Παροιμίες του .... κώλου

Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους.

Όποιος πηδάει πολλά παλούκια, κάποιο θα μπηχτεί στον κώλο.

Αν δεν βρέξεις κώλο, ψάρια δεν τρως.

Μάστορας είναι και της γίδας ο κώλος που φτιάχνει κομπολόγια.

Τον κώλο βάζεις μάγειρα; Σκατά θα μαγειρέψει.

Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας.

Πάρε κώλο, δώσε κώλο, γνώρισες τον κόσμο όλο.

Τούρκο φίλευε και κώλο φύλαγε.

Άλλα λέει με το στόμα κι άλλα κλάνει ο κώλος του.

Ο ύπνος θρέφει μάγουλα και ξεγυμνώνει κώλους.

Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.

Βρακί δεν έχει ο κώλος μας, γαρίφαλο στ’ αφτί μας.

Μιλάν’ όλοι, μιλάνε κι οι κώλοι.

Είδε η μαϊμού τον κώλο της και τρόμαξε.
(ή: Είδε η μαϊμού τον κώλο της και νόμιζε πληγή ήτανε)

Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού τόσο φαίνεται ο κώλος της.

Πότε ο Γιάννης δεν μπορεί, πότε ο κώλος του πονεί.

Από της μυλωνούς τον κώλο μη γυρεύεις καλλιγραφίες.

Της μυλωνούς ο κώλος, αλεύρια κοσκινάει.

Αν βάζεις τον κώλο σου να σου κάνει δουλειά, σκατά δουλειά θα κάνει.
(ή: Αν δουλεύεις με τον κώλο, πορδές και σκατά θά ‘χεις.)

Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι όπου θέλει ας πάει..
(ή: Μακριά απ’ τον κώλο μου, κι ας είναι δέκα μέτρα)

Κώλος που κλάνει, γιατρό δεν φοβάται.
(ή: Κώλος κλαμένος, γιατρός χεσμένος)

Η κουρούνα όπου κι αν πάει, τον κώλο της μαζί της τον κουβαλάει.

Χάσκει ο κώλος να βγει η ψυχή του.

Κώλος κουνάμενος, πούτσος τρεμάμενος.

Μήτε κερί στον Διάβολο, μήτε στον Τούρκο κώλο.

Όποιος έχει εμπιστοσύνη στον κώλο του, χέζει το βρακί του.

Χήρας κώλος που πονάει, άλλα πράματα ζητάει.

Κώλο είδες; Καρτέρα και τα σκατά του.

Κώλο μυρίζεσαι; Σκατά λιγουρεύεις.

Κώλος γυναικός που εφάνη δύσκολα ξεχνιέται.

Αυτοί είναι κώλος και βρακί.

Κώλος είναι, πορδές φτιάχνει.

Βατευότανε η γίδα και του τράγου ο κώλος τσούζει.

Άκλαστος κώλος, χαρά δίχως παιχνίδια.

Άλλος κώλος φαίνεται κι άλλος μαγειρεύεται.

Έχει και στον κώλο μάτια.

Δεν λέει πως θέλει ο κώλος της, μόν’ λέει πως φταίει η μοίρα της.

Ζούπα ζούπα τον κώλο σου, σκατά θα βγάλει.

Θέλει να κλάνει με ξένο κώλο.

Κώλο δέρνεις, κώλο αφήνεις, πάλι κωλαρίκος είναι.

Ο Διάολος του κώλου του, κουκιά του μαγειρεύει.

Μικρό κώλο δεν έδειρες, μέγα μη φοβερίζεις.

Σ’ ένα βρακί δυο κώλοι δεν χωράνε.

Σε ξένο κώλο εκατό ραβδιές δεν είναι τίποτα.

Της γριάς ο κώλος ξέρει παραμύθια.

Χάλεψε και το ορνίθι να γεννήσει χηνίσιο αυγό και σκίστηκε ο κώλος του.

Χεσμένος κώλος όπου και να πάει βρωμάει.

Χήρας κώλο γάμησε, πουτάνας μην ζηλέψεις.

Του κώλου τα εννιάμερα.

Αλάργα από πλώρη καραβιού και μουλαριού τον κώλο.

Με σάλιο και υπομονή κι ο κώλος γίνεται μουνί.

Μ’ έναν κώλο γερνάς, μ’ ένα βιος δεν γερνάς.

Του ‘βαλε στον κώλο νέφτι.

Ο κώλος μας ξεβράκωτος κι η σκούφια μας με φιόρα.

Ο κώλος ο ξεβράκωτος είδε βρακί κι χέστηκε.

Πήγα να πω τον πόνο μου και μου ‘πιασαν τον κώλο μου.

Άγιος και κώλος μαρτυρούν, μα ο άγιος αγιάζει κι ο κώλος ζοχαδιάζει.

Η κότα όταν έρθει το αβγό στον κώλο της ψάχνει για φωλιά.

Είδες παπά στον ύπνο σου; Κώλο γυρεύει.