Είναι ωραίοι, ρε παιδί μου! Ναι, όχι, είναι ωραίοι, δεν το συζητάω. Με την πλάκα τους, με τον χαβαλέ τους, με την αρχοντιά τους, με τα ωραία τους, τα σέα τoυς, τα μέα τους. Είναι ωραίοι - τέρμα!
Δεν πά' να χαλάσει ο ... κόσμος; Δεν πά' να χτυπηθεί κάτω σαν χταπόδι η κοινή λογική; Αυτοί δεν θα κωλώσουν, αγάπη μου: θα την κάνουνε την υπέρβαση… Μόνο εδώ… Μόνο στην Ελλάδα…
Ω, πόσο χάρηκε η παιδική,
Η αθώα μου καρδούλα,
Οταν μια μέρα η μαμά
Με είπε Ελληνοπούλα.
Το γεγονός ότι όλοι εμείς οι φορολογούμενοι πολίτες πληρώσαμε από την τσέπη μας τη βουλευτίνα της Χρυσής Αυγής Ελένη Ζαρούλια να μας εκπροσωπήσει σε συνέδριο «κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας», ειλικρινά με ξεπερνάει...
Η ιστορία μας ξεκινάει μια τρελή βραδιά καρναβαλιού.
(Και κάντε μια παλικαριά: μη μου πείτε «οι Απόκριες δεν πέφτουν Οκτώβριο». Γιατί - όταν γύρω μας καταρρέει και το τελευταίο ψήγμα ορθολογισμού - θα σας πω κι εγώ πως η κυρία Ζαρούλια είναι αντιρατσίστρια. Και μετά θα ντυθώ μασκαράς - λίστα σε στικάκι, συγκεκριμένα!).
Τρίτη βράδυ, που λες, έβλεπα Κανάλι της Βουλής. Γενικά, το 'χω αυτό το χούι. Οποτε έχει ζωντανή σύνδεση, κάθομαι και μετράω κεφάλια: ένα, δύο, τρία, τέσσερα, μια ξανθιά με ρίζα πέντε, ο πίσω της έξι, άντε εφτά.
Τριακόσιους πληρώνω, εφτά πάνε.
Μάλιστα. Το 'χω. Το 'χω και δεν το κάνω θέμα. Κι ούτε είμαι μίζερος τύπος εγώ: υπάρχουν και πιο σοβαρά πράγματα σε αυτή τη ζωή από το να παραστείς σε μια κοινοβουλευτική συνεδρίαση. Μπορεί να έχεις μια δουλειά. Μια συνάντηση. Μια υποχρέωση. Μια γκόμενα. Ανθρωποι δεν είναι κι αυτοί; Αν τους τρυπήσεις, δεν ματώνουνε;
Η ουσία είναι ότι, βράδυ Τρίτης, είχαν ολομέλεια και η Βουλή ήταν fully booked. Στο πρόγραμμα, η ψηφοφορία για τα «κέντρα πρώτης υποδοχής και εγκαταστάσεων κράτησης αλλοδαπών». Φίσκα η αίθουσα.
Οταν λέμε «φίσκα», 'ντάξει, sold out δεν τη λες, πάντως είχε κόσμο το μαγαζί.
Ομως έλειπαν και κάμποσοι. Κάθε τρεις και λίγο, όταν ανακοινώνανε ένα όνομα, ο προεδρεύων έπαιρνε ένα χαρτάκι κι έλεγε «ο/η τάδε απουσιάζει σε αποστολή του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Με επιστολή του ανακοινώνει στο σώμα πως ψηφίζει ναι/όχι. Η ψήφος προσμετράται».
Ειλικρινά λυπάμαι που δεν μέτρησα πόσοι ήταν οι απόντες που ψήφισαν... εξ αποστάσεως.
Ειλικρινά λυπάμαι που δεν έχω τον ακριβή αριθμό όλων εκείνων που την Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012 βρίσκονταν στο εξωτερικό.
Ειλικρινά λυπάμαι γιατί δεν μπορώ να υπολογίσω πόσο κοστίζει στην τσέπη μας όλος αυτός ο ακραίος παραλογισμός: να κόβουμε 30 ευρώ από τον αγρότη, 40 ευρώ από τον συνταξιούχο, να κόβουμε δύο παιδιά από τον πολύτεκνο. Και παράλληλα τώρα, ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ, να στέλνουμε με δικά μας έξοδα έλληνες βουλευτές στο εξωτερικό, ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ!
Τι γίνεται εδώ; Εχουμε τρελαθεί τελείως; Αποστολές ΤΩΡΑ; ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ;
Ποιες αποστολές έχουν αφετηρία μια χώρα που για να επιβιώσει, έχει κάνει το σκατό της παξιμάδι; Πού πάνε, ποιοι πάνε, τι κάνουν εκεί που πάνε, ποιοι τους στέλνουν, γιατί τους στέλνουν;
Γιατί δεν είναι να πεις πως με όλο αυτό το πηγαινέλα είδαμε και κανένα χαΐρι.
Ετσι κι αλλιώς, εμείς πληρώνουμε αεροπορικά, διαμονές, διατροφές, σου 'πα, μου 'πες, όλα τα κερατιάτικα!
Και μη μου ξαναπεί άνθρωπος κακή κουβέντα για το Κανάλι της Βουλής.
Γιατί αν δεν το παρακολουθούσαν υστερικά και πέντε τρελές σαν εμένα, ιδέα δεν θα είχαμε ότι οι βουλευτές μας ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ σουλατσάρουν στις πέντε ηπείρους με δικά μας έξοδα, όλα πληρωμένα και δώρο η ταξιδιωτική τσάντα!
Και για να περάσει η ώρα μέχρι να πάρουμε μια επίσημη απάντηση (χα χα χα χα χα χα), ας βολευτούμε πρόχειρα με την αποστολή της εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής Ελένης Ζαρούλια.
Κι αν αναρωτιέστε:
- Γιατί τη στείλανε στο συνέδριο κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας;
- Μα για τι άλλο; Για να τους αλλάξει γνώμη!
Της Ελενας Ακρίτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου