Τα 110δις του μνημονίου διασφαλίζονται από εμπράγματες εγγυήσεις. Με λίγα λόγια εάν δεν τα πληρώσουμε θα αρχίσουν τις κατασχέσεις.
(απάντηση). Πράγματι ο νόμος τον οποίο ονομάζουμε μνημόνιο (νόμος 3845/2010) ορίζει (άρθρο 14 παράγραφος 5): “ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών του, στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος” .
Η παραπάνω παράγραφος είναι μία μπούρδα παρότι έχει ψηφιστεί από δεκάδες βουλευτές αποφοίτους της νομικής. Διότι σε αντίθεση με τους ιδιώτες, όπου η τράπεζα σου κατάσχει το σπίτι, τα κράτη δεν έχουν δεν έχουν τη δυνατότητα να πράξουν το ίδιο σε άλλα κράτη. Για την ακρίβεια την έχουν και το έχουν πράξει πολλές φορές στο παρελθόν, αλλά δεν το ονομάζουμε κατάσχεση. Το ονομάζουμε πόλεμο. Εκτός λοιπόν κι αν οι δανειστές, σου στείλουν τις κανονιοφόρους τους στον Πειραιά (το έχουν κάνει ουκ ολίγες φορές στο 19ο αι. αλλά μετά το τέλος της αποικιοκρατίας, παρόμοιες πρακτικές έχουν ατονίσει), δεν υπάρχει πρακτικός τρόπος να διαρρηχθεί η έννοια της κρατικής ασυλίας (ή αλλιώς sovereignty).
Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια ένωση? Φυσικά, και μάλιστα συνέβη το 1861 στις ΗΠΑ. Στο σχολείο το μάθαμε ως αμερικάνικος εμφύλιος για τα δικαιώματα των νέγρων σκλάβων, αλλά όπως μπορείτε να φανταστείτε, η απελευθέρωση των νέγρων ήταν απλά μια υποσημείωση. Ο Λίνκονλν δε, θα άφριζε εάν του έλεγαν πως σε 150 χρόνια ένας απόγονός τους θα γινόταν πρόεδρος. Το 1861 οι πολιτείες του Νότου πρακτικά αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την Ένωση όπως είχαν κάθε δικαίωμα, κάτι που δεν άρεσε στις πολιτείες του βορά που τις κατέκτησαν στρατιωτικά. Αλλά οι ομοιότητες σταματάνε εκεί.
Η ΕΕ δημιουργήθηκε προκειμένου οι Ευρωπαίοι (μια ιδιαιτέρως πολεμόχαρη ράτσα) να πάψουν να δαγκώνουν ο ένας τον λαιμό του άλλου. Δύσκολα βλέπω να πολεμάνε μεταξύ τους προκειμένου να κρατήσουν την ένωση.
Άρα ο συγκεκριμένος όρος της δανειακής σύμβασης υπάρχει μόνο για τα μάτια και τον φόβο των ιθαγενών. Για να μπορεί να λέει η κυβέρνηση, κάντε θυσίες αλλιώς θα έρθουν οι γερμανοί να μας πάρουν κανένα νησί. Ή ακόμα καλύτερα: Αντί να μας τα πάρουν, τα πουλάμε μόνοι μας.
Από techiechan
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου