Η στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι δεν ήταν φυσικά κεραυνός εν αιθρία. Οσο και αν ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ είχε υποσχεθεί ως «σοσιαλιστής», τον περασμένο Οκτώβριο σε ομιλία του στο Κοινοβούλιο της Σενεγάλης, ότι θα «θάψει» την αποικιοκρατική πολιτική της «Γαλλο-Αφρικής», το Παρίσι δείχνει ότι δεν μπορεί να ξεχάσει τις μεγάλες περιοχές της Μαύρης Ηπείρου. Το πρόσχημα της αντιμετώπισης της «ισλαμικής τρομοκρατίας» δεν πείθει ούτε καν τους πλέον αδαείς.
Η κρίση στο Μάλι έδωσε στη Γαλλία την ευκαιρία να επιχειρήσει να παίξει ξανά τον ρόλο του χωροφύλακα της Αφρικής, σε μια περίοδο που εντείνεται η παγκόσμια διαπάλη για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Μαύρης Ηπείρου. Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Γερμανία και Κίνα έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα σε ένα αδίστακτο «μπρα ντε φερ» για την επέκταση της επιρροής τους στην Αφρική.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες καλύπτουν σήμερα από την Αφρική το 18% των ενεργειακών τους αναγκών και ώς το 2015 το ποσοστό αυτό θα ανέλθει στο 25%» γράφει ο Αμερικανός οικονομολόγος Κον Χέιλιναν. «Η Αφρική προμηθεύει επίσης το ένα τρίτο της ενέργειας που χρειάζεται η Κίνα, συν τις τεράστιες ποσότητες χαλκού, πλατίνας και σιδηρομεταλλευμάτων».
Σύμφωνα με το Ερευνητικό Ινστιτούτο Οκλαντ της Καλιφόρνιας, μεγάλα αμερικανικά πανεπιστήμια επένδυσαν γύρω στα 500 εκατ. δολάρια για να αγοράσουν τεράστιες καλλιεργήσιμες εκτάσεις στην υποσαχάρια Αφρική με σκοπό να καλύψουν τις διατροφικές ανάγκες του μέλλοντος.
Η έρευνα αφορά επτά αφρικανικές χώρες (Αιθιοπία, Σουδάν, Νότιο Σουδάν, Τανζανία, Μοζαμβίκη, Μάλι και Σιέρα Λεόνε) και έδειξε ότι το Χάρβαρντ, το Βάντερμπιλτ και αρκετά άλλα αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν επενδύσει πολλά σε αφρικανικές εκτάσεις τα τελευταία χρόνια.
Η Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με άλλες δυτικές «δορυφορικές» δυνάμεις, προσπαθεί να χρησιμοποιήσει αμερικανική στρατιωτική δύναμη για να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιρροή της Κίνας στη Μαύρη Ηπειρο.
Η Κίνα έχει ξεπεράσει τόσο τις ΗΠΑ όσο και την Ευρωπαϊκή Ενωση και είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Αφρικής.
Οι εμπορικές σχέσεις της Κίνας με τις αφρικανικές χώρες από 11 δισεκατομμύρια δολάρια το 2000 έφτασαν τα 160 δισεκατομμύρια δολάρια το 2011 και αναμένεται φέτος να υπερβούν τα 200 δισεκατομμύρια.
Η αμερικανική Στρατιωτική Διοίκηση Αφρικής (AFRICOM) και μια σειρά άλλες αμερικανικές υπηρεσίες έχουν στόχο να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο».
Αυτοί είναι οι πραγματικοί λόγοι για τις επεμβάσεις στην Αφρική και όχι φυσικά η «ισλαμική τρομοκρατία» ή η δήθεν «αποκατάσταση της δημοκρατίας».
Το «Εκόνομιστ» στην ετήσια έκθεσή του χαρακτήρισε μάλιστα «πλήρη δημοκρατία» μόνο μία υποσαχάρια αφρικανική χώρα – κι αυτή δεν είναι άλλη από το μικρό νησί Μαυρίκιος που βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό!
Οπως γράφει ο Ζαν Μπρικμόντ στο βιβλίο του «Ανθρωπιστικός Ιμπεριαλισμός» «η ιδεολογία της εποχής μας, τουλάχιστον όταν πρόκειται να νομιμοποιήσει έναν πόλεμο, καταφεύγει στα… ανθρώπινα δικαιώματα και στη δημοκρατία.
Δεν ήταν όμως το ΝΑΤΟ που όπλισε τους ακραίους ισλαμιστές σαλαφιστές για να ανατρέψουν τον Καντάφι στη Λιβύη; Οπως τώρα η Δύση ενισχύει τους σαλαφιστές αντάρτες για να ανατρέψουν τον Ασαντ στη Συρία, ενώ την ίδια ώρα τούς βομβαρδίζουν στην Υεμένη, τη Σομαλία και τώρα στο Μάλι».
Σύμφωνα με τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης», το αμερικανικό Πεντάγωνο δαπάνησε την τελευταία τετραετία περίπου μισό δισεκατομμύριο δολάρια για να ενισχύσει στρατιωτικά τις κυβερνήσεις των χωρών της Δυτικής Αφρικής, δίνοντας μάλιστα τη μερίδα του λέοντος στο Μάλι. Αμερικανοί στρατιωτικοί σύμβουλοι εκπαίδευσαν, άλλωστε, τους ισλαμιστές αντάρτες του πολέμαρχου Αμαντού Χάγια Σανόγκο, που ανέτρεψε τον πρόεδρο Αμαντού Τουμανί Τουρέ.
Του Μιχάλη Ψύλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου