Η μικρή Βουλγαρία

Δεν ξέρω, ούτε με πολυενδιαφέρει, γιατί σε αυτήν την ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς όλοι, τις τελευταίες μέρες, μοιάζουν να έχουν ξεφύγει εντελώς και κάνουν και λένε τη μία μαλακία μετά την άλλη, κάνοντας τόσο πολύ ξεκάθαρο ότι το μόνο που τους νοιάζει είναι οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί να πάνε να πνιγούν. Είναι πιθανό αυτό να συμβαίνει επειδή έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι ο κύκλος τους κλείνει, οι μέρες της αφθονίας τους τελειώνουν. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η ανακοίνωση από τον Σαμαρά, και οι πανηγυρισμοί της «Καθημερινής», σχετικά με τη μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε Ειδική Οικονομική Ζώνη.

Το σχέδιο «Μικρά Βουλγαρία» δεν είναι καινούριο, η οικονομική ελίτ της πόλης το συζητά ουσιαστικά από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και προσπάθησε σε διάφορες φάσεις να το προωθήσει τρώγοντας όμως… πόρτα τόσο από τις κυβερνήσεις Σημίτη, όσο και από τις κυβερνήσεις Καραμανλή. Εκείνος που, κατά ένα τρόπο, τσίμπησε ήταν εκείνο το ζώο ο Γιωργάκης Παπανδρέου, αλλά και πάλι επί των ημερών του το σχέδιο που εξετάστηκε αφορούσε, κάπως στο αφηρημένο, τη δημιουργία μίας Ειδικής Οικονομικής Ζώνης σε κάποια περιοχή της περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και όχι φυσικά στη Θεσσαλονίκη, την ντεμέκ πρωτεύουσα των Βαλκανίων και άλλες βαλκανικές πίπες.

Τα πράγματα σήμερα είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρα: Αν σπάσει το ποδάρι του ο διάβολος και αυτή η κυβέρνηση μπορέσει να ολοκληρώσει τη θητεία της, τότε θα αφήσει πίσω της μία Θεσσαλονίκη όπου ο χαρακτηρισμός φτωχομάνα δεν θα φτάνει για να περιγράψει την αθλιότητα της κατάστασης που θα επικρατεί στην πόλη μας. Η μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε Ειδική Οικονομική Ζώνη, με μισθούς και εργατικά δικαιώματα Βουλγαρίας, θα σημάνει πως από τη σημερινή κατάσταση πολιορκίας θα περάσουμε σε μία κατάσταση κατοχής, όπου μπροστά της το κάτεργο της Cosco στον Πειραιά θα μοιάζει με σοσιαλιστικό παράδεισο. Με απλά λόγια, ή θα τους ρίξουμε, ή θα μας θάψουν ζωντανούς.

Από το alterthess