Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Η Ελλάδα (δεν θα) ανήκει στους Έλληνες...

Η έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γ. Προβόπουλου και ειδικά το στοιχείο της αποανάπτυξης στην ελληνική οικονομία κατά -6,6% στο τέταρτο τρίμηνο του 2010 (αυξάνοντας την πρόβλεψη για -4,2% το 2010 σε -4,5%) προκάλεσε μεγάλη έκπληξη. Εξεπλάγησαν όμως όσοι δεν έχουν επαφή με την πραγματική οικονομία και την αγορά.
Προσωπικά δεν μου έκανε την παραμικρή εντύπωση.
Η αγορά βυθίζεται και η ψυχολογία σε όλα τα μήκη και πλάτη της επικράτειας είναι στο ναδίρ, καθώς το διαθέσιμο εισόδημα έχει μηδενιστεί και το τραπεζικό σύστημα παρά τους πακτωλούς των δισεκατομμυρίων που ενισχύεται, έχει σφραγίσει τις κάνουλες χρηματοδότησης στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά.



ΦΙΛΟΣ μου θέλησε να δανειστεί από την τράπεζα που συνεργάζεται 60.000 ευρώ για να καλύψει τις υποχρεώσεις του για το δώρο των Χριστουγέννων. Παρότι είναι από τους καλύτερους πελάτες της τράπεζας, όχι μόνο δεν πήρε αυτό το μικρό ποσό, αλλά δεν έκαναν ούτε τον κόπο να του απαντήσουν!
Πρόσφατα άκουσα τον υφυπουργό Ανάπτυξης Ντίνο Ρόβλια να δηλώνει πως υπάρχουν 12 δισ. ευρώ από πέντε προγράμματα για ενίσχυση των ΜΜΕ, αλλά η ζήτηση αυτών των κονδυλίων, παραδόξως, είναι μηδενική! Ρώτησα έναν γνωστό μου, που η επιχείρησή του εμπίπτει στις προϋποθέσεις ενίσχυσης, γιατί δεν πάει να πάρει τα χρήματα που του αναλογούν και μου απάντησε: Να τα πάρω τα χρήματα, ωραία.
Όταν δεν υπάρχουν πελάτες των προϊόντων μου, τι θα τα κάνω; Θα αυξήσω μόνον τις δανειακές μου υποχρεώσεις, χωρίς να αυξήσω στο ελάχιστο τον τζίρο στο μαγαζί; Δεν υπάρχει ψυχολογία ανάπτυξης πουθενά, ούτε στον παραγωγό ούτε στον καταναλωτή. Και θες και κάτι ακόμα, προσέθεσε. Έχεις πάει ποτέ να δεις την γραφειοκρατία που υπάρχει μέχρι να ολοκληρώσεις τη διαδικασία είσπραξης; Τώρα μάλιστα που οι γραφειοκράτες του δημοσίου κάνουν λευκή απεργία για τις περικοπές μισθών που υπέστησαν, δεν προχωράει απολύτως τίποτα!


ΤΙ ΤΑ ΘΕΛΕΤΕ, είμαστε άτυχος λαός. Είχαμε πρωθυπουργούς που μπορούσαν να κυβερνήσουν αλλά δεν ήθελαν, είχαμε πρωθυπουργούς που ήθελαν να κυβερνήσουν αλλά δεν μπορούσαν, αλλά πρωθυπουργό που να θέλει και να μπορεί, δεν ευτυχήσαμε να βρούμε ακόμα. Δανία του Νότου ξεκίνησε να κάνει την Ελλάδα ο κ. Παπανδρέου αλλά ο δρόμος που έχει πάρει, αν του βγει κάτι έστω σε Μολδαβία ευχαριστημένοι θα είμαστε.
Η θεραπεία σοκ που του έχουν επιβάλει οι δανειστές και φυσικά έχει αποδεχτεί εξ ολοκλήρου απολαμβάνοντας την εξουσία του διαχειριστή, έχει τέλος.
Το τέλος ονομάζεται χρεωκοπία. Μετά, οι εντολές των δανειστών θα προηγούνται θα είναι σαφείς και απολύτως αδιαπραγμάτευτες και οι ποινές, δηλαδή οι κατασχέσεις, απολύτως καθορισμένες.
Αν μάλιστα μετατρέψουν το παλαιό χρέος (περί τα 240 δισ.) μέσω της χρηματοδότησης για επαναγορά, σε ενυπόθηκο, με νέο Μνημόνιο και όρους αγγλικού δικαίου όπως τα 110 δισ. του Μνημονίου, τότε δεν θα αρκεί για να ξεχρεώσουμε ούτε η πώληση ολόκληρης της Πελοποννήσου!


ΣΤΗΝ αρχή έλεγαν πως οι περικοπές μισθών αφορούν μόνον τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα. Δεν κράτησε πολύ και μετά άρχισε η επίθεση σε οτιδήποτε ζει, εργάζεται και υπάρχει σε αυτόν τον τόπο. Μα γιατί πιέζουν για περικοπές και στον ιδιωτικό;
Τι σχέση έχει αυτό με το σχέδιο περικοπής εξόδων του δημοσίου, απορούσε ο Ιωάννης Πρετεντέρης. Καμία σχέση δεν είχε, δια τον απλούστατο λόγο, πως εξ αρχής δεν ήταν αυτό το σχέδιο.
Το σχέδιο ήταν σαφές. Αυτό το προνομιακό ευρωπαϊκό κομμάτι γης παρά τη βαριά πολιτιστική κληρονομιά που φέρει, θα γίνει το κορυφαίο ευρωπαϊκό θέρετρο ιδιοκτησίας των δανειστών που θα απολαμβάνουν τις φτηνές υπηρεσίες των ιθαγενών.
Αν δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως η οικονομική πολιτική που εφαρμόζουν οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια και ταχύτερα από όσο φαντάζονταν στην τυπική πλέον χρεωκοπία της χώρας, τότε εκείνο που φοβόταν ο κ. Παπανδρέου, πως “ο λαός θα μας πάρει με τις πέτρες”, θα γίνει πραγματικότητα.


ΑΛΛΩΣΤΕ η δήλωση του πρωθυπουργού πως δεν πουλάμε σπιθαμή ελληνικής γης, δεν αφήνει πλέον καμία αμφιβολία για το τέλος αυτού του έργου.
Πανικόβλητος επιχειρεί να σώσει τον εαυτό του με τερατώδη ψέματα και πολιτικές ακροβασίες αποκαλύπτοντας και στον πλέον καλόπιστο δανειστή μας, πως αυτοί εκεί κάτω, στην Ελλάδα, δεν σώζονται με τίποτα. Η κρίση είναι μπροστά μας και θα είναι άγρια και παρατεταμένη. Αν χρειάζεται να την περάσουμε για να γίνει η πολιτική κάθαρση και η κοινωνική αφύπνιση, έτσι θα γίνει. Η ιστορία ξέρει να περιμένει. Οι νεοέλληνες δεν το ξέρουν.


Του Δημήτρη Χρήστου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου