Τον προβληματισμό της εκφράζει η ΤτΕ για το ύψος των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Προβληματισμό που θα μπορούσε να συνοψίσει ο πανάρετος διοικητής της στο πάνσοφο ρητό “78δις τους έδωσα, τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε?”
Για το πρώτο 6μηνο του 2010, τα δάνεια σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών (ή αλλιώς NPL Non Performing Loans), έφτασαν το 9% του συνόλου, ενώ οι προβλέψεις κάνουν λόγο για 10% μέχρι τέλος του έτους.
Κι όλα αυτά εάν πιστέψουμε τους ισολογισμούς των τραπεζών. Πείτε με κακόβουλο αλλά προτείνω να μην τους πιστέψουμε. Και να παρατηρήσουμε μια τόσο δα μικρή δυσαρμονία σε αυτή την ήδη κακή εικόνα.
Δύο τράπεζες που μαζί διαθέτουν περίπου το 10% των χορηγήσεων (η Εμπορική και η Γενική), βρίσκονται υπό Γαλλική διοίκηση εδώ και χρόνια. Η μεν στη Credit Agricole και η δε στη Societe Generale. Και οι δύο έχουν δηλώσει στα 9μηνά τους πως τα δάνεια σε καθυστέρηση φτάνουν το 20-25% του χαρτοφυλακίου τους. Με λίγα λόγια οι δύο γαλλοδιοικούμενες τράπεζες έχουν διπλάσια τοξικά δάνεια από τους υπόλοιπους.
Μπορούμε τώρα να δεχθούμε πως η ποιότητα των δανείων των παραπάνω τραπεζών είναι χειρότερη από τις υπόλοιπες. Η Εμπορική βέβαια (που είναι και η μεγαλύτερη) έχει προβεί σε “εξυγίανση” του χαρτοφυλακίου ήδη από το 2006, πετώντας διάφορα σαπάκια. Άρα θεωρητικά δεν είχε πολλούς παλιούς σκελετούς στη ντουλάπα.
Μπορούμε επίσης να δεχθούμε πως, η γαλλική διοίκηση της Γενικής, υπερτονίζει τα προβληματικά δάνεια για να αυξήσει φθηνά το ποσοστό της. Άσχετα με αυτό όμως, για να τα δηλώνει, τα προβληματικά δάνεια υπάρχουν.
Κάτι που μας οδηγεί στη φρικτή και παράλογη υποψία πως ή οι γάλλοι λογιστές λατρεύουν να δείχνουν απώλειες εκεί που δεν υπάρχουν, ή οι υπόλοιπες τράπεζες κάτι μας κρύβουν.
Πως θα μπορούσαν να μας το κρύψουν? Μα φυσικά πίσω από την πλημμυρίδα ρευστότητας των 92δις που τους έχει προσφέρει η ΕΚΤ στις τράπεζες με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.
Γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά?
Διότι η Ιρλανδία δεν κατέρρευσε επειδή το Ιρλανδικό δημόσιο ήταν υπερχρεωμένο, αλλά επειδή είχε εγγυηθεί για τα σαπάκια των Ιρλανδικών τραπεζών. Κάτι που έχει κάνει και η Ελλάδα ήδη σε ύψος 55δις, τα οποία αργά ή γρήγορα από εγγυήσεις θα μετατραπούν σε ζεστά ολόφρεσκα χρέη του ελληνικού δημοσίου, μέσα σ’ ένα σαβατοκύριακο που ούτε καν θα προλάβετε να το πάρετε χαμπάρι (όπως Ιρλανδία).
Πότε θα συμβεί αυτό?
Εάν (όταν) η ΕΚΤ αποσύρει την έκτακτη ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα (οι “σκληροί” Weber και Welling το διαφημίζουν συνεχώς).
Και γιατί σας το λέω?
Για να θυμάστε όταν σας κόβουν το μισθό που κατευθύνεται η συνεισφορά σας στον ιερό σκοπό της διάσωσης της χώρας.
Από την Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου