H Μερτσέντες και το μηδενικό

Η Daimler Motoren Gesellschaft ιδρύθηκε το 1890 από τον Γκότλιμπ Ντάιμλερ. Και στις 22 Δεκεμβρίου του 1900 έβγαινε το πρώτο αυτοκίνητο με ισχύ 34 ίππων και το όνομα Mercedes. Γυναικείο όνομα που ήταν το ψευδώνυμο ενός άντρα και έτρεχε με αυτό στους αγώνες αυτοκινήτων. Ο μερακλής αυτός τύπος δεν ήταν από τους ιδιοκτήτες της εταιρείας αλλά ένας αυστριακός έμπορος, ο Έμιλ Γέλινεκ, λάτρης των αυτοκινήτων, οδηγός αγώνων και έμπορος με μάτι που έβλεπε μακριά στο μέλλον του τετράτροχου θαύματος. Έδινε ήδη γερές παραγγελίες στην εταιρεία και τελικά έβαλε όρο το νέο μοντέλο να ονομάζεται «μερτσέντες» (έτσι το προφέρουν οι Γερμανοί), που σημαίνει στα Ισπανικά «χάρις». Όπως ακριβώς λεγόταν και η αγαπημένη κορούλα του, δυο ετών τότε.

Εκατόν δώδεκα χρόνια μετά ένας άλλος τύπος, με μια μαύρη μερτσέντες μέσα στην Αθήνα έχοντας και την κόρη του στο αυτοκίνητο, (νόμιζε πως) έκανε αγώνες νύχτα (με τον εαυτό του;). Ή μήπως είχε αφαιρεθεί κάπως με τη σκέψη για το πόσο καλά περνούσαν οι Έλληνες όταν εκείνος ήταν Υπουργός; Για τον έναν ή τον άλλο λόγο πάντως δεν έδινε σημασία στα (τέσσερα τουλάχιστον) κεντρικά φανάρια που έδειχναν κόκκινο. Λογικό. Το παράλογο ήταν ότι κάποιοι άσχετοι σε μοτοσικλέτες τον σταμάτησαν για να του δώσουν κλήση και να τον πάνε στο τμήμα γιατί δεν είχε και όλα τα απαραίτητα χαρτιά για να μη φουσκώνουν οι τσέπες στο καλό του το κοστούμι. Όπως είπε όμως δεν μπορούσε να φάει κλήση μπροστά στο παιδί και παρακάλεσε με την άπειρη ευγένεια που πάντα τον διέκρινε να τον αφήσουν να φύγει. Πέρασε μάλιστα όσο μπορούσε πιο απαλά και διακριτικά με τη μαύρη μερτσέντες επάνω από το πόδι του ένστολου που είχε ξεχαστεί μπροστά στο αυτοκίνητο να τον κοιτάζει. Κάποιος ανώτερος αξιωματικός της Αστυνομίας έσπευσε να τον συναντήσει, να του ζητήσει συγνώμη όπως κάνει πάντα υποθέτω και με τους άλλους παραβάτες μετά από τέτοια επεισόδια για να μην πληγώνονται, βάζοντας και ένα 10 με μπόλικο τόνο στον αντιστασιακό (πρώην) πολιτικό και ένα… κουλούρι στους ειδικούς φρουρούς με τις μοτοσικλέτες της (παρω)ΔΙΑΣ.

Υπάρχει από παλιά ένα ανέκδοτο που μου ήλθε στο μυαλό:

Σταματούν κάποιον (καλή ώρα) οι άνδρες της Τροχαίας.
-Το ξέρετε ότι περάσατε τέσσερα (καλή ώρα) φανάρια με κόκκινο;
-Όχι, γιατίιι;
-Το ξέρετε ότι απαγορεύεται;
-Όχι, γιατίιι;
Έχετε δίπλωμα; (καλή ώρα)
-Όχι, γιατίιι;

Του Άλκη Γαλδαδά