποστασίες, παρακράτος που ήταν το ίδιο το κράτος, διώξεις, εξορίες, βασανισμοί, πολιτικές δολοφονίες και τραμπουκισμοί δεν έχουν καμία σχέση με την Δημοκρατία.

Κι επιτέλους, ας αναγνωρίσουμε στη χούντα πως εξαιτίας της ξεφορτώθηκε η Ελλάδα τον βασιλιά· έκανε και κάτι καλό η χούντα.

Μπορεί αυτό να έγινε από σπόντα -η χούντα δεν ήταν εναντίον του βασιλιά αλλά ο βασιλιάς ήθελε να επιβάλει τους δικούς του στρατιωτικούς σε μια δικτατορία δικής του επιρροής- αλλά, παρ’ όλα αυτά, δεν ήταν η «Δημοκρατία» που έδιωξε τον βασιλιά αλλά η χούντα.

Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ Δημοκρατία.

Το νέο ελληνικό κράτος φτιάχτηκε με δάνεια -τα δάνεια ξεκίνησαν πριν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους- και συνέχισε να υπάρχει εξαιτίας των δανείων.

Δημοκρατία μόνο με δάνεια δεν γίνεται. Αυτό είναι Δανειοκρατία.

Όποιος έχει διαβάσει την Ελληνική Ιστορία ξέρει πως το θέμα ήταν πότε θα σταματούσαν τα δάνεια.

Τα δάνεια σταμάτησαν.

Και τώρα οι κομπραδόροι, τα πολιτικά τζάκια και οι απόγονοι των δωσίλογων δεν έχουν άλλα δάνεια για να φάνε και είναι πια σε δύσκολη θέση.

Παρ΄όλα αυτά, οι Έλληνες πολίτες -που οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν τι σημαίνει δημοκρατία- τους ανέχονται ακόμα και τους διατηρούν στην εξουσία.
Ο Κάρολος Παπούλιας αναφέρει ακόμα στο μήνυμά του πως για την εμβάθυνση της δημοκρατίας είναι απαραίτητη η ανάκτηση της οικονομικής αυτοδυναμίας.

Ποια ανάκτηση της οικονομικής αυτοδυναμίας;

Πότε ήταν οικονομικά αυτοδύναμη η Ελλάδα;

Όταν έπαιρνε τα δάνεια και την αμερικανική βοήθεια που τα έφαγαν μερικές οικογένειες της αστικής τάξης που δεν είναι ούτε αστική, ούτε τάξη;

Με τα δάνεια και τις οικονομικές βοήθειες που έχει πάρει η Ελλάδα από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι την χρεοκοπία του 2010, θα έπρεπε να είναι σήμερα μια από τις πιο πλούσιες και σύγχρονες χώρες του κόσμου.

Αλλά δεν πλούτισε η Ελλάδα, πλούτισαν μερικές οικογένειες.

Ο Κάρολος Παπούλιας αναφέρει ακόμα πως η απόφασή του να βάλει την υπογραφή του σε ό,τι του έφερναν μπροστά του οι κυβερνήσεις του Μνημονίου οφείλεται στο σεβασμό που δείχνει στο Σύνταγμα.

Δηλαδή, οι κυβερνήσεις του Μνημονίου ξεσκίζουν το Σύνταγμα αλλά ο Κάρολος Παπούλιας το σέβεται και υπογράφει ό,τι του πασάρουν οι κυβερνήσεις.

Αν ο Κάρολος Παπούλιας είχε λίγη τσίπα, θα είχε παραιτηθεί.
Αφού δεν παραιτήθηκε, να την χαίρεται την Δημοκρατία του.

Του Πιτσιρίκου

Νόαμ Τσόμσκι: Το μαρτύριο της Γάζας, τα εγκλήματα του Ισραήλ, και οι ευθύνες μας

Στις 3 το πρωί ώρα της Γάζας, στις 9 Ιουλίου, εν μέσω της τελευταίας άσκησης αγριότητας του Ισραήλ, έλαβα ένα τηλεφώνημα από εναν νεαρό Παλαιστίνιο δημοσιογράφο στη Γάζα. 

Στο βάθος, μπορούσα να ακούσω το παιδί του να κλαίει ανάμεσα σε ήχους από εκρήξεις και αεροπλάνα, που στόχευαν κάθε πολίτη που κινείται, και σπίτια επίσης.Μόλις είχε δει ένα φίλο του σε ένα αυτοκίνητο με σαφή ένδειξη "PRESS" (ΤΥΠΟΣ) να ανατινάζεται. Και άκουσε κραυγές στη διπλανή πόρτα μετά από μια έκρηξη, αλλά δεν μπορούσε να βγει έξω αλλιώς μπορεί να γινόταν ένας πιθανός στόχος και ο ίδιος.

Πρόκειται για μια ήσυχη γειτονιά, χωρίς στρατιωτικούς στόχους - εκτός από τους Παλαιστίνιους που είναι ο εύκολος στόχος για την υψηλής τεχνολογίας στρατιωτική μηχανή που παρέχεται στο Ισραήλ από τις ΗΠΑ. Είπε ότι το 70% των ασθενοφόρων έχουν καταστραφεί και ότι πάνω από 70 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί* και 300 περίπου έχουν τραυματιστεί, από τους οποίους τα 2/3 περίπου είναι γυναίκες και παιδιά. Ελάχιστοι ακτιβιστές της Χαμάς ή τοποθεσίες εκτοξεύσεις πυραύλων έχουν πληγεί. Ακριβώς τα συνήθη θύματα.

Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πώς είναι η ζωή στη Γάζα το διάστημα που η συμπεριφορά του Ισραήλ είναι «συγκρατημένη», μεταξύ δηλαδή των συχνών κατασκευασμένων κρίσεων όπως αυτή. Μια καλή εικόνα δίνεται στην έκθεση της UNRWA από τον Μαντς Γκιλμπερτ, τον θαρραλέο και έμπειρο Νορβηγό γιατρό που έχει ασχοληθεί εκτενώς με τη Γάζα, όπως κατά τη διάρκεια της δολοφονικής ισραηλινής Cast Lead το 2008. Από κάθε άποψη, η κατάσταση είναι καταστροφική.

Αναφερόμενος στα παιδιά, Ο Γκίλμπερτ λέει: "Τα παιδιά των Παλαιστινίων στη Γάζα υποφέρουν πάρα πολύ. Ένα μεγάλο ποσοστό επηρεάζεται από το τεχνητό καθεστώς υποσιτισμού που προκαλείται από τον αποκλεισμό που έχει επιβάλει το Ισραήλ. Η ανεμία που επικρατεί σε παιδιά 2 ετών στη Γάζα είναι στο 72,8%, ενώ η επικράτηση της αδυναμίας, του νανισμού, και της έλλειψης βάρους έχουν τεκμηριωθεί σε 34,3%, 31,4%, 31,45%, αντίστοιχα". Και η κατάσταση όλο και χειροτερεύει σύμφωνα με την έκθεση.

Όταν το Ισραήλ έχει «καλή συμπεριφορά», περισσότερα από δύο παιδιά Παλαιστινίων σκοτώνονται κάθε εβδομάδα, ένα σχέδιο που συμβαίνει πάνω από 14 χρόνια. Η βασική αιτία είναι η εγκληματική κατοχή και το πρόγραμμα για την υποβάθμιση της ζωής των Παλαιστινίων σε απλή επιβίωση στη Γάζα, ενώ οι Παλαιστίνιοι της Δυτικής Όχθης θα περιορίζονται σε μη βιώσιμα καντόνια. Και βέβαια το Ισραήλ θα αρπάζει ό, τι θέλει, όλα σε κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας - και καλύτερα να μη μιλήσουμε για έστω την ελάχιστη αξιπρέπεια. 

Και αυτό θα συνεχίζεται για όσο διάστημα το Ισραήλ υποστηρίζεται από την Ουάσιγκτον και γίνεται ανεκτό από την Ευρώπη - σε αιώνια ντροπή μας. 

Έκλεισαν την ΕΡΤ. Πότε θα "βγει" ο λογαριασμός?

Στον έναν χρόνο από το λουκέτο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης το μείζον ερώτημα για το τι κέρδισε το Ελληνικό Δημόσιο από αυτό δεν έχει απαντηθεί. Τα εμπλεκόμενα πρόθυμα κυβερνητικά στελέχη, Σίμος Κεδίκογλου και Παντελής Καψής, όχι μόνο δεν έχουν απαντήσει, αλλά κάνουν και ό,τι μπορούν για να μην τίθεται το σχετικό ερώτημα.

Τι κέρδισε, λοιπόν, το Ελληνικό Δημόσιο από το λουκέτο στην ΕΡΤ; Η απάντηση είναι μία: Έχασε σε όλα τα επίπεδα. Και στο οικονομικό και στο κοινωνικό. Το υπουργείο Οικονομικών αρνείται να απαντήσει στις ερωτήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ σχετικά με τον απολογισμό της ΔΤ και τα διαθέσιμα εκατομμύρια της ΕΡΤ που πέρασαν αρχικά στον Γκίκα Μάναλη και τώρα στην Αφροδίτη Γουγά.

Η κυβέρνηση δεν δίνει λογαριασμό για την ταμειακή διαχείριση της ΔΤ την περίοδο που δεν λειτουργούσε η ΝΕΡΙΤ. Επιπλέον, ο προϋπολογισμός της ΝΕΡΙΤ δεν δημοσιοποιείται και παραμένει κρυφός, ενώ η εταιρεία δεν περιλαμβάνεται στις ΔΕΚΟ του υπουργείου Οικονομικών. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση αρνείται να δώσει λογαριασμό για το λουκέτο στην ΕΡΤ, το οποίο υποτίθεται ότι θα οδηγούσε σε εξοικονόμηση χρημάτων για το Δημόσιο.

Να θυμίσουμε ότι η ΕΡΤ δεν επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού πλήρωναν οι πολίτες, και είχε έσοδα 260-300 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Από αυτά το κράτος έπαιρνε απευθείας 70-80 εκατ. φόρους και εισφορές για τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ υπήρχε πρόβλεψη και για 75 εκατ. ευρώ υπέρ του ΛΑΓΗΕ… για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν περί το ένα εκατομμύριο ευρώ από εισφορές εργαζομένων, ενώ πλήρωσαν και τους ανέργους από το ταμείο ανεργίας. Το Ελληνικό Δημόσιο ζημιώθηκε επίσης από την απώλεια φόρων αλλά και από τις χιλιάδες απολύσεις, καθώς 2.900 άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους.

Το Δημόσιο ακόμη θα πληρώνει δικηγόρους και νομικούς τα επόμενα χρόνια για τις συνεχείς δίκες που θα γίνονται λόγω των προσφυγών στη Δικαιοσύνη. Η χώρα έμεινε χωρίς φωνή σε όλο τον κόσμο. Το κλείσιμο της ΕRT World εξαφάνισε την ελληνική γλώσσα και την ελληνική επικαιρότητα στην Αμερική, την Αυστραλία, την Ευρώπη και την Αφρική. Σε όλο τον κόσμο η μόνη ενημέρωση από την Ελλάδα παρέχεται από τις πρεσβείες και τους κυβερνητικούς υπαλλήλους

Η απαγορευμένη χώρα

Ο Χάνς γύρισε σπίτι νωρίτερα από το κανονικό. Καλησπέρισε την οικογένεια μ΄ένα χαμόγελο ως τα αυτιά και τους ρώτησε, κουνώντας κάτι πολύχρωμα χαρτάκια μπροστά τους: 

- «Για να δούμε ποιος θα βρει,τι σας έχω εδώ;»

Η οκτάχρονη Μπέρθα τον τράβηξε από τον γύρο του πουκαμίσου του, που το άφηνε ριχτό λόγω της μπυροκοιλιάς.

- «Εισιτήρια για το λούνα–παρκ, μπαμπά;»
- «Εισιτήρια, αλλά για κάτι πολύ καλύτερο»
- «Για την Disneyland;» ρώτησε ο δεκάχρονος Κάρλ 

Κούνησε αρνητικά το κεφάλι του:
- «Ακόμα καλύτερο»

Η Γιόλα κοίταξε με αδημονία τον άνδρα της:
- «Μη μου πεις, πως ήρθε η σειρά μας για διακοπές στην Απαγορευμένη Χώρα;»
- «Κι όμως, ήρθε! Φεύγουμε σε μια εβδομάδα»

- «Λένε όμως πως είναι πολύ επικίνδυνα εκεί»
- «Μα δεν θα είμαστε μόνοι, με γκρουπ θα πάμε. Αύριο θα κάνουμε και τα αναγκαία εμβόλια, αν και όπως πάντα,καλού – κακού, θα υπάρχει γιατρός μαζί μας, φαρμακείο και όλα τα χρειώδη.»

- «Αλήθεια πόσοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι τώρα;»
- «Γύρω στο ένα εκατομμύριο, σκόρπιοι σε σπήλαια και σε καλύβες, στις περιοχές που έμειναν ελεύθερες από αιολικά πάρκα, φωτοβολταϊκά και ορυχεία.»

- «Διάβαζα πως το 2014, μόνον στην πρωτεύουσα ζούσαν τέσσερα εκατομμύρια ψυχές.»
- «Μα τότε μόλις είχε ξεκινήσει η εφαρμογή του μνημονίου. Τώρα η ακρόπολη περιβάλλεται από δάση. Αν είμαστε τυχεροί θα πάμε και σαφάρι»

- «Υπάρχουν άγρια ζώα στην Ελλάδα; Μόνον για αλεπούδες, λύκους, τσακάλια και αρκούδες ήξερα»
- «Έφεραν από όλα. Μέχρι κροκόδειλους και λιοντάρια. Η Αττική είναι το μοναδικό δάσος του τόπου, ένα περίεργο δάσος που φύτρωσε ανάμεσα στα χαλάσματα μιας πρώην μεγαλούπολης.»

- «Θα πάμε και σε κανένα νησί;»
- «Που ζεις εσύ βρε γυναίκα! Τα νησιά είναι ιδιωτικά, απαγορευμένα για τους κοινούς θνητούς.»

- «Αναρωτιέμαι πως ζουν αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς τις σύγχρονες ανέσεις. Άραγε τους άξιζε τέτοια καταδίκη;»
- «Μια χαρά ζουν. Καλλιεργούνμε άροτρα και ζώα τα χωράφια που τους παραχωρήσαμε,έχουν τα ζωντανά τους για κρέας και γάλα, τους στέλνουμε δωρεάν πετρέλαιο για τις γκαζόλαμπες και ωραιότατα μαγκάλια για θέρμανση»

- «Τουλάχιστον ας τους επέτρεπαν να δουλεύουν στον τουρισμό»
- «Δεν θα είσαι καλά! Οι άνθρωποι είναι εντελώς αγροίκοι, αμόρφωτοι.»

- «Σε ξαναρωτώ! Δεν είναι άδικο να ζουν έτσι;»
- «Τι να σου πω, γυναίκα, ας πρόσεχαν,να πουν το μεγάλο όχι, όταν έπρεπε, στην αρχές του αιώνα μας. 
Τώρα, πληρώνουν τις επιλογές τους, μην τους λυπάσαι»

Εκείνη τη νύχτα η οικογένεια έμεινε ξάγρυπνη ως αργά, συζητώντας για την Απαγορευμένη Χώρα. Το ταξίδι που ονειρεύονται οι Βόρειο-Ευρωπαίοι σε όλη τους τη ζωή.

Της niki vikou

Πάψε να τους ακούς!

- Σε ενημέρωσαν ότι η Τζέννιφερ Λόπεζ έχασε πέντε κιλά και ομόρφυνε περισσότερο ο κώλος της. Στην φούρια τους, όμως, ξέχασαν να σε ενημερώσουν ότι αυτή την στιγμή κάνουν απεργία πείνας στις φυλακές όλης της χώρας πάνω από 4.500 άτομα.

- Θεώρησαν ως σημαντική είδηση το ότι κατεδαφίστηκε ένα κτήριο στην Τσεχία και παραλίγο να σκοτωθεί κάποιος θεατής από μια αδέσποτη πέτρα. Εκείνο που δεν θεώρησαν ως σημαντική είδηση είναι ότι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα τετραμελούς οικογένειας ορίστηκε σε 400 ευρώ μηναίως ή 13,30 ευρώ ημερησίως. Κανείς τους δεν τόλμησε να μιλήσει για κοροϊδία.

- Διατυμπάνισαν το ότι έφαγε δυο μπούφλες το σκουτί που ακούει στο όνομα Νικόλαος Μαραντζίδης και παριστάνει τον καθηγητή πανεπιστημίου. Έκαναν, όμως, μαστίχα το ότι έξι άτομα σακάτεψαν στο ξύλο έναν μετανάστη, ο οποίος τόλμησε να καταθέσει στο δικαστήριο για την υπόθεση με τους φραουλάδες τής Μανωλάδας.

- Σε φλόμωσαν με τα οφέλη που θα έχει -και καλά- για τον τόπο το σπάσιμο της ΔΕΗ σε μικρότερα κομμάτια και το σταδιακό ξεπούλημά της. Όμως, δεν έβγαλαν άχνα για τις επιπτώσεις που είχαν στην τσέπη του καταναλωτή παρόμοια ξεπουλήματα σε όσες χώρες υλοποιήθηκαν.

- Αποδίδουν και ξανααποδίδουν εύσημα στην γαλλική δικαιοσύνη, η οποία τόλμησε να οδηγήσει ενώπιόν της ολόκληρο -πρώην και εκ νέου υποψήφιο- πρόεδρο δημοκρατίας (και δεν είναι η πρώτη φορά). Δεν τολμούν, όμως, να αφήσουν έστω το παραμικρό υπονοούμενο για την ελληνικό δικαστικό σύστημα που δεν τολμά να στραφεί καθ' οιουδήποτε εν ενεργεία πολιτικού. 

- Γέμισαν την οθόνη τής τηλεόρασής σου με πτώματα παιδιών από την επέλαση των θεοβαρεμένων ισλαμιστών στο Ιράκ. Δεν τόλμησαν, όμως, να δείξουν ούτε ένα πτώμα παιδιού από την επέλαση των πολιτειακών και των "προθύμων" συμμάχων τους πριν δώδεκα χρόνια στον ίδιο τόπο.

- Προκειμένου να διευκολύνουν το θάψιμο των ασφαλιστικών ταμείων, προπαγανδίζουν με κάθε τρόπο τα καλά τής ιδιωτικής ασφάλισης. Όμως, κανείς τους δεν σκέφτηκε να διανθίσει τα σχετικά ρεπορτάζ με μια αναφορά στην γνωστή ιστορία τής "Ασπίς-Πρόνοια".

- Λυσσάνε και ξαναλυσσάνε με τις αυθαίρετες παράγκες που στήνει ο κάθε φουκαράς προκειμένου να στεγάσει την οικογένειά του. Αλλά για το Mall (το χαρακτηρισμένο ως το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης) ή για τις θεσμοθετημένες καταπατήσεις των μεγαλοξενοδόχων δεν νοιώθουν καμμιά ανάγκη διαμαρτυρίας. Προφανώς, γι' αυτούς η αυθαιρεσία δεν είναι κακό πράγμα όταν φέρνει κέρδη.

- Κόπτονται υπέρ της "Ελληνικός Χρυσός" και αραδιάζουν μυθικά κέρδη που τάχατες θα προκύψουν για τον τόπο από την εξόρυξη του πολύτιμου αυτού μετάλλου. Δεν διευκρινίζουν, όμως, σε ποιες τσέπες θα χωνευτούν όλα αυτά τα κέρδη. Όπως δεν διευκρινίζουν πως, στο διάβα τής ιστορίας, κανένας σκλάβος δεν πλούτισε επειδή δούλευε στα χρυσωρυχεία των αφεντάδων του.

- Πανηγυρίζουν για την "οικοπεδοποίηση" των θαλασσών μας και την μελλούμενη παραχώρησή τους για εκμετάλλευση στις μεγάλες πολυεθνικές τού πετρελαίου, ισχυριζόμενοι πως έτσι θα δούμε καλύτερες μέρες. Ξεχνούν, όμως, να μας υπενθυμίσουν ότι πετρέλαιο έχουν και η Νιγηρία και το Αζερμπαϊτζάν και το Νότιο Σουδάν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι κάτοικοί τους ζουν σε παράδεισο.

- Σου προβάλλουν τους ελάχιστους που -τάχα- διακρίθηκαν επειδή σκαρφίστηκαν μια ηλεκτρονική καινοτομία (συνήθως πρόκειται για χαζοεφαρμογές κινητών τηλεφώνων), επαινώντας την ευφυΐα τους και την "πρωτοποριακή" τους σκέψη. Ξεχνάνε, όμως, να παρατηρήσουν ότι όλοι αυτοί αποτελούν κλάσμα εκατοστού μονάδος και ότι εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι νέοι παλεύουν εξουθενωμένοι στον πάτο, αναγκασμένοι να πορεύονται έχοντας ξεχάσει τα όνειρά τους.

- Για όλους αυτούς, βέβαια, η νέα γενιά έχει θεοποιηθεί. Όλα γι' αυτήν γίνονται. Ακόμη και οι θυσίες στις οποίες υποβάλλεται (με το ζόρι, μη ξεχνιόμαστε) ο λαός, γι' αυτή την νέα γενιά -υποτίθεται πως- γίνονται. Η ειρωνεία είναι ότι, για να στα βάλουν όλα τούτα στο μυαλό, χρησιμοποιούν παλιές καραβάνες τής εξωνημένης δημοσιογραφίας, βολεμένους κονδυλοφόρους σε καλοπληρωμένα μετερίζια και κάθε λογής μουσούδι που πλουτίζει επί χρόνια και χρόνια προπαγανδίζοντας τις "αξίες" ενός γερασμένου και σάπιου κατεστημένου.

Κι όμως, σε όλους αυτούς έχεις εκχωρήσει το δικαίωμα να σε "ενημερώνουν", να σε καθοδηγούν, να σου υποδεικνύουν το "σωστό" και το "λάθος", να σε τρομοκρατούν, να σε κρατούν στο σκοτάδι, να μη σ' αφήνουν ν' αποτινάξεις τις αλυσίδες σου.

Πάψε να τους ακούς!
Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει και, επί τέλους, πάψε να τους ακούς!

Από το blog teddygr
 

Μοιράζουν (πάλι) χρήματα σε φίλους και καναλάρχες

Με πρόχειρους διαγωνισμούς συνολικής δαπάνης πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ (κατά παράβαση της νομοθεσίας) προετοιμάζεται η μετάβαση της ΝΕΡΙΤ στην ψηφιακή εποχή. Μέχρι τότε πάντως το κράτος θα πληρώνει τους καναλάρχες της ιδιωτικής τηλεόρασης. 

Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε στη Δι@ύγεια η απόφαση του Δ.Σ. της ΝΕΡΙΤ περί διεξαγωγής πρόχειρου διαγωνισμού για την προμήθεια πομπών αναμετάδοσης επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης. Η απόφαση αυτή που πάρθηκε μόλις μία εβδομάδα πριν το (προβληματικό) πέρασμα της Πελοποννήσου στην ψηφιακή εποχή αφορά δαπάνη 200.000 ευρώ συν το ΦΠΑ. Επιπλέον το Δ.Σ. αποφάσισε την διεξαγωγή διαγωνισμού για την μεταφορά του σήματος των ψηφιακών μπουκέτων* σε δορυφόρο (ώστε να γίνεται η λήψη του σήματος στα κέντρα εκπομπής) με προϋπολογισμό ακόμα 200.000€ συν ΦΠΑ. Κι όμως σύμφωνα με την νομοθεσία αυτό είναι παράνομο.

Ας δούμε γιατί: Το δημόσιο το 2010 αναπροσάρμοσε τον κανονισμό δημοσίων δαπανών ορίζοντας νέα όρια για την διεξαγωγή πρόχειρων διαγωνισμών του δημοσίου. Σύμφωνα με την εγκύκλιο 3186 που δημοσιεύτηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2010 (κλικ εδώ) για τις δημόσιες συμβάσεις μέχρι 60.000 ευρώ δύναται να διεξαχθεί πρόχειρος διαγωνισμός (δηλαδή με πρόσκληση για συγκέντρωση προσφορών) ενώ για απευθείας ανάθεση το ποσό πέφτει ακόμα πιο κάτω στα20.000 ευρώ. Για συμβάσεις άνω των 60.000€ και μέχρι τις 233.000€ οι δημόσιοι φορείς πρέπει να οργανώσουν εθνικό διαγωνισμό, ο οποίος πρέπει να δημοσιευτεί σε δύο ελληνικές εφημερίδες, ενώ για ακόμα μεγαλύτερα ποσά ο διαγωνισμός πρέπει να είναι διεθνής και να δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Κι όμως η ΝΕΡΙΤ που υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε για να σταματήσει το «πάρτι» της ΕΡΤ προχωράει τώρα σε δύο διαγωνισμούς συνολικής δαπάνης άνω του μισού εκατομμυρίου ευρώ με κλειστές διαδικασίες συγκεντρώνοντας προσφορές από «φίλους».

Η δικαιολογία της κυβέρνησης που συνεχίζει να σκορπάει χρήματα δεξιά και ακροδεξιά με την ΔΤ και τη ΝΕΡΙΤ (θυμίζουμε μόνο τα χρήματα που έδωσε στην εταιρία του Μπόμπολα για υπηρεσίες που δεν χρησιμοποίησε ποτέ) είναι ότι υπάρχει βιασύνη εξαιτίας της υποχρέωσης της χώρας για την ψηφιακή μετάβαση. Κι όμως, παρά τις διαβεβαιώσεις του Παντελή Καψή για πλήρη ετοιμότητα της ΝΕΡΙΤ η απόφαση για την προμήθεια των πομπών έρχεται μόλις μια εβδομάδα πριν το switch off** της Πελοποννήσου που οδήγησε σε άλλο ένα φιάσκο αφού αφενός δεν υπήρχε η κατάλληλη πληροφόρηση και αφετέρου πολλά σημεία βυθίστηκαν στο μαύρο οδηγώντας τους φίλους της Εθνικής Ελλάδος σε απόγνωση.

Είναι δηλαδή προφανές ότι έτσι και αλλιώς δεν υπήρχε καμία πιθανότητα οι πομποί να είναι έτοιμοι για τη μετάβαση. Για αυτό άλλωστε μέχρι να γίνει η προμήθεια των πομπών και η μίσθωση των δορυφόρων η ΝΕΡΙΤ αναγκάζεται ναχρησιμοποιεί τη DIGEA, την εταιρία των καναλαρχών των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση ξεφτιλίζει τους θεσμούς μη αναρτώντας την Διοικητική Απόφαση που αφορά τοκόστος ενοικίασης των δομών της DIGEA παρόλο που είναι αυταπόδεικτο ότι την χρησιμοποιεί. Οι πληροφορίες μας πάντως κάνουν λόγο για τεράστια ποσά πουαγγίζουν τα 100.000€ ανά εθνικής εμβέλειας πρόγραμμα SD κάθε μήνα, κάτι που φαίνεται να επιβεβαιώνεται αν αναλογιστεί κανείς ότι στην Πελοπόννησο μεταδίδεται το ένα από τα δύο μπουκέτα (NERIT, NERIT sports και NERIT HD), αφήνοντας απ' έξω το κανάλι της Βουλής, το ΡΙΚ, τη DW και το BBC WORLD, «για λόγους οικονομίας» όπως μας μεταφέρει η πηγή μας. Σε απλά μαθηματικά η ΝΕΡΙΤ θα πληρώσει στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών μέσα σε ένα χρόνο όσα θα χρειαζόταν για να αγοράσει τους πομπούς.

Η δικαιολογία περί σφιχτών χρονοδιαγραμμάτων που επικαλείται η ΝΕΡΙΤ φαίνεται ακόμα πιο αστεία όταν διαβάζουμε από τις ΤΥΠΟΛΟΓΙΕΣ ότι αναμένεται κοινή υπουργική απόφαση για την αναβολή του Switch off της Αττικής μετά τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν στην Πελοπόννησο (και άρα για μετά το τέλος του Mundial). Είναι δηλαδή προφανές ότι αφού η κυβέρνηση μπορεί και αλλάζει τα χρονικά ορόσημα θα μπορούσε να φροντίσει ώστε να διεξαχθούν κανονικά εθνικοί και διεθνείς διαγωνισμοί που θα έφερναν σημαντικά οφέλη και θαεξοικονομούσαν τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων.

Ας δούμε όμως και την νομική πλευρά της υπόθεσης. Η ΝΕΡΙΤ ισχυρίζεται ότι είναι δημόσια επιχείρηση αλλά με τη μορφή του Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου που ανήκει στο Δημόσιο και άρα δεν υποχρεούται να τηρεί τον εσωτερικό κανονισμό για τις δημόσιες δαπάνες. Ισχυρίζεται δηλαδή ότι έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τα εκατοντάδες εκατομμύρια των Ελλήνων χωρίς τους περιορισμούς που έχει θέσει η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ν.2362).

Αυτός όμως ο ισχυρισμός εκτός από βαθύτατα προβληματικός είναι καιαντιφατικός αφού η ίδια η ΝΕΡΙΤ στο ΣτΕ κατά την εκδίκαση της υπόθεσης των μαζικών απολύσεων στην ΕΡΤ επεσήμανε ότι ο νέος οργανισμός είναι μεν ΝΠΙΔ αλλά«προσιδιάζει σε δημόσιο», κάτι που δέχτηκε η ολομέλεια του ΣτΕ και βρίσκεται ήδη καταγεγραμμένο στην απόφασή του. Τότε βέβαια η ΝΕΡΙΤ ήθελε να αποφύγει την υποχρέωση επαναπρόσληψης των εργαζομένων της ΕΡΤ σε περίπτωση που το Συμβούλιο έκρινε τις απολύσεις παράνομες.

Με άλλα λόγια η ΝΕΡΙΤ είναι αρκετά δημόσια και ταυτόχρονα πολύ ιδιωτικήανάλογα πάντα με τα συμφέροντά της. Συμφέροντα που σε κάθε περίπτωση έχει αποδειχτεί ότι δεν είναι ταυτόσημα με τα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών.

---

* Ψηφιακό μπουκέτο: Σε κάθε «ψηφιακή συχνότητα» χωράνε μέχρι 6 κανάλια εικόνας. Τυπικά έχει επιλεχθεί να μεταδίδονται μέχρι 4. Στην περίπτωση της Πελοποννήσου η ΝΕΡΙΤ στέλνει 3 κανάλια (ΝΕΡΙΤ, ΝΕΡΙΤ sports και ΝΕΡΙΤ HD) επειδή το HD απαιτεί μεγαλύτερη «χωρητικότητα»

** Switc Off: Ονομάζεται η διαδικασία μετάβασης στην ψηφιακή εποχή, όπου ξεκινάει η εκπομπή των ψηφιακών επίγειων καναλιών και σταματάει η αναλογική.

Του Κώστα Εφήμερου