Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Μικρό Πολιτικό Λεξικό

μνημόνιο (το)
Κάτι πάρα πολύ μοχθηρό. Σαν αυτό που μπήκε στην Λίντα Μπλερ και μιλούσε όπως η Σαπφώ Νοταρά.


Συνταξιούχος (ο,η)


Κάτι βλαβερό και άχρηστο. Σαν το δάκο και τη μουχρίτσα. Σαν τρύπιο βαρέλι. Σαν κάλος στο δάχτυλο.
(ούτε ο Πρετεντέρης θα τα ‘λεγε καλύτερα)

Ψωμιάδης (Παναγιώτης)


Η αρσενική Παναγία Σουμελά. Ο πέμπτος Ιππότης της Αποκάλυψης. Αν δεν υπάρχει Αντίχριστος, θα τον εφεύρει. Και την Αποκάλυψη θα εφεύρει, αν χρειαστεί.


ανεργία (η)


Μονοψήφια είναι κακή σαν τον Αρτέμη Μάτσα, διψήφια σαν την Άλεξ Φόρεστ. Σε κάθε περίπτωση ολέθρια η σχέση μαζί της.


Καμίνης (Γεώργιος)


All work and no play makes Jack a dull boy.


300 (οι)


Ντόπια υπερπαραγωγή όπου οι λίγοι καλοί (μέσα) τα βάζουν με τους πολλούς κακούς (έξω). Κερδίζουν οι λίγοι και καλοί.
(δεκαεννιά, ευτυχώς που δεν τράβηξα)


σύνταξη (η)

Βραβείο σε όσους συμπληρώσουν 40 χρόνια εργασιακού βίου. Επειδή το χρήμα αλλοτριώνει τον άνθρωπο, θα είναι εφεξής άυλο.


δημόσιος υπάλληλος (genderless)


Κάτι σαν τον Αλφρέντο Γκαρσία. Αν δεν πάνε το κεφάλι του στον ΓΑΠ ή στον Πάγκαλο δεν τελειώνει η ταινία.


ιδιωτικός υπάλληλος (το φύλλο αδιάφορο, ευνουχισμένος έτσι κι αλλιώς)


Διαχρονικό πετ των εγχώριων Μένγκελε. Απέθαντος όμως, σαν τις κατσαρίδες.


Δωρεάν Παιδεία (η)


Μέσα σε ένα έγκυρο και βαρυσήμαντο άρθρο 500σίων λέξεων, λέμε και καμιά μαλακία για να περνά η ώρα.


γενιά των 592 ευρώ (η)


Αυτή που μένει κάτω από το ρετιρέ των 700. Στον πρώτο νοικιάζει η γενιά των τετράωρων. Στο παγκάκι η γενιά των γαμημένων.
(εντάξει, εικοσιδύο, κάηκα, το φχαριστήθηκα όμως)


Πάγκαλος (Θεόδωρος)


Δεν υπάρχει λεξικό που σέβεται τον εαυτό του και ξεπετάει τον Πάγκαλο με είκοσι λέξεις.


ΦΠΑ , ΦΜΥ


Καθαρός και ανόθευτος Τρόμος. Σαν Alien , Terminator και Διαμαντοπούλου μαζί.

Κωστόπουλος (Πέτρος)


Μπαλαντέρ. Αλλιώς blackjack ούτε στη Δευτέρα Παρουσία.


αυξήσεις (οι)


Επιτρέπονται σε όλα εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις. Εκεί συλλαμβάνονται και τιμωρούνται παραδειγματικά, σαν τη Μίλα Γιόβοβιτς ή τον Αθανάσιο Διάκο.
(με το που έγραψα «Μίλα» έχασα τον ειρμό μου και τράβηξα τρία χαρτιά μονοκοπανιά, αδύναμος χαρακτήρας)


Μr Bean (ο)


Αν βγάλει και το αρκουδάκι του στο πρώτο δημοτικό συμβούλιο, τα ρέστα μου στη συμπρωτεύουσα.


Kακλαμάνης (Νικήτας)


Δεν ξέρω, δεν γνωρίζω, δεν απαντώ, εγώ είμαι από άλλον δήμο και είπε να κοιτάω τα του δήμου μου μόνο.Πιό ξινός κι απο μένα.

μετανάστης (ο)


Κάποιος που είναι καλός και χρήσιμος στην κοινωνία μόνον όταν πληρώνεται σαν τον μπαρμπα-Θωμά. Αν ζει και σε καλύβα ακόμη καλύτερα.


Πεταλωτής (Γεώργιος)


Η φωνή του ΓΑΠ  όταν δεν επιθυμεί να εμφανιστεί ενώπιον του ποιμνίου του. Κάτι σαν τον Μωυσή αλλά χωρίς τις πλάκες με τις Εντολές. Με σκέτες πλάκες. Και αγάπη για το καλό σουτζούκ-λουκούμ.
(το παράχεσα, ούτε για τριανταμία να πήγαινα)


ΣΥΡΙΖΑ (genderless)


Πολλές φωνές μαζί, πολλά όργανα μαζί, σαν χορωδία που πήρε ecstasy, σαν ορχήστρα που ντοπαρίστηκε με ice. Πνευματικά παιδιά του Jerry Garcia. Ή σαν ανέκδοτες ηχογραφήσεις του Νικόλα Άσιμου.


Μητσοτάκης (Κωνσταντίνος)

Σιγά μη τραβήξω χαρτί. Από χέρι καμένος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου