Τρεις γενιές θα ξεπληρώνουν χρέη

Διαβάζοντας την τελευταία πολυσέλιδη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Τα­­­­­­­­­μείου και μελετώντας τις δηλώσεις του επικεφαλής της αποστολής στην Αθή­να, Πολ Τόμσεν, ο καθένας μπορεί να διακρίνει την αγωνία που εκπέμπεται για τη μεγάλη πιθανότητα «να μη βγεί» το πρόγραμ­­­­­­μα – αυτή τη χαρακτηριστική φράση χρησιμοποιούν στην Ουάσιγ­­­­­­κτον για να αποφύγουν τη λέξη αποτυχία.

Τούτη τη φορά κατέφυγα σε σημαντικό οικονομολόγο, ο οποίος τελικά υποστηρίζει την άποψη που σχηματίσαμε εμείς οι αδαείς για τα περί της παγκόσμιας οικονομίας. Χρησιμοποιώντας απλά μαθηματικά απάντησε στο ερώτημα-απορία που έχουμε όλοι: πόσα χρόνια θα απαιτηθούν για να ξεπληρώσει η Ελλάδα τα χρέη της. Δεν ανέφερε αριθμό, αλλά η απάντησή του είναι συγκλονιστική: «αυτή η γενιά, η επόμενη και φοβάμαι και η μεθεπόμενη».

Η προειδοποίηση του Ταμείου για το νέο χρηματοδοτικό κενό και η έκκληση όλων των στελεχών του που ασχολούνται με τη χώρα μας προ τους Ευρωπαίους, πηγάζουν από τα απλά μαθηματικά που χρησιμοποίησε ο οικονομολόγος. Η Ελλάδα δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια περαιτέρω δανειοδότησης, αντιθέτως αυτό που έχει μεγάλη ανάγκη είναι η ελάφρυνση του χρέους. Και ακριβώς αυτό απαιτεί το ΔΝΤ και ΔΕΝ αποδέχεται προεκλογικά η Ανγκελα Μέρκελ.

Στο Ταμείο φαίνεται να μην ανησυχούν για το «κούρεμα». Αλλωστε, η κ. Κριστίν Λαγκάρντ το έχει «ομολογήσει» από τον Αύγου­­­­στο του 2012 -μας το είπε και προχθές- ότι μετά τις γερμανικές εκλογές πρέπει να ληφθούν αποφασιστικά μέτρα για ελάφρυνση του χρέους.

Οι Γερμανοί επιδιώκουν νέο δανεισμό και εάν το επιτύχουν θα αποτελέσει ταφόπλακα για την πατρίδα μας, διότι θα παραμείνουμε για πολλές δεκαετίες καταχρεωμένοι και ως αποτέλεσμα αυτού, ο οικονομικός και πολιτικός έλεγχος θα είναι απόλυτος.

Εχει παρουσιαστεί πολλές φορές, ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, η θεωρία της συνωμοσίας εναντίον της Ελλάδας με στόχο την οικονομική υποδούλωσή της και της κλοπής του φυσικού της πλούτου.

Δυστυ­χώς, η εμπειρία και οι πράξεις δείχνουν ότι όλες οι κυβερνήσεις, από τον Μάιο του 2010 και εντεύθεν, είναι εκβιαζόμενες. Κάθε φορά που ο πρωθυπουργός προβάλλει άρνηση ακόμα και για τα αυτονόητα, όπως οι συντάξεις που έχουν κατακρεουργηθεί, δέχεται την απειλή της χρεοκοπίας από τους υπαλλήλους των δανειστών.

Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο… Δεν γνωρίζω τί προτίθεται να πράξει ο Πρωθυπουργός στην Ουάσιγκτον και τί σχεδιάζει να παρουσιάσει στον Πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα. Το σίγουρο είναι ότι ο υψηλός συνομιλητής του είναι κάθετα εναντίον της λιτότητας, όπως αυτή επιβάλλεται στην Ελλάδα…

Του Μιχάλη Ιγνατίου