Ένας στους δύο πολίτες μένει ανάπηρος. Σοκ προκαλούν τα στοιχεία για τα ιατρικά λάθη σε νοσοκομεία, κλινικές και δομές υγείας. Άνθρωποι μένουν ανάπηροι ή χάνουν τη ζωή τους, εξαιτίας κακών χειρισμών ή παραβλέψεων στη διάρκεια της επέμβασης ή της νοσηλείας. Σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ είναι χαρακτηριστικό ότι οι ιατροδικαστές εκτιμούν πως κάθε χρόνο γίνονται στην Ελλάδα 6.000 ιατρικά σφάλματα. Στη μελέτη του Πανεπιστημίου Πειραιά αναλύθηκαν περιπτώσεις ιατρικής αμέλειας της τελευταίας δεκαετίας. Τρεις στις πέντε αφορούσαν δημόσια νοσοκομεία και μία στις πέντε ιδιωτικές κλινικές».
Τρεις στις πέντε περιπτώσεις, λοιπόν, αφορούσαν δημόσια νοσοκομεία, ενώ μόνο μία στις πέντε, ιδιωτικές κλινικές. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να αποτελεί διαφημιστικό σλόγκαν για ιδιωτικά νοσοκομεία ή ακόμη καλύτερα για τις κάρτες υγείας που πλημμύρισαν την αγορά. Δυστυχώς η έρευνα ξεχνά να μας πει το ποσοστό ασθενών που εξυπηρετούνται στα δημόσια νοσοκομεία σε σχέση με τα ιδιωτικά. Δυστυχώς η έρευνα ξεχνά να μας πει αν οι περιπτώσεις ιατρικών λαθών αφορούν σε επεμβάσεις ρουτίνας ή σε έκτακτα περιστατικά (τροχαία, βαριά εμφράγματα και εγκεφαλικά) τα οποία δεν γίνονται δεκτά στο μεγαλύτερο μέρος των ιδιωτικών κλινικών, καθώς αυτές δε διαθέτουν τμήματα επειγόντων περιστατικών.
Ή μπορεί και να τα αναφέρει όλα αυτά η έρευνα, αλλά δεν βολεύουν να δημοσιοποιηθούν γιατί θα χαλάσει η προσπάθεια προβολής της ιδιωτικής Υγείας και η υποβάθμιση της Δημόσιας. Βέβαια, αναφέρουν ότι «Σύμφωνα με τους ειδικούς, η βαθύτερη αιτία των ιατρικών σφαλμάτων είναι – κατά κύριο λόγο – συστημική. Οι συστημικοί παράγοντες – εξηγούν – εντοπίζονται κυρίως στην υποστελέχωση (ποσοτική και ποιοτική), στο μη ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, στη βαρύτητα των ασθενών, στον αυξημένο φόρτο εργασίας, στο κυκλικό ωράριο και στην επαγγελματική εξουθένωση», όμως δεν αναφέρεται πουθενά ο ένοχος όλων αυτών των κακών, με αποτέλεσμα αύριο ο υπουργός Υγείας να βγει σαν αθώα περιστερά και να κάνει άλλη μια επίθεση στα δημόσια νοσοκομεία για τη «χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών που προσφέρουν».
Όμως η «είδηση» προλαβαίνει ακόμη και τον υπουργό. Τα λέει μόνη της «Οι παραπάνω παράμετροι εντοπίζονται κατά κόρον στα δημόσια νοσοκομεία, μαζί με μία ακόμη: την ανεπαρκή στελέχωση σε νοσηλευτές και το ανεπαρκές επίπεδο εκπαίδευσης, τα οποία βάζουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των ασθενών και οδηγούν σε χαμηλής ποιότητας φροντίδα υγείας». Έτοιμο λοιπόν και το σύνθημα: Μην εμπιστεύεστε τη Δημόσια Υγεία.
Φυσικά και υπερασπίζομαι τη Δημόσια Υγεία ως υποχρέωση του Κράτους στον κάθε πολίτη. Μια Δημόσια Υγεία υψηλού επιπέδου που δε θα αξίζει μόνο ως τιμωρία σε όσους δεν έχουν χρήματα να πάνε σε ιδιωτικά νοσοκομεία. Εν ολίγοις, τα ιδιωτικά νοσοκομεία θα πρέπει να είναι επιλογή του ασθενούς και όχι υποχρέωση ή μοναδική λύση, όπως προσπαθούν να τη μετατρέψουν.
Επειδή οι καιροί είναι πονηροί και η Δημόσια Υγεία στο στόχαστρο, ας δούμε κάτι τελευταίο που αρκετά ΜΜΕ απέφυγαν να δημοσιεύσουν «Τα ιατρικά λάθη αποτελούν παγκόσμιο φαινόμενο. Μελέτες δείχνουν ότι στις ΗΠΑ σημειώνονται ετησίως 98.000 θάνατοι. Στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμάται ότι κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους 20.000 έως 30.000 άνθρωποι εξαιτίας δυσμενών συμβάντων, ενώ στη Γερμανία αναφέρονται 30.000 νεκροί ασθενείς». Προφανώς, ούτε αυτό βολεύει.
Εν κατακλείδι, η Δημόσια Υγεία βρίσκεται στα χειρότερά της, αλλά στέκεται όρθια. Διαθέτει λαμόγια γιατρούς που εκβιάζουν ζωές αν δεν τσεπώσουν φακελάκι. Διαθέτει άσχετους και επικίνδυνους εργαζόμενους, που όμως είναι ελάχιστοι μπροστά στην πλειοψηφία ικανότατων γιατρών και προσωπικού που φτύνουν αίμα μέσα στα νοσοκομεία με συνεχόμενες εφημερίες και συνεχόμενα νυχτερινά δίχως ρεπό. Για την ύπαρξη λαμόγιων γιατρών και άσχετων υγειονομικών ευθύνονται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί όταν δεν ελέγχουν ποιους διορίζουν, ούτε παρακολουθούν επιδόσεις, ούτε αξιολογούν με πραγματικά και ουσιαστικά κριτήρια το προσωπικό και τη λειτουργία κλινικών σε δημόσια νοσοκομεία.
Για την τεράστια διαφορά τιμών αγοράς ιατρικών μηχανημάτων μεταξύ δημόσιων νοσοκομείων και ιδιωτικών, ευθύνονται οικονομικοί μηχανισμοί και όχι η νοσηλεύτρια χειρουργείου. Για την ακαταλληλότητα υλικού ευθύνονται οικονομικές υπηρεσίες του υπουργείου και όχι το παραϊατρικό προσωπικό. Για την κατασπατάληση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού ευθύνονται όσοι κάνουν αποσπάσεις νοσηλευτριών σε βουλευτικά γραφεία και όχι ο παθολόγος. Μην τρελαθούμε κι εντελώς δηλαδή.
Την ευθύνη αυτών των ελεγκτικών μηχανισμών την έχει ο εκάστοτε υπουργός Υγείας. Για να λέμε, λοιπόν, τα πράγματα με το όνομά τους, σοκ είναι ότι μέχρι σήμερα δεν έχει τιμωρηθεί ούτε ένας υπουργός Υγείας επειδή επέτρεψε ή/και επεδίωξε την κατάρρευση του ΕΣΥ και την πριμοδότηση των ιδιωτικών νοσοκομείων. Τα υπόλοιπα είναι απλή διαφήμιση.
Υ.Γ.: Σύμφωνα με την έρευνα τρεις στις πέντε περιπτώσεις ιατρικών λαθών αφορούν δημόσια νοσοκομεία, ενώ μια στις πέντε αφορούν ιδιωτικά νοσοκομεία. Τρία συν ένα μας κάνουν τέσσερα. Απουσιάζει μια περίπτωση ιατρικού λάθους για να συμπληρωθούν οι πέντε. Ποιος γαμεί τις λεπτομέρειες; Ας το χρεώσουμε κι αυτό σε ιατρικό λάθος δημόσιου νοσοκομείου.
Του Καρτέσιου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου