Συνέλθετε

Στο υπουργείο οικονομικών ξύνουν τον πάτο των κωδικών για να συμπληρώσουν τα λεφτά των συντάξεων αυτού τού μήνα. Για τις συντάξεις τού Δεκεμβρίου και το (κουτσουρεμένο) δώρο, κανείς δεν εγγυάται. Στις ΔΕΚΟ (που δεν έκλεισαν ή δεν συγχωνεύτηκαν ακόμα) οι πάλαι ποτέ προνομιούχοι εργαζόμενοι τών ρετιρέ πληρώνονται με έναντι. Οι τράπεζες έχουν φθάσει σε τέτοιο σημείο αποστράγγισης των διαθεσίμων τους, που δεν δίνουν πιά κανένα απολύτως δάνειο, ακόμα και στους πιο καλούς πελάτες τους. Τα χρήματα τού ΕΣΠΑ λιμνάζουν στα ευρωπαϊκά ταμεία, διότι κανένας δεν φιλοτιμείται να καταθέσει προγράμματα απορρόφησης τους και διότι η χώρα δεν έχει πια ούτε το πενιχρό 5% τής εθνικής συμμετοχής που απαιτείται για να τα πάρει. Ήδη, μεγάλο μέρος των χρημάτων αυτών κατευθύνονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες που τα ζητούν πιεστικά. Η γενική γραμματεία πληροφοριακών συστημάτων δεν έχει στείλει 5500 εκκαθαριστικά φόρου σε Ανώνυμες Εταιρείες, οι οποίες διαθέτουν μεγάλη φοροδοτική ικανότητα. Στα φυσικά πρόσωπα, ο αριθμός αυτός πλησιάζει στο απίστευτο 1.000.000. Ο επικεφαλής τής γραμματείας κ. Σπινέλης έχει παραιτηθεί, αλλά κανένας δεν τον αντικατέστησε για βδομάδες.  Η πολιτική αναταραχή τού δεκαημέρου από το δημοψήφισμα μέχρι τη νέα κυβέρνηση, στοίχησε μόνο στο ΙΚΑ πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ. Σε 500 εκατομμύρια ευρώ υπολογίζονται οι καταθέσεις που αποσύρθηκαν το ίδιο δεκαήμερο από τις τράπεζες, με κατεύθυνση το εξωτερικό ή τα σεντούκια των σπιτιών. Στην κεντρική εφορία Αθηνών (ΦΑΕΕ), δύο εφοριακοί υπάλληλοι είναι υπεύθυνοι για τον έλεγχο ΦΠΑ 15.000 επιχειρήσεων.

Στις πολεοδομίες λιμνάζουν χιλιάδες φάκελλοι τακτοποίησης ημιϋπαιθρίων και αυθαιρέτων, χωρίς κανένας να τους διεκπεραιώνει για να καλέσει τους ιδιοκτήτες να πληρώσουν. Τα υπουργεία έχουν απλήρωτο το φως, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις δεν παίρνουν επιστροφή ΦΠΑ, η αστυνομία δεν έχει λεφτά να βάλει βενζίνη στις μηχανές της, το Καζακστάν μάς έκοψε την πίστωση για αγορά αργού πετρελαίου. Εδώ και μήνες δεν έχει γίνει η παραμικρή προσπάθεια  αποκρατικοποίησης, ούτε η συμφωνία για τη φορολόγηση των ελληνικών καταθέσεων στην Ελβετία προχωρά, ούτε καμιά απόπειρα προσέλκυσης επενδύσεων έχει αποδώσει το παραμικρό.

Γιατί; Μα διότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας κάνει υψηλή πολιτική. Συνεδριάζουν με τις ώρες τα υπουργικά συμβούλια, τα παραϋπουργικά, οι κοινοβουλευτικές ομάδες. Εκπονούν βαρύγδουπα σχέδια για την παγίδευση των εχθρών, ασχολούνται μέρα-νύχτα με το τέως δημοψήφισμα, με τις μελλοντικές εκλογές, με την  λίστα των βουλευτών, με τον αντισημιτισμό του Καρατζαφέρη, με το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, με τη ερμηνεία των δηλώσεων Χατζηγάκη, με το νόημα των απόψεων Καμμένου. Ουδείς ασχολείται με την καθημερινότητα, με το τρέχον, με το απλό και το λογικό. Όλοι αμπελοφιλοσοφούν πολιτικά και πολιτικολογούν φιλοσοφικά. Όλοι εκστομίζουν μεγαλοστομίες που η υλοποίηση τους χρειάζεται χρήματα, αλλά κανένας δεν σκύβει πάνω στην αριθμομηχανή για να δει πόσα έχουμε, πόσα λείπουν και πως θα τα μαζέψουμε. Το εθνικό  λεωφορείο τρέχει με χίλια προς τον γκρεμό και στο εσωτερικό του το πολιτικό προσωπικό πλακώνεται για το χρώμα τού υφάσματος στα καθίσματα του. Έχουμε τρελαθεί τελείως; Δεν βλέπουν ότι το λάδι στερεύει στο καντήλι; Τι διάβολο, επίτηδες το κάνουν όλοι τους; Μήπως είμαστε μια χώρα που παράγει λιγότερους διαχειριστές απ’ όσους θα χρειαζόταν μια μικρομεσαία επιχείρηση για να επιζήσει, αλλά παράγει πολύ περισσότερους πολιτικούς και ιδεολογικούς ινστρούχτορες απ’ όσους μπορεί να καταναλώσει;


Του Δημήτρη Καμπουράκη