Το αληθινό καθεστώς της χώρας είναι η «ατομικοπατριωτική φεουδαρχία». Ο κάθε Έλληνας όταν λέει «πατρίδα» εννοεί τον εαυτό του και την οικογένειά του. Είμαστε μερικά εκατομμύρια «χαμένες πατρίδες».
Έντεκα εκατομμύρια «εγώ» δεν μπορούν να κάνουν ένα «εμείς».
Οι άλλοι λαοί έχουν ιδιοσυγκρασία, οι Έλληνες έχουν ιδιοσυγκρουσία: όλοι εναντίον όλων.
Οι Έλληνες επινόησαν τη Δημοκρατία για να μπορούν να συγκρούονται έχοντας ένα πολιτικό άλλοθι.
Ένας λαός με έμφυτο τον ιμπεριαλιστικό φασισμό του Εγώ δεν δικαιούται να ομιλεί για Δημοκρατία.: «Ξέρεις ποιος είμ’ εγώ, ρε;!».
Ο Έλληνας θέλει να κάνει πάντα του κεφαλιού του και μετά να πληρώνει με τα κεφάλια των άλλων.
Όταν συνειδητοποιήσουμε ότι, από αρχαιοτάτων χρόνων, ο χειρότερος εχθρός του Έλληνα είναι ο Έλληνας, θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα αυτογνωσίας κι εξέλιξης.
Η βασικότερη απόδειξη ότι καταγόμαστε από τους αρχαίους Έλληνες είναι η διαπίστωση ότι κι εκείνοι τρώγονταν σαν τα σκυλιά.
Από τα διάφορα κρίσιμα περιστατικά και τις καταστροφές της Ιστορίας μας βγαίνει το συμπέρασμα ότι η πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στους Έλληνες.
Είμαστε σαν μια αθλητική ομάδα με εξαιρετικούς παίκτες, αλλά δίχως πνεύμα ομαδικότητας και με κακούς προπονητές.
Είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές στα αυτογκόλ και φορτώνουμε πάντα τις ευθύνες της ήττας στη διαιτησία.
Το γεγονός ότι, παρ’ όλα τα αναρίθμητα αυτογκόλ συνεχίζουμε να υπάρχουμε ακόμη ως χώρα, σημαίνει ότι μάλλον «ο Θεός της Ελλάδος» υπάρχει.
Μυστηριωδώς τα θετικά χαρακτηριστικά του Έλληνα (δημιουργικότητα, εργατικότητα, άμιλλα, συλλογικότητα) ενεργοποιούνται κυρίως όταν ζει σε ξένη χώρα και τα αρνητικά (εγωκεντρισμός, παραβατικότητα, οκνηρία, ζηλοφθονία) όταν ζει στη χώρα του.
Νεοελληνικό αίνιγμα: Η τσογλανοποίηση του ατόμου οδήγησε στη μπαχαλοποίηση της κοινωνίας, ή η μπαχαλοποίηση της κοινωνίας οδήγησε στην τσογλανοποίηση του ατόμου; Με επιστημονική ορολογία, μάλλον υπήρξε «κλειστός βρόγχος ανατροφοδότησης».
Η Ελλάδα (μεταξύ άλλων πολλών και θαυμαστών) είναι και η χώρα με τις ατελείωτες ουρές. Ουρές, παντού ουρές, ίσως γι’ αυτό νομίζει ότι είναι γάτα.
Στην Ελλάδα, ούτε τα χρήματα είναι λύση. Μεγάλα ποσά θα φεύγουν σε διευκολύνσεις και σε λαδώματα, οι υπάλληλοί σου θα σε καταριούνται νυχθημερόν πεπεισμένοι ότι τους εκμεταλλεύεσαι, οι γνωστοί σου θα σε φθονούν και θα κάνουν έφοδο στο εξοχικό σου, θα χαλάς τη Φερράρι σου στους κωλόδρομους, θα είσαι στο στόχαστρο των πάσης φύσεως «επαναστατών»… Μια φρίκη…
Του Δημήτρη Χορόσκελη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου