Πατριδίλα

Πατριδίλα! Αυτό είναι η κολόνια, το άρωμα, ο φερετζές του φασίστα. Που δεν σηκώνει, δε φέρει, δεν τιμά τη σημαία της πατρίδας. Την κραδαίνει ως ρόπαλο. Και σκούζει σαν πορτιέρης σε ύποπτο κέντρο συναλλαγών, που απλώς έχει τα χρώματά της σε θολό λογότυπο.

Πατριδίλα! Αυτό είναι το επικοινωνιακό κάδρο των κληρονόμων της εξουσιαστικής εταιρείας Ελλάδα ΑΕ, που τραβάει τάχα μου την προσοχή απ’ το θέμα και το περιεχόμενο του έργου – πίνακα. Είναι η καλά μελετημένη από ειδικούς εικόνα για μάζα ηλιθίων, που θέλει το Καστελόριζο φόντο για την «πρόσκληση» του ΔΝΤ και τη «φιλοξενία» του με τα …κλειδιά στο χέρι.

Πατριδίλα! Αυτό μυρίζει όταν οι νταβραντισμένοι από την καταπίεση, την πλύση εγκεφάλου, την απελπισία της έλλειψης πολιτικής και κοινωνικής παιδείας, φέρουν τη στολή ως κουκούλα στο όνομα ενός λαού που δεν τον αναγνωρίζουν για να του ανήκουν και να τον υπερασπιστούν.

Πατριδίλα! Αυτή είναι η μυρουδιά της υποκρισίας. Η αποφορά. Απ’ όλες τις δημόσιες εικόνες, η θλιβερότερη είναι των υποκριτών εκείνων που υπερασπίζονται το τιμολόγιο με το λεξιλόγιο της τιμής. Είναι η μουντζούρα που αφήνει πίσω της η λογιστική του χαμαιλεοντισμού και ο πολιτισμός – χαρτοπετσέτα.

Πατριδίλα! Είναι η βοθρώδης αντίληψη ότι όλοι οι άλλοι είναι αναλώσιμοι εκτός απ’ τ’ αφεντικά. Και τότε τα ταυτίζεις με την πατρίδα για να ‘χουν κι άλλοθι οι πραιτοριανοί, τα τσιράκια, οι σύγχρονοι δωσίλογοι.

Πατριδίλα! Είναι η σαπισμένη ανάσα των ιδιοτελών που επιζούν και κυβερνούν εις υγείαν των κορόιδων κλέβοντας στο ζύγι το φαΐ και επιτιμώντας τους πελάτες γιατί δεν κάνουν ακόμα υγιεινότερη δίαιτα.

Πατριδίλα! Δεν είναι μόνον οσμή σεσηπότων φίλων, φυλών της νομής της εξουσίας και φύλλων αγρίως υλοτομημένων δέντρων. Δεν είναι μόνον η εικόνα των νάρκισσων που νομίζουν ότι οι φτυσιές στα μούτρα τους είναι κόμποι ιδρώτα τίμιας αγωνίας για την τιμή των CDS.

Πατριδίλα είναι μια στάση ζωή και η ιδεολογία μιας τάξης που θεωρεί ότι φτιάχτηκε απ’ άλλο υλικό απ’ ό,τι η μάζα και η πλέμπα, η φτιαγμένη – όπως λένε – από κρέας και ξίγκι.

Είναι η σύγχρονη μορφή των κάπηλων που προσπαθούν να πείσουν ότι η πατρίδα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας χωράφι, αν δεν βγει στον πλειστηριασμό της παραγωγής σύγχρονων δούλων εγκαίρως, δεν θα έχουν αυτοί λόγο ύπαρξης και υποτελή λαό να κάνουν την γκουβερνάντα.

Στα μοντέρνα ράφια των μιντιακών εντυπώσεων, η Πατριδίλα κυκλοφορεί σε πολλές συσκευασίες. Από ονόματα – σήματα να ‘χουν να φάνε κι οι επόμενες γενιές. Ξέρετε. Αυτές οι εκπαιδευμένες να μαθαίνουν το λαό και τον τόπο τους μέσα από υπέροχα επιτραπέζια παιχνίδια σαν τη «μονόπολη».

Μην ανησυχείτε όμως. Η Πατριδίλα δεν είναι, ούτε και πρόκειται να γίνει ποτέ προϊόν ευρείας κατανάλωσης. Γιατί οι λαοί που έχουν πατρίδα, τη φέρουν εντός ψυχής και νοός, την πληρώνουν με αίμα και δεν την κάνουν τατουάζ για να μην την ξεχνάνε στην επιδερμίδα της ιδεοληψίας τους. Πουφ! Ξεβρωμίζουμε σιγά σιγά.

Της Λιάνας Κανέλη