Ο Τσίπρας χτίζει και η κυβέρνηση εξυπνακίζει…

Παρακολουθώ τα βήματα του Αλέξη Τσίπρα, εντός και εκτός Ελλάδας, αλλά ακούω με προσοχή και τα σχόλια της κυβέρνησης όπως και αρκετών δημοσιολογούντων -κινούνται από τον ειρωνία και τον εξυπνακισμό έως την υποτίμηση και την απαξίωση.
Δεν διατηρώ αμφιβολίες: ο αρχηγός του Σύριζα είναι ο κερδισμένος, με μεγάλη διαφορά σ’ αυτό το μπρα ντε φερ.

Γιατί:
Στο εσωτερικό μοιράζει ελπίδες σε έναν κόσμο που έχει ανοιχτά αυτιά. Στον άνεργο, τον χαμηλοσυνταξιούχο, τον εργάτη, στον άλλοτε μικρομεσαίο.
Αλλά και στη μεσαία τάξη (ο θεός να την κάνει πια, με τόσες σφαλιάρες που έχει δεχθεί) επιχειρεί να προσφέρει σιγουριά, δια του εξωτερικού.
Όλα τα ταξίδια που κάνει αυτό το στόχο έχουν. Να (απο)δείξουν ότι δεν είναι, πλέον, αποσυνάγωγος.
Στη Φραγκφούρτη με τον Μάριο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στο Κόμο με τόσους και τόσους Ευρωπαίους ηγέτες, στο Βατικανό με τον Πάπα των φτωχών…

Πώς απαντά η κυβέρνηση σε όλα αυτά;
Με ανόητο τρόπο. Έχοντας γονατίσει τους πολίτες στους φόρους (τελευταίο «μαγικό» ο ΕΝΦΙΑ που ξεσήκωσε και τις πέτρες) αμολάει ειρωνικές ατάκες (του τύπου «να πάει και στον Δαλάι Λάμα) και επί τοις ουσίας τον χλευάζει, ισχυριζόμενη ότι αντιγράφει τον Γιώργο Παπανδρέου στο «λεφτά υπάρχουν»…

Από κοντά και αρκετοί σχολιαστές των δημοσίων πραγμάτων.
Απορώ: Δεν αντιλαμβάνονται ότι ο Τσίπρας έχει επιβάλλει την ατζέντα του;
Δεν καταλαβαίνουν ότι εκείνος «τάζει», ενώ ο Σαμαράς «σφάζει» δια των φόρων;
Δεν συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος δε φοβάται πια ότι με κυβέρνηση Σύριζα η χώρα θα χρεοκοπήσει και θα εκδιωχθεί απ’ το ευρώ;

Και αν «μυρωδιά» δεν παίρνουν απ’ όλα αυτά, δεν υπάρχει κανείς φίλος τους να τους ενημερώσει για το τι λένε οι πολίτες στις πλατείες, τα καφέ, τις παρέες;
Ούτε ένας δεν τους έχει προειδοποιήσει για τον κίνδυνο «να βουλιάξει αύτανδρο το κυβερνητικό πλοίο»;