Φταίνε μόνο οι εργατοπροδότες εργατοπατέρες συνδικαλιστές ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που καλλιέργησαν την αναποτελεσματικότητα των αγώνων με τις 24ωρες απεργίες που προκηρύσσουν, απλώς για να εκτονώσουν την λαϊκή δυσαρέσκεια;
Φταίνε τα κόμματα που αναπροσδιορίζονται αριστερά και κομμουνιστικά τα οποία δεν μπορεί να εμπνεύσουν τις εργατικές μάζες, να δημιουργήσουν ταξικές συνειδήσεις, είναι βουτηγμένα στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, στέκονται εχθρικά σε κάθε λαϊκή ενέργεια που ξεφεύγει απ’ τα πλαίσια της αστικής νομιμότητας;
(«Την ταξική πολιτική συνείδηση μπορούμε να τη φέρουμε στον εργάτη μόνο από τα έξω, δηλαδή έξω από την οικονομική πάλη, έξω από τη σφαίρα των σχέσεων μεταξύ εργατών και αφεντικών», έγραφε ο Λένιν κι αυτό γιατί οι εργάτες δεν μπορούν από μόνοι τους να την αποκτήσουν λόγω της φύσης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης),.
Πραγματικά δεν ξέρω την απάντηση. Θυμάμαι όμως όταν πριν αρκετά χρόνια συζητούσα με ένα στέλεχος κομμουνιστικού κόμματος της Τουρκίας (ήταν για χρόνια αντάρτης στα βουνά του Κουρδιστάν, και είναι πολύ γνωστός στον λαό της γείτονας χώρας με το παρατσούκλι «Καρά Σεϊτάν») που μου έλεγε το εξής: Τις αστικές δικτατορίες, με κοινοβουλευτικό προσωπείο που έχουμε σε Ελλάδα και Τουρκία ένα κομμουνιστικό κόμμα έχει καθήκον να τις παλέψει δημιουργώντας παράνομο και νόμιμο μηχανισμό. Να συνδυάζει την πάλη των κινητοποιήσεων που κάνει στα αποδεκτά πλαίσια του αστικού κράτους, με τις ενέργειες του παράνομου μηχανισμού του που θα τιμωρεί όργανα των κατασταλτικών μηχανισμών που εγκληματούν σε βάρος του λαού και θα προχωρεί σε όποια άλλη ενέργεια χρειάζεται που δεν μπορεί να κάνει ένα κόμμα που θέλει να είναι αποδεκτό απ’ το πολιτικό κατεστημένο.
Αξίζει λέτε το κόπο να δώσουμε βαρύτητα σ’ αυτά που λέει ένας «Καρά Σεϊτάν» (μαύρος διάολος);
Από το Κόκκινο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου