Δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω.

Κυβερνήτες που κατέστρεψαν τη χώρα τους, υπόσχονται να την αναστήσουν καταδικάζοντάς την σε θάνατο.

Πολίτες που τους κοιτάζουν με τα μάτια κλειστά και τους χειροκροτούν.

Άνθρωποι που με δάκρυα ευγνωμοσύνης φιλούν τα χέρια που τους βάζουν κωλοδάχτυλο.

Χριστιανοί που εξεγείρονται για ηλεκτρονικές ταυτότητες και λουφάζουν μπροστά
στις μεγαλύτερες βλασφημίες.

Μουσουλμάνοι που θέλουν να γίνουν Χριστιανοί στη θέση των Χριστιανών.

Δικαστές χωρίς πόθεν έσχες που καταδικάζουν το κάπνισμα του χόρτου και επιτρέπουν
τη διάπραξη εθνικής προδοσίας.

Αγανακτισμένοι που βαρέθηκαν να αγανακτούν και είπαν να κάνουν ένα διάλειμμα δώδεκα μηνών για να πιούν κανένα φραπεδάκι.

Εκκλησία που θέλει να είναι ένα με το κράτος αλλά αδιαφορεί για την κατάντια του.

Παπάδες που προσεύχονται μέσα στις λιμουζίνες τους για τους φτωχούς
και τους εξαθλιωμένους.

Μπράβοι της νύχτας και μαντρόσκυλα που θέλουν να γίνουν υπουργοί και κυβερνήτες. 

Δυσαρεστημένοι που επικροτούν το φασισμό γιατί δε μπορούν να βρουν
άλλο τρόπο διαμαρτυρίας.

Καλλιτέχνες και διανοούμενοι που χέζουν ψηλά και αγναντεύουν μετρώντας
τα αδήλωτά τους εισοδήματα.

Δεξιοί που στρίβουν αριστερά, αριστεροί που στρίβουν δεξιά και όλοι μαζί στρίβουν
κατά πάνω μου.

Ψηφιακοί επαναστάτες που έμαθαν το facebook και ξέχασαν το όνομά τους.

Πρόβατα που τσακώνονται επί διακόσια χρόνια για το ποιός έχει τον καλύτερο τσοπάνη.

Μουρόχαβλοι που εκστασιάζονται βλέποντας τούρκικα σήριαλ και δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι έχει αρπάξει φωτιά ο κώλος τους.

Σε τι χώρα ζω ρε πούστη! Τι ομορφιά είν’ αυτή! Δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω.

Απο το Αιεν Αριστευειν