Η επαιτεία στην Ελλάδα, μπορεί βάση νόμου, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα και το άρθρο 407, να τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών μηνών, ωστόσο οι επαίτες συνεχίζουν ακάθεκτοι να ζητιανεύουν από φιλοχρηματία ή κατά συνήθεια.
Αυτό το κατά συνήθεια δε, έχει πάρει άλλη τροπή, αφού από τη γέννησή τους μερικά παιδιά έχουν λάβει το βάπτισμα του επαγγελματία επαίτη, με αποτέλεσμα να μυούνται από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους, στο εύκολο κέρδος και να αποκτούν δικαίωμα ανταγωνισμού, διεκδικώντας μια θέση στα φανάρια που έχουν συνεχόμενο πέρασμα οχημάτων.
Απαραίτητα προσόντα του επαγγελματία επαίτη, είναι: η εύκολη και άμεση διαφυγή (αν τεθεί θέμα προσαγωγής), η οξυδέρκεια, η άριστη υποκριτική τέχνη, η αυτοπροστασία και η επίδειξη ισχύος (αν χρειαστεί να υπερασπιστεί τη θέση ή το ποσό που έχει αποκομίσει), ενώ συναισθηματισμοί και παραχωρήσεις δεν έχουν θέση σε καμία περίπτωση.
Απόλυτα συνειδητοποιημένοι και γνώστες της ¨τέχνης¨, οι επαίτες καταφέρνουν να συλλέξουν το ποσό των 3.000 ευρώ μηνιαίως, σύμφωνα με μαρτυρίες ορισμένων ¨ανώνυμων¨ ζητιάνων, ανάλογα με το πόστο που έχουν επιλέξει. Μερικά στέκια δε, προσφέρουν και παραπάνω μηναίο εισόδημα.
Τα τελευταία χρόνια με την έλευση των αλλοδαπών, οι ημεδαποί ζητιάνοι άρχισαν να εξοστρακίζονται, η επαναφορά τους όμως ενδυναμώθηκε με τη βοήθεια της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει την χώρα, ιδίως από το 2010 και μετά. Πλέον έχουν συσταθεί οργανωμένες ομάδες επαιτών, οι οποίες καταλαμβάνουν το σημείο που επιλέγουν και το προστατεύουν με κάθε τρόπο, προκειμένου να υπερασπιστούν τα ¨οικονομικά τους συμφέροντα¨.
Η ελεημοσύνη, ως πράξη συμπάθειας και ανακούφισης των ¨κακότυχων¨, μπορεί να συντηρήσει το αναπαραγωγικό σύστημα των ζητιάνων και να ενισχύσει, διαιωνίζοντας την ¨εκκολαπτική μηχανή¨ που τους δημιουργεί.
Αυτοί που θα κατακυριεύσουν τα ¨κόκκινα φανάρια¨, τα καταστήματα, τις εκκλησίες, κάθε σημείο διέλευσης πεζών και οχημάτων, με μόνο σκοπό να ικετεύσουν για να αποσπάσουν με έντεχνο τρόπο, τον όβολό σας.
Μια προσοδοφόρα απασχόληση για όσους ασχολούνται με την επαιτεία, μια πλάνη που οδηγεί στην κοινωνική ευαισθητοποίηση εξατομικευμένα, όμως, κι’ όχι σε μια συλλογική κοινωνική οργανωμένη προσφορά που θα ευνοεί μόνο τους αληθινά αδικημένους, τους περιθωριοποιημένους του πολιτικοκοινωνικού συστήματος.
Σε όσους προσφέρουν τον όβολό τους, χωρίς δεύτερη σκέψη στα συγκεκριμένα άτομα, καθιστούν την επαιτεία ως μόνη επαγγελματική επιλογή για τους ¨καταδικασμένους¨ που πρόκειται να γεννηθούν σε ένα καθεστώς όπου η ελεημοσύνη είναι επάγγελμα.
Θέλετε, άτομα μη κοινωνικώς ¨προσορμισμένα¨ σε ¨ανεξέλεγκτα λιμάνια¨, που δεν εκπληρώνουν το καθήκον τους προς την κοινωνία, μη προσφέροντας προς τα κοινά;
Άτομα αντικοινωνικά, με προβλήματα παραβατικότητας, εγκληματικότητας, έτοιμα να θυσιάσουν κάθε ηθική αξία στο βωμό του εύκολου κέρδους;
Αν είστε ευσπλαχνικός άνθρωπος, αυτός που έχει την αλληλεγγύη και τη προσφορά, ως στάση ζωής, τότε αποτρέψτε το έγκλημα που διαπράττουν οι επαγγελματίες επαίτες, νοθεύοντας τις αθώες παιδικές ψυχούλες, τις οποίες μετατρέπουν σε ¨άψυχα¨ φιλοχρήματα όντα. Για τον ελεήμονα, υπάρχει τρόπος να στηρίξει, συνεισφέρει, να επιτελέσει κοινωνικό, ανθρωπιστικό, φιλανθρωπικό έργο, αρκεί να απευθυνθεί σε κοινωνικές υπηρεσίες, σε άσυλα, σε ιδρύματα, σε οικογένειες που έχουν πραγματικά ανάγκη.
Της Ε. Βασιλοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου