Περί αναρχίας

Αγαπητέ πιτσιρίκο, εδώ και καιρό ακούω περί αναρχίας ακόμη και από ακαδημαϊκά μορφωμένα άτομα. Ας είμαστε ξεκάθαροι με την ορολογία. Άλλο αναρχία, άλλο τρομοκρατία και άλλο μπαχαλάκηδες, όπως άλλο ορθόδοξοι, ευαγγελιστές, προτεστάντες καθολικοί διαμαρτυρόμενοι και αλεβίτες, σιίτες, σουνίτες κλπ.

Η αναρχία είναι μια κατάσταση φυσική. Κάθε φυσιολογικός άνθρωπος δε μπορεί παρά να νιώθει άσχημα όταν κάποιος ή κάποιοι προσπαθούν να περιορίσουν τη φυσική για κάθε άνθρωπο τάση να φέρεται φυσικά. 

Η εξουσία είναι κάτι το παρά φύση. Στη φύση δεν υπάρχει εξουσία, υπάρχει ηγεσία.

Ηγέτης είναι αυτός που ηγείται, που προηγείται και δείχνει το δρόμο στους άλλους για να μη χαθούν. Το κριάρι δεν ασκεί εξουσία στο κοπάδι, απλώς ηγείται του κοπαδιού. 

Μια μικρή ή μεγάλη ομάδα ανθρώπων εύκολα δέχεται ως φυσικό ηγέτη αυτόν που αναδεικνύεται φυσικά, μέσα από φυσικές, μη καταναγκαστικές, αυτόματες διαδικασίες.

Οι άνθρωποι, ακόμα κι όταν δεν το δείχνουν, πάντα δυσφορούν όταν ο ηγέτης έρχεται έτοιμος απέξω ή πέφτει με αλεξίπτωτο από πάνω.

Αναρχία, λοιπόν, είναι η άρνηση κάθε μορφής εξουσίας που δεν είναι φυσική και κοινά αποδεκτή από όλους και όχι μόνον από την πλειοψηφία. Η αναρχία πάει σταθερά κόντρα σε κάθε είδους αρχή, σε κάθε μορφή εξουσίας, θρησκευτική, πολιτική, κομματική.

Ας γνωρίσουμε λοιπόν μερικούς διάσημους αναρχικούς. Ο ένας και κυριότερος ήταν ο Χριστός. Δίδαξε την αγάπη και ότι πρέπει να σταματήσει να υπάρχει καταπίεση των ανθρώπων. Τον σταύρωσαν.

Ένας άλλος επίσης διάσημος αναρχικός ήταν ο Μαχάτμα Γκάντι. Δεν χρησιμοποίησε ποτέ βία και έκανε επανάσταση με το λόγο. Τον δολοφόνησαν.

Το ίδιο και ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ήταν εναντίων κάθε μορφής βίας και προάσπιζε τα δικαιώματα των μαύρων. Τον δολοφόνησαν.

Ας εξετάσουμε και μερικούς διάσημους τρομοκράτες.

Σαφώς και όλοι οι επαναστάτες του 1821, σύμφωνα με την λογική των τωρινών πολιτικών, ήταν τρομοκράτες. Ξεσηκώθηκαν στην τρόικα της οθωμανικής αυτοκρατορίας επειδή καταπιεζόταν τα δικαιώματα και τα ιδανικά τους.

Κάποιοι μυθικοί τρομοκράτες ήταν ο Ρομπέν των δασών, ο Ζορό κλπ, όπου είχαν ευγενική καταγωγή και είχαν αποφασίσει να προασπίσουν τα δικαιώματα των φτωχών έναντι των δυναστών.

Συνηθίζουμε μάλιστα να ντύνουμε τα παιδιά μας στις παρελάσεις τσολιαδάκια και στις αποκριές με τούτους τους μυθικούς ήρωες διότι κατά κάποιο τρόπο ταυτίζονται με το καλό.

Όπως και να έχει, στις επόμενες αποκριές καλό είναι να αρχίσουμε να ντύνουμε τα παιδιά μας με σύγχρονους ήρωες εθνοσωτήρες όπως ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Γεωργιάδης και η σύγχρονη αμαζόνα Παπαγγελή διότι όλοι αυτοί είναι, και εκ φυσικού τους, καρναβάλια.

Με εκτίμηση

Δον Κιχώτης

(Αγαπητέ φίλε, η αποβλάκωση των περισσότερων Ελλήνων δεν τους επιτρέπει να διακρίνουν τίποτα. Δεν έχουν ιδέα. Δεν ξέρουν τίποτα. Και δεν θέλουν να μάθουν. Να είστε καλά.)

Του Πιτσιρίκου