Σφάξε με Αγά μ'

Η Ελλάδα βρίσκεται στην επόμενη μέρα, αν πιστέψουμε το κεντρικό σύνθημα της κυβέρνησης μετά την απόφαση για εκταμίευση της δόσης. Και τώρα, όπως μας πληροφορούν από το Μαξίμου, το μεγάλο άγχος για τον Σαμαράκαι τους εταίρους είναι να υπάρξει κοινωνική συνοχή και γαλήνη. Διότι χωρίς κοινωνική συνοχή και γαλήνη θα πάνε άδικα και οι θυσίες του λαού και οι προσπάθειες των φιλότιμων ηγετών του.

Ανησυχούν οι άνθρωποι, αγχώνονται. Και δεν έχουν άδικο. Καλά σου λέει τα φτιάξαμε μαζί με την τρόικα και τα ψηφίσαμε στη Βουλή ταπροαπαιτούμενα. Πώς θα τα πάρουν όμως οι Έλληνες; Θα δεχτούν με εθνική υπομονή τα χαράτσια, τις περικοπές, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, τη φτώχεια, τους φόρους, τη μαύρη λιτανεία των μέτρων που από την Πρωτοχρονιά θα αρχίσει να πολιορκεί τα σπίτια και τις ζωές τους; Θα καταλάβουν πόσο αναγκαίο για την ανάκαμψη είναι να μεγαλώσει η στρατιά των ανέργων, να πολλαπλασιαστούν τα παιδιά που υποσιτίζονται, να μακρύνουν οι ουρές στα συσσίτια, να ανέβει ο δείκτης των αυτοκτονιών; Θα κατανοήσουν πόσο αναγκαίο είναι να μην έχουν φάρμακα, θέρμανση, απαντοχή, ελπίδα;

 Διότι αυτή είναι η επόμενη μέρα για εκατομμύρια ανθρώπους. Διαφωνεί κανείς; Φυσικά και διαφωνεί –η κυβέρνηση. Αυτή το χαβά της: Θα είναι βέβαια δύσκολα τα πράγματα για την κοινωνία, αλλά θα υπάρξεικαλύτερος συντονισμός του κυβερνητικού έργου –σώπα! Θα υπάρξει ρευστότητα με τη δόση –ξανασώπα! Θα υπάρξουν επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις –ξαναματασώπα! Απορεί κανείς γιατί ξέχασαν τον πρίγκιπα που θα σώσει τον Παναθηναϊκό, ή τον Άη Βασίλη, που μπορεί μαζί με το Θεό και την Παναγία να αποδειχτεί κι αυτός σύμμαχος του Σαμαρά.

 Συνεπώς εξηγούμεθα: Την επόμενη μέρα, αυτή που διανύουμε δηλαδή κατά το Μαξίμου, τα έργα της κυβέρνησης είναι τόσο συγκεκριμένα και σαφή, ώστε να μη χωράει καμιά αμφιβολία για τον κοινωνικό όλεθρο που θα προκαλέσουν. Αντιθέτως, τα λόγια τους είναι τόσο αόριστα, τόσο χαζά, τόσο ψεύτικα, ώστε πιο ρεαλιστικό είναι να πιστέψει κανείς ότι θα κερδίσει το τζακ ποτ στο τζόκερ, παρά να πιστέψει και το ένα χιλιοστό όσων υπόσχονται. Η κοινωνική γαλήνη λοιπόν σε τέτοιες συνθήκες παραπέμπει σε ένα είδος αγιοσύνης. Εκείνο που περιγράφεται ως σφάξε με αγά μ’ ν’ αγιάσω…

Του Θανάση Καρτερού