ΝΕΡΙΤ-πρώην ΔΤ πρώην τηλεόραση

Ουδείς αντιλέγει. Η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως, και συγχρόνως μέθοδος πρόληψης της μνημονικής παθήσεως. Συμπεραίνεται λοιπόν πως η ΝΕΡΙΤ-πρώην ΔΤ-πρώην ΕΡΤ-πρώην τηλεόραση επιτελεί εθνικό έργο δείχνοντας και ξαναδείχνοντας αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ από ευρωπαϊκά ή παγκόσμια τουρνουά. Το γεγονός μάλιστα ότι η επαναληπτική τηλεκαραμπίνα δουλεύει ακατάπαυστα, και ταυτοχρόνως, σε δύο κανάλια (ενίοτε δε και σε τρία), βεβαιώνει ότι κυβερνώντες και διευθυντές της ΝΕΡΙΤ-πρώην ΔΤ-πρώην ΕΡΤ κτλ. κατανοούν τις ευθύνες τους και ανταποκρίνονται φιλότιμα σ’ αυτές.

Η συναίσθηση ακριβώς των καθηκόντων τους τούς έπεισε ότι οφείλουν να σιτίζουν το κοινό τους επί εβδομάδες με κατεψυγμένα εγγυημένης ποιότητας: παλιές δόξες, Ζαγοράκης και «σήκωσέ το το τιμημένο», Διαμαντίδης και «βάλ’ το αγόρι μου», Σαϊτάμα της Ιαπωνίας, όπου τσακίσαμε επιτέλους τα Αμερικανάκια, σε λίγο και οι Ολυμπιακοί του 2004. Η Επανάληψη, της Επανάληψης, ω Επανάληψη. Με μόνιμο το (Ε) επί της οθόνης. Και αν δεν είχαν προλάβει άλλοι διαυλούχοι να καπαρώσουν τον τίτλο «Ε», θα ’πρεπε να τον διεκδικήσει η ΝΕΡΙΤ-πρώην ΔΤ κτλ., γιατί είναι ο μοναδικός που αποδίδει πιστά το τι προβάλλει. Είναι δε βέβαιο ότι αν η πρώην ΕΤ 3 ψευτοδούλευε και δεν διέθετε μόνο έναν επί μήνες αργόσχολο γενικό διευθυντή, και αυτή επαναλήψεις θα έδειχνε.

Το μόνο φρέσκο στο μικροοθονικό φάντασμα που υποδύεται την τηλεόραση, και δη την κρατική (συγγνώμη, τη «δημόσια», το σωστό να λέγεται), είναι η εκπομπή του κ. Ρένου Χαραλαμπίδη, ηθοποιού, πρωθυπουργικού φίλου και δις αποτυχόντος πολιτευτή. Οταν λέμε αξιοκρατία, διαφάνεια, απελευθέρωση των κρατικών καναλιών από την κυβερνητική μέγγενη, πάταξη της σπατάλης κτλ., το λέμε επειδή το πιστεύουμε. Οχι χάριν κρύου αστεϊσμού.

Τυπικώς, φρέσκα είναι και τα δελτία ειδήσεων της ΝΕΡΙΤ. Αλλά είναι τόσο μπαγιάτικος ο υπαγορευμένος ενθουσιασμός με τον οποίο προβάλλουν το «κυβερνητικό έργο»· είναι τόσο παλιοκαιρινές οι δάφνες που προσφέρουν στον πρωθυπουργό, ώστε ο θεατής σχηματίζει την εντύπωση ότι και τις ειδήσεις σε επανάληψη τις βλέπει. Ιδιος ο τόνος και το ύφος, ίδια η εξάρτηση και η (αυτο)λογοκρισία, ίδιες ακόμα και οι λέξεις: όλα πάνε καλά στον ευλογημένο τόπο μας, χάρη στην τρισευλογημένη συγκυβέρνηση. Αυτό είναι το άνοστο ρεζουμέ των ειδήσεων της ΝΕΡΙΤ-πρώην τηλεόρασης. Ενα ρεζουμέ ήδη γνωστό.

Η «νέα ΕΡΤ» γεννήθηκε με καισαρική, η οποία όμως προκάλεσε «έγκυο μόρο». Με την έννοια ότι αποφάσισε ετσιθελικά ο Καίσαρας για τη μοίρα της και ότι η μητέρα (η ΕΡΤ) πέθανε κατά τον τοκετό. Το νήπιο που προέκυψε έτσι βίαια και αντιδημοκρατικά, αντί να μπουσουλήσει προς μια κάποια αξιοκρατία και ελευθεροφωνία, καθηλώθηκε θηλάζοντας το φαρμακωμένο γάλα του κομματισμού, της ρουσφετολογίας, των «δικών μας παιδιών», της χειραγώγησης, της αδιαφάνειας. Παλιά τους τέχνη κόσκινο.




Του Παντελή Μπουκάλα