Εκλεκτές φράσεις του εκλεκτού λαού

- "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε;". (Όχι, για πες μου, ραγιαδο-τουρκο-γυφτο-βαλκανιο-αγραμματο-ορθόδοξε φασουλαδοφάγε!).

- "Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, μπλα, μπλα, μπλα...". (Κατά πρώτον, αν οι αρχαίοι σου πρόγονοι μπορούσαν να σε δουν, θα αυτοκτονούσαν πάραυτα! Κατά δεύτερον, αυτή η καραμέλα μοιάζει με εκείνο που κάνουν κάποια άτομα περιορισμένης νοημοσύνης, που λένε δεξιά κι αριστερά π.χ. "ξέρεις, εγώ ήμουν συμμαθητής με τον Ρέμο στο Νηπιαγωγείο", προσπαθώντας να πάρουν έτσι λίγη από τη λάμψη του ειδώλου!).

- "Η Ορθοδοξία είναι η μοναδική αληθινή θρησκεία". (Αν είχες γεννηθεί στο Ιράν θα έλεγες το ίδιο για τον μουσουλμανισμό, στην Ινδία για τον Ινδουισμό, στο Θιβέτ για τον Βουδισμό, στην αρχαία Ελλάδα για το Δωδεκάθεο, στην αρχαία Αίγυπτο για τους αιγύπτιους θεούς, κ.ο.κ.!... Κουκιά τρως, κουκιά μαρτυράς!).

- "Το Κράτος! Τι κάνει το Κράτος;!". (Προφανώς, για σένα το "Κράτος" δεν συμπεριλαμβάνει και τους πολίτες του, απαρτίζεται από εξωγήινους!).

- "Για όλα τα δεινά μας φταίνε οι ξένοι". (Ακόμη κι αν ισχύει αυτός ο χρόνιος νηπιώδης ισχυρισμός, ένας λαός που επιτρέπει στους ξένους να επεμβαίνουν συνεχώς στα εσωτερικά του, είναι άμοιρος ευθυνών;!).

- "Εγώ αυτουνού του την έφερα!". (Και αύριο που θα σου την φέρει αυτός - ή κάποιος άλλος - θα ωρύεσαι έξαλλος!)

Του Δημήτρη Χορόσκελη