Πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου 1980. Συμμετέχω με το σχολείο της αδερφής μου, 11 εγώ, 17 αυτή. Στη γωνία Σταδίου και Βουκουρεστίου κάποιοι τύποι με μούσια, μακριά μαλλιά και μαύρα ρούχα μάς πετάνε πέτρες. Οι μπάτσοι κοιτάνε. Δυο ίδιοι – μαύρα ρούχα, μαλλιά μακριά, μούσια – πετάνε πέτρες στους μπάτσους μέσα από το μπλοκ μας. Βουτάνε τον έναν, τον γδύνουνε, έχει ταυτότητα μπάτσου. Σταματήσαμε να τρέχουμε στα Χαυτεία για να γλυτώσουμε απ’ τους μπάτσους. Όλους. Εμείς γλυτώσαμε, η Σταματίνα Κανελλοπούλου κι ο Ιάκωβος Κουμής όχι.
1981, πορεία και κλείσιμο της Εθνικής οδού στη Μεταμόρφωση - Κουκουβάουνες. Διαμαρτυρία όλου του δήμου για τη χαβούζα που ήθελαν να φτιάξουν. Κάποιοι μέσα από μας, που κανείς δεν γνώριζε, άρχισαν να πετάνε πέτρες στους μπάτσους. Τρώγαμε ξύλο μέχρι τα σπίτια μας.
1990, σπουδαστής στο Θέατρο Τέχνης, στα Εξάρχεια. Κάθε βράδυ στην Πατησίων φωτιές κυρίως σε εκλογικά κέντρα του ΠΑΣΟΚ. Κατεβαίνοντας προς την Πατησίων σ’ ένα στενό είναι ΜΑΤατζήδες κι ο αρχηγός τους, χωρίς ασπίδα, με ασύρματο στο χέρι, μιλάει μ’ έναν τύπο σε μηχανάκι XT – μακριά μαλλιά, μαύρα ρούχα κ.λπ. Μέχρι να βγω στην Πατησίων έχουν αρχίσει και σκάνε μολότοφ. Πρώτη μούρη στους «αναρχικούς» ο τύπος που μίλαγε με τον αρχιΜΑΤατζή.
Διαδήλωση στο Σύνταγμα στην επίσκεψη Κλίντον για τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Τα χημικά σε τρελά κέφια και έχω κάτσει σε μια στοά στη Μητροπόλεως για ανάσα. Με πλησιάζουν δυο τύποι με τζιν και σακάκι. Μου λέει ο ένας: «Μας έχουνε γα… τα μουν…, σπάμε καμιά βιτρίνα;». Του λέω: «Φίλε, εδώ είναι πορεία για την ειρήνη, δεν σπάμε» και λέει ο άλλος: «Έλα, πάμε να φύγουμε». Όπως σήκωσε το χέρι του είδα θήκη και περίστροφο.
Ατέλειωτες παρόμοιες ιστορίες θα σας πει όποιος γνωστός σας συμμετέχει σε πορείες, διαδηλώσεις κ.λπ.
Σε μια εκπομπή μου στον Σπορ FM με αφορμή κάποια τέτοια γεγονότα έλεγα τις παραπάνω ιστορίες. Με ζήτησε στο τηλέφωνο ο αρχισυνδικαλιστής των μπάτσων και με ρώτησε αν μπορώ ν’ αποδείξω αυτά που λέω. Του είπα «τα έζησα, φίλε, είναι δικιά σου δουλειά να τα ψάξεις». Ο συνδικαλιστής μπάτσος με ρώτησε τι θα έκανα αν έλεγε στο ραδιόφωνο ότι είδε τον Ζαραλίκο να κάνει πιάτσα στη Συγγρού ντυμένος γυναίκα. Του είπα ότι θα έλεγα «ήρθε ένας πελάτης κι αφού τον πήδηξα μου έβγαλε ταυτότητα μπάτσου και περίστροφο και μου πήρε την είσπραξη». Αυτός είπε κάτι απειλητικά κι όπως έμαθα πήγε κι έφαγε δυο πιάτα φασολάδα σε φαγάδικο που τον κέρναγε ήθελε δεν ήθελε.
Χριστόφορος Ζαραλίκος του Αθανασίου και της Σταυρούλας, καρπός ενός μεγάλου έρωτα.
ΥΓ.1: Αντώνη, σιγά σιγά να βγάλεις τις κουκούλες γιατί μπορεί να βγει και το πηλήκιο μαζί κι οι περισσότεροι αξιωματικοί καριέρας είναι καραφλοί!
ΥΓ.2: Αντώνη, Λουκά και Γιώργηδες, 325 εκατομμύρια έλειπαν εκείνο το βράδυ. Πώς δεν σκέφτηκε κανείς να πάρει το δημόσιο την Αττική οδό που έχει λήξει η σύμβαση; 365 εκατομμύρια τον χρόνο βγάζει!
ΚΙΣΣΣΙ Ι Ι Ι Ι Ι Ι ΙΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ
Του Χριστόφορου Ζαραλίκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου