Σπάω καιρό τώρα το κεφάλι μου να φανταστώ τη θηλυκή πλευρά της Ανγκέλα Μέρκελ, ή χαϊδευτικά της Άντζι. Παρατηρώ με λεπτομέρεια κάθε της εμφάνιση.
Τα μαλλιά της, τα ρούχα της, τα παπούτσια της, την τσάντα που δεν έχει ποτέ.
Και απορώ πως είναι δυνατόν να είσαι συντοπίτισσα με τον Karl Lagerfeld, από το Αμβούργο και οι δύο, και να μην έχεις ντραπεί να αγοράσεις μια «2.55» της Chanel. Να μην έχεις αξιωθεί να διαβάσεις τη γερμανική Vogue πριν πας να υπογράψεις τον επόμενο μηχανισμό στήριξης με προορισμό την Ιρλανδία. Να μην είσαι από την κορφή ως τα νύχια ντυμένη με "Karl Lagerfeld Atelier" και Fendi πριν συναντήσεις τον Σρέντερ και του επαναλάβεις πόσο λάθος έκανε που έβαλε τους Έλληνες στο ευρώ. Αν ζούσε ο Χίτλερ αυτήν θα την είχε θεά και η Eva Braun θα είχε χάσει τον ύπνο της.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξη του «Kaiser» της μόδας, όταν τον ρώτησαν την ενδυματολογική του άποψη για την Καγκελάριο απάντησε με γερμανική ειλικρίνεια και ψυχρότητα: «Η κ. Μέρκελ πρέπει να φοράει λιγότερο χρώμα και ας βρει κάποιον σχεδιαστή που να σχεδιάζει καλύτερα παντελόνια…».
Φανταστείτε να μην ήταν και πατριώτες. Με λίγα λόγια, η Άντζι ας αφήσει τα πολυκαταστήματα της Ku'damm και τα "Marks n Spencer" ήσυχα κι ας σπεύσει να ραφτεί σε καμιά Jil Sander σαν την Τίλντα Σουίτον στο «Io sono l’amore». Ολόκληρη Καγκελαρία 10-15 χιλιάρικα για 4-5 εμφανίσεις της «πρώτης κυρίας» εύκολα τα δίνει.
Προσωπικά, παρά τα ανθελληνικά της αισθήματα, την συμπαθώ ιδιαιτέρως.
Είναι η Αλέκα Παπαρήγα της Γερμανίας. Μουντή, κακομούτσουνη, άβαφη, με πλατυποδία, και καλσόν Bic γραφίτι. Κι αν θεωρούσα πως οι γερμανοί δεν έχουν χιούμορ, εντυπωσιάστηκα όταν είδα πως η Άντζι έγινε πρωταγωνίστρια σε cartoon που την απεικόνιζε βασίλισσα της ομορφιάς με στέμμα, τουαλέτα, τακούνια και μαλλί κομμωτηρίου. Λογικά ποτέ δεν θα είχε δει τον εαυτό της έτσι θηλυκό.
Για μένα είναι η αληθινή πρωταγωνίστρια, το καλύτερό μου κόμικ, που ούτε με τη Μαφάλντα δεν τη συγκρίνω, ενώ λατρεύω όταν ο Plantu στη Le Monde τη ζωγραφίζει με τονισμένη μέση, μπoύστο σιλικονάτο και 10ποντες γόβες ενώ προσπαθεί να βυθίσει την Ελλάδα.
Αν ζούσαμε στην εποχή των SS και η Ανγκέλα ηγείτο κάποιου τάγματος θα είχε στείλει πολύ κόσμο από αυτούς που τόλμησαν να την «πειράξουν»σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Για μένα η Άντζι είναι το απόλυτο σεξιστικό είδωλο της δεκαετίας του '90.
Που μπροστά της η Κάρλα Μπρούνι και η Σεγκολέν Ρουαγιαλ μοιάζουν ανέραστες και ανοργασμικές. Η απόλυτη φαντασίωση σε γερμανική τσόντα του RTL όπου όλες είναι κοντόχοντρες και ντυμένες Lila Pause.
Μια «Frau-κρεβατογεμίτρα» με τα όλα της, που το αγαπημένο της ποτό είναι η μπύρα Lager, τρελαίνεται για λουκάνικα Φρανκφούρτης και Kartoffelnsalad, θεωρεί ωραίο άντρα τον Helmut Kohl, αλλά τρελαίνεται στη θέα ενός τεκνού από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σαν τον Αμαντέου Αλταφάζ. Που πίσω από το μανδύα τη σεμνής, αυστηρής Γερμανίδας ηγέτιδας, πιστό και χειρότερο αντίγραφο της Μάργκαρετ Θάτσερ, κρύβεται ένα παρελθόν με ζαρτιέρες, μαστίγια, χειροπέδες, dildos, go-go boys και πληρωμένο έρωτα, χειρότερο και από αυτό της βασίλισσα του burlesque Dita von Tess.
Αναρωτιέμαι η Καγκελαρία να της καλύπτει τα έξοδα αυτά ή τα βάζει από την τσέπη της;
της B.Π. Glitteratti
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου