Επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς νότιων χωρών όπως η Ελλάδα, έναντι των αδιέξοδων μέτρων λιτότητας, εισηγούνται οι καθηγητές Kregel και Παπαδημητρίου, οι οποίοι παραθέτοντας «μάθημα» βασικών οικονομικών στο Βερολίνο ανασύρουν ρήσεις παλαιών οικονομολόγων όπως ο Κέινς:
Οι πλεονασματικές χώρες είτε χρησιμοποιούν τα πλεονάσματά τους, είτε τα χάνουν.
Στο περιθώριο εκδήλωσης του Παρατηρητηρίου Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, το tvxs.gr συνάντησε τους κ.κ. Δημήτρη Παπαδημήτριου και Jan Kregel, δύο καθηγητές της αμερικανικής «σχολής», οι οποίοι στεγάζονται ακαδημαϊκά στο Levy Economics Institute of Bard College. Και οι δύο υπερασπίστηκαν με σθένος την άποψη ότι η μείωση των εισοδημάτων όχι μόνο δεν καθιστά βιώσιμο το δημόσιο χρέος μιας χώρας, αλλά πετυχαίνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη τους, αποτελεί μονόδρομο για την οικονομική επιβίωση των περιφερειακών ελλειμματικών χωρών αλλά και τη διάσωση της Ευρωζώνης η αύξηση των τοπικών επενδύσεων σε παραγωγικούς τομείς, όπως της βιομηχανίας και των εξαγωγών.
Δημ.Παπαδημητρίου
«Η Γερμανία και η Γαλλία επικεντρώνονται κυρίως στο πώς η Ελλάδα θα ξεπληρώσει το χρέος στις τράπεζές τους, με αποτέλεσμα να ακολουθούν λαθεμένες πολιτικές. Δεν ενδιαφέρονται να διορθώσουν το ευρωπαϊκό σύστημα (...) Ήθελαν να κερδίσουν χρόνο, ώστε να μην απειλούνται οι τράπεζες από μία χρεοκοπία της Ελλάδας. Όπως συνέβη και στις ΗΠΑ κατά την κρίση των στεγαστικών δανείων: δεν έσωσαν τα σπίτια αλλά τις τράπεζες», εκτιμά ο κ. Παπαδημητρίου, προσθέτοντας: «Το κοινό νόμισμα σημαίνει και ευθύνη. Η Γερμανία ωφελείται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης από το κοινό νόμισμα».
Ο ίδιος επέρριψε ευθύνες και στις τράπεζες, οι οποίες κατά τη γνώμη του διοχέτευαν για μεγάλο χρονικό διάστημα δάνεια σε μη παραγωγικές διαδικασίες και σήμερα δεν χρηματοδοτούν την πραγματική οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, αξίωσε την αλλαγή των κανονισμών που διέπουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα ώστε να τεθούν όρια στις δραστηριότητες των τραπεζών.
Αναφερόμενος στη φορολογική πολιτική, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Αν επιβάλει κανείς 100% φόρο στα εισοδήματα, τότε δεν θα υπάρχουν εισοδήματα. Όσο υψηλότερη είναι η φορολόγηση, τόσο χαμηλότερη είναι η είσπραξη φορολογικών εσόδων. Και όλο αυτό σχετίζεται άμεσα με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους».
Ως προς την τοποθέτηση τεχνοκρατών σε κυβερνήσεις προβληματικών δημοσιονομικά χωρών, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, ο κ. Παπαδημητρίου σημείωσε: «Αν ήμουν πολιτικός και έπρεπε να λάβω τόσο επώδυνα μέτρα, τότε θα έβαζα έναν τεχνοκράτη να το κάνει, ώστε να έχω ελπίδες να επανεκλεγώ...».
J.Kregel
«Μία κυβέρνηση υπό τεχνοκράτη πρωθυπουργό, η οποία έχει τη στήριξη πολλών πολιτικών δυνάμεων, είναι σε θέση να προωθήσει εκείνη την περιοριστική πολιτική την οποία δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει μια μονοκομματική κυβέρνηση», συμπληρώνει ο κ. Kregel, ο οποίος χαρακτηρίζει με τη σειρά του καταστροφικό το οικονομικό πρόγραμμα το οποίο υλοποιείται στην Ελλάδα:
«Όσο θα αυξάνεται η φορολόγηση στην Ελλάδα, η οικονομία θα ωθείται στη «μαύρη» οικονομία και τα φορολογικά έσοδα θα μειώνονται περισσότερο. Δυστυχώς, θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα να διαχειριστεί αυτό το χρέος, το οποίο αυξάνεται περαιτέρω με τα μέτρα λιτότητας. Εδώ μιλάμε για μία προβολή χρέους της τάξης του 170% του ΑΕΠ. Αυτό είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί».
Ο ίδιος πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι αν η ευρωπαϊκή κοινότητα, υπό το συντονισμό Μέρκελ και Σαρκοζί, συνεχίσει αυτή την πολιτική, τότε θα είναι αναπόφευκτη μία πλήρης διάλυση ή μία διάσπαση της Ευρωζώνης, με την ώθηση κάποιων χωρών έξω από το Ευρώ, πράγμα που θα ήταν καταστροφικό για εκείνες».
Κατά τη γνώμη του, σε ένα μεγάλο βαθμό, η συγκεκριμένη στάση -ιδίως- της Γερμανίας οφείλεται στο γεγονός ότι η καγκελαρία απαντά στο αίτημα των Γερμανών φορολογούμενων να μην χρηματοδοτηθούν οι φερόμενοι ως «τεμπέληδες» Έλληνες. Θεωρεί ότι πρόκειται για μία πολιτική επιλογή κυρίως εσωτερικής κατανάλωσης.
«Οι Έλληνες δεν είναι «τεμπέληδες», ωστόσο η Ελλάδα παρουσιάζει μικρότερο παραγόμενο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει, άλλωστε, βιομηχανική βάση στη χώρα», πρόσθεσε.
Ανάμεσα σε άλλα, ο κ. Kregel εντόπισε το πρόβλημα στις ετερογενείς οικονομίες εντός της Ευρωζώνης, επισήμανε ότι η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος πελάτης της Γερμανίας και της Γαλλίας στην αγορά όπλων και χαρακτήρισε εντυπωσιακό το γεγονός ότι η Γερμανία στην πράξη δεν αναγνωρίζει πως χρωστά στις ελλειμματικές χώρες τα μεγάλα οφέλη από τις εξαγωγές.
Δεν βλέπει άραγε η Γερμανία τις επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής; Ο κ. Kregel μεταφέρει τη δική του πληροφόρηση: «Η καγκελάριος Μέρκελ γνωρίζει. Σύμβουλοι της καγκελαρίας την έχουν προειδοποιήσει για τη σοβαρή πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας, ωστόσο, εκείνη απαντά: ‘Δεν μπορούμε να αντέξουμε την παροχή μεγαλύτερης στήριξης στην Ελλάδα από αυτή που διασφαλίζουμε έως σήμερα. Υπάρχει ο ηθικός κίνδυνος αν συνεχίσουμε να τους βοηθάμε, να εμμείνει στην ίδια πορεία. Αν χρεοκοπήσει, χρεοκόπησε’».
Οι πλεονασματικές χώρες είτε χρησιμοποιούν τα πλεονάσματά τους, είτε τα χάνουν.
Στο περιθώριο εκδήλωσης του Παρατηρητηρίου Οικονομικών και Κοινωνικών Εξελίξεων του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, το tvxs.gr συνάντησε τους κ.κ. Δημήτρη Παπαδημήτριου και Jan Kregel, δύο καθηγητές της αμερικανικής «σχολής», οι οποίοι στεγάζονται ακαδημαϊκά στο Levy Economics Institute of Bard College. Και οι δύο υπερασπίστηκαν με σθένος την άποψη ότι η μείωση των εισοδημάτων όχι μόνο δεν καθιστά βιώσιμο το δημόσιο χρέος μιας χώρας, αλλά πετυχαίνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη τους, αποτελεί μονόδρομο για την οικονομική επιβίωση των περιφερειακών ελλειμματικών χωρών αλλά και τη διάσωση της Ευρωζώνης η αύξηση των τοπικών επενδύσεων σε παραγωγικούς τομείς, όπως της βιομηχανίας και των εξαγωγών.
Δημ.Παπαδημητρίου
«Η Γερμανία και η Γαλλία επικεντρώνονται κυρίως στο πώς η Ελλάδα θα ξεπληρώσει το χρέος στις τράπεζές τους, με αποτέλεσμα να ακολουθούν λαθεμένες πολιτικές. Δεν ενδιαφέρονται να διορθώσουν το ευρωπαϊκό σύστημα (...) Ήθελαν να κερδίσουν χρόνο, ώστε να μην απειλούνται οι τράπεζες από μία χρεοκοπία της Ελλάδας. Όπως συνέβη και στις ΗΠΑ κατά την κρίση των στεγαστικών δανείων: δεν έσωσαν τα σπίτια αλλά τις τράπεζες», εκτιμά ο κ. Παπαδημητρίου, προσθέτοντας: «Το κοινό νόμισμα σημαίνει και ευθύνη. Η Γερμανία ωφελείται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωζώνης από το κοινό νόμισμα».
Ο ίδιος επέρριψε ευθύνες και στις τράπεζες, οι οποίες κατά τη γνώμη του διοχέτευαν για μεγάλο χρονικό διάστημα δάνεια σε μη παραγωγικές διαδικασίες και σήμερα δεν χρηματοδοτούν την πραγματική οικονομία. Σε αυτό το πλαίσιο, αξίωσε την αλλαγή των κανονισμών που διέπουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα ώστε να τεθούν όρια στις δραστηριότητες των τραπεζών.
Αναφερόμενος στη φορολογική πολιτική, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Αν επιβάλει κανείς 100% φόρο στα εισοδήματα, τότε δεν θα υπάρχουν εισοδήματα. Όσο υψηλότερη είναι η φορολόγηση, τόσο χαμηλότερη είναι η είσπραξη φορολογικών εσόδων. Και όλο αυτό σχετίζεται άμεσα με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους».
Ως προς την τοποθέτηση τεχνοκρατών σε κυβερνήσεις προβληματικών δημοσιονομικά χωρών, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, ο κ. Παπαδημητρίου σημείωσε: «Αν ήμουν πολιτικός και έπρεπε να λάβω τόσο επώδυνα μέτρα, τότε θα έβαζα έναν τεχνοκράτη να το κάνει, ώστε να έχω ελπίδες να επανεκλεγώ...».
J.Kregel
«Μία κυβέρνηση υπό τεχνοκράτη πρωθυπουργό, η οποία έχει τη στήριξη πολλών πολιτικών δυνάμεων, είναι σε θέση να προωθήσει εκείνη την περιοριστική πολιτική την οποία δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει μια μονοκομματική κυβέρνηση», συμπληρώνει ο κ. Kregel, ο οποίος χαρακτηρίζει με τη σειρά του καταστροφικό το οικονομικό πρόγραμμα το οποίο υλοποιείται στην Ελλάδα:
«Όσο θα αυξάνεται η φορολόγηση στην Ελλάδα, η οικονομία θα ωθείται στη «μαύρη» οικονομία και τα φορολογικά έσοδα θα μειώνονται περισσότερο. Δυστυχώς, θεωρώ ότι η Ελλάδα δεν έχει ελπίδα να διαχειριστεί αυτό το χρέος, το οποίο αυξάνεται περαιτέρω με τα μέτρα λιτότητας. Εδώ μιλάμε για μία προβολή χρέους της τάξης του 170% του ΑΕΠ. Αυτό είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί».
Ο ίδιος πρόσθεσε: «Πιστεύω ότι αν η ευρωπαϊκή κοινότητα, υπό το συντονισμό Μέρκελ και Σαρκοζί, συνεχίσει αυτή την πολιτική, τότε θα είναι αναπόφευκτη μία πλήρης διάλυση ή μία διάσπαση της Ευρωζώνης, με την ώθηση κάποιων χωρών έξω από το Ευρώ, πράγμα που θα ήταν καταστροφικό για εκείνες».
Κατά τη γνώμη του, σε ένα μεγάλο βαθμό, η συγκεκριμένη στάση -ιδίως- της Γερμανίας οφείλεται στο γεγονός ότι η καγκελαρία απαντά στο αίτημα των Γερμανών φορολογούμενων να μην χρηματοδοτηθούν οι φερόμενοι ως «τεμπέληδες» Έλληνες. Θεωρεί ότι πρόκειται για μία πολιτική επιλογή κυρίως εσωτερικής κατανάλωσης.
«Οι Έλληνες δεν είναι «τεμπέληδες», ωστόσο η Ελλάδα παρουσιάζει μικρότερο παραγόμενο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει, άλλωστε, βιομηχανική βάση στη χώρα», πρόσθεσε.
Ανάμεσα σε άλλα, ο κ. Kregel εντόπισε το πρόβλημα στις ετερογενείς οικονομίες εντός της Ευρωζώνης, επισήμανε ότι η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος πελάτης της Γερμανίας και της Γαλλίας στην αγορά όπλων και χαρακτήρισε εντυπωσιακό το γεγονός ότι η Γερμανία στην πράξη δεν αναγνωρίζει πως χρωστά στις ελλειμματικές χώρες τα μεγάλα οφέλη από τις εξαγωγές.
Δεν βλέπει άραγε η Γερμανία τις επιπτώσεις της ασκούμενης πολιτικής; Ο κ. Kregel μεταφέρει τη δική του πληροφόρηση: «Η καγκελάριος Μέρκελ γνωρίζει. Σύμβουλοι της καγκελαρίας την έχουν προειδοποιήσει για τη σοβαρή πιθανότητα χρεοκοπίας της Ελλάδας, ωστόσο, εκείνη απαντά: ‘Δεν μπορούμε να αντέξουμε την παροχή μεγαλύτερης στήριξης στην Ελλάδα από αυτή που διασφαλίζουμε έως σήμερα. Υπάρχει ο ηθικός κίνδυνος αν συνεχίσουμε να τους βοηθάμε, να εμμείνει στην ίδια πορεία. Αν χρεοκοπήσει, χρεοκόπησε’».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου