Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Αγαπητέ-η πωλητή-πωλήτρια


Μιά που άρχισαν οι εκπτώσεις αγαπητέ πωλητή - πωλήτρια - ταμία:
- Μη με ακολουθείς! Με ρώτησες αν χρειάζομαι βοήθεια, σου είπα όχι ευχαριστώ, τώρα ΞΕΚΟΛΛΑ! Το ξέρω ότι μου γίνεσαι κολαούζο επειδή φοβάσαι μην κλέψω τίποτα, αλλά δεν πρόκειται γιατί ούτως ή άλλως μόνο μαλακίες πουλάς.
- Once a πωλήτρια, always a πωλήτρια. Το γεγονός ότι δουλεύεις σε μπουτίκ του Ασλάνη στο Κολωνάκι δε σε ξεχωρίζει για κανένα λόγο από την χαζογκόμενα που κρεμάει το εκατομμυριοστό φόρεμα-βυζοκουρτίνα στο ράφι του attrativo. Το μαγαζί που δουλεύεις έχει συνολικά 5 τσάντες σε display λες και είναι μουσείο, αλλά δυστυχώς παραμένει ένα μαγαζί κι εσύ παραμένεις μια ..... πωλήτρια. Οπότε ξερίζωσε το ύφος χιλίων καρδιναλίων απ' τη μάπα σου. Ναι, προφανώς δε θα αγοράσω τίποτα. Και;
- Κανένας δε γουστάρει τους κράχτες. ΚΑΝΕΝΑΣ! Σοβαρά. Ποιά επιχειρηματική ιδιοφυΐα κρατάει ακόμα ζωντανό το θεσμό του κράχτη; Δεν έχουμε 1950 που ήμασταν τρίτος κόσμος και αυτή η τεχνική ίσως και να έπιανε. Τύπωσε flyerάκια. Βάλε διαφήμιση σε καμιά (get a) LIFO. Δεν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά ένα είναι το σίγουρο: Το σκατοκαγκούρι στην πόρτα που χτυπάει ακριβώς δύο παλαμάκια και λέει "Ορίστε παιδιά!", ΔΕΝ σου φέρνει πελάτες. Έχω ρωτήσει έναν-έναν όλους τους γνωστούς μου αν ποτέ στη ζωή τους υπήρξαν αναποφάσιστοι για το αν θα μπουν ή όχι σε ένα ρουχάδικο και τελικά πείστηκαν από τα γλυκά λόγια του κράχτη. Μαντέψτε πόσοι απάντησαν "ναι". Μόνο ένας μόγγολος υπερφυσικός μπέμπης, που νομίζει πως όποιος του μιλήσει στον ενικό θέλει να γίνουν φίλοι και τρέχει να τον αγκαλιάσει με όλη του τη δύναμη, σαν την Ελμάιρα απ' τα Tiny Toons.
- Μάθε να φτιάχνεις φραπέ. Σε σένα μιλάω φίλε μπουφετζή, που πλέον θέλεις να σε λένε και barista. Χα! "Barista"! Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και κάποιου είδους κώλους που τώρα δε θυμάμαι, αλλά ξέρεις πού το πάω! Θα το πω μια τελευταία φορά: μέτριος ίσον "ίδια ποσότητα ζάχαρης και καφέ" και γλυκός ίσον "διπλή ποσότητα ζάχαρης από καφέ". Επίσης "frappe" στα γαλλικά σημαίνει κυριολεκτικά "χτυπημένος". Μάντεψε γιατί.
- Κλείσε το τηλέφωνο. Δε με νοιάζει αν μιλάς στον Δαλάι Λάμα και έχεις σε αναμονή τη Στυκούδη και την Κορινθίου για να κλείσετε παρτούζα. Ο πελάτης που έσυρε τον κώλο του μέχρι το μαγαζί και σου παρέχει την φυσική παρουσία του, προηγείται από αυτόν που είναι στο τηλέφωνο. Τέλος.
- Κάνε σωστά τη δουλειά σου. Όταν σου ζητάω να με βοηθήσεις να βρω ένα ρούχο, μη μου πετάς ένα ξερό "ό,τι υπάρχει εκεί", αποφεύγοντάς με λες και σου έκανα τράκα ένα ευρώ για ηρωίνη. Το ξέρω ότι η δουλειά σου είναι βαρετή, αλλά τώρα θέλω να σε ροπαλιάσω στο κρανίο και να σε θάψω στην έρημο παρέα με τον Τζο Πέσι.
- Δεν στην πέφτω! Ξέρω ότι η συνεννόησή σου με τους περισσότερους πελάτες συνίσταται από μουγκανητά και γρυλλίσματα, αλλά εγώ έχω κάποιες βασικές ικανότητες επικοινωνίας που μου επιτρέπουν να μιλάω με αυτοπεποίθηση σε κάποιον χωρίς να κοιτάω τα παπούτσια μου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αυτόματα σε γουστάρω λυσσασμένα και θέλω τώρα να σε πάω στην αποθήκη και να γεμίσω τις εντερικές λάχνες σου με φλόκι.
Από faeenamalaka

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου